Kraj Czechy

Stolica: Praga
Waluta: korona czeska (CZK) 1 CZK = 100 halerzy
Wiza: wiza nie jest wymagana
Język: czeski
Napięcie: 230 V
Powierzchnia: 78 866 km²
Ludność: 10,5 mln

Czechy Południowe

Czechy Środkowe

Czeska Szwajcaria

Czeskie Karkonosze

Góry Izerskie

Góry Orlickie

Jeseniki

Karlove Vary

Las Czeski

Morawy

Praga

Symfonia piękna architektonicznego i zbiorowisko multikulturowych zabytków na dziewięciu wzgórzach.

Informacje ogólne

Gdzie można poczuć magiczną atmosferę i czar weekendowych wycieczek, jak nie w Pradze? Stolica Czech potrafi zachwycić, zauroczyć, zniewolić i w końcu pozytywnie zaskoczyć każdego. Niejeden turysta po zwiedzeniu Pragi nazwał „miasto o stu wieżach” najpiękniejszą metropolią świata, „klejnotem europejskich stolic”, „Matką Miast” czy „Rzymem Północy”. Cudowne określenia można mnożyć w nieskończoność, podobnie jak podziwiać niekończące się atrakcje. Praga stała się inspiracją dla wielu twórców z różnych dziedzin sztuki, zaintrygowała poszukiwaczy tajemnic i zafascynowała romantyków z całego świata. Miasto odwiedzają co roku miliony turystów, a dzięki ogromnej sławie, metropolii nie trzeba specjalnie reklamować, ani przekonywać do przyjazdu niezdecydowanych podróżników. Światowa marka, jaką jest Praga, zajmuje w turystycznym rankingu światowych stolic bardzo wysokie miejsce, a wszystkie najcenniejsze walory są bardzo często przedmiotem rozważań akademickich i westchnień wrażliwych podróżników. Pięknem architektury można się wręcz delektować, rozkoszować życiem kulturalnym i doznawać wyjątkowej atmosfery, niespotykanej w żadnej innej stolicy. Każdy kto choć na chwilę pojawi się w tym magicznym mieście, zakocha się bezpowrotnie i będzie chciał tam powracać, gdy tylko nadarzy się okazja.

Magiczna stolica położona w centralnej Europie, w samym sercu Czech, rozciąga się na dwóch brzegach Wełtawy i jest administracyjnym, przemysłowym, handlowym, kulturalnym oraz turystycznym ośrodkiem o międzynarodowym znaczeniu. Tam znajdują się najważniejsze urzędy w państwie, takie jak prezydent czy parlament oraz największe dzielnice wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO: Nowe Miasto, Stare Miasto, Josefov, Mala Strana, Hradczany i Wyszehrad. Obszar miasta zajmuje dziewięć wzgórz tworzących niezwykłą panoramę miejską zamieszkiwaną przez ponad 1,2 mln ludzi. Ogromna liczba wież nie tylko zabytkowych, ale i widokowych sprawiła, że miasto nosi miano „stu wież”, a przymiotnik „Złota Praga” odnosi się do historii związanej z Karolem IV i poszukiwaniem alchemicznej recepty na złoto. Kiedy w Pradze jest najpiękniej? Tego nikt nie wie..., czy jest to wiosna, kiedy można przechadzać się wśród kwitnących wiśni, lato gdy po zwiedzaniu leniuchuje się w pięknych ogrodach i gasi pragnienie zimnym piwem w tradycyjnej „hospodzie”, jesień sprzyjająca romantycznym pocałunkom na zmoczonym deszczem Moście Karola czy zima, kiedy w spokoju można przyjrzeć się królewskim skarbom skrytym w muzeach. Nazwa Praga wywodzi się od słowa „prah”, które oznacza próg na rzece lub próg domu i związane jest z legendą o księżniczce Libuszy, której duch unosi się nad praskim Wyszehradem.

Na szczęście plan urbanistyczny Pragi przetrwał minione wieki i nie uległ zniszczeniu podczas II wojny światowej, dlatego chociażby na przykładzie architektury można prześledzić niezwykłą historię tego pięknego miasta. Ślady pierwszego osadnictwa wskazują na rok 500 p.n.e. i pojawienie się plemion celtyckich, germańskich i w końcu słowiańskich. Legenda jednak głosi, że Pragę założono około VIII w., gdy księżniczka Libusza oczami wyobraźni wybrała na przyszłe miasto miejsce nad brzegami Wełtawy, po czym wyszła za mąż za rolnika Przemysła, dając tym samym początek dynastii Przemyślidów. Po obu stronach Wełtawy w IX wieku powstały grody nazwane Wyszehradem i Hradczanami, w pobliskim Brevnovie założono klasztor, a Praga stała się siedzibą biskupstwa, w której działał biskup Wojciech – patron Czech i Polski uznany później za świętego. W XI stuleciu obecny rynek był już prężnie działającym targowiskiem, a u podnóża warowni zaczęli osiedlać się kupcy i rzemieślnicy z różnych stron świata. Ważne dla rozwoju miasta było panowanie Karola IV, który myślał i budował na skalę międzynarodową, dodając do już istniejących nowe dzielnice, między innymi Nowe Miasto. Czasy pokoju skończyły się w wieku XV, kiedy za szerzenie herezji i negowanie boskiego pochodzenia władzy papieży spalono na stosie Jana Husa, prowokując tym samym trwające blisko 20 lat „wojny husyckie”. Czeski duchowny i bohater narodowy był prekursorem protestantyzmu, a konflikt religijny toczony pomiędzy husytami wyznającymi nauki Husa, a zwolennikami niemieckiego króla Zygmunta Luksemburskiego, wymierzony był przeciwko krucjatom popieranym przez papiestwo. Wojskami dowodził Jan Zizka i później Prokop Wielki, a liczne konflikty zbrojne toczące się przez siedemnaście lat osłabiły pozycję Kościoła katolickiego i niemieckich feudałów w Czechach oraz pozostawiły niechętny stosunek Czechów do religii rzymskokatolickiej trwający aż do dziś. Pod koniec XV wieku tron czeski należał do linii Jagiellonów, a po śmierci Ludwika Jagiellończyka w bitwie pod Mohaczem w 1526 r. korona przypadła Ferdynandowi I z dynastii Habsburgów. Praga zawdzięcza dużo pozytywów królowi Rudolfowi II, który był zawziętym kolekcjonerem dzieł sztuki i w XVII stuleciu sprowadził do miasta najbogatsze rody arystokratyczne. Okres „wojny trzydziestoletniej” (XVII), czyli walki pomiędzy państwami protestanckimi a katolikami, zahamował rozwój miasta. Czescy protestanci przegrali bitwę pod Białą Górą i nie mieli w swoim kraju zbyt wiele do powiedzenia. Sytuacja zaczęła zmieniać się dopiero w wieku XIX, kiedy podczas „odrodzenia narodowego” Praga stanęła na czele ruchu zmierzającego do obudzenie uśpionego narodu. Po zakończeniu I wojny światowej miasto stało się stolicą Czechosłowacji, a podczas II wojny siedzibą hitlerowskiego Protektoratu Czech i Moraw. Dla Pragi jednym z ważniejszych wydarzeń była jeszcze „praska wiosna” w 1968 r., „aksamitna rewolucja” w 1989 i rok 1993, kiedy Czechosłowacja podzieliła się na dwa państwa pozostawiając miasto nad Wełtawą stolicą Republiki Czeskiej.

Zabytki Pragi tworzą niemalże cały katalog wszystkich epok historycznych, zabierających turystów w swoistą i pełną przygód podróż w przeszłość. Za przewodnika najlepiej wybrać „ducha historii” prowadzącego szlakiem zabytkowych budowli i otwierającego przed turystami świat gotyckich klasztorów, barokowych kościołów i renesansowych ogrodów tworzących jedną z najciekawszych tras turystycznych. Pokonanie „drogi królewskiej” jest nie lada doświadczeniem i pozostaje w pamięci na całe życie. Możliwości zwiedzania miasta jest mnóstwo, dlatego wcześniej lepiej zapoznać się z mapą lub skorzystać z pomocy wykwalifikowanego przewodnika i przeznaczyć na pobyt w stolicy co najmniej kilka dni. Praga najpiękniej wygląda nocą, kiedy rozświetlona jest latarniami ulicznymi, na wąskich uliczkach zachęcających do spaceru panuje nastrojowy klimat, a kameralne puby kuszą powabnym zapachem chmielu.

Zwiedzanie można przykładowo rozpocząć od Starego Miasta skupionego wokół Rynku Staromiejskiego, sąsiadującego z wodami Wełtawy, gdzie zachowały się jeszcze domy z XI wieku. W tym miejscu funkcjonowało przed laty targowisko, dzięki któremu w 1338 r. pozyskano środki na budowę Ratusza – dawnej siedziby władz miejskich. Rozpoznawalnym elementem budynku jest najstarszy w Europie zegar astronomiczny Orloj, przyciągający tłumy gapiów przed wybiciem pełnej godziny. Po zdobieniu zdjęcia pomnikowi czeskiego reformatora religijnego Jana Husa, można przyjrzeć się budynkom otaczającym rynek i wypatrzyć chociażby Dom Pod Kamiennym Dzwonem, Dom Pod Kamienną Madonną, Dom pod Kamiennym Baranem, Dom Pod Złotym Jednorożcem czy pałac Goltz-Kinskych. Ważnym zabytkiem jest wyjątkowo prezentujący się w nocy, trzynawowy, gotycki kościół Marii przed Tynem, skrywający zabytkowe dzieła sztuki i kościół św. Mikołaja należący do najciekawszych budowli barokowych. Odbijając w słynną ulicę Karlovą można dotrzeć do Klementinum – dawnego jezuickiego klasztoru, Muzeum Marionetek, kilku innych zabytkowych kościołów oraz na ulicę Liliova do kaplicy Betlejemskiej, w której nauczał Jan Hus.

Uliczki wokół rynku tętnią życiem przez całą dobę, pełne są sklepów z pamiątkami, niezliczonych barów i knajpek ze smażonym serem. W oczy rzuca się od razu wysoka Brama Prochowa z galeryjką i punktem widokowym, służąca w XVII wieku do składowania prochu strzelniczego. Wyjątkowy jest także ozdobiony przeszkloną kopułą Dom Miejski, uchodzący za symbol „odrodzenia narodowego”. Na powszechnie lubianym deptaku spacerowym, czyli ulicy Celetna, pełniącej również rolę arterii handlowej i komunikacyjnej, zachowało się mnóstwo zabytkowych kamieniczek. Sąsiaduje z nimi najlepszy teatr Pragi Stavovske divadlo, gmach Karolinum – pierwszej siedziby Uniwersytetu Praskiego, Dom nr 3, w którym przez pewien okres mieszkał Franz Kafka (wybitny pisarz związany z Pragą, autor słynnej powieści „Proces”) i wiele innych cennych zabytków.

Wszystkie szlaki spacerowe prowadzą turystów w jedno z najbardziej rozpoznawalnych miejsc w Pradze, które warto odwiedzić zarówno w dzień, jak i wieczorem. Słynny Most Karola łączący Malą Stranę i Stare Miasto, wsparty na 16 łukach, długi na 500 m, widniejący na wielu kartach pocztowych, nieustannie tętni życiem i wypełniony jest turystami z różnych stron świata, muzykami, aktorami i kramami oferującymi pamiątki. Twórcą tego cudu średniowiecznej techniki, przerzuconego nad Wełtawą, był w XIV wieku Petr Parler, a sam Karol IV osobiście wmurował kamień węgielny pod jego budowę. Po obu stronach dumnie wznoszą się gotyckie wieże, z którymi współgrają zdobiące most barokowe rzeźby z najważniejszą i najstarszą figurą, przedstawiającą postać św. Jana Nepomucena. Męczennik kościoła katolickiego był torturowany i został wrzucony do Wełtawy po tym, jak nie zdradził Wacławowi IV tajemnicy spowiedzi jego żony – królowej Zofii. Nad wydarzeniami sprzed kilku wieków można zadumać się, popijając kufel orzeźwiającego Staropramena w sławnej karczmie Pod Trzema Strusiami, znajdującej się zaraz koło Bramy Malostranskiej.

Hradczany - chociaż nie konkurują bezpośrednio ze Starym Miastem, są drugim miejscem najchętniej odwiedzanym i ukochanym przez turystów. Na wysokim wzgórzu górującym nad Wełtawą wzniesiono w IX wieku Zamek Praski, a podgrodzie nazwano właśnie Hradczanami. Obecnie można tam zwiedzić tarasowe ogrody na zboczach, zobaczyć dawne szyldy i odwiedzić piwiarnie skryte w brukowanych zaułkach stromych uliczek. Na Hradczanach przez stulecia rezydowali czescy władcy i właśnie po nich ostało się prawdziwe dziedzictwo kulturowe w postaci architektury i innych bezcennych zabytków. Po przekroczeniu Bramy Zamkowej przed turystami swoje podwoje otwiera swoiste miasto w mieście. Najważniejszy jest sam zamek strzeżony przez gwardzistów w mundurach i tam zgromadzono najcenniejsze dzieła sztuki, których szczegółowe obejrzenie wymaga wręcz kilku dni. Przepiękne Ogrody Królewskie dają wytchnienie w upalne dni, przyjemnie spaceruje się między pierwszym i drugim dziedzińcem oraz pod Bramą Macieja, a wzrok przyciąga kaplica Krzyża Świętego oraz budynek Galerii Obrazów Zamku Praskiego. Z trzeciego dziedzińca natomiast można dostać się do kilku ciekawych budowli, takich jak: katedra św. Wita będąca wybitnym arcydziełem architektury gotyckiej z XIV stulecia (we wnętrzu można podziwiać wysokie okna z witrażami, szereg zadziwiających kaplic, nagrobek św. Jana Nepomucena, mauzoleum cesarskie i krypty królewskie) czy Złota Brama – portal katedry z mozaiką przedstawiającą Sąd Ostateczny. Inspirujący do zrobienia pamiątkowych zdjęć jest także Stary Pałac Królewski, przypominający po licznych przebudowach wielki tort architektury oraz Schody Jeździeckie zbudowane dla konnych walczących podczas turniejów rycerskich i wiele, wiele innych zabytków. Hradczany mogą być osobnym tematem zwiedzania miasta, dlatego warto wcześniej zainteresować się planem wszystkich budynków godnych odwiedzenia, zadbać o zapas wody i naładować akumulator w aparacie.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Do zamkowych murów przytulona jest słynna Złota Uliczka zamknięta z jednej strony Białą Wieżą, a z drugiej Wieżą Dalibora. Turyści przenoszą się tam w przeszłość dzięki maleńkim kamieniczkom zamieszkiwanym przed laty przez alchemików i magów, którzy na zlecenie cesarza Rudolfa II poszukiwali „kamienia filozoficznego” i próbowali produkować złoto. W malowniczym zaułku można poczuć się mistycznie, otwierając miniaturowe drzwiczki, zwiedzając malusieńkie izdebki, kupując wspaniałe pamiątki i sprawdzając czy w Domu nr 22 naprawdę mieściła się pracownia pisarza Franza Kafki. Milusińskich po drodze warto zaciągnąć do Muzeum Zabawek, by później poznać najważniejsze zabytki w okolicy Zamku Praskiego. Szlak spacerowy prowadzi dalej wzdłuż Belvederu znajdującego się na terenie Ogrodów Królewskich, na plac Hradczański oraz do pałacu Salmów, Schwarzenbergów i Arcybiskupiego, chociaż wytwornych rezydencji i świątyń jest tam znacznie więcej. Ulubionym miejscem spacerowym nie tylko mieszkańców Pragi, ale także spacerowiczów, są ogromne tereny zielone rozciągające się na Wzgórzu Petrin. Swobodnie rozrzucone alejki wiodą do licznych atrakcji, z których najbardziej charakterystyczna jest miniaturowa Wieża Eiffla, Labirynt Zwierciadeł, tzw. Mur Głodowy, obserwatorium astronomiczne i kolejka linowa.

Ciekawa trasa spacerowa prowadzi również głównymi uliczkami i zaułkami dzielnicy Mala Strana, której główny rozwój budownictwa nastąpił w 1620 r., po bitwie pod Białą Górą, gdy habsburska szlachta umacniała swoją obecność w mieście. Punktem startowym jest najczęściej rynek Malostranske namesti, na którym przeważają barokowe pałace i kamienice. W sercu Malej Strany wznosi się najwspanialsza barokowa świątynia Pragi, jaką jest kościół św. Mikołaja wzniesiony przez najsłynniejszych architektów. Warto także przyjrzeć się zdobieniom poszczególnych pałaców, wypić piwo w browarze U św. Tomasza i zobaczyć przynajmniej z zewnątrz pozostałe kościoły.

Wiele uroku ma również Nowe Miasto z ulubionym przez turystów placem Wacława, który jest w sumie szerokim bulwarem pełnym restauracji, barów i sklepów. Tam odbywają się manifestacje organizowane przez mieszkańców Pragi i tam znajduje się olbrzymi konny pomnik św. Wacława, któremu towarzyszą figury czeskich świętych. Dumą wszystkich Czechów jest Muzeum Narodowe, będące jednocześnie symbolem czeskiego „odrodzenia narodowego” i miejscem, w marmurowych wnętrzach którego zgromadzono prawdziwe skarby historii, sztuki i muzyki Czech, Moraw oraz Słowacji. Z placem sąsiadują także budynki Opery Państwowej, Teatru Narodowego i działającej od 1499 r. najsłynniejszej piwiarni w Pradze – U Fleku. Największym rynkiem w mieście jest natomiast plac Karola, z jedną z największych budowli późnogotyckich, czyli Ratuszem Nowomiejskim, który był świadkiem wybuchu „wojen husyckich”. Jeżeli ktoś interesuje się historią muzyki powinien zajrzeć do Muzeum Antonina Dvoraka, a jeśli komuś nie po drodze mierzenie się z pamiątkami po kompozytorze, może zasiąść w rozsławionej przez Haszka i jego dzielnego wojaka Szwejka restauracji U Kalicha.

Turyści często odwiedzają także tajemniczy Josefov, czyli dawną, hebrajską dzielnicę, w której Żydzi mieszkali już od średniowiecza. Najlepiej trafić tam idąc od Rynku Staromiejskiego ulicą Parizską. Z trudnym losem praskiej społeczności żydowskiej można zapoznać się podczas zwiedzania kilku synagog, bożnic, Muzeum Żydowskiego i Starego Cmentarza Żydowskiego należącego do szczególnych zabytków Pragi. Mroczny, ale jednocześnie wyjątkowy klimat dzielnica zawdzięcza Hitlerowi, który w tym miejscu chciał stworzyć rodzaj „żydowskiego skansenu”, pełnego pamiątek żydowskich sprowadzonych z całej Europy.

Znaną dzielnicą jest także Wyszehrad – dawna, legendarna siedziba króla Kroka, którego córka Libiusza przewidziała powstanie miasta. Obecnie nad Wełtawą królują pozostałości Zamku Przemyślidów, a na uwagę zasługuje kilka kościołów, rotunda św. Marcina, Cmentarz Wyszehradzki i pałac Troja, z którego blisko jest do praskiego ZOO. Alternatywą dla Starego Miasta jest dzielnica Zizkov – nieco inny świat z zacisznymi ulicami, na których toczy się zwyczajne życie mieszkańców Pragi. Na każdym rogu można znaleźć przytulną knajpkę czy gospodę, gdzie nad smażonym serem przesiadują miejscowi Czesi wybierający raczej stołowanie się w barach niż spożywanie posiłków we własnych domach. Kultowym miejscem jest przykładowo klub Palac Akropolis, w którym odbywają  się interesujące koncerty alternatywnych gwiazd o międzynarodowej sławie, natomiast ciekawe wystawy odbywają się w Atrium przekształconym z budynku barokowego kościoła. Warto dodatkowo wspiąć się na wzgórze Vitkov, które jest nie tylko ważnym miejscem historycznym, ale także widokowym i spacerowym, niemniej na Pragę najlepiej spojrzeć z tarasu widokowego mierzącej ponad 200 m Wieży Telewizyjnej.

Generalnie Praga to niekończąca się lista placów, świątyń, pałaców, gospód z tradycjami, zabytków świadczących o bogatej historii Czech, uliczek, po których można spacerować godzinami i nowoczesnych wizytówek jak chociażby „Ginger i Fred”, czyli futurystyczny budynek przypominający tańczącą parę. Turystyczna mieszanka wybuchowej Pragi oferuje także podróż historyczną kolejką parową, rejs zabytkowym parostatkiem, wycieczkę rowerem wodnym po Wełtawie czy pokazy niezwykłej fontanny Krizikova. Praga nie jest też wyjątkiem jeśli chodzi o ilość muzeów i galerii o różnej tematyce, eksponujących najwybitniejsze dzieła światowych nurtów w sztuce i kulturze od czasów antycznych, poprzez barok, do współczesności. Najbardziej rozpoznawalnym miejscem jest Pałac Targów – najlepsza galeria sztuki współczesnej w kraju, robiąca wrażenie pod względem przestrzeni i samych dzieł sztuki wyeksponowanych w przemyślany sposób.

Wszystkich oblicz Pragi nie da się odkryć na jednej wycieczce, dlatego zwiedzanie tego niezwykłego miasta najlepiej podzielić na kilka etapów lub też powracać tam przy każdej sposobności. Przed zwiedzaniem warto odwiedzić jakiś punkt informacyjny lub też skorzystać z pomocy przewodników. Stolica Czech oferuje turystom również niekończące się miejsca noclegowe we wszystkich możliwych standardach i na każdą kieszeń. Praga jest także miastem niezwykle bogatym pod względem kultury i sztuki. Kalendarz imprez jest szeroki i obok zabytków przyciąga turystów jak magnes. Większość dzielnic można zwiedzać na wycieczkach tematycznych i tutaj coś dla siebie znajdą miłośnicy architektury i historii, a także piwowarstwa, twórczości chociażby Franza Kawki oraz tajemnic i legend. Ponadto na skalę europejską znane jest życie nocne miasta i setki klubów, w których można posłuchać ulubionej muzyki. Możliwości jest naprawdę i wiele, więc trzeba przygotować się pod względem kondycyjnym do wielogodzinnych spacerów i zakupić dobrą mapę z wszystkimi najważniejszymi miejscami. Należy pamiętać, że każda dzielnica ma zupełnie inne oblicze, odrębną historię i w każdej można znaleźć architektoniczne perełki. A może zwiedzania wcale nie trzeba planować, tylko oddać się romantycznej wędrówce i krążyć godzinami wraz z „genius loci” – opiekuńczym duchem miasta,  między dziełami stworzonymi przez czołowych architektów z całego świata...

Kuchnia

Turystom o dużych aspiracjach kulinarnych kuchnia czeska ma do zaoferowania naprawdę wiele. Na wakacje w Czechach z pewnością trzeba zabrać duży apetyt, gdyż wachlarz smaków kryjący się w regionalnych potrawach jest całkiem spory. Ogólnie można przyjąć, że tradycyjny obiad składa się z trzech dań. Po zupie podawane jest drugie danie najczęściej w postaci gulaszu z knedlikami i kapustą, a na deser strudel z jabłkami lub słodki naleśnik. Jednak jest to jedynie utarty schemat, który warto nieco rozbudować podczas biesiadowania w czeskim lokalu.

Świat praskich kulinariów może okazać się dla turystów tematem osobnej wyprawy dzięki rozmaitym restauracją oferującym bogactwo smaków nie tylko czeskich, gdyż można tam znaleźć potrawy włoskie, francuskie, arabskie, meksykańskie, indyjskie, wegetariańskie i typowo koszerne. Najlepiej jednak kierować się do restauracji sygnowanych napisem „Czech Specials”, które oprócz wybornych dań zapewniają przyjemny wystrój wnętrz. Na turystyczne kubki smakowe czekają tam niezjednane odmiany knedlików i mięs, pieczony drób i ryby słodkowodne, przykładowo karp na cerno, czyli podawany w ciemnym, słodko-kwaśnym sosie z orzechów, rodzynek, cukru i piwa. Mieszkańcy Pragi często korzystają z niezliczonych stoisk z frankfurterkami lub parówkami w bułce – parek, aczkolwiek bardziej sycąca jest praska kiełbaska klobasa. Ogólnie kuchnia praska nie odbiega od kuchni czeskiej, niemniej właśnie w stolicy można znaleźć najwięcej restauracji o bogatej ofercie dań, chociaż nie sposób przegapić tradycyjnej wieprzowiny, kapusty i klusek. Będąc w Pradze koniecznie trzeba zajść do którejś ze słynnych piwiarni i tutaj warto zapamiętać takie nazwy jak: U Hrocha, U sv. Tomase, U Kocoura, U Zlateho Tugra czy U Rotundy. Najlepiej jednak piwo smakuje w najbardziej znanej U Fleku i U Kalicha, gdzie rozgrywa się część powieści o losach dzielnego wojaka Szwejka.

W potrawach wyraźnie zapisała się historia kraju, który przez długi okres znajdował się pod wpływem Austro-Węgier i Niemiec, a po II wojnie światowej przez wiele lat połączony był ze Słowacją. Kulinarne wpływy sąsiadów oraz własne doświadczenia stworzyły ciekawą mieszankę zachowaną w staroczeskich przepisach kultywowanych w wielu wyśmienitych karczmach.

Tradycyjne dania przyrządzane według starych receptur najlepiej testować w typowych restauracjach (restaurace), gospodach (hospody) czy piwiarniach (pivnice). Kuchnia czeska oferuje szeroki wybór mięs, gulasze, pieczenie z polędwicy w śmietanie (svickova na smetane), wołowinę, wieprzowinę i cielęcinę. Pod wieloma postaciami można konsumować drób, a także różnego rodzaju roladki, faszerowaną kaczkę czy smażone kotlety (veprovy rizek). Tradycyjnymi knedlikami, pochodzącymi jednakże z kuchni niemieckiej, zajadał się niejeden turysta, ale warto pamiętać, że ten wyjątkowy przysmak na talerzu może pojawić się w postaci bułczanej – kouskovy knedlik i ziemniaczanej – bramborovy knedlik. Knedliki najczęściej gotuje się na parze i kroi na kromki, a podaje również na słodko z owocami lub ze śmietaną, chociaż innych kombinacji nie sposób zliczyć.

Korzystanie z sieci „fast foodów” to w Czechach grzech, niemniej w kryzysowej chwili warto pozbyć się głodu za sprawą czeskiej wersji hot-doga, czyli parówki w bułce – parek v rohliku. Jednak każdy porządny obiad powinien zaczynać się od zupy (polevki) i tutaj czescy kucharze mogą pochwalić się bulionem z różnych mięs i ryb, zupami doprawianymi śmietaną albo zasmażką, wyśmienitą kartoflanką (bramboracka), osławioną czosnkową (cesnakova polevka), grzybową (houbova polevka), zupą z soczewicy (cockova) lub flaczkami (drstkova polevka). Prawdziwy głodomór nie pogardzi dużych rozmiarów golonką – pecene koleno, a jeśli ktoś nie przepada za mięsem, może codziennie zajadać się wyjątkowym i uchodzącym za czeskie dobro narodowe smażonym serem – smazeny syr, otoczonym w złocistej panierce. W czym tkwi czar tego prostego dania nie wiadomo (chociaż jego przyrządzanie nie jest wcale takie łatwe i trzeba wykazać się niemałą zręcznością, by ser nie wylał się z panierki), ale w karcie dań można także znaleźć ser pleśniowy – smazeny hermelin lub ser z plasterkiem szynki – pastyrsky syr. Przyjęło się, że takie smakołyki najlepiej komponują się z krokietami ziemniaczanymi (bramborove krokety) lub po prostu ze zwykłymi frytkami (hranolky). Do bardziej wyszukanych potraw należy smażony karp, pstrąg pieczony na maśle z kminkiem, dziczyzna czy bażanty. Warto także spróbować nieco lżejszych potraw, takich jak naleśniki (palacinky) czy racuchy pod różną postacią (livance).

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Dla wegetarian kucharze z Czech polecają pure z grochu (hrachova kase), smażonego kalafiora, soczewicę na kwaśno lub knedliki z jajkiem czy placki ziemniaczane (bramboraki), do których można zamówić typowe zestawy sałatek z pomidorów, ogórków oraz marynowanych lub konserwowych jarzyn. Tradycyjnym, czeskim łakociem jest wafel karlowski (karlovarky oplatek), a desery są w Czechach przedłużeniem błogiego stanu. Najlepiej smakuje czeskie ciastko o nazwie „trumienka”, czyli rakvicka, jabłkowy strudel i bułeczki z powidłami.

Czeskie piwo! – to określenie spędza sen z powiek niejednemu piwoszowi, a każdy miłośnik tego trunku nawet przez sen wyśpiewa wszystkie najważniejsze marki, chociaż wszystkich gatunków nie sposób wymienić. Jednym tchem można wymówić takie słowa jak Staropramen, Budvar, Pilsner Urquell, Kozel, Litovel, Holba, Radegast, Primator, Zlaty Bazant czy Svijany, a praktyki stosowane przy ważeniu tych zacnych trunków znane są na całym świecie, dzięki czemu Czechy uchodzą za wyjątkowy raj piwowarstwa z tradycjami sięgającymi początków XI w. Czeski chmiel od wieków miał wyjątkowy aromat i rzadko spotykany, gorzki smak, o którym przekonał się Karol IV i zezwolił produkcję klasztorom oraz królewskim miastom. Browary budowała również szlachta, a piwa jasne (svetle), ciemne (tmave), jęczmienne, pszeniczne czy miodowe z całą paletą ekstraktu (najczęściej zamawia się „dziesiątkę” i „dwunastkę”) wygrywają światowe rankingi. Nie sposób zatem przejść obojętnie obok starej gospody, w której przemiła Czeszka ubrana w tradycyjny strój zaproponuje klarowny napój o idealnym kolorze z pianą „na dwa palce”. Wiadomo, że piwo wzmaga głód, który najlepiej zniwelować serem piwnym o niecodziennym smaku i zapachu albo marynowanymi parówkami o dosyć makabrycznej nazwie „topielce” – utopence, nad którymi w zadymionej „hospodzie” pochyla się najczęściej pierwowzór słynnego „Wojaka Szwejka” – fikcyjnej postaci stworzonej przez Jaroslava Haska.

Oprócz gospód i niewielkich browarów, które ważą własne piwa, w Czechach można także znaleźć winiarnie serwujące wykwintny owoc najsłynniejszych winnic. Patronem czeskich winiarzy jest książę Wacław, najznamienitszymi bukietami zachwycał się Karol IV, a najlepsze bukiety pochodzą z okolic miast: Znojmo, Valtice, Hodonin, Litomierzyce czy Melnik. Duże i znane winnice znajdują się także w Roudnicach, w okolicach Mostu i Litomeric. Najczęściej kupowanymi winami są czerwone: Svatovavrinecke, Zweigeltrebe, Andre, Rulandske modre czy Frankova, oraz białe: Rulandske sede, Muskat moravsky, Veltlinske Zelene czy Ryzlink vlassky. Czeskie wódki nie cieszą się dużą popularnością, niemniej światowej sławy Beherovka zawsze jest chętnie kupowana i przywożona jako pamiątka z wycieczki. Warto także rozglądnąć się za czeskim rumem, gorzkim, żołądkowym likierem o nazwie fernet czy absyntem.

Tradycje kulinarne, piwowarskie i winiarskie są w Czechach szanowane i kultywowane od setek lat, dlatego zwiedzając czeskie miasta warto zwracać uwagę na tradycyjne gospody i restauracje o wieloletnich tradycjach, poświęcić czas na wizytę połączoną z degustacją w którymś z zabytkowych browarów lub też wybrać się na któryś ze „Szlaków Winiarskich Moraw”.

Obyczaje

Na Czechy składają się trzy wielkie regiony (Czechy, Morawy i Śląsk), w których można poznać fascynujących ludzi. Są to najczęściej Czesi, aczkolwiek do mniejszości narodowych należą również Słowacy, Morawianie, Polacy i Niemcy. Mieszkańcy Czech uchodzą za ludzi spokojnych, inteligentnych, z dużym poczuciem humoru i zamiłowaniem do rozmaitego hobby. Są także dumni ze swojej narodowości, przywiązują ogromną wagę do wartości patriotycznych, niemniej należą do liberalnego społeczeństwa. Kultura czeska znana jest na całym świecie, podobnie jak kino i zamiłowanie do bajek.

Ogólnie Czesi nie są zbyt religijni (większość to ateiści) i posługują się językiem, który wraz polskim, słowackim i łużyckim należy do grupy języków zachodniosłowiańskich. Czeski herb odzwierciedla koleje historyczne kraju i skład etniczny, występujący w nim lew symbolizuje historyczne republiki, orzeł na niebieskim tle Morawy, a na złotym Śląsk. Święta w większości związane są z ważnymi wydarzeniami państwowymi i historycznymi, a najhuczniej obchodzi się Nowy Rok, szczególnie na placu Wacława w Pradze. Każdy może wziąć udział we wrześniowym winobraniu (święto młodego wina, tzw. „burcaka” najpopularniejsze jest na Morawach, a impreza stanowi najlepszą okazję do biesiadowania i degustacji wielu gatunków wina) czy też wydarzeniu zwanym „masopust”, kiedy w okresie od Trzech Króli do Środy Popielcowej obowiązuje intensywna konsumpcja mięsa.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Czesi uwielbiają spędzać czas  w gronie rodziny i przyjaciół, a także w oberżach i winiarniach. Biesiadując w czeskich „hospodach” warto pamiętać, że Czesi mają w zwyczaju zapisywanie wypitej ilości piw na rachunku – kelner za wypite piwo stawia kreskę i podczas płacenia zlicza wypite kufle. Za potwarz uważane jest wejście do „hospody” w czapce oraz dolewanie świeżego piwa do niedopitych resztek. Zwyczajowo kelnerowi zostawia się napiwek wysokości 10-15% sumy podanej na rachunku, z zaokrągleniem tej kwoty w górę. Podczas wydawania reszty można także powiedzieć „dziękuję”, co będzie dla kelnera sygnałem, by zatrzymał resztę jako napiwek. Warto pamiętać, iż w niektórych lokalach płaci się za wszystkie dodatki, więc jeżeli czegoś nie zamawialiśmy, a kelner postawił na stole paluszki, orzeszki itp., lepiej zapytać czy za to płacimy i ile kosztuje. Dobrym zwyczajem jest mówienie „dzień dobry” przy wchodzeniu do gospody, sklepu czy winiarni oraz wchodzenie do niektórych lokali przed kobietami, by rozpoznać wcześniej nieznane miejsce. Turyści podróżujący po Czechach mogą być pod wrażeniem bogatego życia kulturalnego i intensywności imprez rozrywkowych, co z pewnością sprzyja turystyce i zachęca miłośników dobrej zabawy do zwiedzania jak największej ilości miejsc. W tej dziedzinie króluje z pewnością Praga, Brno i Ołomuniec.

Wiele świątyń jest nie tylko miejscem kultu, ale i atrakcją turystyczną, dlatego przed zwiedzaniem lepiej sprawdzić czy akurat nie odbywa się jakieś nabożeństwo. W większości przypadków specjalny ubiór nie jest wymagany, z wyjątkiem synagog, gdzie rozdawane są jarmułki. W Czechach najlepiej jest zachowywać się grzecznie i uprzejmie, nie wyróżniając się zbytnio swoimi poglądami i zachowaniem, to wtedy można również liczyć na uprzejmość i takie samo traktowanie.

Aktywny wypoczynek

Jako stolica kraju nastawionego na turystykę, sama Praga również oferuje wiele możliwości aktywnego spędzania wolnego czasu. Miasto z pewnością warto zwiedzić na rowerze, gdyż w taki sposób można poznać wiele ciekawych zakątków, nieosiągalnych podczas pieszych wycieczek. Sieć ścieżek rowerowych pozwala jeździć nie tylko po centrum, ale również wzdłuż Wełtawy i na liczne wzgórza. Rower można wypożyczyć w wielu punktach lub skorzystać z wycieczek organizowanych przez agencje turystyczne. Przyjemnie czas można spędzić pływając rowerkiem lub kajakiem po Wełtawie, albo też na rejsie jednym z licznych statków (wycieczki między innymi do Slapy, Trebenic i Melnika). Poza tym Praga oferuje baseny, aquaparki i centra sportowe z szeroką gamą takich sportów jak tenis, badminton, squash, fitness, siłownia, aerobic, paintball laserowy i wiele, wiele innych.

Wycieczki Fakultatywne

Zamek Gwiazda – na terenie zwierzyńca założonego w 1530 r. przez Ferdynanda I zwiedzić można niezwykły budynek wzniesiony na planie sześcioramiennej gwiazdy. Prowadzi tam park poprzecinany alejami, a sam budynek ozdobiony jest scenami mitologicznymi, medalionami i ornamentami. We wnętrzach znajduje się również muzeum poświęcone twórczości czeskich artystów i wystawa dotycząca bitwy na Białej Górze.

Kościół Matki Boskiej Zwycięskiej na Białej Górze – turyści interesujący się historią i architekturą sakralną powinni zwiedzić miejsce poświęcone bitwie na Białej Górze, kiedy w 1620 r. nastąpiło starcie zbrojne między czeskimi protestantami a wojskami katolickich Habsburgów. Przegrana protestantów zmieniła losy kraju, o których opowiadają kościelne freski.

Pałacyk Troja – podmiejska rezydencja hrabiego Sternberka powstała XVII wieku i jest dobrym celem krótkiej wycieczki w trakcie zwiedzania Hradczan. Zwiedzić można ładny budynek z białymi ścianami i rdzawoczerwoną kamieniarką oraz przyjrzeć się Sali bankietowej z bogatymi freskami. Warto także poświęcić czas na wystawę czeskiego malarstwa z przełomu XIX i XX wieku.

Pałac w Zbraslaviu – w najbardziej wysuniętej dzielnicy Pragi znajduje się dosyć egzotyczne miejsce w postaci klasztoru, który po burzliwych dziejach przekształcił się w Galerię Narodową kolekcji sztuki azjatyckiej i islamskiej. Swoją popularność wystawa zawdzięcza ciekawej formie ekspozycji sztuki japońskiej w postaci emaliowanych naczyń, rzeźb buddyjskich czy naczyń obrzędowych z brązu liczących ponad 3 tys. lat. Na jednym z pięter zgromadzono także zbiory sztuki islamskiej, tybetańskiej i indyjskiej.

Karlstejn – klejnot wśród czeskich grodów oblegany jest przez tłumy turystów i nie ma w tym nic dziwnego, gdyż znajduje się tam jeden z najciekawszych obiektów historycznych w Czechach. Otoczoną murami twierdzę, położoną na stromym zboczu nad rzeką Berounką, widać już z daleka. Królewski zamek wzniósł w wieku XIV król czeski Karol IV, by przechowywać tam skarby królewskie, w głównej mierze klejnoty koronacyjne i kolekcję świętych relikwii. Warownia przeżyła trudne chwile podczas XV-wiecznych „wojen husyckich”, niemniej zabudowa przetrwała do czasów dzisiejszych i cieszy się wyjątkowym zainteresowaniem zwiedzających. Po drodze do zamku mija się Muzeum Czeskich Szopek Bożonarodzeniowych i Muzeum Figur Wojskowych, a z daleka widać już Wielką Wieżę, wystrzeliwującą ku niebu gdzieś na horyzoncie. Kilka wariantów tras prowadzi turystów przez komnaty cesarskie, kaplicę Najświętszej Marii Panny ozdobioną XIV-wiecznymi freskami, ciekawą kaplicę św. Katarzyny oraz najważniejszą część, jaką jest wspomniana wieża. W jej wnętrzu można podziwiać wyjątkową kaplicę Świętego Krzyża, która jest bogato złocona i ozdobiona bezcennym cyklem malowideł, wykonanym przez Mistrza Teodoryka. Właśnie tam miały być przechowywane wszystkie insygnia królewskie wystawione obecnie w muzeach Wiednia i Pragi. Z powodu dużej popularności w miasteczku nieustannie rozstawione są stragany oferujące pamiątki i przekąski. Dodatkowo wokół zamku wyznaczono liczne szlaki spacerowe prowadzące do ciekawostek historycznych i przyrodniczych, dla których warto pozostać w okolicy nieco dłużej.

Veltrusy – położony na uboczu, ale ciekawy pałac sąsiadujący z zakolem Wełtawy. Letnia rezydencja o rdzawym kolorze powstała w XVIII wieku i należała do arystokratycznego rodu Chotków. Oryginalny kształt budowli w postaci gwiazdy, otoczony jest finezyjnym ogrodem skrywającym dosyć egzotyczne zabudowania (m.in. Pawilon Egipski i Pawilon Przyjaźni). Pokoje rezydencji mają rokokowy wystrój i eksponują przedmioty codziennego użytku, takie jak zabytkowe meble czy porcelana. Obiekt przypominający francuskie i włoskie posiadłości można zwiedzić korzystając z dwóch przygotowanych wariantów. Po zobaczeniu najistotniejszych miejsc warto złapać oddech na dziedzińcu z szemrzącą fontanną.

Nelahozeves – w niewielkiej miejscowości urodził się słynny czeski kompozytor Antonin Dvorak i jego pamięci poświęcone jest niewielkie muzeum zorganizowane w domu rodzinnym. Lokalną atrakcją jest jednak zamek z połowy XVI wieku, reprezentujący renesansową architekturę warowną. Wzrok przyciągają ozdobne dekoracje czeskiego stylu sgraffitowego na zewnątrz oraz wybitna kolekcja malarska wyeksponowana wewnątrz.

Zamek Okor – nad niewielką wsią górują ruiny potężnego i złowrogo wyglądającego zamczyska z XIV wieku. W zachowanych murach można doszukać się elementów gotyku, renesansu i baroku, a mroczna sylwetka szczególnie na tle zachodzącego słońca potrafi na turystach wywrzeć wrażenie.

Zamek Loucen – wyjątkowe miejsce łączące historię i dobrą zabawę. Wokół zabytkowego zamku znajduje się kompleks ogrodów-labiryntów, wkomponowanych w krajobraz parku zaprojektowanego w stylu angielskim. Dla dzieci przygotowano tam niekończące się atrakcje łączące wypoczynek z nauką. Niezwykłe i jedyne takie w Europie Labiryntarium oferuje rozmaite i pomysłowe labirynty oraz poszczególne obiekty rozrzucone po całym parku, w których dzieci i dorośli spędzą niezapomniane chwile.

Melnik – jedyne takie miasto w Czechach, w którym jednocześnie można podziwiać ciekawy zamek i degustować wino prosto z winnic rozsianych po okolicznych wzgórzach. Historia miejsca związana jest z księżną Ludmiłą, która wniosła miasto jako posag do małżeństwa z Borzowojem z rodu Przemyślidów. Winorośl do Melnika sprowadził z Burgundii Karol IV, wpływając tym samym na szybki rozwój regionu. Zwiedzanie najlepiej rozpocząć od zamku, w którym najciekawiej prezentują się komnaty z barokowymi meblami i interesująca ekspozycja malarska. Miłośnikom szlachetnych trunków z pewnością przypadną do gustu obszerne piwnice rozkładające się na trzech kondygnacjach. A co skrywają? – trzeba przekonać się osobiście i podążyć później na nieregularny rynek namesti Miru z ładnym ratuszem zwieńczonym wieżyczką, do którego przylega muzeum winiarstwa. W Melniku można jeszcze zwiedzić kościół św. Piotra i Pawła z udostępnioną kostnicą budzącą mieszane uczucia oraz zabytkową Bramę Praską wchodzącą w skład średniowiecznych murów miejskich. W mieście najlepiej pojawić się w trakcie trwania wrześniowego festiwalu wina Melnickie Vinobrani.

Kokorinsko – pagórkowato-leśne tereny z ładnymi dolinami i ciekawymi formami skalnymi, leżące w pobliżu Pragi, są doskonałym miejscem na złapanie oddechu i odpoczynek od gwarnej stolicy. Lasy doskonale nadają się na piesze wędrówki oraz wyprawy konne i rowerowe, którym sprzyja sieć poprowadzonych szlaków. W przyrodniczą scenerię dodatkowo wpisał się tajemniczy zamek z XIV wieku. Jeżeli ktoś ma więcej czasu może wybrać się na pobliską górę Vratenska Hora, oferującą wspaniałe widoki dzięki ustawionej tam wieży widokowej.

Góra Rip – miejsce ważne dla czeskich legend i nie tylko. Właśnie na Rip mieli w trakcie swojej wędrówki zatrzymać się na odpoczynek bracia Lech i Czech – założyciele państwa polskiego i czeskiego, w których ślad poszło słowiańskie plemię i wybudowało pod górą osadę. Warto pokonać niezbyt wymagający szlak, by dotrzeć na szczyt, z którego rozpościera się ujmująca panorama okolicy. Na samej górze mierzącej 459 m n.p.m. znajduje się zabytkowa rotunda św. Jerzego wspominana  przez kronikarzy już w XII wieku, za czasów panowania Sobiesława I, który pokonał germańskie wojska w bitwie pod Chlmucem. Spoglądając na rozległe tereny Czech można wyobrazić sobie dawne dzieje, w których zrodziła się cywilizacja słowiańska.

Mlada Boleslav – do niezbyt ciekawego miasta zaglądają najczęściej miłośnicy motoryzacji, przed którymi swoje podwoje otwiera słynne Skoda Auto Muzeum poświęcone klasycznej już marce założonej w 1895 r. przez mechanika Laurina i księgowego Klementa. Wystawa jest podzielona na kilka sektorów, doskonale pokazuje dzieje motoryzacyjnej dumy Czechów i przedstawia unikatowe egzemplarze. Przy okazji pobytu w mieście warto także zwiedzić rynek ze Starym Ratuszem, późnogotycki pałac miejski Templ, kilka kościołów, zabytkowy zbór braci czeskich i gotycki zamek pamiętający liczne zwroty historii.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Konopiste – na wysokim wzgórzu i przy malowniczym parku nad jeziorem wznosi się jeden z najpiękniejszych czeskich zamków, który co prawda datowany jest na 1300 rok, ale kilka razy był przebudowywany. O czasach średniowiecza przypomina cylindryczna wieża, w której wieziono króla Wacława IV, natomiast cech typowych dla romantyzmu budowla nabrała pod koniec XIX stulecia, za czasów następcy tronu monarchii austro-węgierskiej Franciszka Ferdynanda d’Este, który regularnie przebywał tam wraz z małżonką Zofią. Zamach na arcyksięcia dokonany w 1914 r. w Sarajewie, był jedną z przyczyn wybuchu I wojny światowej, po której rozległe włości wraz z zamkiem trafiły w ręce Hohenbergów. Z racji tego, że d’Este był miłośnikiem polowań, podziwiać tam można niezwykłe kolekcje wypchanych zwierząt, zbroi i broni myśliwskiej, ale także renesansowe meble, salon księżnej, słynną miśnieńską porcelanę i wiele innych dzieł sztuki. Ciekawostką mogą być także zdobycze technologiczne z tamtego okresu, takie jak winda, elektryczność i wodociągi.

Lany – czeskie zamiłowanie do motoryzacji i wyścigów można zrozumieć w Muzeum Samochodów Sportowych, gdzie pieczołowicie przedstawiono historię sportów motorowych, począwszy od pierwszych oldtimerów, a skończywszy na najnowszych egzemplarzach znanych marek wyścigowych. Po zachłyśnięciu się znamienitymi cudami techniki, można zwiedzić dawny zamek i muzeum poświęcone pierwszemu prezydentowi Czech, Tomasowi Garrigue Masarykowi, który stworzył państwo czechosłowackie i pochowany jest na miejscowym cmentarzu.

Park Narodowy Krivoklatsko – w głęboko wciętej dolinie rzeki Berounki znajduje się objęty ochroną obszar oferujący turystom wyjątkowe walory przyrodnicze, dzięki którym został umieszczony na liście biosfery UNESCO. Park charakteryzuje się niezwykłym bogactwem flory oraz niezliczonymi szlakami i ścieżkami edukacyjnymi przecinającymi dziewicze lasy. W samym sercu parku skrywa się główna ozdoba, czyli zamek Krivoklat należący przez całe wieki do najważniejszych rodów królewskich. Pierwszy zameczek myśliwski istniał w tym miejscu już na początku XII w., niemniej obecna budowla, z której władcy wyruszali na uroczyste polowania, powstała sto lat później. Wzrok od razu przyciąga cylindryczna biała wieża, a wnętrza zachęcają do zwiedzania ozdobną kaplicą. Na terenie parku znajduje się jeszcze kilka innych atrakcji w postaci letniskowej miejscowości Skryje, grupy skalnej Nazabudickie Skaly i ruin zamku Tyrov.

Diabelskie Głowy – dosyć nietypowa atrakcja turystyczna w postaci ogromnych głów wyrzeźbionych w XIX wieku przez lokalnego artystę. Skalne rzeźby, przewyższające rozmiarem stojącego człowieka, kojarzą się z meksykańską cywilizacją Olmeków lub też z posągami na górze Nemrut Dagi w Turcji. Być może nie są one tak okazałe i stare, niemniej jeżeli kogoś interesują tego typu ciekawostki powinien udać się do wioski Zelizy, z której do intrygującego miejsca prowadzi stromy szlak.

Lidice – na mapie turystycznej Czech niestety figurują również miejsca związane z tragiczną historią II wojny światowej. Jednym z nich jest wioska Lidice, w której znajduje się muzeum i mauzoleum poświęcone ofiarom mordu, jakiego dokonali hitlerowcy na miejscowej ludności w odwecie za zamach na nazistowskiego gubernatora Czech i Moraw, Reinharda Heydricha. Straszliwe miejsce upamiętnia ciąg płaskorzeźb pod betonowymi arkadami i liczne pomniki. W muzeum można także obejrzeć film poświęcony tej tragedii.

Konepruskie Jaskinie – niedaleko Berouna znajduje się interesujący zespół jaskiń z pięknymi formacjami naciekowymi. Zwiedzający muszą przygotować się na godzinną wędrówkę w niezbyt przyjaznej temperaturze wynoszącej zaledwie 10°C. Jaskinie mają ciekawą historię, gdyż znaleziono tam szczątki ludów pierwotnych oraz odkryto XV-wieczną mennicę, w której fałszerze podrabiali monety.

Tocnik i Zebrak – duet zamków z XIII i XIV wieku, do których prowadzą turystyczne szlaki. Do czasów dzisiejszych zachowały się niektóre elementy w postaci owalnych wież, murów, komnat niewiadomego pochodzenia i pomieszczeń gospodarczych. Na wyprawę warto zabrać latarkę, by zajrzeć do najciemniejszych zakamarków skrywających średniowieczne tajemnice.

Perlov nad Labem – wyjątkowy skansen i Muzeum Etnograficzne Połabia jest miejscem, w którym można przenieść się w przeszłość i wyobrazić sobie, jak wyglądało życie w XVIII wieku. Na skansen założony w 1895 roku składa się kilkadziesiąt obiektów obrazujących między innymi życie na wsi i tradycje ludowe. Ciekawe jest także jeszcze jedno muzeum, w którym wyeksponowano zabytkowe motory i rowery.

Klasztor Sazava – na początku XI wieku, nad rzeką Sazava, książę Oldrich po spotkaniu pustelnika Prokopa postanowił założyć klasztor, który z biegiem lat zasłynął jako ośrodek słowiańskiego piśmiennictwa i liturgii. Chociaż klasztor kilkukrotnie zmieniał wygląd architektoniczny, na turystycznych znawców czekają gotyckie freski i kilka zagadek z dziedziny historii sztuki. Interesująca z pewnością jest wystawa poświęcona dziejom Korony Czeskiej oraz barokowy kościół św. Prokopa, w którym spoczywają relikwie pustelnika. Okolica jest atrakcyjna dla wodniaków, gdyż meandrująca rzeka tworzy wiele miejsc pięknych krajobrazowo i sprzyjających spływom kajakowym.

Czesky Sternberk – potężny zamek wznoszący się w zakolu rzeki Sazavy widać już z odległości kilkudziesięciu kilometrów, a wraz z przybliżaniem się wysokie mury budzą turystyczny respekt. Budowla wybudowana w XIII wieku przez większość czasu należała do znanej w Czechach rodziny Sternberków. Chociaż konstrukcja zamku może wydawać się toporna i nie przypomina baśniowych pałaców, wnętrza skrywają między innymi zdobiony Żółty Salon i rokokową kaplicę św. Sebastiana. Największe kolejki ustawiają się zawsze do wieży widokowej, z której doskonale widać rzekę i pobliską miejscowość.

Sedlec – na przedmieściach miasta Kutna Hora znajduje się dzielnica z dwoma ciekawymi miejscami. Jednym z nich jest kościół Wniebowzięcia NMP z barokowymi relikwiarzami kryjącymi ciała-relikwie dostojników kościelnych oraz niezwykła kostnica – Kaplica Czaszek, będąca miejscem pochówku czeskiej szlachty. Powinni tam raczej zajrzeć wyłącznie turyści o mocnych nerwach, gdyż to, co zobaczą, może przechodzić wszelkie oczekiwania. Przez długie lata pochowano tam kilkadziesiąt tysięcy osób, z kości których wykonane jest niemalże wszystko: dzwony, kielichy, tarcze herbowe, napisy i żyrandol. Po tak makabrycznym, ale niezwykle intrygującym doświadczeniu ,warto udać się na łono natury, by odpocząć od artystycznych wizji niejakiego Frantiska Rinta.

Kutna Hora – miasto leżące zaledwie godzinę drogi od Pragi jest obowiązkowym punktem na mapie turystycznej Czech, który został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO i potrafi tak samo wprawić w osłupienie jak stolica kraju. Kutna Hora powstała w XIII wieku za sprawą odkrycia w okolicy bogatych złóż srebra i szybko przeobraziła się w jedno z najważniejszych miast średniowiecznej Europy. Król Wacław II sprowadził z Florencji specjalistów, którzy założyli mennicę i przyczynili się do stworzenia kosmopolitycznego oblicza. Chociaż część zabudowy ucierpiała podczas „wojen husyckich” w XV wieku, a wyczerpanie złóż srebra zahamowało rozwój gospodarczy, przetrwały pojedyncze obiekty, których poznanie może zająć nawet cały dzień. Miłośników architektury z pewnością nie ominie zwiedzanie obiektów sakralnych i tutaj na pierwszy plan wysuwa się najstarsza świątynia w mieście, jaką jest kościół św. Jakuba z XIV wieku z cennymi obrazami czeskich mistrzów. Drugim zabytkiem klasy zerowej, widniejącym najczęściej na regionalnych kartkach pocztowych jest katedra św. Barbary – świątynia porównywana z najznamienitszymi budowlami gotyckimi w Europie. Gdy wyjątkowa bryła ukaże się turystycznym oczom, na myśl przychodzi „szczyt Andów patagońskich” lub „czeska korona” powstała dzięki hojności górników i wysiłkowi nadwornych architektów. Kościół przykryty trzema kopułami ozdabiają z zewnątrz kunsztownie wykonane przypory, figurki i żygacze, czyli rynny charakterystyczne dla tego okresu. Wspaniała nawa główna zwieńczona jest przepięknym, późnogotyckim sklepieniem, pod którym podziwiać można olśniewający ołtarz główny rozpływający się w promieniach światła rozszczepionego przez witraże. Część malowideł poświęcona jest patronce górników, św. Barbarze i jej podopiecznym przedstawionym podczas pracy. Turystyczne emocje związane ze zwiedzaniem tej wyjątkowej świątyni warto ostudzić na starówce, gdzie można zasiąść w ogródku piwnym i napić się kawy lub piwa. Delektując się chociażby Litovelem można spojrzeć na Kamienną Fontannę z XV-wiecznym rodowodem, a później udać się ul. Husovą pod wspaniałą Kolumnę Morową, mijając po drodze Dum U Marmoru wyróżniający się pięknymi malowidłami i portalem. Miłośnicy zabytkowych miast powinni jeszcze zwiedzić: Dwór Włoski, w którym mieściła się mennica i bito srebrne, praskie grosze (obecnie znajdują się tam zrekonstruowane warsztaty i kolekcje monet), Muzeum Alchemii poświęcone średniowiecznemu pozyskiwaniu metali szlachetnych, Muzeum Srebra z podziemnymi tunelami starej kopalni, kaplicę Bożego Ciała z pięknym widokiem na miasto i wiele innych ciekawych zabytków. Wąskimi uliczkami warto także dotrzeć na biegnącą wzdłuż murów uliczkę Ruthardka, która pełna jest małych knajpek i sklepików z pamiątkami. Ponadto Kutna Hora oferuje turystom mnóstwo miejsc noclegowych na każdą kieszeń i świetne gospody. Nie brakuje tam również koncertów, wystaw i różnorodnych festiwali sprzyjających zwiedzaniu miasta.

Najczęściej Zadawane Pytania

Kiedy najlepiej wybrać się do Pragi?
Do Pragi można na dobrą sprawę jechać o każdej porze roku – najlepsza jest wiosna i wczesna jesień, niemniej warto pamiętać, że niektóre obiekty do zwiedzania mogą być zamknięte w okresie od listopada do marca. W sezonie letnim (czerwiec-sierpień) Praga jest bardzo oblegana przez turystów, dlatego alternatywą jest wizyta poza sezonem, kiedy spadają ceny w hotelach. Niezwykłym przeżyciem jest spędzenie Nowego Roku w Pradze na świeżym powietrzu, kiedy ulice miasta wypełniają się tysiącami turystów i setkami imprez, ale w tym czasie hotele mogą być przepełnione i miejsce noclegowe trzeba rezerwować z dużym wyprzedzeniem.

Warto przejrzeć przed wyjazdem kalendarz imprez, w którym figurują chociażby takie wydarzenia jak: Dni Filmu Europejskiego (III) festiwal muzyczny Praska Wiosna (V), Międzynarodowy Festiwal Jazzowy (X) czy Praski Tydzień Tańca Międzynarodowego (XI).

Jaka waluta obowiązuje w Czechach i jakie są orientacyjne ceny?
Obowiązującą walutą Cech jest korona czeska (CZK) 1 CZK = 100 halerzy. Ceny są zróżnicowane w zależności od kategorii lokalu, wielkości miasta i atrakcyjności turystycznej danego miejsca, niemniej porównywalne są do cen w Polsce.

Gdzie i jakie pamiątki kupić w Pradze?
W Czechach znajduje się mnóstwo antykwariatów, w których można znaleźć nie tylko interesujące rupiecie, ale także wysokiej jakości antyki. W każdej liczącej się miejscowości turystycznej można także nabyć najróżniejsze gatunki piwa czy klasyczną już pamiątkę, jaką jest Beherovka lub butelka dobrego wina z Moraw. Szczególnie zabytkowe browary i winiarnie oferują różnego rodzaju dodatki kolekcjonerskie, unikalne kufle piwa oraz inne bibeloty. Za niewielkie pieniądze można kupić wysokiej jakości szkło i kryształy, które w Czechach są powszechnie dostępne, a mając tak szeroki wybór można bez problemu znaleźć coś w swoim guście. Dostępne są także kamienie szlachetne takie jak granaty, rubiny czy bursztyny. Turyści rozglądają się za smakołykami, więc na każdym kroku oferowana jest tzw. studencka czekolada, okrągłe andruty pochodzące z uzdrowiska Karlove Vary czy wafelki „zlate oplatky”. W wielu odmianach występuje ser pleśniowy hermalin, a knedliki czeskie na stałe wpisały się na listę pamiątek przywożonych z tego kraju. Drewniane zabawki, wyroby ceramiczne, sztućce i naczynia ozdabiają motywy ludowe i za takim asortymentem najlepiej rozglądać się na festynach i ludowych imprezach. W miejscowościach zdrojowych natomiast bez ograniczeń handluje się wodą mineralną oraz rozmaitymi gadżetami związanymi z uzdrowiskiem.

W Pradze nie brakuje miejsc na zakup interesujących przedmiotów. Niemalże na każdym trakcie spacerowym znajduje się mnóstwo sklepów z pamiątkami. Witryny sklepów można przykładowo przeglądać na ulicy Celetnej i Karlovej, aczkolwiek wzdłuż całego „Królewskiego Szlaku” znajduje się mnóstwo sklepów z pamiątkami. Uczęszczanym miejscem jest ulica na Prikope, chociaż turyści często zaglądają do dużych centrów handlowych, których nie brakuje w poszczególnych dzielnicach oraz na targowiska Holesovicka Trznice koło stacji metra Vltavska czy Florenc. Najpopularniejszym ciągiem handlowym jest trasa: plac Republiki–Na Prikope–Mustek w dolnej części placu Wacława–Narodni trida–nabrzeża Wełtawy. Okolicznościowe kiermasze bardzo często wypełniają rynek Starego Miasta, a Złota Uliczka jest jednym z najbardziej zagadkowych miejsc do zakupu intrygujących ciekawostek związanych z alchemią. Turystów poszukujących pamiątek przyciągają także okolice placu Wacława i wszystkie uliczki prowadzące na Stare Miasto i pod ratusz. Wiele sklepów skrywa się także w uliczkach odchodzących od Staromestske namesti oraz w pobliżu Mostu Karola.

Jaki czas obowiązuje w Czechach?
W Czechach obowiązuje taki sam czas jak w Polsce.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Jak poruszać się po Pradze?
Turystom odradza się jazdę samochodem po mieście ze względu na duże korki panujące w godzinach szczytu. Ścisłe centrum jest niewielkie, bardzo często bywa zatłoczone, brakuje miejsc parkingowych, a labirynt jednokierunkowych uliczek utrudnia jazdę. Istnieje kilka stref płatnego parkowania i dobrze jest stosować się do przepisów, by auto nie zostało odholowane na parking. Okolice Rynku Staromiejskiego zwiedza się wyłącznie na pieszo. Lepiej skorzystać z wygodnej i niedrogiej komunikacji miejskiej, która dociera również na dalekie przedmieścia. Warto poruszać się dobrze zorganizowanym metrem (szybkie, bezpieczne i czyste, funkcjonujące na trzech liniach), przy dalszych stacjach którego funkcjonują parkingi na bezpieczne zostawienie auta. Najlepiej kupić jeden bilet obowiązujący w metrze, tramwajach i autobusach, które są dobrze zintegrowane i punktualne. Dla turystów lubiących nocne życie dobrą informacją jest, że Praga ma bardzo dobrze rozwiniętą komunikację nocną (z wyjątkiem metra). Ciekawą opcją jest skorzystanie ze specjalnego tramwaju turystycznego, który kursuje po całym zabytkowym centrum, a z okien widać wszystkie najważniejsze zabytki. Niektóre dzielnice i obszary mają własną komunikację, jak np.: wzgórze Petrin, na które można dostać się specjalną kolejką. W ostateczności można skorzystać z taksówek, w których jeszcze przed kursem należy ustalić cenę przejazdu i nie zaszkodzi też spojrzeć na taksometr. Panoramę Pragi można także podziwiać w trakcie przemieszczania się statkiem po Wełtawie. Zwiedzanie miasta najlepiej rozpocząć od wizyty w punkcie informacji turystycznej, gdzie dostać można schematy funkcjonowania transportu miejskiego i niezbędne przydatne informacje. Z uwagi na bliską odległość pomiędzy głównymi atrakcjami i dzielnicami, Pragę najlepiej po prostu zwiedzić na własnych nogach.

Czechy są doskonale skomunikowane pod względem kolejowym zarówno w zakresie międzynarodowym, jak i krajowym. Podróżowanie pociągiem nie jest drogie i w niektórych przypadkach można korzystać z ofert specjalnych. W większych miastach można przemieszczać się za pomocą autobusów, tramwajów i popularnych trolejbusów. Autobusy przewoźników państwowych i prywatnych docierają do najmniejszych miejscowości, a ruch między najpopularniejszymi regionami i atrakcjami turystycznymi odbywa się bez zastrzeżeń. Uznawane jest polskie i międzynarodowe prawo jazdy, zielona karta nie jest wymagana, drogi są dobrej jakości i rozwinięta jest gęsta sieć płatnych autostrad. Za korzystanie z autostrad i dróg szybkiego ruchu należy wcześniej uiścić wymaganą opłatę (winiety w postaci nalepek na szybę można kupić na każdej stacji benzynowej). Bez problemu można wypożyczyć samochód, który najlepiej wcześniej zamówić przez internet, wystarczy mieć ukończone 21 lat i posiadać odpowiedni dokument tożsamości (dowód osobisty lub paszport).

Jakie ograniczenia celne są w Czechach?
Przepisy celne w Czechach i przewoź towarów podlega ograniczeniom ilościowym na ogólnych zasadach przejętych w Unii Europejskiej. Dopuszczalne są limity: 10 l spirytusu, 20 l mocniejszego alkoholu, 90 l wina, 110 l piwa, 800 szt. papierosów, 200 cygar, 1 kg tytoniu.

Jakie dokumenty potrzebne są w razie konieczności skorzystania ze służby zdrowia w Czechach?
Służba zdrowia, zarówno prywatna jak i publiczna jest w Czechach ogólnodostępna. Przed wyjazdem można starać się w oddziale NFZ o wyrobienie Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego (EUKZ), która daje możliwość korzystania z podstawowej służby zdrowia w przychodniach i szpitalach. Warto jednak wykupić prywatne ubezpieczenie kosztów leczenia, które w razie konieczności pokryje wyższe koszty i transport medyczny. Jeżeli posiadamy ubezpieczenie prywatne należy zapoznać się z jego warunkami, gdyż w większości przypadków ubezpieczeniem objęte są koszty leczenia powyżej pewnych kwot, które należy samemu opłacić. Szczegółowe informacje o EKUZ zamieszczone są na stronach internetowych NFZ: www.nfz.gov.pl

Ze względu na inną florę bakteryjną należy starannie wybierać restauracje lub jadać w hotelach i przestrzegać podstawowych zasad higieny. Turyści powinni pić wyłącznie wodę butelkowaną, ewentualnie gotowaną co najmniej 10 min. Szczepienia ochronne nie są wymagane i nie ma zagrożeń sanitarno-epidemiologicznych, niemniej przed wyjazdem warto sprawdzić czy szczepienia nie są zalecane sezonowo.

Ważne informacje MSZ

Dokumentem uprawniającym do pobytu na terenie Czech jest dowód osobisty lub paszport (o ile nie posiadamy dowodu). Obowiązują te same co w innych krajach Unii Europejskiej przepisy dewizowe oraz nie ma obowiązku meldunkowego, jeżeli pobyt na terenie kraju nie przekracza 90 dni.

Szczegółowe i aktualne informacje można znaleźć na stronie Ministerstwa Spraw Zagranicznych: www.msz.gov.pl lub na stronie ambasad i konsulatów.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Czeskiej
Czechy, Praga, Valdštejnska, 118 00
Tel.: +420 257 099 500 Tel. dyżurny: +420 257 099 500 Faks: +420 257530399
praga.amb.sekretariat@msz.gov.pl
www.praga.msz.gov.pl

Instytut Polski w Pradze
Czechy, Praga, Malé náměstí 1, 110 00
Tel.: +420 224 214 708 Tel. dyżurny: +420 224 212 274 Faks: +420 224 223 010
praga.ip.sekretariat@msz.gov.pl
www.polskyinstitut.cz

Rudawy

Szumawy

Wysoczyzna

Czechy: Czechy Południowe , Czechy Środkowe , Czeska Szwajcaria , Czeskie Karkonosze , Góry Izerskie , Góry Orlickie , Jeseniki , Karlove Vary , Las Czeski , Morawy , Praga , Rudawy , Szumawy , Wysoczyzna

Wybierz region Czechy Południowe , Czechy Środkowe , Czeska Szwajcaria , Czeskie Karkonosze , Góry Izerskie , Góry Orlickie , Jeseniki , Karlove Vary , Las Czeski , Morawy , Praga , Rudawy , Szumawy , Wysoczyzna