Kraj Czechy

Stolica: Praga
Waluta: korona czeska (CZK) 1 CZK = 100 halerzy
Wiza: wiza nie jest wymagana
Język: czeski
Napięcie: 230 V
Powierzchnia: 78 866 km²
Ludność: 10,5 mln

Czechy Południowe

Czechy Środkowe

Czeska Szwajcaria

Czeskie Karkonosze

Góry Izerskie

Góry Orlickie

Kraina „Dzikiej Orlicy” stworzona do uprawiania każdego rodzaju turystyki.

Informacje ogólne

Niewielki region turystyczny, zajmujący kilkadziesiąt kilometrów dziewiczego pasma górskiego, upodobali sobie szczególnie zwolennicy turystyki pieszej, rowerowej oraz narciarstwa biegowego i zjazdowego. W porównaniu z innymi kierunkami zimowymi Czech, jest to dosyć spokojny obszar, w którym dominują raczej kameralne hotele, pensjonaty i prywatne kwatery niż duże kompleksy hotelowe. Dobrze będą się tam czuli miłośnicy spokoju, gdyż nie ma zbyt wielu dużych, tłocznych i gwarnych miast. Turystyka rozwinęła się głównie w mniejszych, zadbanych miejscowościach, w których zachowały się elementy architektury ludowej. Dodatkowo wolny czas można wykorzystać na zwiedzanie zamków, zabytków sakralnych i ciekawostek przyrodniczych, a wieczory przeznaczyć na wypoczynek w kameralnej atmosferze przytulnych restauracji.

Góry Orlickie są 50-kilometrowym pasmem Sudetów Środkowych, znajdującym się w północno-wschodnich Czechach, tuż przy granicy z Polską. Wyrównany grzbiet górski osiąga maksymalnie 1115 m n.p.m. w punkcie Velka Destna i schodzi stromo do doliny Orlicy (po polskiej stronie najwyższym szczytem jest Orlica – 1084 m n.p.m.). Na południu natomiast rozciąga się Wysoczyzna oraz głębokie doliny potoków Orlica i Divoka, które mają wydłużony kształt i noszą znamiona dawnej działalności rzemieślniczej w postaci prastarych kanałów napędzających przed laty tkalnie, pralnie i huty szkła. Północna część gór z najwyższymi szczytami jest mocno zalesiona i mało wykorzystywana przez turystykę. Najwyższe tereny zostały objęte Chronionym Obszarem Przyrody i tworzą atrakcyjną całość krajobrazową pokrytą lasem świerkowym. Można tam również trafić na torfowiska z rzadkimi okazami roślin, głębokie i strome doliny, podmokłe łąki oraz źródła kilku potoków. Jednym z piękniejszych obszarów jest tzw. Zagórze – Zahori, stworzone przez błonia Divoke Orlicy, a także Rezerwat Puszczy Bukaczka z prastarym lasem jodłowo-bukowym. Wyjątkowymi szczytami są Suchy vrch i Bukowa hora, a także piękne krajobrazowo kaniony Olesenky i Metuje. Większość niewielkich miejscowości dysponuje zabytkową strefą miejską, w której zawsze można znaleźć stare kościoły, synagogi, browary, zamki i pałace, więc miłośnicy długich spacerów i pasjonaci architektury z pewnością w Górach Orlickich nie będą mieli czasu na nudę.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Najważniejszym czeskim miastem w regionie jest Nachod, wokół którego zgromadziło się sporo atrakcji przyrodniczych. „Brama do Gór Orlickich” powstała w XIII wieku, w okresie kolonizacji pogranicza i chociaż rozrosła się do postaci miejskiego grodu, nie odegrała znaczącej roli w historii regionu. Miasto było jedynie świadkiem przemarszu wojsk w czasie równych wojen i areną bitwy pod Nachodem (1866 r.) w czasie wojny austriacko-pruskiej. Generalnie rozwój miasta datuje się na XIX wiek, kiedy doprowadzono tam kolej, rozwinął się przemysł, a mieszkańcy okolic zajęli się turystyką. Zwiedzanie Nachodu przeważnie zaczyna się od rynku, którego ozdobą jest ratusz i kościół św. Wawrzyńca z XIII w. z dwoma wieżami zwanymi Adamem i Ewą. Przy nadmiarze czasu warto zrobić kilka zdjęć kolumnie maryjnej i barokowej rzeźbie Trójcy Najświętszej, a później zajrzeć do Muzeum Narodowego, w którym znajduje się między innymi model nachodskiej kotliny z początku XX wieku. Z brukowanego rynku nie sposób nie dostrzec najważniejszego zabytku w mieście, czyli zamku – masywnej budowli zajmującej pobliskie wzgórze. Zbliżając się do murów od razu można dostrzec charakterystyczny dla czeskiej architektury styl sgraffitowy (technika dekoracyjna malarstwa ściennego) oraz wieżę z arkadową galerią. Gotycka twierdza pochodzi z XIII stulecia i przed laty strzegła szlaku handlowego prowadzącego do Kłodzka. Liczne przebudowy zmieniły co prawda średniowieczny charakter zamku na renesansowy i barokowy, niemniej nienaruszone pozostały komnaty ze sprzętami i dziełami sztuki gromadzonymi przez kolejnych właścicieli. W Nachodzie znajduje się więcej interesujących zabytków, aczkolwiek jedną z atrakcji jest także wznosząca się na południe od miasta góra Dobrosov. Szczyt warto zdobyć chociażby dla smacznego obiadu serwowanego w zabytkowym schronisku i sentymentalnego widoku na odległe pasma Karkonoszy. Miłośnicy fortyfikacji powinni przy okazji zajrzeć do pobliskiej twierdzy należącej do systemu umocnień jeszcze sprzed II wojny światowej – zwiedzanie trwa zaledwie godzinę. Dzięki turystycznym walorom Nachodu, na turystów czeka tam dobra baza noclegowa w postaci kameralnych hoteli i pensjonatów oraz liczne restauracje, w których warto spróbować dobra regionalnego, jakim jest piwo Primator ważone w zabytkowym browarze.

Kuchnia

Turystom o dużych aspiracjach kulinarnych kuchnia czeska ma do zaoferowania naprawdę wiele. Na wakacje w Czechach z pewnością trzeba zabrać duży apetyt, gdyż wachlarz smaków kryjący się w regionalnych potrawach jest całkiem spory. Ogólnie można przyjąć, że tradycyjny obiad składa się z trzech dań. Po zupie podawane jest drugie danie najczęściej w postaci gulaszu z knedlikami i kapustą, a na deser strudel z jabłkami lub słodki naleśnik. Jednak jest to jedynie utarty schemat, który warto nieco rozbudować podczas biesiadowania w czeskim lokalu.

W potrawach wyraźnie zapisała się historia kraju, który przez długi okres znajdował się pod wpływem Austro-Węgier i Niemiec, a po II wojnie światowej przez wiele lat połączony był ze Słowacją. Kulinarne wpływy sąsiadów oraz własne doświadczenia stworzyły ciekawą mieszankę zachowaną w staroczeskich przepisach kultywowanych w wielu wyśmienitych karczmach.

Tradycyjne dania przyrządzane według starych receptur najlepiej testować w typowych restauracjach (restaurace), gospodach (hospody) czy piwiarniach (pivnice). Kuchnia czeska oferuje szeroki wybór mięs, gulasze, pieczenie z polędwicy w śmietanie (svickova na smetane), wołowinę, wieprzowinę i cielęcinę. Pod wieloma postaciami można konsumować drób, a także różnego rodzaju roladki, faszerowaną kaczkę czy smażone kotlety (veprovy rizek). Tradycyjnymi knedlikami, pochodzącymi jednakże z kuchni niemieckiej, zajadał się niejeden turysta, ale warto pamiętać, że ten wyjątkowy przysmak na talerzu może pojawić się w postaci bułczanej – kouskovy knedlik i ziemniaczanej – bramborovy knedlik. Knedliki najczęściej gotuje się na parze i kroi na kromki, a podaje również na słodko z owocami lub ze śmietaną, chociaż innych kombinacji nie sposób zliczyć.

Korzystanie z sieci „fast foodów” to w Czechach grzech, niemniej w kryzysowej chwili warto pozbyć się głodu za sprawą czeskiej wersji hot-doga, czyli parówki w bułce – parek v rohliku. Jednak każdy porządny obiad powinien zaczynać się od zupy (polevki) i tutaj czescy kucharze mogą pochwalić się bulionem z różnych mięs i ryb, zupami doprawianymi śmietaną albo zasmażką, wyśmienitą kartoflanką (bramboracka), osławioną czosnkową (cesnakova polevka), grzybową (houbova polevka), zupą z soczewicy (cockova) lub flaczkami (drstkova polevka). Prawdziwy głodomór nie pogardzi dużych rozmiarów golonką – pecene koleno, a jeśli ktoś nie przepada za mięsem, może codziennie zajadać się wyjątkowym i uchodzącym za czeskie dobro narodowe smażonym serem – smazeny syr, otoczonym w złocistej panierce. W czym tkwi czar tego prostego dania nie wiadomo (chociaż jego przyrządzanie nie jest wcale takie łatwe i trzeba wykazać się niemałą zręcznością, by ser nie wylał się z panierki), ale w karcie dań można także znaleźć ser pleśniowy – smazeny hermelin lub ser z plasterkiem szynki – pastyrsky syr. Przyjęło się, że takie smakołyki najlepiej komponują się z krokietami ziemniaczanymi (bramborove krokety) lub po prostu ze zwykłymi frytkami (hranolky). Do bardziej wyszukanych potraw należy smażony karp, pstrąg pieczony na maśle z kminkiem, dziczyzna czy bażanty. Warto także spróbować nieco lżejszych potraw, takich jak naleśniki (palacinky) czy racuchy pod różną postacią (livance).

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Dla wegetarian kucharze z Czech polecają pure z grochu (hrachova kase), smażonego kalafiora, soczewicę na kwaśno lub knedliki z jajkiem czy placki ziemniaczane (bramboraki), do których można zamówić typowe zestawy sałatek z pomidorów, ogórków oraz marynowanych lub konserwowych jarzyn. Tradycyjnym, czeskim łakociem jest wafel karlowski (karlovarky oplatek), a desery są w Czechach przedłużeniem błogiego stanu. Najlepiej smakuje czeskie ciastko o nazwie „trumienka”, czyli rakvicka, jabłkowy strudel i bułeczki z powidłami.

Czeskie piwo! – to określenie spędza sen z powiek niejednemu piwoszowi, a każdy miłośnik tego trunku nawet przez sen wyśpiewa wszystkie najważniejsze marki, chociaż wszystkich gatunków nie sposób wymienić. Jednym tchem można wymówić takie słowa jak Staropramen, Budvar, Pilsner Urquell, Kozel, Litovel, Holba, Radegast, Primator, Zlaty Bazant czy Svijany, a praktyki stosowane przy ważeniu tych zacnych trunków znane są na całym świecie, dzięki czemu Czechy uchodzą za wyjątkowy raj piwowarstwa z tradycjami sięgającymi początków XI w. Czeski chmiel od wieków miał wyjątkowy aromat i rzadko spotykany, gorzki smak, o którym przekonał się Karol IV i zezwolił produkcję klasztorom oraz królewskim miastom. Browary budowała również szlachta, a piwa jasne (svetle), ciemne (tmave), jęczmienne, pszeniczne czy miodowe z całą paletą ekstraktu (najczęściej zamawia się „dziesiątkę” i „dwunastkę”) wygrywają światowe rankingi. Nie sposób zatem przejść obojętnie obok starej gospody, w której przemiła Czeszka ubrana w tradycyjny strój zaproponuje klarowny napój o idealnym kolorze z pianą „na dwa palce”. Wiadomo, że piwo wzmaga głód, który najlepiej zniwelować serem piwnym o niecodziennym smaku i zapachu albo marynowanymi parówkami o dosyć makabrycznej nazwie „topielce” – utopence, nad którymi w zadymionej „hospodzie” pochyla się najczęściej pierwowzór słynnego „Wojaka Szwejka” – fikcyjnej postaci stworzonej przez Jaroslava Haska.

Oprócz gospód i niewielkich browarów, które ważą własne piwa, w Czechach można także znaleźć winiarnie serwujące wykwintny owoc najsłynniejszych winnic. Patronem czeskich winiarzy jest książę Wacław, najznamienitszymi bukietami zachwycał się Karol IV, a najlepsze bukiety pochodzą z okolic miast: Znojmo, Valtice, Hodonin, Litomierzyce czy Melnik. Duże i znane winnice znajdują się także w Roudnicach, w okolicach Mostu i Litomeric. Najczęściej kupowanymi winami są czerwone: Svatovavrinecke, Zweigeltrebe, Andre, Rulandske modre czy Frankova, oraz białe: Rulandske sede, Muskat moravsky, Veltlinske Zelene czy Ryzlink vlassky. Czeskie wódki nie cieszą się dużą popularnością, niemniej światowej sławy Beherovka zawsze jest chętnie kupowana i przywożona jako pamiątka z wycieczki. Warto także rozglądnąć się za czeskim rumem, gorzkim, żołądkowym likierem o nazwie fernet czy absyntem.

Tradycje kulinarne, piwowarskie i winiarskie są w Czechach szanowane i kultywowane od setek lat, dlatego zwiedzając czeskie miasta warto zwracać uwagę na tradycyjne gospody i restauracje o wieloletnich tradycjach, poświęcić czas na wizytę połączoną z degustacją w którymś z zabytkowych browarów lub też wybrać się na któryś ze „Szlaków Winiarskich Moraw”.

Obyczaje

Na Czechy składają się trzy wielkie regiony (Czechy, Morawy i Śląsk), w których można poznać fascynujących ludzi. Są to najczęściej Czesi, aczkolwiek do mniejszości narodowych należą również Słowacy, Morawianie, Polacy i Niemcy. Mieszkańcy Czech uchodzą za ludzi spokojnych, inteligentnych, z dużym poczuciem humoru i zamiłowaniem do rozmaitego hobby. Są także dumni ze swojej narodowości, przywiązują ogromną wagę do wartości patriotycznych, niemniej należą do liberalnego społeczeństwa. Kultura czeska znana jest na całym świecie, podobnie jak kino i zamiłowanie do bajek.

Ogólnie Czesi nie są zbyt religijni (większość to ateiści) i posługują się językiem, który wraz polskim, słowackim i łużyckim należy do grupy języków zachodniosłowiańskich. Czeski herb odzwierciedla koleje historyczne kraju i skład etniczny, występujący w nim lew symbolizuje historyczne republiki, orzeł na niebieskim tle Morawy, a na złotym Śląsk. Święta w większości związane są z ważnymi wydarzeniami państwowymi i historycznymi, a najhuczniej obchodzi się Nowy Rok, szczególnie na placu Wacława w Pradze. Każdy może wziąć udział we wrześniowym winobraniu (święto młodego wina, tzw. „burcaka” najpopularniejsze jest na Morawach, a impreza stanowi najlepszą okazję do biesiadowania i degustacji wielu gatunków wina) czy też wydarzeniu zwanym „masopust”, kiedy w okresie od Trzech Króli do Środy Popielcowej obowiązuje intensywna konsumpcja mięsa.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Czesi uwielbiają spędzać czas  w gronie rodziny i przyjaciół, a także w oberżach i winiarniach. Biesiadując w czeskich „hospodach” warto pamiętać, że Czesi mają w zwyczaju zapisywanie wypitej ilości piw na rachunku – kelner za wypite piwo stawia kreskę i podczas płacenia zlicza wypite kufle. Za potwarz uważane jest wejście do „hospody” w czapce oraz dolewanie świeżego piwa do niedopitych resztek. Zwyczajowo kelnerowi zostawia się napiwek wysokości 10-15% sumy podanej na rachunku, z zaokrągleniem tej kwoty w górę. Podczas wydawania reszty można także powiedzieć „dziękuję”, co będzie dla kelnera sygnałem, by zatrzymał resztę jako napiwek. Warto pamiętać, iż w niektórych lokalach płaci się za wszystkie dodatki, więc jeżeli czegoś nie zamawialiśmy, a kelner postawił na stole paluszki, orzeszki itp., lepiej zapytać czy za to płacimy i ile kosztuje. Dobrym zwyczajem jest mówienie „dzień dobry” przy wchodzeniu do gospody, sklepu czy winiarni oraz wchodzenie do niektórych lokali przed kobietami, by rozpoznać wcześniej nieznane miejsce. Turyści podróżujący po Czechach mogą być pod wrażeniem bogatego życia kulturalnego i intensywności imprez rozrywkowych, co z pewnością sprzyja turystyce i zachęca miłośników dobrej zabawy do zwiedzania jak największej ilości miejsc. W tej dziedzinie króluje z pewnością Praga, Brno i Ołomuniec.

Wiele świątyń jest nie tylko miejscem kultu, ale i atrakcją turystyczną, dlatego przed zwiedzaniem lepiej sprawdzić czy akurat nie odbywa się jakieś nabożeństwo. W większości przypadków specjalny ubiór nie jest wymagany, z wyjątkiem synagog, gdzie rozdawane są jarmułki. W Czechach najlepiej jest zachowywać się grzecznie i uprzejmie, nie wyróżniając się zbytnio swoimi poglądami i zachowaniem, to wtedy można również liczyć na uprzejmość i takie samo traktowanie.

Aktywny wypoczynek

Czechy nie mają dostępu do morza, dlatego aktywny wypoczynek skupia się głównie w regionach górskich, uzdrowiskach oraz przy jeziorach i innych zbiornikach wodnych. Niezwykle popularna jest turystyka rowerowa, na terenie całego kraju wyznaczonych jest kilkadziesiąt tys. ścieżek rowerowych, a wypożyczalnie rowerów (często połączone w jeden system) znajdują się niemalże we wszystkich większych miastach, przy hotelach i ośrodkach wypoczynkowych. W Czechach doskonale funkcjonują baseny kryte i otwarte oraz doskonale wyposażone aquaparki, natomiast otwarte akweny wodne i zbiorniki sztuczne oferują świetne warunki do kąpieli i uprawiania sportów wodnych. Czesi uwielbiają weekendowy wypady za miasto, dlatego w wielu miejscach wytyczono wiele szlaków pieszych i dogodne miejsca do piknikowania.

Chociaż Góry Orlickie nie są tak wysokie jak Karkonosze, można się tam porządnie zmęczyć i to na kilka sposobów. Łagodne pasma górskie bardzo dobrze nadają się do uprawiania sportów biegowych oraz nauki jazdy na nartach czy snowboardzie. Najbardziej znanymi ośrodkami narciarskimi są: Riczky, Jadrna, Czenkowice, Olesnice, Rokytnice i Desztne. Nie brakuje tam również wspaniałych tras dla miłośników krótkich wędrówek i dłuższych wycieczek trekkingowych, a dalekobieżne szlaki prowadzą nawet na Śnieżnik po polskiej stronie. Motywacją do wyjścia w góry mogą być także liczne rezerwaty przyrody (np.: puszcza Bukacka), krajobrazowe ścieżki dydaktyczne oraz tzw. czeska Linia Maginota, czyli umocnienia sprzed II wojny światowej, składające się przeważnie z bunkrów położonych w malowniczej okolicy. Większość tras również pokonać na górskim rowerze. W Górach Orlickich pojawiają się jeszcze miłośnicy podwyższonej adrenaliny, którzy szczególnie wiosną mogą kajakiem spłynąć górskimi rzekami (głównie Cicha Orlica).

Wycieczki Fakultatywne

Nove Mesto nad Metuji – niezwykły urok i wyjątkową atmosferę miasteczko zawdzięcza oddzielonej od nowszych dzielnic starówce, położonej malowniczo nad lesistą doliną rzeki Metuje. W pierwszej kolejności można zwiedzić zamek, z którego rozpościera się panorama okolicy. Budowla z XVI wieku na przestrzeni stuleci była przebudowywana w różnych stylach architektonicznych, dzięki czemu przedstawia obecnie dosyć ciekawą mozaikę. Spacer po chłodnych wnętrzach zabiera turystów przede wszystkim w świat dzieł sztuki, natomiast w zamkowych ogrodach można odnaleźć nie tylko wytchnienie, ale również kanony włoskiego renesansu chociażby w postaci charakterystycznego, zadaszonego mostu. Z zamkowej wieży widać przepiękny renesansowy ryneczek z kolorowymi fasadami domów i arkadami kryjącymi w swoim cieniu kilka przytulnych restauracyjek. Popijając później kawę na centralnym placu warto zwrócić uwagę na mury ratusza ozdobione herbem miasta i zegar słoneczny oraz przyjrzeć się kościołowi Trójcy Świętej z niesymetryczną wieżą. Na koniec wizyty w mieście nie zaszkodzi pstrykną zdjęcia posągowi Bedricha Smatany – czeskiego kompozytora z okresu romantyzmu.

Zamek Opocno – nad sennym miasteczkiem góruje jedna z największych atrakcji regionu, czyli potężny zamek z dziedzińcem kojarzącym się z włoskimi pałacami. Zachwycić może samo położenie XIV-wiecznej budowli nad zalesioną skarpą opadającą na dno doliny. Także arkady na dziedzińcu mogą stać się okazją do cichej zadumy w cieniu wysokiej dzwonnicy. Trasa zwiedzania prowadzi przez historyczne wnętrza, galerię obrazów i salę z kolekcją azjatyckiej broni (największa zbrojownia tej części Czech). W rezydencji urzędowali dyplomaci, kanclerze i politycy, dla których oazą spokoju był zamkowy park w stylu angielskim, ozdobiony dodatkowo żółtym pałacykiem o barokowym wyglądzie. W sąsiedztwie znajduje się jeszcze kilka innych zabytków pamiętających historią miasta chociażby w postaci kościoła Trójcy Przenajświętszej (XVI w.) i klasztoru Kapucynów z kościołem Narodzenia Pańskiego (XVII w.). Po zwiedzaniu warto udać się do zamkowej winiarni serwującej wyborne wina lub też zatrzymać się na noc w którymś z kameralnych hotelików.

Ratiborice – turyści pojawiają się w niewielkim miasteczku głównie ze względu na elegancki, różowy budynek pałacu z 1708 r., w którym zgromadzono między innymi eksponaty związane z czeską pisarką Bozeną Nemcovą. Zwiedzanie obejmuje także historyczne wnętrza z wyposażeniem i pałacowy park dający wytchnienie w upalne dni. W pobliżu znajduje się również miejscowość Ceska Skalice, w której początek bierze ścieżka dydaktyczna poprowadzona między innymi przez dolinę Upy, Muzeum Nemcovej, Muzeum Włókiennictwa oraz odrestaurowaną szkołę z wystawą poświęconą okolicznej bitwie austriacko-pruskiej.

Brandys nad Orlici – nad brzegami Cichej Orlicy wznoszą się ruiny XIII-wiecznego zamku, na które składają się mury, korpus wieży i zamkowe piwnice. Zanim wyruszy się na zwiedzanie magicznego miejsca, warto zapoznać się z legendą o dziewczynie szlacheckiej krwi, którą opętały złe moce. Zakochanego w niej panicza nigdy nie odnaleziono, a białego ducha panny można spotkać tuż przed zmrokiem.

Jelenia łaźnia – pomiędzy Małą i Wielką Desztną rozciąga się rezerwat przyrody chętnie odwiedzany przez piechurów przemierzających Góry Orlickie. Czeka tam na nich wysoko położone torfowisko z licznymi jeziorkami oraz unikalna flora i fauna.

Rezerwat Bukacza – jeden z piękniejszych rezerwatów z puszczą bukową i torfowiskami położonymi powyżej 1 tys. m n.p.m. Wędrowcy znajdą tam unikalne rośliny oraz ścieżkę nauczania opowiadającą o tzw. „ogrodzie botanicznym Gór Orlickich”.

Trutnov – największe miasto w Czeskich Karkonoszach jest położone nad rzeką Upa i szczyci się odrestaurowaną starówką z brukowanymi uliczkami. Pierwsza osada powstała w tym miejscu w XII w., na trasie szlaku handlowego prowadzącego na Śląsk. W roku 1297 pieczę nad miastem przejął król Wacław II, a autonomię polityczną zapewnił kilkadziesiąt lat później Jan Luksemburski. „Wojny husyckie” z XV w. zniszczyły miasto, które po odbudowie było także świadkiem bitwy prusko-austriackiej z 1866 r. W herbie Trutnova nadal widnieje smok, którego według legend miał pokonać rycerz von Trautnav. Nazwa Trutnov pochodzi właśnie od jego nazwiska lub też utożsamiana jest z innym rycerzem, Albrechtem z Trautenberga, który uchodził za założyciela miasta. Ważną rolę w historii odegrał miejscowy browar, który był niemym świadkiem kilku stuleci, a jego efekt końcowy, czyli piwo Krakonos, można spróbować w wielu lokalach gastronomicznych. Najpiękniejszy w Trutnovie jest prostokątny rynek otoczony ze wszystkich stron zabytkowymi domami, ozdabiającymi ratusz zwieńczony spiczastą wieżą zegarową. Warto przy okazji zrobić pamiątkowe zdjęcie kolumnie Trójcy Przenajświętszej pochodzącej z XVIII wieku oraz obejrzeć kościół Wniebowzięcia NMP. Świątynia wyróżnia się wysoką wieżą, rozbrzmiewającą w południe głośnym dźwiękiem czterech dzwonów. Ulica Vodni prowadzi do Muzeum Podkrkonosi, w którym można znaleźć między innymi pamiątki pochodzące z wielkiej bitwy pod Turnovem, a także zapoznać się ze ścieżką dydaktyczną prowadzącą ze wzgórza Sibenik na Jansky vrch. Władze miasta dla miłośników militariów przygotowały jeszcze jedną atrakcję, jaką jest ekspozycja Delostrelecke tvrze Stachelberg, poświęcona twierdzom zbudowanym na terenie Czech w XX wieku. Interesujących zabytków jest znacznie więcej, niemniej spacer warto zakończyć na Smoczej Uliczce prowadzącej do pomnika słynnego „trutnovskiego smoka”, którego wizerunek widnieje również na frontowej ścianie ratusza, na budynku poczty i w parku miejskim. Dzięki położeniu w tak malowniczym zakątku Czech, Trutnov dysponuje doskonałą bazą noclegową, z której turyści wybierają się na zwiedzanie Karkonoszy.

Harrachov – główny ośrodek sportów zimowych i najlepsza baza wypadowa w Karkonosze tętniącą życiem zimą i latem. Turystyczne miasteczko położone nad rzeką Mumlavą, na południe od Głównego Grzbietu i na wschód od Gór Izerskich, otoczone jest dosyć stromymi stokami służącymi głównie miłośnikom sportów zimowych. Okolica jest wyjątkowo piękna i urzeka wszystkich zwiedzających ten zakątek Karkonoszy. Powstanie miasteczka wiąże się z poszukiwaczami złota, rozwojem produkcji szkła i wybudowaniem pierwszej huty w 1684 r. Zainteresowanie narciarstwem zapoczątkował mieszkający tam hrabia Harrach (od jego nazwiska pochodziła również XVIII-wieczna nazwa Harrachsdorf) i dzięki tej fascynacji jest to obecnie jeden z największych ośrodków sportowych i turystycznych Czech. Najważniejszym elementem miasta, przyciągającym nie bez powodu wielu turystów, jest kompleks skoczni narciarskich zbudowanych na zboczu Certovej hory. Pierwszą skocznię wzniesiono już w 1921 r., a współczesne obiekty z dużym powodzeniem goszczą międzynarodowe zawody skoków narciarskich. Turyści przyjeżdżają do Harrachova, by nie tylko podziwiać piękne widoki, ale również zwiedzić Muzeum Szkła, niezwykle pasjonujące Muzeum Narciarstwa, Muzeum Górnictwa z podziemną trasą oraz takie zabytki jak: kaplica św. Elżbiety z unikatowym szklanym dzwonem i XIX-wieczny kościół św. Wacława również ze szklanym wyposażeniem. Ponadto Harrachov dysponuje rozbudowaną i zróżnicowaną bazą hotelową, a także systemem wyciągów krzesełkowych, tras zjazdowych i biegowych, które w lecie zamieniają się w świetne szlaki piesze i rowerowe. Kalorie stracone podczas uprawiania sportów zawsze można uzupełnić kuflem piwa z minibrowaru Novosad, który promują przytulne restauracyjki i tradycyjne „hospody” porozrzucane między zabytkowymi uliczkami miasta. Dla bardziej wymagających turystów miejscowe SPA przygotowały intrygujące kąpiele piwne. Natomiast małe dzieci koniecznie trzeba zabrać nad wodospad Mumlavy lub przejażdżkę zabytkową kolejką przez romantyczne Góry Izerskie, Karkonosze, tunele i wiadukty.

Vrchlabi – nieco chłodny klimat urokliwego miasteczka i położenie na obrzeżach parku narodowego, nie odstrasza turystów z pasją podróżowania i aktywnego spędzania wolnego czasu. Osada ma długą historię, gdyż pierwsi kolonizatorzy osiedlili się tam w XIII wieku i zajęli się wydobywaniem kamieni szlachetnych. Z czasem górnicy stali się hodowcami bydła, a okoliczne ziemie w wieku XVII przejął Albrecht z Waldsteina i zaczął urzędować w miejscowym zamku. Miasto miało jeszcze kilku właścicieli i przeszło rozkwit w XIX wieku za czasów monarchii austro-węgierskiej. Głównym punktem Vrchlabi jest wspaniały zamek z XVI wieku, który dzisiejszą postać zawdzięcza licznym przebudowom. Ściany budowli utrzymane są w białej tonacji, wyniosłe wieże pokrywają kopuły z ciemnej blachy, a we wnętrzach można podziwiać między innymi sale przyozdobione obrazami. Nie sposób przejść obojętnie obok renesansowego ratusza ozdobionego zegarem z tajemniczym, łacińskim napisem „ostatnia (godzina) jest ukryta”, XIX-wiecznego kościoła św. Wawrzyńca zbudowanego w stylu neogotyckim z białego i czerwonego piaskowca oraz typowej dla czeskich miast kolumny morowej przedstawiającej święte postacie. Szczególnie wieczorem warto przespacerować się barokowym mostem z figurą św. Jana Nepomucena, by później zasiąść w przytulnej restauracji przy lampce grzanego wina. Wspaniałe zaplecze hotelowo-gastronomiczne czyni z miasteczka doskonałą bazę wypadową w Karkonosze oraz miejsce pełne koncertów, przedstawień na deptakach oraz interesujących wydarzeń kulturalnych.

Skały Adrszpasko-Cieplickie – w jednym z najpiękniejszych skalnych miast Europy zawsze można spotkać miłośników przyrody i globtroterów podziwiających niezwykłe formacje skalne. Między najdziwaczniejszymi skałami prowadzi niezbyt wymagający szlak, na który spokojnie można wybrać się z małymi dziećmi, aczkolwiek istnieją również opcje dla bardziej wymagających piechurów. Szczególnie najmłodszym w pamięci zapadną takie skały jak Głowa Cukru, Fotel Karkonosza, Słoniowy Rynek czy Gotycka Brama, a dorosłym przypadną do gustu przepiękne wodospady i malowniczo położone Jeziorko Adrspasskie, po którym można pływać tratwą.

Teplice nad Metui – jeszcze jedno skalne miasto w Karkonoszach, do którego dotarcie kosztuje nieco więcej wysiłku niż do Skał Adszpaskich, niemniej warto zmierzyć się z trudami wyprawy, by móc podziwiać piękno natury. Trasa zaczyna się w Teplicach, prowadzi wzdłuż Skalnego Potoku i dociera do takich miejsc jak Magazyn Serów czy punkt widokowy w ruinach zamku Stremen. Efektowana ścieżka krajoznawcza wiedzie również Wielkim i Małym Placem Kościelnym oraz w pobliżu Teatru Rzymskiego i Jeża na Żabie. Atrakcji jest tak dużo, że na wyprawę z pewnością warto zabrać aparat fotograficzny z naładowanymi bateriami.

Broumov – w Karkonoszach niewiele jest miast o tak bogatej historii, dlatego warto zajechać do Broumova, by poczuć ducha historii obecnego w górach. Historia pierwszej osady nad rzeką Ścinawką sięga XII wieku i związana jest z opactwem benedyktynów, które zarządzało handlem i wybudowało klasztor będący obecnie głównym zabytkiem. Pozostałe obiekty klasztorne, kościoły i rezydencje wzniesiono już w stylu barokowym, a resztki architektury zachowały się do dziś i można je podziwiać najlepiej podczas jednodniowej wycieczki. Sam zespół klasztorny jest cenionym zabytkiem w Czechach i obejmuje kościół św. Wojciecha, w którym znajduje się kopia Całunu Turyńskiego wykonana w 1651 r. i figurka Madonny Broumowskiej będąca również celem pielgrzymek. Do klasztoru należy dodatkowo bogato zaopatrzona biblioteka i Muzeum Broumowskie – placówka doskonale opowiada historię rządów króla Karola IV, „wojen husyckich” niszczących miasto, czasów protestanckich i słynnej Bitwy na Białej Górze. Turyści najczęściej zaglądają do miasta przy okazji zwiedzania grupy skalnej Broumovske steny.

Jańskie Łaźnie – u podnóży Cernej hory znajduje się historyczne uzdrowisko, z którego w XI wieku korzystał rycerz Jan z Chockowa i to według legend od jego imienia pochodzi nazwa miejscowości, aczkolwiek według innej teorii założycielem osady był hrabia Jan Adolf Schwarzenberg. Przy źródłach kwasowęglowych w XV wieku zbudowano kaplicę, a pierwsze zakłady lecznicze powstały w XVII stuleciu. Obecnie działa tam kilkadziesiąt źródeł, dzięki którym leczy się różne schorzenia i reperuje nadwyrężone zdrowie. Dodatkowo można wybrać się na wieczorny spacer, by chociaż pobieżnie zobaczyć zabytkową kolumnadę w centrum czy dwa kościoły zbudowane w stylu neogotyckim. Ponadto miło można spędzić czas w kilku restauracyjkach przy głównej promenadzie lub na specjalnie zorganizowanym kuligu. W okolicy znajduje się również mnóstwo tras narciarskich oraz ścieżek pieszych i rowerowych, a jak ktoś chce spojrzeć na okolicę z wysokości, może wjechać kolejką linową na Cerną horę z wieżą widokową. Wracając ze szczytu nie zaszkodzi odbić w ścieżkę edukacyjną prowadzącą w kierunku tajemniczego torfowiska Cernohorske raseliniste.

Wycieczka w góry – Karkonosze są najbardziej znanymi górami Czech, objętymi parkiem narodowym, nad którym unosi się duch gór i udziela się prawdziwa turystyczna atmosfera. Miłośnicy wędrówek mogą z kilku miejscowości wyruszyć na zdobycie Śnieżki, mijając po drodze nie tylko wspaniałe widoki, ale również niespodzianki przyrodnicze chociażby w postaci źródeł Łaby bijących w pobliżu Łabskiego Szczytu. Magiczne miejsce ozdobione jest herbami miast, przez które przepływa rzeka i wytwarza tajemniczą aurę. Rozmaite widokowo trasy przebiegają także koło licznych schronisk, nad przepaściami, w zielonych dolinach i w pobliżu szemrzących potoków z krystalicznie czystą wodą. Trasy mają różny stopień trudności i można je dobierać według własnych możliwości. Niezwykle ciekawy jest przykładowo słynny, czerwony szlak graniczny, wyznaczony również po polskiej stronie, zwany zwyczajowo Szlakiem Przyjaźni Polsko-Czechosłowackiej. Drugim szlakiem, na którym zawsze można spotkać miłośników trekkingu jest Główny Szlak Sudecki.

Hradec Kralove – historia Wysoczyzny ściśle związana jest z miastem położonym u zbiegu rzek Orlicy i Łaby, i tam należy szukać najznamienitszych zabytków. Klimat starówki i wąskich uliczek wspomagany jest ciekawym architektonicznie śródmieściem, muzeami, galeriami i wieloma innymi atrakcjami. Hradec Kralove pełni również funkcję najważniejszego ośrodka administracyjnego, przemysłowego, akademickiego i kulturalnego tej części kraju. Główne miasto Czech Wschodnich zalicza się do najstarszych zespołów miejskich, gdyż ufortyfikowany gród znajdował się w tym miejscu jeszcze przed powstaniem państwa czeskiego w X wieku, przy szlaku przebiegającym z Krakowa do Pragi. W XI stuleciu wybudowano zamek oraz kościół św. Jana Chrzciciela, w mieście przebywali kolejni królowie, a później mieszkały wdowy po zmarłych monarchach i stąd właśnie pochodzi nazwa – Gród Królowych. Wysoka ranga miasta świadczy o obecnym planie urbanistycznym i murach miejskich wzniesionych dla obrony zgromadzonego bogactwa. W czasie „wojen husyckich” (XV w.) Hradec był ważnym ośrodkiem husytyzmu, a „wojna trzydziestoletnia” doprowadziła do znacznych zniszczeń, co z kolei przyczyniło się do renesansowej odbudowy. Niestety najazdy pruskie spowodowane konfliktem między Marią Teresą i królem Fryderykiem II w znacznym stopniu zniszczyły region i negatywnie wpłynęły na rozwój gospodarczy. W XIX wieku rozebrano fortyfikacje i stworzono pierwsze połączenie kolejowe, a na początku XX stulecia, na prawym brzegu Łaby, powstała nowa dzielnica z modernistyczną architekturą. Na starówkę składają się w sumie dwa rynki, przy których ulokowało się kilka ciekawych zabytków. Najważniejszym z nich jest katedra św. Ducha – monumentalna, gotycka budowla z dwiema bliźniaczymi wieżami, zbudowana w XIV wieku z cegły, co jest architektoniczną rzadkością. Warto zaglądnąć do wnętrza ze sklepieniem ozdobionym herbami i pięknym ołtarzem, by poczuć ducha historii drzemiącego w starych murach. W pobliżu świątyni wznosi się Biała Wieża z ogromnym dzwonem, z której widok na starówkę jest godnym polecenia tematem na zdjęcie. Trudy wspinaczki na wieżę można później złagodzić chłodnym napojem wypitym w pobliskim browarze – Mestsky Pivovar. Na rynku znajduje się również ratusz, pałac biskupi i kaplica św. Klemensa. Po spożyciu posiłku w którejś z arkadowych restauracji, można przespacerować się wąskimi uliczkami, w celu zobaczenia wspaniałych kamieniczek z własnymi nazwami i historiami. Przykładowo warto zwrócić uwagę na Dom U Niebieskiej Gwiazdy, Dom U Złotego Lwa, Dom U Czarnego Orła czy Dom U Białego Jednorożca, by przekonać się, że miasto żyje własnym życiem i zwraca na siebie uwagę ciekawą architekturą. Naprzeciwko kościoła jezuickiego z XVII wieku wznosi się Galeria Sztuki Współczesnej uchodząca za najlepiej wyposażoną w kraju i tam można spędzić kilka estetycznych uniesień. A gdy zbytnio doskwiera upał, warto zajść do zacisznego parku – Jiraskove Sady i spojrzeć na magiczne miejsce, gdzie Orlica wpada do Łaby. Jeżeli ktoś ma więcej czasu, może z powodzeniem wyruszyć na zwiedzanie Nowego Miasta, do którego prowadzi most Praski. Znajduje się tam Muzeum Czech Wschodnich z makietą pokazującą miasto w XIX wieku i plac Masarykovo namesti z modernistycznym wyglądem. Wraz z małymi dziećmi warto przenieść się do odległej Amazonii – zapewnia to Obri akwarium ze szklanym tunelem pod powierzchnią wody i mnóstwem przedstawicieli z najodleglejszych zakątków świata. W Hradec Kralove często rozbrzmiewają dźwięki saksofonu, klarnetu i fortepianu, regularnie organizowane są cenione imprezy muzyczne oraz szereg wydarzeń kulturalnych, na których potrzeby udostępniona jest dobra baza noclegowa o każdym standardzie.

Kuks – zespół barokowych budowli górujących nad okolicą jest pozostałością po XVIII-wiecznym uzdrowisku założonym przez hrabiego Franza von Sporck. Prywatny kurort bardzo szybko stał się spełnieniem wypoczynkowych marzeń i leczniczymi źródłami przyciągał takie sławy jak Beethoven czy Bach. Niestety bajkowy sen Sprocka przeminął wraz z powodzią, która zniszczyła większość zabudowań, niemniej to wszystko, co pozostało po kataklizmie, nadal robi wrażenie. Uwagę przyciąga dawny szpital z kościołem Trójcy Świętej oraz zespół słynnych rzeźb zdobiących taras z widokiem na okolicę. Posągi dłuta Matthiasa Brauna przedstawiają postacie kobiece, składają się na dwa kontrowersyjne cykle zatytułowane „Cnota i Występek” i być może wzbudzą zainteresowanie miłośników historii sztuki. Ponadto warto zwiedzić zabytkową aptekę, w której mieści się Muzeum Farmacji oraz wypielęgnowany ogród zachęcający cieniem do wypoczynku.

Betlem – turyści odwiedzający Kuks zaglądają również do pobliskiej miejscowości, gdzie rzeźbiarz Matthias Braun na zlecenie hrabiego Sporcka wykonał grupę barokowych rzeźb. Mimo zniszczeń, kamienne rzeźby stanowią jedyny taki zespół łączący sztukę i przyrodę, będąc tym samym powodem krótkiej przechadzki.

Dvur Kralove nad Labem – w dawnej rezydencji czeskich królów znajduje się wyjątkowy ogród zoologiczny założony w 1946 r. przez zafascynowanego Czarnym Lądem czeskiego podróżnika Josefa Vagnera. Część ogrodu jest klasycznym zoo, natomiast drugą część przeznaczono na unikalne safari podkreślone dodatkowo afrykańską roślinnością. Warto pojawić się tam w sezonie wakacyjnym, kiedy organizowane jest ekscytujące nocne safari.

Josefov – gratka dla miłośników fortyfikacji, będąca znakomitym przykładem wojskowego miasteczka z przełomu XVIII i XIX wieku. Budowę twierdzy stanowiącej obecnie dzielnicę miasta Jaromer, rozpoczęto w 1780 r. na rozkaz cesarza Józefa II. Twierdza mogąca pomieścić 12 tys. żołnierzy miała bronić Czechy przed najazdami pruskimi, niemniej podczas I wojny światowej posłużyła za ogromny obóz jeniecki, a w trakcie II wojny światowej jako baza armii hitlerowskiej. Do 1991 roku stacjonowali tam żołnierze radzieccy, po czym twierdzę przekształcono w miejski zespół zabytkowy. Na turystów, oprócz interesującej zabudowy, czeka tam przyprawiający o gęsią skórkę system podziemnych korytarzy oraz Muzeum Kolejnictwa organizujące przejażdżki zabytkową ciuchcią. Przy okazji warto zwiedzić sam Jaromer, w którym zachowało się kilka zabytkowych kościołów i kubistycznych budynków.

Chlumec nad Cidlinou – w sennym miasteczku znajduje się jedna atrakcja przyciągająca turystów. Jest nią pałac Karlova Koruna zbudowany w XVIII wieku na polecenie hrabiego Franciszka Ferdynanda Kinskiego – kanclerza i łowczego królewskiego. Nazwa budowli wykorzystywanej głównie do celów reprezentacyjnych, nawiązuje do wizyty cesarza Karola VI, który pojawił się tam tuż po koronacji w Pradze. Pałac zachwyca nietypowym wyglądem przypominającym koronę królewską i zwraca uwagę cylindrycznymi częściami, od których odstają trzy piętrowe skrzydła. Wysoki poziom architektoniczny pałacu podkreśla dodatkowo rozległy park angielski z wieloma cennymi roślinami. W pałacowych wnętrzach można zwiedzić przestronne sale, ekspozycję poświęconą historii rodziny Kinskych i hodowli koni oraz zbiór trofeów łowieckich.

Litomysl – w ślicznym zabytkowym mieście można poczuć się wyjątkowo za sprawą odrestaurowanej starówki oraz dzięki wszechobecnej muzyce jednego z najbardziej znanych czeskich kompozytorów – Bedricha Smetany. Pierwsza osada związana była z X-wiecznym zamkiem oraz klasztorem z XII stulecia, przy którym organizowało się życie miejskie. Przez centrum prowadziła droga łącząca Morawy i Czechy, a siedziba biskupstwa ustanowiona przez papieża Klemensa VI odgrywała ważną rolę aż do „wojen husyckich” i zajęcia miasta przez wojska Jana Zizki. Z turystycznego punktu widzenia najbardziej wartościowy jest spacer po wyjątkowym, długim rynku przypominającym ulicę pełną knajpek, sklepów i restauracji ulokowanych w odrestaurowanych kamieniczkach. Warto dokładnie przyjrzeć się wieży ratuszowej, na której znajduje się zegar i tablica z miarą czeskiego łokcia, a także pięknej, renesansowej kamienicy, jaką jest Dom Pod Rycerzami. Uliczki wokół centrum prowadzą do kilku kościołów oraz tunelu łączącego dolne i górne miasto. Z ciasną zabudową starówki korespondują klasztorne ogrody skrywające w zieleni fontannę z grupą rzeźb, a także zamek reprezentujący Litomysl na turystycznej mapie Czech. Ta wyjątkowa budowla wzniesiona w XVI wieku przez włoskich architektów ozdobiona jest sgraffitowymi dekoracjami i skrywa we wnętrzu arkadowy dziedziniec. Trasa zwiedzania prowadzi między innymi przez dobrze zachowany teatrzyk, elegancko umeblowane pokoje, renesansową kaplicę św. Michała i salę bankietową. W dawnych ujeżdżalniach znajduje się Muzeum Rzeźby i Architektury Antycznej, z kolei naprzeciwko zamku wzniesiono browar, w którym w 1824 r. urodził się Bedrich Smetana i właśnie jego życie upamiętnia niewielkie muzeum. Wśród pozostałych ciekawostek Litomysla wyróżnia się jeszcze jedno miejsce zwane Portmoneum. Galeria wyglądająca co prawda jak zwykły dom, skrywa we wnętrzach nieco ekscentryczne malarstwo Josefa Vachala, pełne dziwacznych form oraz religijnych i mistycznych aluzji. Warto również pamiętać, że w mieście organizowanych jest mnóstwo różnych festiwali obsługiwanych przez dogodną bazę hotelową.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Pardubice – z pewnością do odwiedzin w mieście zachęca jego wielkomiejski charakter, gonitwy konne oraz wyjątkowy smak pardubickiego piernika, który w najróżniejszych kształtach był już pieczony od XV wieku. Warto zwrócić uwagę na sięgającą XII stulecia historię miasta, związaną z okresem panowania Wilhelma II z Pernstejnu oraz mecenasa sztuki Arnosta z Parubic, który zainicjował budowę zamku i kościoła. Przyjemnym miejscem zagospodarowanym restauracjami jest prostokątny rynek otoczony renesansowymi i barokowymi kamienicami, z charakterystyczną dla czeskich miast kolumną maryjną ustawioną w centralnym punkcie. Sgraffitowymi dekoracjami ozdobiony jest ratusz, a nietypową fasadą wyróżnia się Dom Pod Jonaszem. Zabytkowe uliczki kryją mnóstwo sklepów z pamiątkami i kawiarni, po odwiedzeniu których można wyruszyć na zwiedzanie zamku – olbrzymiej budowli widniejącej najczęściej na pocztówkach. Twierdza oddzielona od miasta ciągiem ogrodów pochodzi z XVI wieku i otoczona jest systemem skomplikowanych fortyfikacji. Przepiękny jest krużgankowy dziedziniec oraz most zamkowy, a trasa zwiedzania prowadzi przez muzeum, galerię, rycerskie sale z malowidłami ściennymi i wystawę czeskiego szkła. Warto także przespacerować się po pozostałej części miasta i hałaśliwym placu namesti Republiky, pełniącym rolę głównej arterii. Na uwagę z pewnością zasługuje bryła kościoła św. Bartłomieja przeglądająca się w fosie z wodą oraz Zielona Brama z kamieni i cegieł. Warto wspiąć się na galeryjkę, z której doskonale widać starówkę i można sfotografować budynek secesyjnego Teatru Miejskiego. Turyści zwiedzający miasto zaglądają również do pobliskiej miejscowości Kuneticka hora, gdzie w średniowiecznym zamku odbywają się turnieje rycerskie i folkowe jarmarki.

Sumperk – stolica Jeseników i miasto, któremu warto się przyjrzeć z kilku względów. Z pewnością można zainteresować się sięgającą XIII wieku historią, związaną z niemieckimi kolonistami, dla których atrakcyjne okazały się pokłady miedzi gwarantujące miastu rozwój gospodarczy. W XV wieku Sumperk stał się własnością margrabiego morawskiego, który kupił miasto i wybudował w nim mury obronne. Ważne dla historii regionu stało się przyznanie przywileju produkcji tkanin, dzięki któremu powstały manufaktury i produkowano materiały znane na całą Europę. Z pewnością warto przespacerować się zwartą starówką skupioną wokół kameralnego rynku z dużym ratuszem i kolumną morową. Nieopodal znajduje się najważniejszy zabytek w mieście, jakim jest kościół św. Jana Chrzciciela z XV w. z ładnym arkadowym wejściem i prostym wystrojem. Jeszcze jednym miejscem godnym uwagi jest muzeum krajoznawcze z wystawą poświęconą historii północno-zachodnich Moraw. Chociaż nie ma tam zbyt wielu atrakcji turystycznych, Sumperk jest doskonałym punktem startowym do zwiedzania Jeseników, a także miastem kilku festiwali i ważnym węzłem komunikacyjnym regionu. Najbliższą atrakcją poza miastem jest Góra Haj – wzniesienie z wieżą widokową oferującą wspaniałą panoramę Jeseników.

Jesenik – wakacyjna stolica regionu z pierwotną nazwą Frywaldów, leżąca na pograniczu Wysokiego Jesionika i Gór Złotych. Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z roku 1267, kiedy poszukiwacze górniczych rud metali kolonizowali północne rubieże przyszłej Korony Czeskiej. W przeszłości działało tam biskupstwo Księstwa Nyskiego, rozwinęły się uzdrowiska i sanatoria, a pierwsze połączenie kolejowe do Głuchołaz wybudowano w 1888 r. Dawny Frywaldów niechlubnie zasłynął w historii jako miejsce procesów czarownic. Jedną z pierwszych ofiar spalonych na stosie w 1622 r. była żona jesenickiego pasterza, oskarżona przez męża o uprawianie czarów. Obecnie ta niewielka miejscowość znana jest z dobrze rozwiniętej bazy noclegowej, dużej liczby pensjonatów i kwater prywatnych oraz kilku sezonowych wydarzeń kulturalnych. Na turystyczną uwagę zasługuje całkiem spory rynek z kilkoma restauracyjkami na wolnym powietrzu i renesansowym ratuszem, kościół Wniebowzięcia NMP i zabytkowy Gród Wodny przebudowany na zamek, w którym obecnie mieści się muzeum miasta. Turyści wypoczywający w Jeseniku korzystają z dobrodziejstw pobliskich zabytkowych łaźni (Lazne Jesenik), znanych na świecie dzięki ich założycielowi i wynalazcy prysznica, Wincentemu Priessnitzowi. Wyleczyć można między innymi choroby krwi i zaburzenia neuropsychiczne. Łącznie działa tam kilkadziesiąt źródeł z budowlami łaźniowymi i przyciągającym uwagę głównym budynkiem leczniczym wzniesionym w 1910 r. Okolica miasteczka doskonale nadaje się do uprawiania sportów letnich i zimowych oraz wszelkich form turystyki. Skutki zmęczenia można łagodzić nie tylko w łaźniach, ale także kilku restauracjach i barach.

Jaskinie koło Jesenika – kuracje w Laznach Jesenik można przerwać wycieczką do dwóch interesujących grot. Jaskyne Na Spicaku służyła w czasach prześladowań religijnych „Braciom Czeskim” jako miejsce schronienia i odprawiania nabożeństw, natomiast Jaskyne Na Pomezi słynie z kolorowych form naciekowych o finezyjnych kształtach. Szczególnie zainteresować mogą miejsca o poetyckich nazwach: Sala Pod Wierzbą Płaczącą, Korytarz Rzymskich Łaźni czy Sala Lodowa.

Karlova Studanka – miejscowość uzdrowiskowa z XIX-wiecznymi, drewnianymi budynkami i tradycjami zdrojowymi sięgającymi XVIII wieku. Nazwa pochodzi od habsburskiego hetmana Karola, który pokonał Napoleona pod Aspern w 1809 r. Wyjątkowo czyste powietrze i źródła żelazistych wód mineralnych sprawiają, że będą się tam najlepiej czuli turyści pragnący podreperować swoje zdrowie, chociaż kurort jest również doskonała bazą wypadową na Pradziad. Warto pokusić się także o wycieczkę ścieżką dydaktyczną w okolice wodospadów na rzece Bila Opava. W pobliżu znajduje się również ośrodek narciarski Ovcarna z kilkoma trasami zjazdowymi. Po turystycznych zmaganiach wypoczynek zapewniają chociażby jaskinie solne i kąpiele węglanowe oferowane przez poszczególne domy zdrojowe i hotele.

Velke Losiny – dobre miejsce startowe do wypraw górskich i sprawdzona baza noclegowa z długą historią. Pierwsza parafia istniała tam w XIV wieku, a interesujący turystów zamek wzniesiono w XVI stuleciu. Rezydowała w nim rodzina von Zerotin słynąca z wprowadzenia w życie lokalnej inkwizycji prowadzącej do kilkunastu procesów rzekomych czarownic. Sam zamek zbudowany na planie litery „U” wyróżnia się Salą Rycerską wraz z kolekcją broni oraz ciekawymi zdobieniami sgraffitowymi charakterystycznymi dla architektury w Czechach. Ciekawe jest także otoczenie posiadłości w postaci parku nad dopływem Desny, gdzie złapać można oddech podczas spaceru wśród bujnej roślinności. Zwiedzić warto również zabytkową papiernię wraz z Muzeum Papiernictwa oraz renesansowy kościół św. Jana Chrzciciela, w którym znajduje się grób Zerotinów. Dla turystów ważna jest część uzdrowiskowa zaczynająca się tuż przy centrum. W rozległym parku i zabudowaniach zdrojowych można nie tylko leczyć schorzenia ciała i ducha, ale również skorzystać z bazy rekreacyjnej, basenów i wypożyczalni sprzętów turystycznych.

Stare Mesto – ośrodek turystyczny położony najbliżej Kralickiego Śnieżnika i Gór Rychelbskich. Turyści zatrzymują się tam przeważnie przed wyjściem w góry, niemniej przy okazji można zobaczyć renesansowy kościół św. Anny i barokowy ratusz.

Zapora wodna Slezska Harta – najlepszy teren rekreacyjne w tej części regionu. Zbiornik wodny na rzece Moravicy nie tylko zapewnia ochronę przeciwpowodziową, ale również służy do hodowli ryb, nadaje się do wędkowania i uprawiania sportów wodnych (jachting, kajakarstwo).

Reszowskie wodospady – w miejscu, gdzie dzikie wody spadają z dużej wysokości do niewielkich oczek wodnych powstały przyrodnicze cele wycieczek. Kanion rzeki Huntavy zaskakuje kilkoma wodospadami, do których doprowadzono szlaki wędrowne.

Bruntal – ładne miasto z bogatą historią i dużym potencjałem turystycznym. Podstawą rozwoju od XIII wieku było wydobycie złota i srebra, aczkolwiek w późniejszych stuleciach mieszkańcy zajmowali się głównie tkactwem i rzemiosłem. Swoje losy osada związała z zakonem krzyżackim zaraz po tym, jak po bitwie pod Białą Górą w 1621 r., król Ferdynand II sprzedał miasto swojemu bratu Karolowi, zakonnemu mistrzowi. Niemcy przebywali w Bruntalu aż do wyzwolenia miasta przez Armię Czerwoną w roku 1945. Wzrok turystów spacerujących po rynku przyciąga barokowy ratusz oraz kolumna morowa zbudowana w XVIII w. w podzięce za ocalenie mieszkańców przed epidemią. Zwiedzić tam również można kilka świątyń i przede wszystkim zamek z początkami sięgającymi XV wieku, przejęty na długie lata przez krzyżaków. Budowla zbudowana na planie trójkąta szczyci się przyjemnym dziedzińcem arkadowym, salonem orientalnym, barokową jadalnią, sypialnią i gabinetem wielkich mistrzów zakonnych oraz zbrojownią. Turystycznych historyków sztuki z pewnością zainteresuje galeria obrazów malarzy niemieckich, niderlandzkich i włoskich, a historycznych detektywów Muzeum Regionalne opisujące zawiłe dzieje zamku. Jak każda tego typu posiadłość, również zamek Bruntal dysponuje parkiem, przy którym zachowały się fragmenty murów miejskich i zabytkowe rzeźby przenoszące turystów podczas spaceru nawet w czasy krzyżackich rycerzy.

Rezerwat Przyrodniczy Reviz – romantyczna kraina głębokich lasów, wśród których skrywają się malownicze jeziorka, będące szczególnie w porannej mgle wymarzonym tematem fotograficznym. Oznakowane drogi prowadzą przez rezerwat również do prastarych torfowisk i zapomnianych wiosek o ludowych tradycjach.

Rezerwat Wielka Kotlina – najpiękniejszy rezerwat w Jesenikach, pełen stromych skalisk, szeregu strumieni tworzących malownicze wodospady i wielu gatunków unikalnych roślin. Znaleźć tam również można źródła rzeki Moravica i szereg oznakowanych tras prowadzących do punktów widokowych.

Opava – jedno z ważniejszych miast przy granicy z Polską jest dawną stolicą austriackiego, a później czeskiego Śląska, dlatego przynajmniej w sensie historycznym zasługuje na turystyczną uwagę. Historia jest dosyć długa i sięga 1224 r., w którym prawa miejskie nadał osadzie Przemysł I. W późniejszych wiekach Opava zmierzała ku rządzonym przez Piastów księstwom śląskim, dlatego ma zarówno austriackie, jak i czeskie korzenie. Po „wojnach śląskich” z XVIII w. stała się centrum Śląska Austriackiego i wtedy powstawały najważniejsze budowle. Starówkę tworzą rynki górny i dolny, zwiedzając które można zobaczyć takie budowle jak: klasztor Norbertanów z kościołem św. Ducha, wieżę miejską i wiele zabytkowych kamieniczek. Uwagę zwraca także ratusz na rynku przypominający miniaturową budowlę z Liberca, a ciekawostką jest, że w Opavie założono w roku 1814 pierwsze w Czechach muzeum, mieszczące obecnie ekspozycje dotyczące historycznego Śląska. W centrum znajduje się kilka znakomitych restauracji oferujących „knedliki” i czeskie piwo. Turyści zainteresowani fortyfikacjami powinni dodatkowo udać się do pobliskich Milostovic, gdzie znajduje się twierdza  należąca do przedwojennego systemu obronnego.

Ołomuniec – żadne inne miasto w Czechach nie może zauroczyć tak jak Ołomuniec – najstarszy po Pradze zespół zabytkowy z kosmopolityczną atmosferą, stworzoną przed studiującą tam młodzież z całego świata. Turyści w jednym z najpiękniejszych miast Europy mogą leniwie przechadzać się brukowanymi uliczkami, robić zdjęcia przy wspaniałych fontannach i przesiadywać w niezliczonych kafejkach na starym mieście. Według legendy historyczna stolica Moraw została założona przez Juliusza Cezara, aczkolwiek jej rola wzrosła w X w., po tym jak król Bolesław I przyłączył region do Czech i powstała tam siedziba biskupstwa. Ołomuniec pełnił funkcję stolicy Moraw aż do szwedzkiej okupacji w XVII wieku, przynoszącej kres „złotemu wiekowi”. Miasto ma również swoje niewyjaśnione tajemnice związane z morderstwem ostatniego Przemyślida, króla Wacława III oraz spiskowaniem katolików i luteranów, mającym na celu przyspieszenie rozwoju gospodarczego. W XVI stuleciu jezuici założyli pierwszą akademię, a w czasie XIX-wiecznej Wiosny Ludów znajdowała się tam siedziba dworu wiedeńskiego i właśnie w tym mieście cesarz Franciszek V zrzekł się tronu. Obecnie ślady dawnych siedzib królewskich toną wśród nowocześniejszej architektury, niemniej już na samym początku wędrówki można zauroczyć się tętniącymi życiem rynkami: Horni namesti i Dolni namesti. Na Górnym Rynku dominuje renesansowy ratusz z wielkimi schodami, sławnym zegarem astronomicznym i wieżą, z której można podziwiać wpisaną na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO kolumnę Trójcy Przenajświętszej. Największa w Europie grupa rzeźbiarska stworzona w 1754 r. olśniewa szczególnie wieczorem, gdy z oświetlonego mroku wyłania się kilkadziesiąt rzeźb i zdobień zgromadzonych wokół mikroskopijnej kaplicy stanowiącej podstawę kolumny. Spacerując między obydwoma placami można podziwiać takie budowle jak: monumentalny kościół św. Maurycego z wnętrzem zaskakującym potęgą gotyckiej prostoty, pałac Hauenschilda zamieszkiwany przed laty przez rodzinę Mozartów, klasycystyczny teatr i szereg budynków sakralnych. Ołomuniec znany jest także z wielu fontann wpisanych na listę UNESCO, przy których warto przysiąść szczególnie w upalne dni. Trasę spaceru można zaplanować chociażby szlakiem fontanny Cezara, Herkulesa, Jupitera, Neptuna i kilku innych, uchodzących za wybitne dzieła rzeźbiarskich mistrzów. Jednym z najbardziej okazałych zabytków jest Zamek Ołomuniecki związany ze śmiercią Wacława III, przylegający do katedry św. Wacława, która skrywa we wnętrzach malowidła z biblijnymi scenami. Lista zabytków Ołomuńca jest znacznie dłuższa, a jej szczegółowe zaliczanie poszczególnych obiektów potrafi zająć nawet kilka dni. Dopiero po zwiedzaniu można odkryć drugie oblicze Ołomuńca, tętniącego niekończącymi się wydarzeniami kulturalnymi i zachęcającego dziesiątkami przytulnych kawiarenek oraz piwiarni, w których światełka palą się do późnych godzin nocnych. Miasto budzi uznanie turystów, dlatego odwdzięcza się im doskonałą bazą noclegową, wieloma kilometrami muzealnych sal oraz zaskakującymi rozrywkami dla każdego. Ołomuniec ma również pewną tajemnicę związaną z unoszącym się między uliczkami zapachem, którego woń trzeba poznać osobiście, a piękno tego wyjątkowego miasta można chłonąć praktycznie o każdej porze roku.

Jaskinie koło Ołomuńca – miłośnicy zwiedzania grot i podziemi powinni wybrać się w pobliże Ołomuńca, do jaskiń: Mladecske i Javoricske jeskyne, gdzie na kilku trasach można podziwiać różnorodne formy naciekowe, dowiedzieć się czegoś o znaleziskach archeologicznych i przyjrzeć się „katedrze gigantów” oraz „bajkowej grocie”.

Zamek Bouzov – ozdoba krajobrazu na skalnym ostrowie z szaloną mieszanką wież, stromych dachów, balkonów nad urwiskami i historią sięgającą XIV wieku. Do warowni z imponującym wyglądem można dostać się zwodzonym mostem, by poznać później, dzięki specjalnie przygotowanym trasom, historię panującego tam króla Jerzego z Podiebradów, krzyżaków i hitlerowców. Sen o średniowieczu doskonale obrazuje zabytkowe umeblowanie, Sala Rycerska, zbrojownia i zdobione łoże Wielkiego Mistrza.

Zamek Sternberk – potężne zamczysko wzniesione przez ród Sternberków jest ważną atrakcją turystyczną Moraw. Początki twierdzy sięgają XIII wieku i związane są z ochroną pobliskiego szlaku handlowego. Oprócz ciekawego wyglądu zewnętrznego, przyciągają również wnętrza kryjące umeblowane pomieszczenia, kolekcje obrazów i rzeźb oraz zabytkowe przedmioty codziennego użytku. Warto zajść również do gotyckiej kaplicy z przepięknymi malowidłami ściennymi i uznaną figurką Sternberskiej Madonny, aczkolwiek unikatowe na skalę kraju jest także zamkowe muzeum zegarów.

Zamek Sovinec – każdy z czeskich zamków jest inny i posiada własną historię, dlatego turyści interesujący się średniowiecznymi fortyfikacjami tak często odwiedzają poszczególne warownie. Sovinec położony na skalistym wzgórzu, u podnóża Małego Jesionika, jest wyjątkowy ze względu na widoki i ciekawą historię. Pierwsze mury wznieśli w XIV wieku bracia Vok i Paweł z rodu Hrutovicu, by chronić drogę z Ołomuńca na Śląsk. Właścicielami byli także różni czescy szlachcice, zakon krzyżacki, Szwedzi, austriackie biskupstwo i hitlerowcy. Emocjonujące trasy zwiedzania prowadzą przez kilka dziedzińców, resztki fosy, punkty widokowe na wieżach, muzeum i galerię. Po spacerze warto przysiąść w zamkowej restauracji z czeskim piwem w ręku i podczas odpoczynku chłonąć przepiękny krajobraz.

Litovel – chociaż miasto kojarzone jest głównie z wybornym czeskim piwem o tej właśnie nazwie, zainteresować się można położeniem miejscowości na przecięciu sześciu gałęzi rzeki Morawa, dzięki której alternatywną nazwą miejscowości jest Hanacka Wenecja. Tradycje miejskie sięgają XIII wieku i panowania króla Wacława II, a także okresu rządów Jana Luksemburskiego i rodu Lichtensteinów w XVII stuleciu. Krótki spacer po rynku z ratuszem, kolumną morową i zabytkowymi kamienicami oraz w okolice jednego z najstarszych w Czechach, kamiennego Mostu Świętojańskiego, koniecznie trzeba zakończyć degustacją świeżutkiego piwa serwowanego bezpośrednio przez browarniane kadzie. Okoliczną atrakcją jest także park krajobrazowy Litovelske Pomoravi, przyciągający doskonałymi warunkami miłośników turystyki pieszej, rowerowej oraz raftingu.

Praga – gdzie można poczuć magiczną atmosferę i czar weekendowych wycieczek, jak nie w stolicy Czech? Niejeden turysta po zwiedzeniu Pragi nazwał „miasto o stu wieżach” najpiękniejszą metropolią świata, „klejnotem europejskich stolic”, „Matką Miast” czy „Rzymem Północy”. Cudowne określenia można mnożyć w nieskończoność, podobnie jak podziwiać niekończące się atrakcje. Zwiedzanie można przykładowo rozpocząć od Starego Miasta skupionego wokół Rynku Staromiejskiego, sąsiadującego z wodami Wełtawy, gdzie zachowały się jeszcze domy z XI wieku. W tym miejscu funkcjonowało przed laty targowisko, dzięki któremu w 1338 r. pozyskano środki na budowę Ratusza – dawnej siedziby władz miejskich. Rozpoznawalnym elementem budynku jest najstarszy w Europie zegar astronomiczny Orloj, przyciągający tłumy gapiów przed wybiciem pełnej godziny. Ważnym zabytkiem jest wyjątkowo prezentujący się w nocy, trzynawowy, gotycki kościół Marii przed Tynem, skrywający zabytkowe dzieła sztuki i kościół św. Mikołaja należący do najciekawszych budowli barokowych. Uliczki wokół rynku tętnią życiem przez całą dobę, pełne są sklepów z pamiątkami, niezliczonych barów i knajpek ze smażonym serem. W oczy rzuca się od razu wysoka Brama Prochowa z galeryjką i punktem widokowym, służąca w XVII wieku do składowania prochu strzelniczego. Wyjątkowy jest także ozdobiony przeszkloną kopułą Dom Miejski, uchodzący za symbol „odrodzenia narodowego”. Na powszechnie lubianym deptaku spacerowym, czyli ulicy Celetna, pełniącej również rolę arterii handlowej i komunikacyjnej, zachowało się mnóstwo zabytkowych kamieniczek. Wszystkie szlaki spacerowe prowadzą turystów w jedno z najbardziej rozpoznawalnych miejsc w Pradze, które warto odwiedzić zarówno w dzień, jak i wieczorem. Słynny Most Karola łączący Malą Stranę i Stare Miasto, wsparty na 16 łukach, długi na 500 m, widniejący na wielu kartach pocztowych, nieustannie tętni życiem i wypełniony jest turystami z różnych stron świata, muzykami, aktorami i kramami oferującymi pamiątki. Hradczany – chociaż nie konkurują bezpośrednio ze Starym Miastem, są drugim miejscem najchętniej odwiedzanym i ukochanym przez turystów. Na wysokim wzgórzu górującym nad Wełtawą wzniesiono w IX wieku Zamek Praski, a podgrodzie nazwano właśnie Hradczanami. Obecnie można tam zwiedzić tarasowe ogrody na zboczach, zobaczyć dawne szyldy i odwiedzić piwiarnie skryte w brukowanych zaułkach stromych uliczek. Na Hradczanach przez stulecia rezydowali czescy władcy i właśnie po nich ostało się prawdziwe dziedzictwo kulturowe w postaci architektury i innych bezcennych zabytków. Po przekroczeniu Bramy Zamkowej przed turystami swoje podwoje otwiera swoiste miasto w mieście. Najważniejszy jest sam zamek strzeżony przez gwardzistów w mundurach i tam zgromadzono najcenniejsze dzieła sztuki, których szczegółowe obejrzenie wymaga wręcz kilku dni. Przepiękne Ogrody Królewskie dają wytchnienie w upalne dni, przyjemnie spaceruje się między pierwszym i drugim dziedzińcem oraz pod Bramą Macieja, a wzrok przyciąga kaplica Krzyża Świętego oraz budynek Galerii Obrazów Zamku Praskiego. Do zamkowych murów przytulona jest słynna Złota Uliczka zamknięta z jednej strony Białą Wieżą, a z drugiej Wieżą Dalibora. Turyści przenoszą się tam w przeszłość dzięki maleńkim kamieniczkom zamieszkiwanym przed laty przez alchemików i magów, którzy na zlecenie cesarza Rudolfa II poszukiwali „kamienia filozoficznego” i próbowali produkować złoto. W malowniczym zaułku można poczuć się mistycznie, otwierając miniaturowe drzwiczki, zwiedzając malusieńkie izdebki, kupując wspaniałe pamiątki i sprawdzając czy w Domu nr 22 naprawdę mieściła się pracownia pisarza Franza Kafki. Ulubionym miejscem spacerowym nie tylko mieszkańców Pragi, ale także spacerowiczów, są ogromne tereny zielone rozciągające się na Wzgórzu Petrin. Swobodnie rozrzucone alejki wiodą do licznych atrakcji, z których najbardziej charakterystyczna jest miniaturowa Wieża Eiffla, Labirynt Zwierciadeł, tzw. Mur Głodowy, obserwatorium astronomiczne i kolejka linowa. Ciekawa trasa spacerowa prowadzi również głównymi uliczkami i zaułkami dzielnicy Mala Strana, której główny rozwój budownictwa nastąpił w 1620 r., po bitwie pod Białą Górą, gdy habsburska szlachta umacniała swoją obecność w mieście. Punktem startowym jest najczęściej rynek Malostranske namesti, na którym przeważają barokowe pałace i kamienice. W sercu Malej Strany wznosi się najwspanialsza barokowa świątynia Pragi, jaką jest kościół św. Mikołaja wzniesiony przez najsłynniejszych architektów. Warto także przyjrzeć się zdobieniom poszczególnych pałaców, wypić piwo w browarze U św. Tomasza i zobaczyć przynajmniej z zewnątrz pozostałe kościoły. Wiele uroku ma również Nowe Miasto z ulubionym przez turystów placem Wacława, który jest w sumie szerokim bulwarem pełnym restauracji, barów i sklepów. Tam odbywają się manifestacje organizowane przez mieszkańców Pragi i tam znajduje się olbrzymi konny pomnik św. Wacława, któremu towarzyszą figury czeskich świętych. Dumą wszystkich Czechów jest Muzeum Narodowe, będące jednocześnie symbolem czeskiego „odrodzenia narodowego” i miejscem, w marmurowych wnętrzach którego zgromadzono prawdziwe skarby historii, sztuki i muzyki Czech, Moraw oraz Słowacji. Z placem sąsiadują także budynki Opery Państwowej, Teatru Narodowego i działającej od 1499 r. najsłynniejszej piwiarni w Pradze – U Fleku. Największym rynkiem w mieście jest natomiast plac Karola, z jedną z największych budowli późnogotyckich, czyli Ratuszem Nowomiejskim, który był świadkiem wybuchu „wojen husyckich”. Jeżeli ktoś interesuje się historią muzyki powinien zajrzeć do Muzeum Antonina Dvoraka, a jeśli komuś nie po drodze mierzenie się z pamiątkami po kompozytorze, może zasiąść w rozsławionej przez Haszka i jego dzielnego wojaka Szwejka restauracji U Kalicha. Turyści często odwiedzają także tajemniczy Josefov, czyli dawną, hebrajską dzielnicę, w której Żydzi mieszkali już od średniowiecza. Znaną dzielnicą jest także Wyszehrad – dawna, legendarna siedziba króla Kroka, którego córka Libiusza przewidziała powstanie miasta. Obecnie nad Wełtawą królują pozostałości zamku Przemyślidów, a na uwagę zasługuje kilka kościołów, rotunda św. Marcina, Cmentarz Wyszehradzki i pałac Troja, z którego blisko jest do praskiego ZOO. Alternatywą dla Starego Miasta jest dzielnica Zizkov – nieco inny świat z zacisznymi ulicami, na których toczy się zwyczajne życie mieszkańców Pragi. Warto dodatkowo wspiąć się na wzgórze Vitkov, które jest nie tylko ważnym miejscem historycznym, ale także widokowym i spacerowym, niemniej na Pragę najlepiej spojrzeć z tarasu widokowego mierzącej ponad 200 m Wieży Telewizyjnej. Możliwości jest naprawdę i wiele, więc trzeba przygotować się pod względem kondycyjnym do wielogodzinnych spacerów i zakupić dobrą mapę z wszystkimi najważniejszymi miejscami. Należy pamiętać, że każda dzielnica ma zupełnie inne oblicze, odrębną historię i w każdej można znaleźć architektoniczne perełki. A może zwiedzania wcale nie trzeba planować, tylko oddać się romantycznej wędrówce i krążyć godzinami wraz z „genius loci” – opiekuńczym duchem miasta,  między dziełami stworzonymi przez czołowych architektów z całego świata...

Najczęściej Zadawane Pytania

Kiedy najlepiej wybrać się w Góry Orlickie?
Czechy i Góry Orlickie są kierunkiem całorocznym, gdyż dysponują doskonale zorganizowaną bazą noclegową oraz infrastrukturą turystyczną zarówno w okresie letnim, jak i zimowym. Wiosną oraz we wrześniu najlepiej zwiedza się miasta, aczkolwiek w lecie odbywa się najwięcej festiwali i imprez kulturalnych. Dla turystów pragnących poznać winiarskie szlaki Czech najlepszym okresem jest wczesna jesień. Klimat w Czechach jest zazwyczaj ciepły, lata bywają gorące i przedłużają się do cudownej jesieni, a zimy zdarzają się srogie i wtedy w kurortach górskich pojawia się najwięcej miłośników białego szaleństwa.

Jaka waluta obowiązuje w Czechach i jakie są orientacyjne ceny?
Obowiązującą walutą Cech jest korona czeska (CZK) 1 CZK = 100 halerzy. Ceny są zróżnicowane w zależności od kategorii lokalu, wielkości miasta i atrakcyjności turystycznej danego miejsca, niemniej porównywalne są do cen w Polsce.

Gdzie i jakie pamiątki kupić w Czechach?
W Czechach znajduje się mnóstwo antykwariatów, w których można znaleźć nie tylko interesujące rupiecie, ale także wysokiej jakości antyki. W każdej liczącej się miejscowości turystycznej można także nabyć najróżniejsze gatunki piwa czy klasyczną już pamiątkę, jaką jest Beherovka lub butelka dobrego wina z Moraw. Szczególnie zabytkowe browary i winiarnie oferują różnego rodzaju dodatki kolekcjonerskie, unikalne kufle piwa oraz inne bibeloty. Za niewielkie pieniądze można kupić wysokiej jakości szkło i kryształy, które w Czechach są powszechnie dostępne, a mając tak szeroki wybór można bez problemu znaleźć coś w swoim guście. Dostępne są także kamienie szlachetne takie jak granaty, rubiny czy bursztyny. Turyści rozglądają się za smakołykami, więc na każdym kroku oferowana jest tzw. studencka czekolada, okrągłe andruty pochodzące z uzdrowiska Karlove Vary czy wafelki „zlate oplatky”. W wielu odmianach występuje ser pleśniowy hermalin, a knedliki czeskie na stałe wpisały się na listę pamiątek przywożonych z tego kraju. Drewniane zabawki, wyroby ceramiczne, sztućce i naczynia ozdabiają motywy ludowe i za takim asortymentem najlepiej rozglądać się na festynach i ludowych imprezach. W miejscowościach zdrojowych natomiast bez ograniczeń handluje się wodą mineralną oraz rozmaitymi gadżetami związanymi z uzdrowiskiem.

Jaki czas obowiązuje w Czechach?
W Czechach obowiązuje taki sam czas jak w Polsce.

Jak poruszać się po Górach Orlickich?
Czechy są doskonale skomunikowane pod względem kolejowym zarówno w zakresie międzynarodowym, jak i krajowym. Podróżowanie pociągiem nie jest drogie i w niektórych przypadkach można korzystać z ofert specjalnych. W większych miastach można przemieszczać się za pomocą autobusów, tramwajów i popularnych trolejbusów. Autobusy przewoźników państwowych i prywatnych docierają do najmniejszych miejscowości, a ruch między najpopularniejszymi regionami i atrakcjami turystycznymi odbywa się bez zastrzeżeń. Uznawane jest polskie i międzynarodowe prawo jazdy, zielona karta nie jest wymagana, drogi są dobrej jakości i rozwinięta jest gęsta sieć płatnych autostrad. Za korzystanie z autostrad i dróg szybkiego ruchu należy wcześniej uiścić wymaganą opłatę (winiety w postaci nalepek na szybę można kupić na każdej stacji benzynowej). Bez problemu można wypożyczyć samochód, który najlepiej wcześniej zamówić przez internet, wystarczy mieć ukończone 21 lat i posiadać odpowiedni dokument tożsamości (dowód osobisty lub paszport).

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Kolej w regionie jest ograniczona, niemniej można dojechać do takich miejscowości jak Nachod, Nove Mesto nad Metuji, Rokytnice v Orlickych horach czy Mladkov i stamtąd wyruszyć na zwiedzanie okolic. Czeskie pociągi dojeżdżają do regionu także z Pragi, Teplic nad Metuji i Hradca Kralove. W pobliżu gór przebiega kilka ważnych szlaków komunikacyjnych między Polską a Czechami, z których najważniejsze jest przejście graniczne Kudowa-Zdrój–Słone oraz Boboszów. Dojazd do miast położonych w górach zapewnia komunikacja autobusowa, a między miejscowościami przygranicznymi kursują także mikrobusy.

Jakie ograniczenia celne są w Czechach?
Przepisy celne w Czechach i przewoź towarów podlega ograniczeniom ilościowym na ogólnych zasadach przejętych w Unii Europejskiej. Dopuszczalne są limity: 10 l spirytusu, 20 l mocniejszego alkoholu, 90 l wina, 110 l piwa, 800 szt. papierosów, 200 cygar, 1 kg tytoniu.

Jakie dokumenty potrzebne są w razie konieczności skorzystania ze służby zdrowia w Czechach?
Służba zdrowia, zarówno prywatna jak i publiczna jest w Czechach ogólnodostępna. Przed wyjazdem można starać się w oddziale NFZ o wyrobienie Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego (EUKZ), która daje możliwość korzystania z podstawowej służby zdrowia w przychodniach i szpitalach. Warto jednak wykupić prywatne ubezpieczenie kosztów leczenia, które w razie konieczności pokryje wyższe koszty i transport medyczny. Jeżeli posiadamy ubezpieczenie prywatne należy zapoznać się z jego warunkami, gdyż w większości przypadków ubezpieczeniem objęte są koszty leczenia powyżej pewnych kwot, które należy samemu opłacić. Szczegółowe informacje o EKUZ zamieszczone są na stronach internetowych NFZ: www.nfz.gov.pl

Ze względu na inną florę bakteryjną należy starannie wybierać restauracje lub jadać w hotelach i przestrzegać podstawowych zasad higieny. Turyści powinni pić wyłącznie wodę butelkowaną, ewentualnie gotowaną co najmniej 10 min. Szczepienia ochronne nie są wymagane i nie ma zagrożeń sanitarno-epidemiologicznych, niemniej przed wyjazdem warto sprawdzić czy szczepienia nie są zalecane sezonowo.

Ważne informacje MSZ

Dokumentem uprawniającym do pobytu na terenie Czech jest dowód osobisty lub paszport (o ile nie posiadamy dowodu). Obowiązują te same co w innych krajach Unii Europejskiej przepisy dewizowe oraz nie ma obowiązku meldunkowego, jeżeli pobyt na terenie kraju nie przekracza 90 dni.

Szczegółowe i aktualne informacje można znaleźć na stronie Ministerstwa Spraw Zagranicznych: www.msz.gov.pl lub na stronie ambasad i konsulatów.

Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Czeskiej
Czechy, Praga, Valdštejnska, 118 00
Tel.: +420 257 099 500 Tel. dyżurny: +420 257 099 500 Faks: +420 257530399
praga.amb.sekretariat@msz.gov.pl
www.praga.msz.gov.pl

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Instytut Polski w Pradze
Czechy, Praga, Malé náměstí 1, 110 00
Tel.: +420 224 214 708 Tel. dyżurny: +420 224 212 274 Faks: +420 224 223 010
praga.ip.sekretariat@msz.gov.pl
www.polskyinstitut.cz

Konsulat Honorowy Rzeczypospolitej Polskiej w Brnie
Czechy, Brno, Koliště 13, 602 00 Brno
Tel.: +420 549495976
petr.mrkyvka@law.muni.cz konsulatbrno@wp.pl

Konsulat Generalny Rzeczypospolitej Polskiej w Ostrawie
Czechy, Ostrawa, Blahoslavova 4, 701 00
Tel.: +420 596 118 074 Tel. dyżurny: +420 596 118 074 Faks: +420 596 118 073
ostrawa.kg.sekretariat@msz.gov.pl
www.ostrawa.msz.gov.pl

Jeseniki

Karlove Vary

Las Czeski

Morawy

Praga

Rudawy

Szumawy

Wysoczyzna

Czechy: Czechy Południowe , Czechy Środkowe , Czeska Szwajcaria , Czeskie Karkonosze , Góry Izerskie , Góry Orlickie , Jeseniki , Karlove Vary , Las Czeski , Morawy , Praga , Rudawy , Szumawy , Wysoczyzna

Wybierz region Czechy Południowe , Czechy Środkowe , Czeska Szwajcaria , Czeskie Karkonosze , Góry Izerskie , Góry Orlickie , Jeseniki , Karlove Vary , Las Czeski , Morawy , Praga , Rudawy , Szumawy , Wysoczyzna