Kraj Słowenia

Stolica: Lublana
Waluta: euro (EUR), 1 EUR = 100 centów
Wiza: wiza nie jest wymagana
Język: słoweński
Napięcie: 230 V
Powierzchnia: 20 273 km²
Ludność: 2 061,9 tys.

Alpy Słoweńskie

Ljubljana

Pohorje - Savinjska

Riwiera Słoweńska

Magiczne połączenie Alp, Adriatyku i zabytkowej architektury słoweńskich kurortów.

Informacje ogólne

Riwiera Słoweńska jest bardzo atrakcyjna dla turystów ze względu na wszystkie typy słoweńskiego krajobrazu oraz wspaniały klimat. Oferta spędzenia wolnego czasu jest tam bardzo bogata. Wypoczynek w tej części kraju polega nie tylko na plażowaniu w nadmorskich kurortach, ale także na uprawianiu wielu sportów, w tym turystyki górskiej. Primorsko bowiem jest górzystym rajem docenianym przez miłośników wspinaczki, raftingu, jazdy konnej, spacerów wśród winnic, a w zimie narciarstwa alpejskiego. Jeśli ktoś jednak wybiera się na Riwierę Słoweńską w lecie, z pewnością odwiedzi kilka wspaniałych kurortów, które błyszczą jak perły tej części adriatyckiego wybrzeża. Ten niewielki skrawek wybrzeża bogaty jest w zabytkowe miasta pełne wąskich uliczek przesiąkniętych śródziemnomorskim klimatem. Urokliwy jest portowy Koper przypominający włoskie miasteczka, w Portoroz znajduje się sztucznie usypana piaszczysta plaża, natomiast Piran przyciąga zabytkową architekturą. Adriatycka sielanka Riwiery Słoweńskiej naznaczona jest jest zawsze dobrą zabawą, ciekawą śródziemnomorską kuchnią, wyjątkową gościnnością mieszkańców oraz licznymi możliwościami aktywnego spędzania wolnego czasu.

Pod względem geograficznym Primorska jest regionem znajdującym się w zachodniej Słowenii. Graniczy z Włochami i stanowi część dawnego Pobrzeża Austriackiego, złożoną z Goriski – tradycyjnego regionu geograficznego oraz słoweńskiej części Istrii.

Historia tej części Słowenii związana jest głównie z Austro-Węgrami, do których Primorska ze stolicą w Gorycji należała do I wojny światowej. Później jej wschodnie tereny trafiły do Królestwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców, natomiast zachodnie do Zjednoczonego Królestwa Włoch. Po II wojnie światowej ta część wybrzeża znalazła się na terenie Jugosławii. Z historią regionu najlepiej zapoznać się podczas zwiedzania poszczególnych miast, których zabytki są świadkami wielu ciekawych wydarzeń.

Za stolicę regionu można uznać Koper – nadmorskie miasto portowe, które wbrew pozorom przy bliższym poznaniu zasługuje na turystyczną uwagę. Przytłaczający port przechodzi na drugi plan, gdy turysta zagłębi się w labirynt wąskich uliczek naszpikowanych ciekawymi zabytkami. Pierwszą osadę w tym miejscu założyli Rzymianie, którzy nazwali to miejsce Wyspą Kozią ze względu na codzienne zajęcia mieszkańców związane z wypasaniem kóz. Osadę ufortyfikowali Bizantyjczycy, wiele korzyści przyniosła dominacja Republiki Weneckiej, a wysoki poziom zamożności przyniósł handel solą. Koper stał się ważnym ośrodkiem w czasach napoleońskich, w roku 1815 przypadł Austrii, po I wojnie światowej trafił do Włoch i dopiero na mocy z traktatów z 1954 roku do Jugosławii. Na starówkę najlepiej dostać się Bramą Muda – renesansową budowlą zbudowaną w 1516 r., która kojarzy się z rzymskimi łukami tryumfalnymi. Po drodze mija się nietypową fontannę de Ponte, pałac Almerigogna w stylu weneckiego gotyku i pałac Carlich z kameralnym dziedzińcem. Jednym z ciekawszych traktów spacerowych jest ulica Szewców od średniowiecza zamieszkiwana przez drobnych rzemieślników, u których warto poszukać ciekawych pamiątek. Prawdziwą adriatycką atmosferę odczuwa się na placu Titov trg, wokół którego znajdują się reprezentacyjne budowle miasta, takie jak pałac Pretorów, gotycko-renesansowa katedra Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny i jedna z najstarszych budowli Kopru – baptysterium św. Jana Chrzciciela. Wspaniała jest miejska loggia na północnej pierzei oraz dawna Foresteria. Kolejnym interesującym placem jest Trg Brolo z weneckimi cysternami w formie studni oraz spichlerz Fontico z XV wieku. Po drodze mija się mnóstwo interesujących świątyń, pałaców i budynków związanych z wszechobecną historią miasta. Nie brakuje też kilku muzeów (etnograficzne, regionalne) oraz ciekawego nabrzeża, którego punktem symbolicznym jest kolumna św. Justyny. Ponadto Koper to gwarna atmosfera wąskich uliczek, zaciszne knajpki, głośne targowiska i przyjemne lokale gastronomiczne. Szczególnie w lipcu warto trafić na Letni Festiwal Primorska. Dodatkowo Koper jest doskonałym miejscem do poznania słoweńskiej części Istrii. Okolica obfituje bowiem w głębokie doliny, skaliste wzgórza, winne szlaki i niezwykłe widoki otwierające się na Adriatyk.

Izola – ustronny nadmorski kurort ze spokojną atmosferą, przyjemną starówką, wąskimi uliczkami i adriatycką atmosferą. Miasteczko jest autentyczne ze względu na długą historię sięgającą czasów rzymskich. Wioska rybacka funkcjonowała w tym miejscu w średniowieczu, by stać się później portem w okresie panowania weneckiego. W trakcie spaceru po labiryncie starówki warto zwrócić uwagę na maleńkie kramy, wystawy sklepowe z towarami nawiązującymi do historii i życia codziennego mieszkańców oraz knajpki serwujące lokalne specjały. Można także wybrać się na miejskie wzgórze z główną świątynia miasta – kościołem św. Maura czy sfotografować ratusz i dom Manziolich w stylu weneckiego gotyku. W Izoli nie brakuje restauracji oraz ciekawych wydarzeń w okresie letnim, jak przykładowo sierpniowy Festiwal Rybaków. Plażowiczów można zawsze spotkać na żwirowej plaży Simonov zaliv znajdującej się na południowym zachodzie miasta. Ogólnie Izola jest dobrym punktem wypadowym do zwiedzania okolicy i poznawania uroków Riwiery Słoweńskiej.

Piran – turystyczny respekt budzi już samo położenie kurortu na wydłużonym, skalistym cyplu z pięknymi widokami na Zatokę Triesteńską. Jest to jedno z najchętniej odwiedzanych miejsc słoweńskiego wybrzeża, dlatego w Piranie nie brakuje bogatej bazy noclegowej i latem bywa niezwykle tłoczno. W perle adriatyckiego wybrzeża znajduje się wszystko co turyści lubią najbardziej: labirynt wąskich uliczek, ciekawa starówka, zabytki i bogactwo lokali gastronomicznych. Już w czasach starożytnych cyplem rozcinającym Adriatyk interesowali się Rzymianie, a później Bizantyjczycy. Piran rozwinął się w okresie panowania Republiki Weneckiej i przetrwał jako port do czasów dzisiejszych. O bogatej historii przypomina zabytkowa zabudowa oraz główny plac Tartinijev trg pełniący ze względy na bliskość wybrzeża portowe funkcje. Uwagę przyciągają stojące przed ratuszem oryginalne maszty z XV wieku ozdobione herbami Wenecji i Piranu, brama św. Jerzego oraz kamienice reprezentujące wenecki gotyk. Jeśli ktoś interesuje się architekturą sakralną powinien zajrzeć do kościoła św. Piotra, klasztoru Franciszkanów oraz górującego nad Piranem głównego kościoła św. Jerzego. Wieczorem najlepiej wybrać się na spacer wzdłuż murów miejskich, zobaczyć zabytkową cysternę na placu Trg 1 Maja oraz przejść pod bramą Dolphina. Z małymi dziećmi można odwiedzić nieduże akwarium prezentujące różne gatunki organizmów morskich, a także Muzeum Morskie związane z morzem i prezentujące modele statków weneckich. Najciekawszym miejscem kąpielowym jest plaża w dzielnicy Fiesa, do której można dostać się  idą wzdłuż wybrzeża w kierunku jeziorka o tej samej nazwie.

Portoroz – jedna z wizytówek słoweńskiego wybrzeża oferuje turystom międzynarodową sławę noclegową, liczne miejsca rozrywki oraz sklepy ulokowane wzdłuż nadmorskiej promenady. W sezonie letnim w Portoroz jest gwarno, zabawa trwa przez całą noc, a na plażach wypoczywają spragnieni słońca turyści. Historia miasta związana jest z uzdrowiskowym charakterem oraz ofertą kąpieli błotnych, których zażywali jako pierwsi oficerowie armii austro-węgierskiej. Dlatego w okolicy zaczęły powstawać luksusowe hotele dla kuracjuszy i z czasem zaczęło przybywać miejsc noclegowych dla turystów. Wieczory w Portoroz polegają na przesiadywaniu w kafejkach oraz uczestniczeniu w wydarzeniach muzycznych – w mieście znajduje się duży kompleks sal widowiskowych i amfiteatr organizujący wydarzenia artystyczne. Portoroz jest jednym z najprężniej działających kurortów Riwiery Słoweńskiej ze świetnie rozbudowaną infrastrukturą turystyczną, licznymi hotelami, sklepami i restauracjami.

Ankaran – malownicze miasteczko położone w pobliżu włoskiej granicy łączy w sobie kilka zalet turystycznych. Przede wszystkim oferuje zabytkowy wygląd i niepowtarzalną atmosferę sprzyjającą wypoczynkowi. W okolicy można trafić na śródziemnomorską przyrodę, którą reprezentują w tym miejscu bujne lasy, cyprysy i gaje oliwkowe. Ankaran jest także miejscowością uzdrowiskową, z której korzystają kuracjusze nękani chorobami kości. Warto tam zajrzeć również ze względu na bogatą historię sięgającą już czasów rzymskich. Głównym zabytkiem jest klasztor św. Mikołaja mający zasługi dla uprawy oliwek i winorośli w regionie. Choć zabytek przerobiono z czasem na obiekt noclegowy, do dzisiaj można podziwiać barokowe elementy architektury. Ponadto dla miłośników górskich wędrówek Ankaran może być bazą wypadową na Słoweński Szlak Górski.

Strunjan – cicha osada turystyczna położona pomiędzy Izolą a Piranem. Urocze jest przede wszystkim położenie w dolinie rzeki Roja i piękne widoki na okoliczne wzgórza. Na spacer warto udać się wzdłuż laguny Stjusa i zwiedzić pielgrzymkowy kościół Wniebowzięcia Maryi Panny. W upalne dni najwięcej turystów wypoczywa na publicznej plaży z pomostami i betonowym nabrzeżem.

Kuchnia

Kuchnia w Słowenii to spore wyzwanie dla podróżników, ponieważ ze względu na płożenie ten piękny kraj łączy w sobie kulinarne zapożyczenia z państw ościennych. Zamawiając dania w restauracji można zetknąć się w wpływami włoskimi, austriackimi i bałkańskimi. Szczególnie w górskich regionach potrawy są nieco zmienione, dzięki czemu zyskują lokalnego charakteru. Chociaż na talerzu wyląduje danie przypominające włoską polentę, do czynienia ma się z ajdovi zganci zrobionym nie z mąki kukurydzianej, ale gryczanej podanej ze skwarkami. Nie sposób też przejść obojętnie obok klusek ziemniaczanych gnocchi i pierożków zlikrofi. Austriacki wpływy można poznać próbując małe suszone kiełbaski kranjske klobase bądź też biały ser skuta, strudel zavitek czy też sznycel wiedeński dunajski zrazek. Z kolei węgierski smak wyczuwalny jest w gulaszu, słodkich naleśnikach palacinke i paprykarzu. Nie brakuje jednak tradycyjnych słoweńskich smaków opartych na jęczmieniu, kukurydzy i mięsie, gdzie charakterystyczny jest cętkowany chleb pisan ktuh wypiekany z gryki, pszenicy lub kukurydzy. Nieodłącznym składnikiem potraw są popularne w Słowenii grzyby, głównie prawdziwki i kurki. Regionalnym specjałem jest Kremna rezina, czyli ogromne ciastko przypominające kremówkę.

Obiad składa się najczęściej z zupy lub rosołu z makaronem bądź kluskami oraz drugiego dania, na które Słoweńcy serwują mięso wieprzowe, cielęce lub wołowe. Tradycyjny obiad najlepiej smakuje w gospodzie gostlina oraz restauracjach serwujących domową kuchnię domaca kuhinja. Liczyć tam można na treściwe danie jota, które podawane jest w specjalnym garnku pełnym kapusty, fasoli, słoniny, ziemniaków i kaszy doprawionej czosnkiem.

kranjska pojedina – żeberka z kapustą
prekmurska gibanica – wielowarstwowe ciasto
frika – smażone ziemniaki z jajkiem i serem
matevz z suhim mesom – ziemniaki tłuczone z fasolą i wędzonym mięsem
kraski prsut – szynka pochodząca z Krasu podawana z oliwkami i domowym serem

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Coś dla siebie znajdą także wegetarianie, bowiem dla nich lokalni kucharze przygotują panierowany ser ocvri sit i grzybowe risotto – gobova rizota. W karczmach można trafić na klasyczne burki, czyli rodzaj ciasta nadziewanego serem, jabłkami lub mięsem, a także zawijaniec drożdżowy z orzechami i rodzynkami – potica. Na deser warto zainteresować się gibanicą, czyli płatkami ciasta francuskiego nadziewanymi orzechami włoskimi, makiem, serem i rodzynkami.

Z pobytu w Słowenii zadowoleni z pewnością będą amatorzy dobrych win. Szczególnie w gospodach można degustować wina zrobionego przez samego właściciela – domace vino. Z racji tego, że w wielu miejscach popularne są uprawy winorośli, a tradycję winobrania zapoczątkowali Rzymianie, warto zapamiętać nazwy gatunkowe: zelo suho – bardzo wytrawne, suho – wytrawne, polsuho – półwytrawne, polsladko – półsłodkie i sladko – słodkie. Charakterystyczny smak ma produkowane na terenie Krasu wino teran, a za wyborne uchodzą trunki z regionu Haloze, Jeruzalem rozciągającego się pomiędzy Ormozem i Ljutomerem oraz z doliny Vipavy. Najlepsze wina przechowywane są w winotekach, więc jeśli ktoś chce trafić do najbardziej znanej, powinien odwiedzić najbardziej znaną Vinoteke Bradesko w Lubljanie oraz najstarszą winiarnię w Mariborze. Dużą popularnością wśród turystów ciszą się wycieczki szlakami winnymi, zwanymi vinske ceste. Do najpopularniejszych piw natomiast należą Roler, Union, Zlatorog oraz Gambrinus. Na miłośników mocnych trunków czekają z kolei wódki destylowane z jabłek, śliwek i wiśni, szczególnie Pleterska Hruska pochodząca z klasztoru Pleterje. Wybredni konsumenci powinni rozejrzeć się za gruszkówką viljamovka, którą najlepiej kupić w Pleterju.

Obyczaje

Słoweńcy są nielicznym narodem, który chętnie podkreśla swoją tożsamość uplasowaną pomiędzy mentalnością Austriaków i charakterem południowych Słowian. Ich dumą jest kwitnący przemysł i osiągnięcia sportowe, a znakiem rozpoznawczym porządek i dyscyplina. Mieszkańcy Słowenii żyją swoim własnym tempem, w czym przypominają nieco Chorwatów i Włochów. Ten mały kraj z wielką duszą charakteryzuje się zamiłowaniem do zabawy i humoru, co z dumą pokazuje cudzoziemcom. Szczególnie ważne są tradycje związane z górami i tam właśnie zachowała się pierwotna kultura pasterska. W Słowenii przez cały rok odbywają się różne festiwale i święta, dlatego wybierając się do tego kraju, warto zainteresować się kalendarzem imprez. W większości miast organizowane są cykliczne imprezy związane z patronami lub sławnymi osobistościami. Najbardziej znane są Festiwal Letni w Lublanie oraz Bledzie, a także wrześniowy „Krowi bal” w Bohinj. Większość mieszkańców jest wyznania rzymskokatolickiego, a do mniejszości narodowych należą Węgrzy, Włosi, Serbowie, Chorwaci i Bośniacy. Językiem urzędowym jest słoweński, niemniej większość mieszkańców posługuje się angielskim przynajmniej w stopniu komunikatywnym. W restauracjach zwyczajowo zostawia się niewielkie napiwki lub zaokrągla rachunek do pełnej sumy. W czasie zwiedzania świątyń warto zadbać o nakrycie ramion i unikać korzystania z telefonu komórkowego. Ogólnie Słowenia jest typowym zachodnioeuropejskim krajem, w którym zwyczaje nie powinny nikogo zaskoczyć.

Aktywny wypoczynek

Jak przystało na adriatycką riwierę, Primorsko to przede wszystkim plażowanie i sporty wodne. Koper jest nowoczesną mariną, przy której znajdują się wypożyczalnie sprzętów wodnych, a więc nie ma problemu z uprawianiem żeglarstwa, jachtingu i rozmaitych sportów wodnych. Organizowane są rozmaite rejsy wycieczkowe. Lokalne agencje turystyczne organizują także wyprawy nurkowe do wraków zatopionych w wodach Adriatyku. W Portoroz organizowane są loty turystyczne nad słoweńskim wybrzeżem.

Wycieczki Fakultatywne

Socreb – blisko granicy włoskiej znajdują ruiny twierdzy ulokowane na szczycie 300-metrowego wzgórza. Widok na Zatokę Triesteńską jest wymarzonym tematem fotograficznym, niemniej warto zapoznać się z historią miejsca. Walory strategiczne wzgórza docenili Ilirowie, Rzymianie i Wenecjanie pilnując swoich włości na rubieżach Republiki Weneckiej. W pobliżu ruin znajduje się jaskinia zamieszkiwana zgodnie z legendami przez św. Socerba z Triestu – pustelnika, który zginął śmiercią męczeńską.

Crni Kal – malownicza wioska między wzgórzami, której turystyczną atrakcją jest krzywa kampanilla, czyli zabytkowa budowla odchylona od pionu, dom Wenecki z XV wieku oraz pozostałości twierdzy górujące nad okolicą.

Hrastovlje – perłą architektoniczną niewielkiej miejscowości jest kościół Trójcy Świętej – jeden z najciekawszych zabytków tego typu w Słowenii. Świątynia pochodzi z XII wieku i choć wydaje się dosyć skromna, otoczona jest pierścieniem murów obronnych wzniesionych w związku z tureckimi napadami. Zachwyt budzi ulokowanie wśród winnic na wzgórzu, z którego rozlega się ciekawy widok na okolicę. Warto zwrócić uwagę na doskonale zachowane freski i spróbować wśród nich odnaleźć biblijne sceny oraz motywy modne w średniowieczu.

Secovlje – unikalna miejscowość za sprawą salin, z których przed laty pozyskiwano sól. Kompleks nietypowych basenów solnych na tle górskiego krajobrazu wygląda ciekawie, dlatego w ich sąsiedztwie postanowiono utworzyć szlaki nadające się do pieszych wędrówek. Warto zabrać z sobą lornetkę i aparat, gdyż Secovlje jest przy okazji ostoją dzikiego ptactwa.

Najczęściej Zadawane Pytania

Kiedy najlepiej wybrać się na Riwierę Słoweńską?
Do Słowenii można jechać praktycznie o każdej porze roku, niemniej najdogodniejszy okres jest między majem a wrześniem. W zachodniej części panuje klimat śródziemnomorski, gdzie lata są długie, a zimy łagodne. Warto pamiętać, że w rejonie nadmorskim wieje okresowo silny wiatr „burja”, który obniża odczuwalną temperaturę. Wybrzeże Słowenii to również festiwale i dużo imprez dla turystów, więc warto zainteresować się kalendarzem bieżących wydarzeń. W Izoli najważniejszy jest sierpniowy Festiwal Rybaków, kwietniowy Orange Wine Festival, majowy Festiwal Wiosny oraz czerwcowy Festiwal Drzew Oliwnych. Spośród wielu imprez organizowanych w Koprze na uwagę zasługuje czerwcowy Dzień św. Nazariusza, lipcowe Żółte Noce oraz Jazz Etno Funky Festival na przełomie lipca i sierpnia.


Jaka waluta obowiązuje w Słowenii?
W Słowenii obowiązuje wspólna dla całej Unii Europejskiej waluta – Euro. Konsekwencją tego są nieco wyższe ceny niż w Polsce, zwłaszcza jeżeli chodzi o posiłki w restauracjach i ceny związane z infrastrukturą narciarską i turystyczną. Warto jednak przyjrzeć się sezonowym obniżkom i wyprzedażom, kiedy ceny towarów znacznie spadają i wielu turystów wybiera się do centrów handlowych specjalnie na zakupy.

Co warto kupić w Słowenii?

Z pewnością jedną z ciekawszych pamiątek mogą być wspaniałe wina i napoje wysokoprocentowe wytwarzane z różnych owoców. Popularnością wśród turystów cieszą się także miody, wosk pszczeli oraz gustowne naczynia takie jak szkło i kryształy z Rogaskiej Slatiny. W Słowenii nie brakuje ludowego rękodzieła, warto rozglądnąć się za koronkami z Idrii, drewnianym sprzętem domowym z Ribnicy, ceramiką z Prekmurja czy fajkami z Bohinja. Z kulinarnych przysmaków warto zainteresować się suszoną szynką „kraski prsut” oraz morską solą o niezwykłych walorach smakowych.

Jaki czas obowiązuje w Słowenii?
W Słowenii obowiązuje taki sam czas jak w Polsce.

Jakie są ograniczenia celne w Słowenii?

Przewóz towarów podlega ograniczeniom ilościowym na zasadach obowiązujących w UE, co oznacza w praktyce, że rzeczy osobiste i sprzęt na własny użytek nie podlega ograniczeniom celnym. W przypadku towarów można wwozić i wywozić do 800 szt. papierosów, 400 szt. cygaretek, 200 szt. cygar, 1 kg. tytoniu, 10 l spirytusu, 20 l mocniejszego alkoholu, 90 l wina i 110 l piwa. Warto pamiętać, że kontrola celna może być prowadzona na terenie całego kraju.

Jak poruszać się po Słowenii?
Do Lublany można bez problemu dotrzeć samolotem, samochodem, pociągiem i autobusem, ponieważ w tym miejscu krzyżują się wszystkie najważniejsze szlaki Słowenii. W samym mieście z punktu widzenia turysty można poruszać się na pieszo, a komunikacja służy raczej do odwiedzenia odległych dzielnic. Nie obowiązują bilety papierowe, tylko karty, które można nabyć w kioskach, na pocztach i w biurach informacji turystycznej. Nie powinno być problemu ze złapaniem taksówki, natomiast doskonałym środkiem transportu jest rower chociażby ze względu na świetnie przygotowane ścieżki rowerowe. Nadmorskie miasta są dobrze skomunikowane z większymi ośrodkami w kraju zarówno autobusami, jak i kolejami. Autobusowa komunikacja miejska zapewnia także dogodny transport wzdłuż wybrzeża i pomiędzy kurortami Izola, Piran i Portoroz. Korzystać można z busów Taxi Sonce. Pomiędzy nadmorskimi miejscowościami kursują dodatkowo szybkie katamarany.

Jakie plaże są na Riwierze Słoweńskiej?
Większość riwiery ma betonowe nabrzeże z wydzielonymi miejscami do opalania w postaci trawników i sztucznie usypanych plaż z natryskami. Jedną z najbardziej przystępnych plaż jest Ankaran z kamienisto-piaszczystym odcinkiem. Ponieważ Słowenia nie ma dostępu do typowych, piaszczystych plaż popularnością wśród turystów cieszą się aquaparki i zespoły odkrytych basenów. W Izoli najciekawsza jest żwirowa plaża Simonov zaliv, natomiast plaża miejska obok starego miasta jest betonowym odcinkiem wybrzeża z drabinkami prowadzącymi do wody. W Koprze znajduje się miejskie kąpielisko z betonowym nabrzeżem obok Mariny. Popularna jest także plaża Kopalisce Zusterna przy szosie na południe od starego miasta. W Piranie zejście do morza z betonowych nabrzeży znajduje się po północnej stronie cypla, a za najprzyjemniejszą plażę uchodzi trawiasty odcinek po północnej stronie półwyspu przy osadzie Fiesa, obok małego jeziorka. Betonowa publiczna plaża znajduje się w Strunjanie na mierzei oddzielającej lagunę od morza. W Portoroz dobrze zagospodarowana, żwirowa plaża znajduje się po wschodniej stronie kompleksu Bernardin. Natomiast największa żwirowa plaża ciągnie się wzdłuż ul. Obala – część zarezerwowana dla hoteli i płatna, ma wydzielone baseny, zjeżdżalnie i bary.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Przy hotelach wyższej kategorii lub w wybranych kurortach plaża jest usypywana sztucznie lub znacznie różni się od typowych plaż miejskich, dlatego wybierając kurort i hotel warto upewnić się do jakiej plaży będziemy mieli dostęp


Jakie dokumenty są potrzebne w razie konieczności skorzystania ze służby zdrowia w Słowenii?
W nagłych przypadkach turyści z Polski objęci są bezpłatną podstawową opieką medyczną. Opłaca się jednak wykupić polisę ubezpieczenia podróżnego, która w razie potrzeby umożliwi pokrycie kosztów bardziej zaawansowanego leczenia i transport medyczny. Jeżeli posiadamy ubezpieczenie prywatne należy zapoznać się z jego warunkami, gdyż w większości przypadków ubezpieczeniem objęte są koszty leczenia powyżej pewnych kwot, które należy samemu opłacić. Przed wyjazdem za granicę dobrze jest jednak w oddziale wojewódzkiego NFZ złożyć wniosek o wydanie Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego, która jest dowodem posiadania takiego ubezpieczenia. Warto także pamiętać, że EKUZ nie zapewnia pokrycia kosztów specjalistycznego transportu medycznego do Polski, ani też transportu zwłok, dlatego wskazane jest wykupienie dodatkowego prywatnego ubezpieczenia. Więcej informacji na stronie: www.nfz.gov.pl

Ze względu na inną florę bakteryjną należy starannie wybierać restauracje lub jadać w hotelach i przestrzegać podstawowych zasad higieny. Turyści powinni pić wyłącznie wodę butelkowaną, ewentualnie gotowaną co najmniej 10 min. Szczepienia ochronne nie są wymagane, ale przed wyjazdem warto sprawdzić czy nie są zalecane sezonowo i profilaktycznie zaszczepić się przed wskazanymi chorobami. Poszczególne zalecenia sanitarne pozwalające uniknąć zachorowania na różne choroby dostępne są na stronie internetowej Państwowej Inspekcji Sanitarnej: www.pis.gov.pl

Ważne informacje MSZ

Dokumentem uprawniającym do wjazdu i wyjazdu z Słowenii tak jak i innych krajów Unii Europejskiej jest dowód osobisty lub paszport. Na terenie Słowenii bez wizy można przebywać 90 dni, a okres ważności paszportu nie może być krótszy niż dozwolony czas pobytu.

Szczegółowe i aktualne informacje można znaleźć na stronie MSZ: www.msz.gov.pl lub na stronie ambasady polskiej w Lublanie: https://lublana.msz.gov.pl/pl/

Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Słowenii
Słowenia, Lublana, Bežigrad 10, 1000
Tel dyżurny: +386 41 750 508
Tel: +386 1 436 47 12
Fax: +386 1 436 25 21
Email: lublana.amb.sekretariat@msz.gov.pl
WWW: http://www.lublana.msz.gov.pl

Słowenia Pd. - Wsch.

Słowenia Środkowa

Słowenia Wschodnia

Słoweński Kras

Słowenia: Alpy Słoweńskie , Ljubljana , Pohorje - Savinjska , Riwiera Słoweńska , Słowenia Pd. - Wsch. , Słowenia Środkowa , Słowenia Wschodnia , Słoweński Kras

Wybierz region Alpy Słoweńskie , Ljubljana , Pohorje - Savinjska , Riwiera Słoweńska , Słowenia Pd. - Wsch. , Słowenia Środkowa , Słowenia Wschodnia , Słoweński Kras