Kraj Niemcy

Stolica: Berlin
Waluta: euro (EUR), 1 EUR = 100 centów
Wiza: nie jest wymagana
Język: niemiecki
Napięcie: 230 V
Powierzchnia: 357 121 km²
Ludność: 82 398,3 tys.

Alpy Bawarskie

Baden

Bawaria

Berlin

Brandenburgia

Dolna Saksonia

Hesja

Meklemburgia

Kraina morskich wysp, piaszczystych plaż, wapiennych klifów i „tysiąca jezior”.

Informacje ogólne

Uroda północnych Niemiec może pozytywnie zaskoczyć i podbić serca turystów poszukujących malowniczych pejzaży, błękitnego morza spowitego słonecznym światłem i przede wszystkim spokoju na tajemniczych, ale przepięknych wyspach morskich. Znaczną część Meklemburgii zajmują również jeziora i piękny, polodowcowy krajobraz z ładną architekturą średniowiecznych miejscowości. Przyjemne plaże z drobnym piaskiem można znaleźć w kilku liczących się kurortach, a przepiękną roślinność w rezerwatach przyrody i parkach narodowych. Wielu turystów przyjeżdża również na meklemburskie wybrzeże Bałtyku, by zobaczyć kredowe klify Rugii i wypoczywać w ekskluzywnych kurortach na wyspie Uznam. Właśnie tam, dzięki dostępnej linii brzegowej i przyjaznemu klimatowi, koncentruje się letni ruch turystyczny. Warto także zainteresować się wycieczkami fakultatywnymi, gdyż na odkrywców czekają wspaniałe pałace, zamki i opactwa. Wystarczającym powodem do odwiedzenia Meklemburgii są wspaniałe miasta: Schwerin, Wismar, Rostock i Stralsund oraz możliwość uprawiania turystyki pieszej i rowerowej. Generalnie w Meklemburgii, najchętniej odwiedzanej podczas wakacji, można dobrze odpocząć, nabrać sił i rozpocząć nowy rozdział w życiu.

Najpopularniejszymi regionami wchodzącymi w skład Meklemburgii są: Pojezierze Meklemburskie i wybrzeże Morza Bałtyckiego. Historyczny region i jednocześnie kraj związkowy, położony jest na północy Niemiec, pomiędzy rzekami Łabą a Recknitz i sąsiaduje od zachodu z krainą Schleswig-Holstein. Na południu natomiast rozciągają się ziemie Dolnej Saksonii i Brandenburgii. Razem z wyspami (Rugia, Uznam, Hiddemsee) niemieckie wybrzeże Bałtyku sięga długości kilkuset kilometrów i tam znajduje się kilka interesujących kurortów wypoczynkowych, wioski rybackie i najważniejsze miasta portowe Niemiec. Wybrzeże urozmaicają zatoki, mniejsze wysepki, półwyspy, strome brzegi osiągające wysokość ponad 100 m i bezkresne plaże ciągnące się w niektórych miejscach kilometrami. Z kolei dla pojezierza charakterystyczny jest krajobraz morenowy i same jeziora otoczone lasami bukowymi i terenami pagórkowatymi pełnymi średniowiecznych miasteczek, z których niektóre pełnią funkcję miejscowości wypoczynkowych. Najatrakcyjniej w tej części regionu prezentuje się tzw. Szwajcaria Meklemburska. W Meklemburgii panuje łagodny klimat na ogół z łagodnymi zimami i ciepłymi latami.

Podobnie jak inne landy, Meklemburgia ma swoją odrębną historię związaną ze Słowianami, którzy opierali się niemieckim podbojom aż do XII wieku. Dopiero w tym okresie książę Saksonii i Bawarii, Henryk Lew, ostatecznie podbił te ziemie i przy pomocy Danii rozszerzył wpływy na Pomorzu Zachodnim i wyspie Rugia. W późniejszych wiekach rządzili tam Duńczycy i Szwedzi, a skok cywilizacyjny nastąpił wraz ze wzrostem znaczenia Hanzy – unii nadmorskich ośrodków północnej Europy. Meklemburgia trafiła później do Prus i III Rzeszy Niemieckiej, której polityka wywołała II wojnę światową i przyczyniła się do poważnego zniszczenia landu. Region podlegający powojennej NRD bardzo długo stawał na nogi, czego konsekwencją jest słabe zaludnienie i rolniczy charakter. Mimo takich czynników zjednoczenie Niemiec pozytywnie wpłynęło na rozwój turystyki, a region bardzo dobrze spełnia swoje zadanie, szczególnie w nadmorskiej części. Pęd ku turystycznej doskonałości sukcesywnie wspiera Pojezierze Meklemburskie wraz z walorami krajobrazowymi i możliwością uprawiania sportów wodnych.

Chociaż największym miastem w regionie jest Rostock, stolica landu znajduje się w Schwerinie – „mieście siedmiu jezior”, w którym od wielu wieków straszy duch Petermannchen nawiedzający miejscowy zamek. Każdy turysta z pewnością będzie zadowolony z wizyty na starówce pełnej klasycystycznych budowli i obiektów związanych z siedzibą książąt Meklemburskich. Pierwszą osadę w wieku XII założył w tym miejscu Henryk Lew wojujący z plemionami słowiańskimi. Bardzo szybko rozbudował twierdzę znajdującą się na jednej z wysp i wyprowadził gród na siedzibę biskupstwa. Później uczynił z miasta stolicę samodzielnego księstwa włączonego w XIV w. do Meklemburgii, rządzonej przez książęta aż do 1918 r. Wizytówką miasta, słynną na wszystkie landy, jest zamek Schloss położony malowniczo na wysepce. Chociaż pierwsza twierdza związana jest z czasami słowiańskimi, obecny wygląd pochodzi z XIX stulecia i wzorowany jest na francuskim zamku Chambord nad Loarą. Na zewnątrz budowli można ponoć doliczyć się tylu wieżyczek, ile jest dni w roku, a pod względem architektonicznym jest to niezrównana mieszanka gotyku i renesansu nawiązującego nawet do estetyki osmańskiej. We wspaniałych wnętrzach można podziwiać komnaty wyłożone boazerią, Salę Tronową, herbaciarnię, kolekcję berlińskiej i miśnieńskiej porcelany, tapety z czerwonego jedwabiu i portrety książąt meklemburskich, a wędrówkę najlepiej zakończyć w przepięknej kaplicy skłaniającej do zadumy. Pozostałą część wyspy wypełniają cudowne ogrody z oranżerią, sztuczną grotą i kopiami barokowych rzeźb. Nie brakuje tam również malowniczych kanałów oraz miejsc do odpoczynku przy kawie i ciastkach. Spacer nie powinien ominąć także zabytkowego młyna Schleifmuhle, historycznego mostu obrotowego i ciekawostki, jaką jest „pływająca łąka”, sprawiająca wrażenie unoszenia się na wodzie. Wizyta w mieście nie byłaby do końca zaliczona, gdyby nie odwiedziny starówki otoczonej mieszczańskimi domami. Nad całością góruje pamiętająca czasy Henryka Lwa katedra, reprezentująca tzw. ceglany gotyk (XIII-XIV w.). Warto wspiąć się na wieżę w kształcie klina, by zrobić zdjęcie panoramy miasta, obejmującej swoim zasięgiem budynek ratusza, gmach Meklemburskiego Teatru Państwowego i Państwowe Muzeum, w którym znajduje się kolekcja mistrzów malarstwa flamandzkiego i holenderskiego. Wyjątkowym miejscem, w którym warto zakończyć zwiedzanie miasta jest jeden z najpiękniejszych placów Niemiec – Alter Garten, urozmaicony odbijającą się w wodzie sylwetką zamku i teatru. Wycieczkę można także połączyć z leniuchowaniem na plaży w dzielnicy Zippendorf, kuszącej również pobliskimi kafejkami i wykwintnymi restauracjami.

Najważniejsze kurorty:

Bad Doberan – jeden z ciekawszych kurortów w pobliżu Rostocku ma tradycje wypoczynkowe sięgające czasów książąt meklembursko-schwerińskich. Do miasteczka prowadzi najdłuższa w Europie aleja lipowa, a okolice można zwiedzić kolejką wąskotorową. Nie brakuje tam różnorodnych miejsc noclegowych, a wśród najciekawszych zabytków wyróżnia się książęcy pałac i średniowieczne opactwo cysterskie Munster. Ozdobą zabytku jest monumentalny kościół z XIII wieku, skrywający piękne wnętrza oraz miejsce spoczynku meklemburskich władców i królowej Danii, Małgorzaty Sambirii. Turyści wypoczywający w tym kurorcie wygrzewają się najczęściej na piaskach pobliskiej plaży w Heligendamm.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Heligendamm – szeroka plaża z jasnym piaskiem uchodzi za najpiękniejszą w tej części wybrzeża, a spokojna atmosfera i atrakcja w postaci kolejki wąskotorowej Mecklenburger Baderbahn Molli przyciąga głównie rodziny z dziećmi. Miłośnicy kąpieli morskich zatrzymywali się w kurorcie już w czasach Fryderyka Franciszka I, natomiast zabytkowe wille dawnych arystokratów, przekształcone na ośrodki wypoczynkowe, oferują obecnie komfortowe warunki. „Białe miasto” nad Bałtykiem razi w oczy, swoim pięknem podobnie jak pobliska atrakcja, czyli XIII-wieczny kościół w Steffenshagen.

Warnemunde – bryza znad Morza Bałtyckiego jest wystarczająco silna, by żeglować i uprawiać rozmaite sporty wodne, a wakacyjne słońce opala jak nigdzie indziej. Latem jest to jeden z najpopularniejszych kurortów wybrzeża, gdzie szeroka plaża z charakterystycznymi koszami plażowymi zaprasza do wielogodzinnego wylegiwania. Drobny, biały piasek doskonale nadaje się do budowania zamków, a dobre zaplecze hotelowo-gastronomiczne zapewnia komfortowy wypoczynek. Podczas zwiedzania miasteczka można trafić na tradycyjne domy kryte strzechą oraz przyjemną promenadę, wzdłuż której ciągną się kafejki i obiekty umilające plażowiczom życie. Warto także zwiedzić stary port Alter Storm z rozległą panoramą okolicy, roztaczającą się z zabytkowej latarni morskiej.

Wyspa Rugia – najatrakcyjniejsza i największa niemiecka wyspa jest bardzo różnorodna, przez co stanowi doskonały cel nie tylko na weekendowy wypad, ale nawet na cały urlop. Wysokie brzegi sąsiadują tam z piaszczystymi plażami, a górzysty ląd obfituje w lasy i torfowiska. Najwyższym punktem jest Piekberg (161 m n.p.m.) zlokalizowany na półwyspie Jasmund, natomiast park narodowy o tej samej nazwie, szczególnie w okresie letnim, przeżywa prawdziwe oblężenie. Na wyspę można dostać się mostem drogowym przerzuconym nad wąską cieśniną Strelasund, by później korzystać z dobrodziejstw poszczególnych kurortów. Walory wyspy już w czasach średniowiecznych docenili Słowianie, dla których atrakcyjne tereny stały się także miejscem kultu religijnego – Arkona. Wyspą interesował się Bolesław Krzywousty, bitwy morskie w XII stuleciu wygrywali Duńczycy, natomiast w XIV wieku władzę objęli książęta pomorscy. Od 1815 r. Rugię przejęły Prusy i wtedy zaczęli pojawiać się w kurortach znamienici goście, tacy jak przykładowo Albert Einstein, Tomasz Mann czy Otto von Bismarck. W niepowtarzalny krajobraz pełen zatok, półwyspów i szerokich plaż, wpisały się najpopularniejsze miejscowości wypoczynkowe: Putbus z owalnym placem Circus, otoczonym klasycystyczną zabudową i wspaniałym Parkiem Pałacowym; Binz z luksusowymi ośrodkami wypoczynkowymi i szeroką plażą długości kilku kilometrów; Gohren z niezwykle długą plażą mieniącą się poświatą drobniutkiego piasku oraz doskonałą bazą noclegową i kilkoma pobliskimi muzeami; uzdrowiskowe Lauterbach z przystanią jachtową. Miejscowości wypoczynkowych jest znacznie więcej, a wakacyjny relaks na plaży urozmaicają wycieczki do poszczególnych atrakcji. Zwiedzić przykładowo można Jagdschloss Granitz – zabytkowy zameczek z wysoką wieżą, Nationalpark Jasmund – pełen uroku rezerwat ze słodkowodnymi jeziorami, śnieżnobiałymi klifami z wysoka opadającymi ku morzu oraz smagany wiatrami przylądek Arkona – miejsce kultu i czci czterogłowego boga wojny i urodzaju, Swantewita. W wielu miejscach znajdują się platformy widokowe, ścieżki rowerowe i piesze, a wyspę najlepiej obejrzeć z pokładu statku wycieczkowego. Oazą spokoju jest także pobliska wysepka Hiddensee, gdzie zamiast samochodów królują rowery i dorożki.

Wyspa Uznam – niezwykle malownicza i bardzo popularna wyspa nad Bałtykiem potocznie nazywana jest „kąpieliskiem berlińczyków” i nie ma w tym nic dziwnego, gdyż plaże nie ustępują atrakcyjnością złotemu piaskowi na Rugii. Rozbudowana linia brzegowa z kilkoma kurortami sprawia, że z powodzeniem można na wyspie spędzić wymarzone wakacje. Słońce świeci tam częściej niż gdziekolwiek w Niemczech, a główną atrakcją są carskie kąpieliska nadmorskie. Wyspa Uznam położona na pograniczu Polski i Niemiec, otoczona jest wodami Zalewu Szczecińskiego, akwenem cieśniny Peenestrom oraz sztucznie przekopanym Kanałem Piastowskim. Od sąsiedniej wyspy Wolin, Uznam oddzielona jest ujściem rzeki Świny. W krajobraz wnętrza wyspy na stałe wpisały się idealne do odkrywania zatoki, półwyspy, mierzeje, jeziora, lasy i trudnodostępne szuwary. Władzę nad wyspą sprawował w wieku XII pomorski książę Warcisław i zaraz po przyjęciu chrztu z rąk Ottona z Bambergu, wybudował kilka klasztorów działających do czasów reformacji (XVI w.). Burzliwe losy i „wojna trzydziestoletnia” rzuciła wyspę w ręce Szwedów, aczkolwiek odkupił ją Fryderyk Wilhelm I, natomiast Fryderyk II Wielki rozbudował poszczególne ośrodki i port w Świnoujściu. Obecnie liczne hotele i pensjonaty pękają w szwach, a jak perły na sznurku przy nadmorskim wybrzeżu rozciągają się kurorty Bansin, Heringsdorf i Bad Ahlbeck, połączone szeroką plażą z drobnym, jasnym piaskiem. Eleganckie miejscowości wypoczynkowe pełne są białych rezydencji i obiektów wzniesionych w stylu uzdrowiskowym. Spacerować można po zadbanych promenadach i z molo podziwiać zachody słońca. W wolnej chwili warto wybrać się na zwiedzanie domu fabrykanta Oechlera, muzeum malarza Ottona Niemeyera-Holsteina w Luttenort lub też poznać tajemnice Peenemunde. W miejscowości leżącej na obrzeżach wyspy hitlerowcy założyli w 1936 r. centrum badawcze i produkowali rakietę dalekiego zasięgu V2. Historię latającej bomby można poznać w trakcie zwiedzanie Historyczno-Technicznego Centrum Informacyjnego, które przygotowało kilka ekspozycji, pomieszczenia fabryczne, atrapę rakiety i łódź podwodną z czasów II wojny światowej.

Wyspa Hiddensee – zaciszny zakątek niemieckiego wybrzeża wybierają głównie miłośnicy spokoju, rzadko uczęszczanych, ale przepięknych plaż i turystyki rowerowej, gdyż ruch samochodowy jest tam zabroniony. Na przestrzeni zaledwie 17 km długości i od 350 m do 4 km szerokości, znajduje się kilka wiosek z kameralną atmosferą, sprzyjającą romantycznemu wypoczywaniu. Ciekawostką jest, że w miejscowości Kloster pochowany jest niemiecki pisarz noblista Gerhart Hauptmann (jego domek udostępniony jest zwiedzającym) oraz kilka innych osobistości ze świata sztuki. Wyjątkowy zakątek, pomimo stale wzrastającej liczby turystów, jest fascynujący i zachowuje swój dziewiczy charakter.

Kuchnia

Kuchnia niemiecka może pozytywnie zaskoczyć turystów, im bardziej będą wgłębiali się w tajniki kulinarne poszczególnych regionów. Wbrew pozorom potrawy serwowane przez niemieckich kucharzy charakteryzują się dużą różnorodnością, niemniej bardzo często sprowadzane są do wspólnego mianownika: dużo i tłusto, ale przede wszystkim smacznie. Najlepiej będą się tam czuli kulinarni smakosze, dla których spożywanie kalorycznych i obfitych dań stanowi czystą przyjemność, a odkrywanie potraw niespotykanych nigdzie indziej na świecie okaże się kulinarną frajdą.

W schemacie dnia przeciętnego Niemca pojawiają się najczęściej trzy główne posiłki: fruhstuck, mittagessen i abendessen/abendbrot. Na obfite śniadanie (fruhstuck) składają się głównie białe kiełbaski, wędliny, sery, jajka pod różną postacią, dżem i musli. Przeważnie w dużych miastach uzupełnieniem jest późne śniadanie brunch lub drugie śniadanie zweites fruhstuck, niemniej wszyscy oczekują na porę obiadową między 12.00 a 14.00 – mittagessen (zupa, drugie danie, deser). Warto tutaj zaznaczyć, że restauracyjne dania z „menu” są tańsze niż potrawy z „karty dań” (speisekarte). Obiad może być jadany również późnym popołudniem i wieczorem, niemniej na zakończenie dnia, około godziny 20.00, powinno się spożyć kolację abendessen/abendbrot. Podczas zwiedzania niemieckich miast, gdy przyjdzie pora obiadowa, warto rozglądnąć się za takimi szyldami jak: Restaurant (restauracje), Gasthaus (gospody), Kneipe (knajpy) czy Cafe (kawiarnie). Bary szybkiej obsługi to schnellimbiss lub bude, natomiast chętnie odwiedzane winiarnie i piwiarnie widnieją odpowiednio pod szyldem weinstube i bierstube, chociaż nie sposób nie zauważyć, iż na wielu ulicach dominują tureckie kebaby, lokale azjatyckie i bary sushi.

Podstawowym składnikiem wielu dań jest po prostu chleb i tutaj wybór tego typu pieczywa jest znacznie szerszy niż w innych krajach. Nie sposób też wymienić wszystkich gatunków bułek, podobnie jak nazw dań obiadowych, niemniej zawsze jest w czym wybierać, a kubki smakowe pobudzają się na myśl o wspaniałych daniach mięsnych w zawiesistych sosach. Obiady wzorowane są na kuchni chłopskiej i składają się głównie z ziemniaków, kapusty oraz mięsa i tutaj królują przyrządzane na rozmaite sposoby: wołowina, wieprzowina, golonka, boczek i drób, choć smakosze gustują w sarninie, mięsie z dzika i zająca czy dzikim ptactwie (głównie bażanty). Ziemniaki mogą być podawane w różnych postaciach (gotowane, smażone, frytki, placki ziemniaczane), aczkolwiek w menu często pojawiają się knedle ziemniaczane, chlebowe, pyzy i kluski. Do tego dochodzi mięso w postaci najchętniej zamawianych sznycli, przeróżnych kotletów i pieczeni. Zupy nie są co prawda aż tak popularne, ale w przypadku niespodziewanego głodu można ulec gulaschsuppe (gulaszowej), kartofelsuppe (ziemniaczanej), zwiebelsuppe (cebulowej) lub bruhe (bulionowi). Można także skorzystać z opcji łączonej i zamówić danie jednogarnkowe – eintopf, przypominające gęstą zupę, zapiekankę lub gulasz.

Wybrane dania niemieckiej kuchni:

Linsensuppe – zupa z soczewicy podawana z kiełbaskami.

Kasseler Rippchen – wędzony kotlet z kością.

Leberkase – pokrojony klops podawany na gorąco w bułce z musztardą.

Schwartelbraten – pieczeń wieprzowa z kapustą kiszoną i knedlami z bułki.

Leberknodelsuppe – bawarski bulion z wątrobianymi klopsikami.

Hunsrucker Festessen – kiszona kapusta z ziemniakami i szynką.

Martinsgans – gęś faszerowana kasztanami i jabłkami serwowana na św. Marcina (11.XI)

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Himmel und Erde – ziemniaki z cebulą i jabłkami, podawane w różnej formie, np.: z kaszanką.

Eisbein mit Erbspuree – pieczona golonka z kapustą gotowaną w szampanie i puree z groszku.

W niemieckim języku kulinarnym na stałe zapisało się słowo wurst odnoszące się do kiełbasianych specjalności podawanych najczęściej jako przekąska lub lekki lunch. Oprócz tradycyjnych kiełbas pod różną postacią, mogą to być frankfurterki, smaczne rheinische, nurnberger bratwurste i pfalzer, niemniej atrakcyjnie prezentują się białe kiełbaski z dodatkiem cebuli i natki pietruszki – weisswurst. Niezależnie od rodzaju restauracji, posiłek warto zakończyć kieliszkiem sznapsa – przykładowo porcją wódki enzian lub kirschwasser.

Z racji tego, że kuchnia niemiecka za sprawą historii spokrewniona jest z kuchnią austriacką, na stoły często trafia sznycel po wiedeńsku, zupa z knedlami, strudel jabłkowy z rodzynkami czy słodkie knedle z morelami.

Jeżeli ktoś nie przepada za dużą ilością mięsa może zawsze sięgnąć po ryby, których w Niemczech nie brakuje i tutaj zmysł smaku pobudzają świeże pstrągi łowione w rzekach i jeziorach, sandacze, śledzie pod różną postacią i karpie podawane później na przykład po turyńsku w sosie jarzynowym z dodatkiem buraków. Szefowie kuchni polecają dla wegetarian danie obazda – pastę z sera camembert, żółtka i masła podawanego z cienko pokrojoną surową cebulą i preclami, natomiast królewskim i bardzo smakowitym dodatkiem do wielu potraw są szparagi (sezon szparagowy trwa od kwietnia do końca czerwca, a szczególnie polecanymi regionami są Schwetzingen, Schrobenhausen i Beelitz).

Do popołudniowej kawy podawana jest zwykle duża porcja ciasta i tutaj Niemcy specjalizują się w sernikach, szarlotkach i plackach z owocami (głównie śliwkami i wiśniami), chociaż pozytywnie zaskoczyć może kaloryczny kaiserschmarrn, czyli naleśnik pokrojony w paski, posypany cukrem i rodzynkami, podawany z syropem owocowym. Specjalnością są także pączki kojarzące się głównie z karnawałem.

Podstawowym niemieckim napojem jest mimo wszystko piwo, którego historia sięga średniowiecza i związana jest z zakonnikami wykorzystującymi chmiel, słód i wodę do produkcji zacnego trunku. Przed wybraniem się do restauracji warto zapamiętać takie nazwy ja: helles (jasne), dunkles (ciemne), weissbier (białe pszeniczne) oraz lagerbier (lager z dolnej fermentacji). Picie piwa to wielowiekowa tradycja kultywowana najweselej w Monachium podczas słynnych dożynek chmielowych Oktoberfest. Chociaż każdy region warzy swoje ulubione piwa, konkurować z najlepszymi piwami z sąsiednich Czech mogą: fryzyjski Jever, bremeński Beck’s, dortmundzki DAB, berliński Berliner Kindl, drezdeńskie produkty browaru Radeberg czy znany każdemu piwoszowi Paulaner i Franziskaner. Z pasją pija się także ciemne piwo górnej fermentacji Schwarzbier, mocnego Bock’a czy kwaśne piwo pszeniczne górnej fermentacji Weizenbier. Warto przy tym pamiętać, że piwo z pianą na dwa palce zawsze jest najlepsze.

Koneserzy wina również mają w czym przebierać. Najlepsze wina typu Riesling osiągają wysokie ceny, a do najwyżej cenionych należą wina z rejonu Rheingau, Mozeli, Frankonii i Badenii. Warto czytać etykiety i zwracać uwagę na takie wyróżniki kategorii jak: Kabinett (najlżejsze z win), Spatlese (wina wysokiej jakości powstałe z całkowicie dojrzałych gron zebranych po ukończeniu normalnych zbiorów), Auslese (mocne wina z najbardziej dojrzałych kiści winogron, zebrane z pewnym opóźnieniem). Obfitość gatunków i szczepów staje się mimo wszystko problemem nawet dla koneserów, a dopasowanie wina do potrawy może okazać się trudnym wyzwaniem. Przed sięgnięciem po kartę win, warto zapamiętać takie słowa jak: słodki – suss, półwytrawny – halbtrocken i wytrawny – trocken oraz nazwę wina musującego sekt.

Po ciężkich i kalorycznych potrawach warto również sięgnąć po kieliszek czegoś mocniejszego. Chętnie pijaną wódką jest żytniówka Weizen Doppel Korn, winiak Wienbrand, a także rozmaite likiery i wódki ziołowo-korzenne. Znaną marką jest Jagermeister, Kummerling czy serwowany w Berlinie Kaulzdorferkrauter Likor, niemniej każdemu na zdrowie zawsze wyjdzie kieliszek likieru ziołowego z dodatkiem płatków złota – Goldwasser.

W kuchni Meklemburgii najbardziej popularne są potrawy z ryb morskich i słodkowodnych, niemniej w niektórych restauracjach można znaleźć takie przysmaki jak rodzynki w kapuście warzywnej jarmuż, jabłka połączone ze smalcem czy pieczone żeberka w miodzie. Warto pojawić się na wyspie Rugia w trakcie trwania wiosennego „śledziowego” tygodnia, by zasmakować w rybie przygotowanej na dziesiątki sposobów. Inną kulinarną opcją jest ryba belona podawana z ziemniakami i kompotem z rabarbaru.

Obyczaje

Niemcy są co prawda najludniejszym krajem Europy, ale społeczeństwo odznacza się wyjątkową jednorodnością. Mniejszości narodowe zajmują niewielki procent ogółu, aczkolwiek na ulicach szczególnie największych miast można spotkać mnóstwo cudzoziemców i imigrantów, głównie z Turcji i krajów byłej Jugosławii, którzy osiedlili się tam po zakończeniu II wojny światowej. Społeczeństwo niemieckie nie charakteryzuje się pogłębioną duchowością religijną, niemniej jedna trzecia to zdeklarowani katolicy (głównie na południu kraju), a także protestanci (na północy).

Obecnie jest to kraj odgrywający bardzo ważną rolę na europejskiej scenie politycznej, w którym największe miasta prezentują się jako kosmopolityczne centra pełne zróżnicowania kulturowego. Za sposób na życie uchodzi tam korzystanie z bogatego życia nocnego i kulturalnego, co przekłada się na ogólny obraz społeczeństwa. Niemcy przywiązują również wielką wagę do wypoczynku i chociaż ich kraj nie dysponuje aż tyloma walorami przyrodniczymi co sąsiedzi, można liczyć na wspaniałą infrastrukturę turystyczną zorganizowaną na najwyższym poziomie. Sami Niemcy również lubią podróżować, dlatego niemieckich podróżników można spotkać na całym świecie, w najmniej spodziewanych zakątkach.

Po zakończeniu II wojny światowej najważniejszym wydarzeniem dla Niemców było zjednoczenie kraju w 1989 roku, które połączyło społeczeństwo, odsunęło na drugi plan podziały polityczne i historyczne oraz przyniosło mnóstwo korzyści również gospodarczych. Pomimo stereotypów związanych z podziałem na Niemców z Zachodu i Wschodu, niemiecka duma objawia się w znanych markach samochodów, autostradach, sportach narodowych, wielkich przedsięwzięciach budowlanych i temperamencie gospodarczym.

Cudzoziemcom Niemcy przedstawiają się jako kraj niezwykle czysty, punktualny, pełen świadomości ekologicznej, ładu, porządku i słynnej niemieckiej precyzji. Cechą społeczeństwa jest także zaangażowanie polityczne dążące do zerwania z trudną przeszłością oraz stawianie na edukację. Podróżując po kraju można także zauważyć wyraźnie zaznaczoną tożsamość regionalną, wiążącą ich mocno z „małymi ojczyznami” zwanymi landami. Luźne i oryginalne podejście Niemców do kultury i sztuki oraz ogromne środki wydawane na te cele sprawiają, że w tym kraju na wysokim poziomie rozwinął się teatr i opera, muzyka poważna, literatura, sztuka współczesna oraz kino.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Dzięki tym wszystkim aspektom współczesne Niemcy odbiegają od tradycyjnego wyobrażenia i dzięki multikulturowości sprzyjają rozwojowi turystyki. Nie każda kobieta musi kojarzyć się z imieniem Helga i obfitym biustem, a mężczyzna z dużym brzuchem, drogim samochodem czy jodłującym Bawarczykiem w krótkich spodniach z kuflem piwa w ręku. Szczególnie młode pokolenia walczą o zerwanie z tym stereotypem i w obiektywny sposób  mierzą się z trudną przeszłością. Naród niemiecki wywodzi się z takich plemion jak Germanowie, Frankowie, Sasi, Szwabowie czy Bawarowie, a szereg tradycji związanych z grupami etnicznymi jest bardzo mocno kultywowany i eksponowany w codziennym życiu. I tak Meklemburczycy uchodzą za zamkniętych w sobie, Sasi za pracowitych, Bawarczycy za ludzi przywiązanych do wiejskich tradycji, a Szwabowie za oszczędnych. Dla wielu Europejczyków przejawem niemieckiej gościnności jest słynny festiwal „Oktoberfest” (święto piwa i dożynki chmielowe organizowane w Monachium), a także wielki „Karnawał” najhuczniej obchodzony w miastach nad Renem, tradycyjne Zielone Świątki, „Pfingstritt” –festiwal wywodzący się ze starogermańskiego obrzędu płodności, święta lokalnych bractw strzeleckich „Schutzenfeste”, parady „Rosenmontag”, dzień św. Marcina, pokojowe marsze wielkanocne czy inne imprezy masowe. Popularne są także rozmaite festyny pełne straganów, na których sprzedaje się pierniki, ozdoby i prezenty  świąteczne oraz mnóstwo innych „geschenków”.

Niemcy przywiązują dużą wagę do tradycyjnych śniadań (składających się głównie z białej kiełbasy na gorąco i kawy), karnawału będącego czasem szczególnym i kilku najważniejszych świąt, takich jak Nowy Rok, Wielkanoc, Dzień Zjednoczenia Niemiec czy Dzień Reformacji, które ze względu na wielowyznaniowość są różnie obchodzone w poszczególnych landach.

Warto pamiętać, że Niemcy przestrzegają podstawowych form grzecznościowych, takich jak „Frau” (Pani) i „Herr” (Pan), podawanie dłoni na przywitanie w przypadku mężczyzn i pocałunek w policzki w przypadku kobiet. Na każdym kroku można usłyszeć wszechobecne pozdrowienie „Tschus” (cześć, pa) oraz tradycyjne zwroty „Guten Tag” (Dzień Dobry) i „Auf Wiedersehen” (Do Widzenia). Pod względem zwiedzania zabytków i atrakcji turystycznych Niemcy nie są w specjalny sposób restrykcyjni, więc panuje tam pełna swoboda nie odbiegająca od przyjętych norm w Europie. Ogólnie przyjęte jest, że rachunek w restauracji obejmuje 15 proc. opłatę za obsługę, niemniej kelner zadowolony będzie z napiwku wysokości 5-10 proc. Niewielki napiwek można również zostawić taksówkarzowi.

Być może Niemcy kojarzą się ze sztywnym narodem pozbawionym dobrego humoru, niemniej jeśli nie pozna się ich osobiście, przeświadczenie takie nie do końca musi być prawdziwe.

Aktywny wypoczynek

Niemcy uwielbiają sport i traktują go niemalże jak religię narodową. Prawie w każdej dyscyplinie sportowej mają przedstawicieli plasujących się na najwyższych pozycjach, a ligi poszczególnych gier zespołowych uchodzą za najlepsze nie tylko w Europie, ale i na świecie. Dzięki wybitnym osiągnięciom na najwyższym poziomie plasuje się Bundesliga, tenis czy wyścigi samochodowe, dlatego w wielu miastach działają kluby sportowe oferujące całą gamę możliwości aktywnego spędzania wolnego czasu. W wielu regionach dużą popularnością cieszy się jazda konna, wycieczki piesze i rowerowe, wspinaczka górska, sporty wodne i narciarstwo.

Region Meklemburgii idealny jest dla miłośników dzikiej przyrody, dla których największą przyjemnością jest odkrywanie na pieszych wycieczkach i rowerowych wyprawach dziewiczych terenów. Wzdłuż wybrzeża przebiega między innymi Europejski Dalekobieżny Szlak Turystyczny E9a, a z kijkami do nordic walking można pojawić się praktycznie wszędzie. Meklemburgię można także zwiedzać z poziomu wody. Doskonale do tego nadaje się Pojezierze Meklemburskie z „tysiącem jezior” połączonych kanałami i śluzami (głównie sporty motorowodne, kajakarstwo, jachting, rejsy statkiem). Atrakcją są także spływy kajakowe po rzece Haweli. Wybrzeże jest rajem dla miłośników kąpieli, gdyż linia brzegowa z otwartym Bałtykiem rozciąga się na długości ponad 350 km i charakteryzuje się w wielu miejscach szerokimi, piaszczystymi plażami. Można tam nie tylko pływać w morzu, ale także uprawiać rozmaite sporty wodne (żeglarstwo, windsurfing, surfing, kitesurfing), natomiast niemieckie wyspy morskie, półwyspy, zatoki i mierzeje doskonale nadają się do nurkowania. Jakość wody we wszystkich akwenach jest systematycznie kontrolowana, aktualną mapę najlepszych kąpielisk można znaleźć na wielu stronach internetowych. Do Meklemburgii wybierają się także wędkarze dalekomorscy i miłośnicy wędkowania na jeziorach. Warto zapoznać się wcześniej z odpowiednimi przepisami uprawniającymi do łowienia ryb, gdyż niemieckie przepisy są bardzo surowe.

Wycieczki Fakultatywne

Wismar – jedno z piękniejszych miast Meklemburgii zawdzięcza swój rozwój korzystnemu położeniu nad morzem i ochronie ze strony strategicznej wyspy Poel. Z tego miejsca statki handlowe wyruszały do miast nad Bałtykiem oraz właśnie tam, w roku 1259, zawiązano wraz z Lubeką i Rostokiem pakt przeciwko piratom łupiącym wybrzeże, co dało podwaliny do powstania Związku Hanzeatyckiego (unii miast handlowych Europy Północnej z czasów średniowiecza). „Wojna trzydziestoletnia” sprowadziła do portu flotę Zygmunta III Wazy, która nie zdołała odeprzeć ataku Szwedów. W konsekwencji przegranej miasto zostało pod skandynawską kontrolą do początku XIX wieku, chociaż Wismar stał się oficjalnie częścią Meklemburgii dopiero w 1903 roku. Na jednym z największych rynków w północnych Niemczech wzrok od razu przyciąga Wassrekunst – zabytkowa studnia reprezentująca niderlandzki renesans z XVI wieku. W rynkową przestrzeń doskonale wkomponowały się zabytkowe kamieniczki i klasycystyczny ratusz z tajemniczymi podziemiami kryjącymi wystawę poświęconą historii miasta. Zadziwić może „Stary Szwed”, czyli najstarszy dom w mieście, na którego froncie można wypatrzyć rzeźbę wąsatego Szweda z lwem na głowie, a także kamienica Zum Weinberg ze starymi tradycjami winiarskimi i sympatyczną winiarnią. Na liście głównych zabytków miasta figuruje kościół NMP z wysoką wieżą i kilka innych ceglanych kościołów, niemniej pod względem estetycznym i architekturą zachwyca Furstenhof – rezydencja książąt wismarskich datowana na XVI wiek. Doskonałym miejscem na wysłuchanie koncertu z muzyką poważną i obejrzenie tematycznych wystaw jest kościół św. Jerzego, a obowiązkowym punktem wizyty jest Świński Most – Schweinsbrucke, przerzucony nad najstarszym sztucznie przekopanym kanałem w Niemczech. Zwiedzanie można podsumować wizytą w Starym Porcie, z którego doskonale widać panoramę miasta i kutry rybackie cumujące przy nabrzeżu. Miejscowa marina oferuje dodatkowo pasjonujące rejsy po okolicznych zatokach.

Stralsund – urocze miasto zwane „Bramą wyspy Rugia” zostało, dzięki swojej świetności, wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, co jest wystarczającym powodem, by spędzić tam przynajmniej jedno popołudnie. Historia starówki otoczonej wodą związana jest głównie z Hanzą (ligą miast morskich) oraz z niezależnością kwestionowaną przez mieszkańców Lubeki, Duńczyków, Holendrów i Szwedów. Zwiedzanie centrum jest prawdziwą przyjemnością, gdyż na swojej drodze spotyka się takie perły architektury jak: XIV-wieczny ratusz z filigranową fasadą, potężna bryła kościoła św. Mikołaja z arcydziełami sztuki wewnątrz czy budynek Commandanten-Hus – pamiątka z czasów szwedzkich. Budynków takich jest znacznie więcej, a większość z nich charakteryzuje się zabudową z czerwonej cegły, nadającej miastu unikalności. Piękny jest także dawny klasztor franciszkański pełniący dziś funkcje instytucji kulturalnej, natomiast najprzyjemniej spaceruje się wzdłuż murów obronnych z dwoma zachowanymi bramami. W czasach NRD Nowy Rynek był miejscem spotkań opozycjonistów, podobnie jak sąsiadujący z nim kościół Marienkirche – gotycki gigant z potężną ośmioboczną wieżą uchodzącą za doskonały punkt widokowy. Wielu turystów przyjeżdża także do Stralsund, by zwiedzić Niemieckie Muzeum Morza – nowoczesną placówkę z wieloma atrakcjami, akwariami i olbrzymimi szkieletami wielorybów. Warto także odwiedzić klasztor św. Katarzyny przekształcony na Muzeum Historii Kultury, gdyż jednym z najciekawszych eksponatów jest kopia skarbu wikingów z X w. Z miejscowego portu można dodatkowo wybrać się na wspaniały rejs na pobliską wyspę Hiddensee.

Rostock – największe miasto Meklemburgii zlokalizowane jest u ujścia rzeki Warnow do Zatoki Meklemburskiej i przez wiele lat było najważniejszym portem Niemiec. Dźwięczna nazwa, Rostock (pochodząca od słowa „roztoka” oznaczającego szeroką dolinę rzeczną), wywołuje z pamięci obrazy dalekomorskich statków, charakterystycznych domów oraz gotyckich kościołów z cegły. Bogate miasto już w XIV wieku utrzymywało kontakty handlowe z Norwegią i Łotwą oraz było ważnym ośrodkiem Hanzy (związku handlowego miast morskich). W 1419 r. powstał tam pierwszy w Europie uniwersytet, niemniej prężny rozwój został zahamowany „wojną trzydziestoletnią”, a później okresem II wojny światowej. Chociaż odbudowa z czasów NRD nie upiększyła peryferii miasta, nie zwracając na nie uwagi warto przebić się do starówki oferującej kilka ciekawych miejsc. Nowy Rynek (Neuer Markt) prezentuje się uroczo dzięki renesansowym kamienicom, ogródkom piwnym i ratuszowi z XIII wieku wraz z położoną za nim najstarszą kamienicą w mieście – Kerhofhaus. Najbardziej znaną bramą rostockich obwarowań jest Steintor, a najokazalszym budynkiem kościół NMP, w którym warto zobaczyć chociażby zabytkowy zegar astronomiczny z mechanizmem ozdobionym postaciami apostołów i kręgami symbolizującymi ruchy ciał niebieskich. Koniecznie trzeba przespacerować się najpopularniejszym deptakiem miasta – Kropelinerstrasse nie tylko po to, by zakupić ciekawe pamiątki, ale także żeby obejrzeć: gotycki budynek Spitalpfarrhaus, plac uniwersytecki wyznaczający centrum dzielnicy studenckiej, najczęstsze miejsce spotkań, czyli Fontannę Szczęścia oraz kilka innych budynków sakralnych i muzeów, z których najciekawszą ekspozycję prezentuje Muzeum Historii Kultury. Wystawę poświęconą historii miasta można także zobaczyć w zabytkowej wieży Kropeliner Tor, na południe od której rozciąga się rozległy park sprzyjający wypoczynkowi w upalne dni. Spośród ocalałych fortyfikacji najciekawiej prezentuje się Krowia Wieża (Kuhtor), a najlepszym punktem orientacyjnym, również dla statków wpływających do portu, jest wieża kościoła św. Piotra. Budowla nie tylko zajmuje znaczną część Starego Rynku, ale także pełni funkcję platformy widokowej. Ciekawostką jest wizyta na statku MS Dresden, który oprócz tego, że jest frajdą dla najmłodszych, dorosłym oferuje tysiącletnią historię budowy okrętów, począwszy od czasów wikingów, a skończywszy na współczesności. Turystów powinna także zainteresować informacja, że właśnie w Rostocku, w roku 1882, wyprodukowano pierwsze kosze plażowe używane do dziś na wielu pobliskich plażach Warnemunde.

Greifswald – charakterystyczna sylwetka miasta leżącego między wyspą Rugią a Uznam widoczna jest już z daleka i często bywała tematem prac malarskich niemieckich artystów. Miasto założyli w XIII wieku cystersi, a główny rozwój związany był z działalnością miejscowych uniwersytetów. Do dziś na starówce można spotkać studentów przemierzających obok kościoła Mariackiego z wielką kwadratową wieżą i przesiadujących w kafejkach pod zadbanymi kamieniczkami przy zgrabnym, czerwonym ratuszu. Zabytkowy klasztor franciszkański przekształcono w interesujące Pomorskie Muzeum Regionalne, natomiast turystyczną ciekawostką jest pobliski Wiecker Zugbrucke – zabytkowy most z drewna, pochodzący z XIX wieku. Romantyczny obrazek uwieczniany przez artystów można dostrzec w Klosterruine Eldena, czyli ruinach XII-wiecznego klasztoru cysterskiego. Jeżeli ktoś ma ochotę na relaks, może wyruszyć na przejażdżkę łodzią i spojrzeć na miasto z perspektywy Zatoki Greifswaldzkiej.

Gustrow – dawna stolica księstwa meklembursko-schwerińskiego chociaż jest obecnie prowincjonalnym miastem w powiecie Rostock, przypomina o swojej świetności kilkoma ważnymi zabytkami. Przede wszystkim warto zobaczyć zamek, który był siedzibą książąt Meklemburgii. Renesansowa budowla o burzliwej historii, gnębionej pożarami i wojnami, powstała w XVI wieku i obecnie mieści siedzibę regionalnego muzeum. Jak przystało na północne Niemcy, ceglany styl gotycki reprezentuje katedra z XIII wieku z bogatym wystrojem oraz kilka innych zabytków sakralnych, natomiast w kilku muzeach można poznać dzieła wybitnego niemieckiego rzeźbiarza, malarza i pisarza, Ernsta Barlacha. Wędrówkę warto zakończyć na przyjemnym rynku obwarowanym ogródkami piwnymi, restauracjami i sklepami oferującymi regionalne pamiątki. Przy okazji pobytu w mieście warto zainteresować się pobliskim skansenem w Gross Raden, gdzie odtworzono wioskę dawnych mieszkańców tych ziem, słowiańskiego plemienia Obodrzyców. Dodatkowo można pojawić się w Parku Przyrodniczo-Ekologicznym, aby na nowoczesnej wystawie poznać życie pod powierzchnią wody.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Ludwigslust – jeszcze na początku XVIII wieku była to mała wioska, która dzięki inwestycji książąt stała się „Meklemburskim Wersalem”, przebudowanym według barokowych założeń. Chociaż pałac znacznie odbiega od swojego pierwowzoru, zachęca do odwiedzin wnętrzami, w których uwagę przyciąga imitacja złotych aniołków, kolumn i naczyń w Złotej Sali oraz ogromny park pałacowy założony w XIX stuleciu na wzór parków angielskich. Romantyczne uniesienia można przeżyć w trakcie spaceru po kamiennych mostkach i między kaskadami z szemrzącą wodą w parkowych kanałach. Ciekawostką godną uwagi jest mauzoleum Heleny Pawłowny – córki cara Rosji Pawła I, wielkiej księżnej Mecklenburg-Schwerin, spoczywającej właśnie w Ludwigslust.

Pojezierze Meklemburskie – ta wyjątkowa kraina leżąca w centralnej i południowej części landu Meklemburgia-Pomorze Przednie powstała w epoce lodowcowej, która pozostawiła po sobie „tysiąc jezior” przyciągających obecnie turystów wspaniałą infrastrukturą i krajobrazami. Całe pojezierze dzieli się na Wielkie Jeziora Meklemburskie (z największym jeziorem Muritz), Małe Jeziora Neustrelitzkie i Pojezierze Feldbergskie. Ze względu na walory krajobrazowe oraz wyjątkowo czyste wody jezior, rozwinęła się tam turystyka i dobra baza noclegowa. Z wyłączeniem rezerwatów przyrody, na pojezierzu można uprawiać kajakarstwo, jachting, windsurfing oraz sporty motorowodne, natomiast liczne śluzy i system kanałów łączących poszczególne jeziora, umożliwiają uczestnictwo w długich rejsach pełnych przygód, połączonych ze zwiedzaniem zabytkowych miast, wędkowaniem i obserwowaniem przyrody.

Park Narodowy Muritz – między Schwerinem a Neubrandenburgiem rozciąga się przepiękna kraina pełna jezior, malowniczych zakątków i czarujących krajobrazów. Między jeziorami znajdują się tajemnicze trzęsawiska, które są objęte obszarem chronionym i uchodzą za prawdziwy skarb przyrodniczy. Warto wspiąć się na wzgórza morenowe, z których można podziwiać największe jezioro Muritz oraz najpiękniejsze miejsce zwane Szwajcarią Meklemburską. Wiosną gromadzą się tam dzikie gęsi, a jesienią na jeziorach zatrzymują żurawie podczas przelotu. Władze parku zadbały o turystów i przygotowały mnóstwo ścieżek pieszych i tras rowerowych, prowadzących do kilku fascynujących zamków. W Basedow zwiedzić można trójskrzydłowy pałac zarządzany przez kilka stuleci przez rodzinę von Hahn, najważniejszym zabytkiem klasycystycznym Meklemburgii jest pałac Schlitz z przepiękną fontanną nimf, w Neustrelitz znajduje się kilka ciekawych zabytków, natomiast centrum turystyki z mariną i wypożyczalniami sprzętu znajduje się w miejscowości Waren.

Muritzeum – wyjątkowa atrakcja dla dzieci i dorosłych, stworzona w postaci ogromnej wystawy  mieście Waren, ujawnia wszystkie tajemnice regionu Muritz. Turyści mogą w niezwykle ciekawej formie zapoznać się z wodnym krajobrazem, który oprócz dużych akwenów posiada potężne akwarium słodkowodne z miejscowymi gatunkami ryb. Wystawa poświęcona jest różnym tematom przyrodniczo-historycznym, zaprezentowanym w nowoczesnej oprawie. Szczególnie emocjonująco zapowiada się spacer z latarką po zaciemnionym lesie pełnym niespodzianek.

Najczęściej Zadawane Pytania

Kiedy najlepiej wybrać się do Meklemburgii?
Meklemburgia jest przede wszystkim kierunkiem wakacyjnym (lipiec-sierpień) ze względu na doskonałe warunki pogodowe panujące nad Morzem Bałtyckim i na Pojezierzu Meklemburskim, niemniej jeśli ktoś chce uniknąć tłumów i wysokich cen, może się tam wybrać w czerwcu lub wrześniu. Poza wybrzeżem pozostałą część regionu można odwiedzić również wiosną i jesienią, kiedy łagodne temperatury sprzyjają oglądaniu zabytków i zwiedzaniu muzeów.

Nadmorski charakter regionu sprawia, że szczególnie w lecie odbywa się tam mnóstwo ciekawych imprez. Warto przykładowo udać się do Rostocku na festyny morskie Warnemunder Woche (VII) czy Hanse Sail (VIII) oraz przedstawienia teatralne, balety i opery organizowane przez Volkstheater. Prawdziwą atrakcją jest zbójnicki Festiwal Stortebekera w Ralswiek na Rugii, natomiast w napięciu trzyma Festiwal Vinety w miejscowości Zinnowitz, opowiadający historię o zatopionym mieście. Z pozostałych imprez można także wymienić Festiwal Muzyki Meklemburgii-Pomorza Przedniego, Festiwal Sztuki Filmowej w Schwerinie i festiwal w ogrodzie zamkowym Neustrelitz.

Jaka waluta obowiązuje w Niemczech i jakie są orientacyjne ceny?
W Niemczech obowiązuje wspólna dla całej Unii Europejskiej waluta – Euro. Konsekwencją tego są nieco wyższe ceny niż w Polsce, zwłaszcza jeżeli chodzi o posiłki w restauracjach i ceny związane z infrastrukturą narciarską i turystyczną.

Gdzie i jakie pamiątki kupić w Niemczech?
W Niemczech, tak samo jak w innych krajach, można nabyć ciekawe pamiątki, które mogą zasilić podróżniczą kolekcję. We wszystkich dużych miastach znajdują się dzielnice handlowe i strefy ze sklepami wyłącznie dla pieszych, a domów towarowych, galerii i branżowych sklepów nie sposób zliczyć. W większości miast odbywają się także cotygodniowe targi „Wochenmarkt”, będące skarbnicą wyszukanych pamiątek. Z pewnością warto kupić ceramikę (głównie porcelanowe naczynia Miśni), bogato zdobione kufle do piwa, szkło stołowe czy szlifowane naczynia ze szkła kryształowego. Interesujące są także wyroby rękodzielniczej sztuki ludowej, takie jak zabawki, lalki w strojach ludowych i całe domki dla lalek, ołowiane żołnierzyki, pluszowe misie oraz regionalne ubrania. Zawsze poszukiwane są pamiątkowe łakocie: norymberskie pierniki, ogórki konserwowe z Brandenburgii czy marcepany z Lubeki. Regionalną pamiątką jest również zegar z kukułką ze Szwarcwaldu, ludziki z ciasta ze śliwkami produkowane w Norymberdze, dziadki do orzechów z Rudaw, ser ze Szlezwika, wędliny z Ratyzbony, porcelanowe figurki Hummel-Figuren, bawarski materiał używany do szycia ubrań czy misterne koronki z Saksonii.

Jaki czas obowiązuje w Niemczech?
W Niemczech obowiązuje taki sam czas jak w Polsce.

Jak poruszać się po Meklemburgii?
Najwygodniejszym sposobem podróżowania jest samochód. Sieć niemieckich autostrad jest bezpłatna i należy do najlepiej rozwiniętych w Europie. Wystarczy posiadać ważne prawo jazdy i ubezpieczenie OC, niemniej warto też wykupić ubezpieczenie Assistance na wypadek ewentualnej awarii lub kolizji. Należy pamiętać, że w niektórych niemieckich miastach zostały wprowadzone „zielone strefy”, do których wstęp mają tylko określone pojazdy na podstawie specjalnych plakietek przyznawanych w zależności od normy emisji spalin (szczegółowe informacje np.: na www.berlin.msz.gov.pl). Warto pamiętać, że niemiecka policja jest bardzo rygorystyczna, jeżeli chodzi o kierowców.

Również podróżowanie pociągiem jest szybkie i przyjemne, dzięki rewelacyjnie rozbudowanym liniom EuroCity, InterCity i InterCity Express. Pociągi są bardzo szybkie, wygodne, punktualne, ale drogie. Znacznie tańsze jest podróżowanie pociągami regionalnymi. Przed wybraniem kolei warto zapoznać się ze wszystkimi dostępnymi zniżkami dla turystów i kartami ułatwiającymi podróżowanie. Transport autokarowy jest także doskonale zorganizowany, a podróżni mogą liczyć na mnóstwo połączeń do wszystkich największych miast oraz na regionalną komunikację w poszczególnych landach. W niektórych regionach turystycznych działają także specjalne autobusy kursujące wzdłuż najpopularniejszych szlaków. Nieograniczone możliwości oferują również niemieckie linie lotnicze łączące regularnymi lotami wszystkie największe miasta. Czasami może okazać się, że przelot samolotem jest tańszy niż podróż koleją.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Do Meklemburgii można dotrzeć na kilka sposobów. Najbliższe lotniska międzynarodowe znajdują się w Berlinie i Hamburgu, natomiast krajowe w Rostocku i Heringsdorf na Uznam, a promy na wybrzeże kursują z Danii, Szwecji, Litwy i Polski. Autostrady zapewniają dojazd od strony południowej do Rostocku i Schwerinu. Główne szlaki komunikacyjne przebiegają przez takie miejscowości jak Wismar, Rostock, Schwerin, a komunikacja autobusowa i kolejowa działa bez zarzutu. Rostocka ma także dobre połączenie z Berlinem i Szczecinem. Na Rugię można dostać się ze Stralsund mostami przerzuconymi nad cieśniną lub skorzystać z połączenia promowego pomiędzy miejscowościami Stahlbrode i Glewitz. Na wyspę kursują także pociągi, aczkolwiek ciekawym przeżyciem jest podróżowanie kolejką wąskotorową Rasender Roland. Na Rugii działa komunikacja autobusowa, niemniej do najodleglejszych zakątków najlepiej dotrzeć rowerem. Na Uznam można dostać się z Wolgast (istnieją połączenia kolejowe i autobusowe) oraz ze strony Świnoujścia, korzystając z dawnego przejścia granicznego w Ahlbeck i Garz. Ze strony polskiej można również dojechać transgranicznym autobusem miejskim.

Jakie plaże są w Meklemburgii?
Meklemburgia ma bardzo długie wybrzeże, dlatego w wielu miejscach na turystów czekają wielokilometrowe, szerokie plaże z drobnym, jasnym piaskiem. Najciekawsza pod tym względem jest wyspa Rugia z najlepszymi plażami w Binz, Gohren, Sellin i Glowe, chociaż z wyjątkiem klifowej północy, w wielu miejscach można znaleźć łagodne zejście do morza. Przepiękne plaże z drobnym, jasnym piaskiem są również atutem kurortów Bansin, Heringsdorf i Bad Ahlbeck na wyspie Uznam. Każda plaża ma swoje molo i jest dobrze zagospodarowana. W pozostałej części wybrzeża na uwagę zasługują piaszczyste plaże w Heligendamm i Warnemunde. Wiele plaż nad jeziorami można również znaleźć na Pojezierzu Meklemburskim, szczególnie nad największym akwenem Muritz.

Przy hotelach wyższej kategorii lub w wybranych kurortach plaża jest usypywana sztucznie lub znacznie różni się od typowych plaż miejskich, dlatego wybierając kurort i hotel warto upewnić się do jakiej plaży będziemy mieć dostęp.

Jakie są ograniczenia celne w Niemczech?
Przewóz towarów podlega ograniczeniom ilościowym na zasadach obowiązujących w UE, co oznacza w praktyce, że rzeczy osobiste i sprzęt na własny użytek nie podlega ograniczeniom celnym. W przypadku towarów można wwozić i wywozić do 800 szt. papierosów, 400 szt. cygaretek, 200 szt. cygar, 1 kg. Tytoniu, 10 l spirytusu, 20 l mocniejszego alkoholu, 90 l wina i 110 l piwa. Warto pamiętać, że kontrola celna może być prowadzona na terenie całego kraju.

Jakie dokumenty są potrzebne w razie konieczności skorzystania ze służby zdrowia w Niemczech?
W nagłych przypadkach turyści z Polski objęci są bezpłatną podstawową opieką medyczną. Opłaca się jednak wykupić polisę ubezpieczenia podróżnego, która w razie potrzeby umożliwi pokrycie kosztów bardziej zaawansowanego leczenia i transport medyczny. Jeżeli posiadamy ubezpieczenie prywatne należy zapoznać się z jego warunkami, gdyż w większości przypadków ubezpieczeniem objęte są koszty leczenia powyżej pewnych kwot, które należy samemu opłacić. Przed wyjazdem za granicę dobrze jest jednak w oddziale wojewódzkiego NFZ złożyć wniosek o wydanie Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego, która jest dowodem posiadania takiego ubezpieczenia. Warto także pamiętać, że EKUZ nie zapewnia pokrycia kosztów specjalistycznego transportu medycznego do Polski, ani też transportu zwłok, dlatego wskazane jest wykupienie dodatkowego prywatnego ubezpieczenia. Więcej informacji na stronie: www.nfz.gov.pl.

Ze względu na inną florę bakteryjną należy starannie wybierać restauracje lub jadać w hotelach i przestrzegać podstawowych zasad higieny. Turyści powinni pić wyłącznie wodę butelkowaną, ewentualnie gotowaną co najmniej 10 min. Szczepienia ochronne nie są wymagane, ale przed wyjazdem warto sprawdzić czy nie są zalecane sezonowo i profilaktycznie zaszczepić się przed wskazanymi chorobami. Poszczególne zalecenia sanitarne pozwalające uniknąć zachorowania na różne choroby dostępne są na stronie internetowej Państwowej Inspekcji Sanitarnej: www.pis.gov.pl

Ważne informacje MSZ

Dokumentem uprawniającym do wjazdu i wyjazdu z Niemiec tak jak i innych krajów Unii Europejskiej jest dowód osobisty lub paszport. Na terenie Niemiec bez wizy można przebywać 90 dni, a okres ważności paszportu nie może być krótszy niż dozwolony czas pobytu.

Szczegółowe i aktualne informacje można znaleźć na stronie MSZ: www.msz.gov.pl lub na stronie ambasady polskiej w Berlinie: www.berlin.msz.gov.pl

Konsulat Generalny Rzeczypospolitej Polskiej w Hamburgu
Niemcy, Hamburg, Gründgensstrasse 20, 22309
Tel.: +49 40 611870 Tel. dyżurny: +49 1788000327 Faks: +49 40 6325030
hamburg.kg.sekretariat@msz.gov.pl
www.hamburg.msz.gov.pl

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Konsulat Honorowy Rzeczypospolitej Polskiej w Lubece
Niemcy, Lubeka, Breite Strasse 6-8 , Postfach 10 81 76, 23530 Lübeck
Tel.: +49 0451 3003 6645 Faks: +49 0451 3003 6649
info@honorarkonsul-polen-sh.de

Konsulat Rzeczypospolitej Polskiej w Schwerinie
Niemcy, Schwerin, Lindenstr. 1, 19055 Schwerin
Tel.: (+49 385) 593782-51 Faks: Fax: (+49 385) 593782-52
Helmuth.v.Maltzahn@polnischeshonorarkonsulat-mv.eu

Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Federalnej Niemiec
Niemcy, Berlin, Lassenstr. 19-21, 14193
Tel.: +49 1637887676 Tel.: +49 30 22 313 201 Tel. dyżurny: +49 30223130 Faks: +49 3022313155
berlin.amb.sekretariat@msz.gov.pl
www.berlin.msz.gov.pl

Nadrenia

Saksonia

Szlezwik

Tropical Islands

Niemcy: Alpy Bawarskie , Baden , Bawaria , Berlin , Brandenburgia , Dolna Saksonia , Hesja , Meklemburgia , Nadrenia , Saksonia , Szlezwik , Tropical Islands

Wybierz region Alpy Bawarskie , Baden , Bawaria , Berlin , Brandenburgia , Dolna Saksonia , Hesja , Meklemburgia , Nadrenia , Saksonia , Szlezwik , Tropical Islands