Kraj Czechy

Stolica: Praga
Waluta: korona czeska (CZK) 1 CZK = 100 halerzy
Wiza: wiza nie jest wymagana
Język: czeski
Napięcie: 230 V
Powierzchnia: 78 866 km²
Ludność: 10,5 mln

Czechy Południowe

Czechy Środkowe

Czeska Szwajcaria

Czeskie Karkonosze

Góry Izerskie

Góry Orlickie

Jeseniki

Karlove Vary

Symfonia wrażeń, gorące źródła i słodkie życie w krainie uzdrowisk.

Informacje ogólne

Najbardziej wysunięty na zachód turystyczny region w Czechach jest krainą znaną głównie z licznych źródeł mineralnych oraz miejscowości uzdrowiskowych, w których można leczyć różne schorzenia i nabrać siły na zwiedzanie okolicznych atrakcji. Znajduje się tam również kilka ciekawostek przyrodniczych, obszary chronione i historyczne miasta, które z pewnością dostarczą wielu niecodziennych wrażeń. Zwiedzanie zabytków można zawsze zakończyć kuflem wyśmienitego, czeskiego piwa lub też spróbować jak smakuje uzdrowiskowe życie w eleganckich budynkach sanatoryjnych. Okolice uzdrowisk przecinają liczne szlaki piesze i rowerowe, a bogata infrastruktura rekreacyjna zapewnia komfortowe warunki na spędzenie wolnego czasu i odreagowanie stresu. Wspaniałe sanatoria odwiedzali przed laty wybitni pisarze, kompozytorzy oraz królowie pławiący się w luksusie i to właśnie po nich pozostała wspaniała atmosfera, ciekawa mieszanka architektoniczna i poniekąd burżuazyjny urok.

Region Karlove Vary położony jest w północno-zachodniej części kraju, graniczącej z Rudawami, Lasem Czeskim i Niemcami. Stolica regionu o tej samej nazwie leży w Zagłębiu Sokołowskim, u zbiegu rzek Ochrzy i Ciepłej oraz u podnóża szczytów Lasu Sławkowskiego.

Obszar przygraniczny zamieszkiwany był w przeszłości przez Czechów i Niemców, którzy pojawili się tam w XII wieku i wykwalifikowali w rzemiośle wykorzystywanym przez czeskich władców. Kiedy w 1918 r. powstała Czechosłowacja, między mieszkańcami dwóch narodowości zaczęło dochodzić do konfliktów, a sporne tereny w 1938 r. zostały włączone do III Rzeszy. W konsekwencji II wojny światowej powrócono do formy jednego czesko-słowackiego państwa, a region zaczął nabierać turystycznych walorów. Tradycja miejscowości uzdrowiskowych sięga na tym terenie czasów Habsburgów, a najważniejsze z sanatoriów przeżywały swój rozkwit w XIX wieku i właśnie z tego okresu pochodzi najpiękniejsza zabudowa.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Królową czeskich uzdrowisk jest miejscowość Karlove Vary, oszałamiająca elegancką architekturą i wyjątkową atmosferą budzącą nostalgiczne westchnienia. Kuracjuszy przyciągają w to miejsce nie tylko lecznicze źródła, ale także malownicze położenie w głębokiej dolinie rzeki Teplej otoczonej zalesionymi zboczami. Historia miasta sięga czasów cesarza rzymskiego Karola IV, który około 1350 r. podczas polowania odkrył gorące źródła i postanowił w tym miejscu założyć osadę zwaną Gorącymi Łaźniami, przemianowaną później na Karlove Vary od imienia władcy i określenia „ukrop”. Chociaż pierwsi mieszkańcy bardzo szybko docenili właściwości lecznicze źródeł, powodzie i „wojna trzydziestoletnia” ograniczyły liczbę kuracjuszy. Arystokraci powrócili tam na przełomie XVII i XVIII stulecia, a najliczniejszą grupę reprezentowała szlachta saska, polska i rosyjska z carem Piotrem Wielkim na czele. Wtedy zaczęły powstawać najwspanialsze budowle, a owocną analizę źródlanej wody przeprowadzał dr Jan Becher, od którego nazwiska pochodzi nazwa słynnego likieru ziołowego – Becherovka. W XIX w. liczba odwiedzających Karlove Vary znacznie wzrosła, co pociągnęło za sobą boom budowlany zmieniający oblicze miasta i tworzący unikalny styl architektoniczny. Zaraz po II wojnie światowej odbyła się pierwsza edycja słynnego na cały świat Międzynarodowego Festiwalu Filmowego, który rozsławił uzdrowisko na dobre. Turyści miłująca piękną architekturę i zabytki będą mieli co robić w „perełce czeskich uzdrowisk”. Główne arterie biegnące wzdłuż rzeki Teplej, obramowane rzędami kamienic i kolumnad, oferują liczne budynki historyczne, między którymi przechadzają się kuracjusze z całego świata z tzw. „becherami” w ręku, czyli kubkami do picia życiodajnej wody. Najciekawsza jest część uzdrowiskowa miasta z budynkiem Lazne V – przepięknym sanatorium nawiązującym do XIX-wiecznej zabudowy i gigantyczną budowlą Termal, widoczną z każdego miejsca. Warto przemierzyć Sadovą Kolonadę utworzoną z ażurowych kolumn i dwóch altan oraz monumentalny ciąg kolumn o nazwie Mlynska Kolonada oferujący kilka źródeł o stałej temperaturze (50-60°C). Dziełem wiedeńskich architektów jest koronkowa, drewniana konstrukcja Trzni Kolonada, natomiast najgorętsze i najbardziej wydajne źródło skrywa Vridelni Kolonada. W tle tej budowli można wypatrzyć barokowy kościół św. Marii Magdaleny, którego XVIII-wieczne wnętrze ozdobione jest wybitnymi dziełami sztuki, z kolei innymi ciekawymi świątyniami są: cerkiew św. Piotra i Pawła z XIX stulecia, jeden z najstarszych kościołów św. Urbana znajdujący się w dzielnicy Rybare oraz cmentarny kościół św. Andrzeja. Świątyń i zabytkowych „kolumnad” w Karlovych Varach jest znacznie więcej, niemniej turystyczna ciekawość nie powinna ominąć legendarnego budynku Grand Hotel Pupp z oszałamiającą iluminacją świetlną po zmroku, w którego hojnie ozdobionej sali koncertowej zasiadają wieczorami znamienici goście. Zupełnie innym tematem wędrówki może być szlak spacerowy prowadzący między poszczególnymi sanatoriami zwanymi Laznami lub też nieświadoma ucieczka na okoliczne wzgórza, gdzie czeka dziewicza przyroda i system ścieżek poprowadzonych wśród bujnej roślinności do pobliskich miasteczek. Chętnych do podziwiania panoramy miasta zachęca wieża widokowa Diana, niemniej ciekawe widoki i sympatyczną restaurację oferuje także Piotrowe Wzgórze. Ścieżka Chopina czy ścieżka Beethovena to zaledwie niektóre propozycje odbycia długiego spaceru, aczkolwiek ciekawie czas wypełnia również wizyta w Muzeum Jana Bechera, Karlovskim Muzeum czy Muzeum Zlaty Klic. Generalnie Karlove Vary to kopalnia zabytkowych budynków pamiętających różne okresy architektoniczne, domów zdrojowych, zespołów willowych, parków i instytucji goszczących międzynarodowe wydarzenia przyciągające gości z całego świata. Wieczorami miasto tętni życiem towarzyskim, a wypoczynek gwarantuje baza noclegowa przygotowana na najwyższym poziomie. Jeżeli ktoś chce doznać czegoś niesamowitego, powinien zwiedzić świat luksusowego kryształowego szkła w hucie Moser lub skusić się na zejście do podziemi Vridla słynących z produkcji źródlanego kamienia. To właśnie w Karlovych Varach produkuje się słynną Becherovkę, a Międzynarodowy Festiwal Filmowy ściąga znane gwiazdy filmowe i reżyserów z całego globu, przechadzających się na początku lipca po czerwonym dywanie. Liczba hoteli, apartamentów i kwater jak na tak niewielką przestrzeń może zaskoczyć wszystkich szanujących się obieżyświatów.

Franciszkowe Łaźnie – jedno z najpopularniejszych czeskich uzdrowisk, z najstarszym w kraju źródłem bijącym dla kuracjuszy, wyróżnia się zwartym centrum oraz żółtą zabudową. Wyleczyć tam można nie tylko choroby serca i układu krążenia, ale także zapoznać się z historią sięgającą XII wieku, kiedy lecznicze wody pijali królowie Czech, a uczony Paracelus reklamował zdrowotne właściwości. W architekturze Franciszkowych Łaźni dominuje klasycyzm najlepiej reprezentowany na spacerowej promenadzie Narodni trida i tam właśnie spotyka się najwięcej kuracjuszy spacerujących ciepłymi wieczorami. Miejscowość cechuje dodatkowo siatka równoległych ulic, przy których wznoszą się sanatoryjne budynki takie jak reprezentacyjny Kijev przyciągający wzrok czterema kolumnami. Uwagę zwracają także drobne detale architektoniczne, wśród których wyróżnia się przykładowo szemrząca fontanna czy figurka nagiego chłopca trzymającego rybę. W głębi parku zdrojowego znajduje się Sala Glauberowych Źródeł z bardzo łagodnym smakiem wody oraz obowiązkowa, uzdrowiskowa kolumnada w pobliżu Źródła Franciszka, strzeżona przez posągi przedstawiające kobiety-lwice. W krajobraz uzdrowiska wpisało się także kilka kościołów katolickich i cerkwi, natomiast miejscowe muzeum reklamuje się sloganem, że kto go nie odwiedził, nie był we Franciszkowych Łaźniach. Ponadto uzdrowisko dysponuje dogodną bazą noclegową mającą w swojej ofercie rozmaite zabiegi lecznicze oraz możliwość uprawiania wszelkich form turystyki.

Mariańskie Łaźnie – na skraju Lasu Sławkowskiego, w malowniczej dolince, skrywa się niezwykle urokliwe uzdrowisko szczycące się wyjątkowym mikroklimatem, obiektami uzdrowiskowymi przyprawiającymi kuracjuszy o zawrót głowy oraz leczniczymi źródłami, które na szeroką skalę zaczęto wykorzystywać pod koniec XVIII wieku. Tamtejszą przyrodą zauroczył się jeden z najwybitniejszych, niemieckich poetów, Johann Wolfgang Goethe, a także pisarz Mark Twain, kompozytor Fryderyk Chopin i rosyjski dramaturg Nikołaj Gogol, których śladami podążają obecnie ciekawscy turyści. Spacerując wzdłuż głównej ulicy można podziwiać XIX-wieczną architekturę, monumentalne hotele i zabytkowe wille. Dumą uzdrowiska i najpiękniejszym tego typu obiektem w kraju, jest słynna kolumnada oraz Krizovy pramen – główny zdrój uzdrowiska obudowany białą klasycystyczną konstrukcją z XIX stulecia. W pobliżu znajduje się jeszcze jedna perełka, jaką jest Śpiewająca Fontanna, tańcząca strumieniami wody do wygrywanej przez siebie muzyki. Warto pojawić się w tym miejscu wieczorem, gdy widowisku towarzyszy zjawiskowa gra świateł. Nie brakuje tam zabytkowych świątyń, interesujący jest gmach kasyna, a wspaniałymi ozdobami wręcz olśniewają Nove Lazne, do których warto zajść na masaż i kąpiel mineralną. Przyjemne hotele oferują turystom i kuracjuszom wypoczynek na wysokim poziomie oraz zapewniają dostęp do szerokiej gamy zabiegów leczniczo-odmładzających.

Kuchnia

Turystom o dużych aspiracjach kulinarnych kuchnia czeska ma do zaoferowania naprawdę wiele. Na wakacje w Czechach z pewnością trzeba zabrać duży apetyt, gdyż wachlarz smaków kryjący się w regionalnych potrawach jest całkiem spory. Ogólnie można przyjąć, że tradycyjny obiad składa się z trzech dań. Po zupie podawane jest drugie danie najczęściej w postaci gulaszu z knedlikami i kapustą, a na deser strudel z jabłkami lub słodki naleśnik. Jednak jest to jedynie utarty schemat, który warto nieco rozbudować podczas biesiadowania w czeskim lokalu.

W potrawach wyraźnie zapisała się historia kraju, który przez długi okres znajdował się pod wpływem Austro-Węgier i Niemiec, a po II wojnie światowej przez wiele lat połączony był ze Słowacją. Kulinarne wpływy sąsiadów oraz własne doświadczenia stworzyły ciekawą mieszankę zachowaną w staroczeskich przepisach kultywowanych w wielu wyśmienitych karczmach.

Tradycyjne dania przyrządzane według starych receptur najlepiej testować w typowych restauracjach (restaurace), gospodach (hospody) czy piwiarniach (pivnice). Kuchnia czeska oferuje szeroki wybór mięs, gulasze, pieczenie z polędwicy w śmietanie (svickova na smetane), wołowinę, wieprzowinę i cielęcinę. Pod wieloma postaciami można konsumować drób, a także różnego rodzaju roladki, faszerowaną kaczkę czy smażone kotlety (veprovy rizek). Tradycyjnymi knedlikami, pochodzącymi jednakże z kuchni niemieckiej, zajadał się niejeden turysta, ale warto pamiętać, że ten wyjątkowy przysmak na talerzu może pojawić się w postaci bułczanej – kouskovy knedlik i ziemniaczanej – bramborovy knedlik. Knedliki najczęściej gotuje się na parze i kroi na kromki, a podaje również na słodko z owocami lub ze śmietaną, chociaż innych kombinacji nie sposób zliczyć.

Korzystanie z sieci „fast foodów” to w Czechach grzech, niemniej w kryzysowej chwili warto pozbyć się głodu za sprawą czeskiej wersji hot-doga, czyli parówki w bułce – parek v rohliku. Jednak każdy porządny obiad powinien zaczynać się od zupy (polevki) i tutaj czescy kucharze mogą pochwalić się bulionem z różnych mięs i ryb, zupami doprawianymi śmietaną albo zasmażką, wyśmienitą kartoflanką (bramboracka), osławioną czosnkową (cesnakova polevka), grzybową (houbova polevka), zupą z soczewicy (cockova) lub flaczkami (drstkova polevka). Prawdziwy głodomór nie pogardzi dużych rozmiarów golonką – pecene koleno, a jeśli ktoś nie przepada za mięsem, może codziennie zajadać się wyjątkowym i uchodzącym za czeskie dobro narodowe smażonym serem – smazeny syr, otoczonym w złocistej panierce. W czym tkwi czar tego prostego dania nie wiadomo (chociaż jego przyrządzanie nie jest wcale takie łatwe i trzeba wykazać się niemałą zręcznością, by ser nie wylał się z panierki), ale w karcie dań można także znaleźć ser pleśniowy – smazeny hermelin lub ser z plasterkiem szynki – pastyrsky syr. Przyjęło się, że takie smakołyki najlepiej komponują się z krokietami ziemniaczanymi (bramborove krokety) lub po prostu ze zwykłymi frytkami (hranolky). Do bardziej wyszukanych potraw należy smażony karp, pstrąg pieczony na maśle z kminkiem, dziczyzna czy bażanty. Warto także spróbować nieco lżejszych potraw, takich jak naleśniki (palacinky) czy racuchy pod różną postacią (livance).

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Dla wegetarian kucharze z Czech polecają pure z grochu (hrachova kase), smażonego kalafiora, soczewicę na kwaśno lub knedliki z jajkiem czy placki ziemniaczane (bramboraki), do których można zamówić typowe zestawy sałatek z pomidorów, ogórków oraz marynowanych lub konserwowych jarzyn. Tradycyjnym, czeskim łakociem jest wafel karlowski (karlovarky oplatek), a desery są w Czechach przedłużeniem błogiego stanu. Najlepiej smakuje czeskie ciastko o nazwie „trumienka”, czyli rakvicka, jabłkowy strudel i bułeczki z powidłami.

Czeskie piwo! – to określenie spędza sen z powiek niejednemu piwoszowi, a każdy miłośnik tego trunku nawet przez sen wyśpiewa wszystkie najważniejsze marki, chociaż wszystkich gatunków nie sposób wymienić. Jednym tchem można wymówić takie słowa jak Staropramen, Budvar, Pilsner Urquell, Kozel, Litovel, Holba, Radegast, Primator, Zlaty Bazant czy Svijany, a praktyki stosowane przy ważeniu tych zacnych trunków znane są na całym świecie, dzięki czemu Czechy uchodzą za wyjątkowy raj piwowarstwa z tradycjami sięgającymi początków XI w. Czeski chmiel od wieków miał wyjątkowy aromat i rzadko spotykany, gorzki smak, o którym przekonał się Karol IV i zezwolił produkcję klasztorom oraz królewskim miastom. Browary budowała również szlachta, a piwa jasne (svetle), ciemne (tmave), jęczmienne, pszeniczne czy miodowe z całą paletą ekstraktu (najczęściej zamawia się „dziesiątkę” i „dwunastkę”) wygrywają światowe rankingi. Nie sposób zatem przejść obojętnie obok starej gospody, w której przemiła Czeszka ubrana w tradycyjny strój zaproponuje klarowny napój o idealnym kolorze z pianą „na dwa palce”. Wiadomo, że piwo wzmaga głód, który najlepiej zniwelować serem piwnym o niecodziennym smaku i zapachu albo marynowanymi parówkami o dosyć makabrycznej nazwie „topielce” – utopence, nad którymi w zadymionej „hospodzie” pochyla się najczęściej pierwowzór słynnego „Wojaka Szwejka” – fikcyjnej postaci stworzonej przez Jaroslava Haska.

Oprócz gospód i niewielkich browarów, które ważą własne piwa, w Czechach można także znaleźć winiarnie serwujące wykwintny owoc najsłynniejszych winnic. Patronem czeskich winiarzy jest książę Wacław, najznamienitszymi bukietami zachwycał się Karol IV, a najlepsze bukiety pochodzą z okolic miast: Znojmo, Valtice, Hodonin, Litomierzyce czy Melnik. Duże i znane winnice znajdują się także w Roudnicach, w okolicach Mostu i Litomeric. Najczęściej kupowanymi winami są czerwone: Svatovavrinecke, Zweigeltrebe, Andre, Rulandske modre czy Frankova, oraz białe: Rulandske sede, Muskat moravsky, Veltlinske Zelene czy Ryzlink vlassky. Czeskie wódki nie cieszą się dużą popularnością, niemniej światowej sławy Beherovka zawsze jest chętnie kupowana i przywożona jako pamiątka z wycieczki. Warto także rozglądnąć się za czeskim rumem, gorzkim, żołądkowym likierem o nazwie fernet czy absyntem.

Tradycje kulinarne, piwowarskie i winiarskie są w Czechach szanowane i kultywowane od setek lat, dlatego zwiedzając czeskie miasta warto zwracać uwagę na tradycyjne gospody i restauracje o wieloletnich tradycjach, poświęcić czas na wizytę połączoną z degustacją w którymś z zabytkowych browarów lub też wybrać się na któryś ze „Szlaków Winiarskich Moraw”.

Obyczaje

Na Czechy składają się trzy wielkie regiony (Czechy, Morawy i Śląsk), w których można poznać fascynujących ludzi. Są to najczęściej Czesi, aczkolwiek do mniejszości narodowych należą również Słowacy, Morawianie, Polacy i Niemcy. Mieszkańcy Czech uchodzą za ludzi spokojnych, inteligentnych, z dużym poczuciem humoru i zamiłowaniem do rozmaitego hobby. Są także dumni ze swojej narodowości, przywiązują ogromną wagę do wartości patriotycznych, niemniej należą do liberalnego społeczeństwa. Kultura czeska znana jest na całym świecie, podobnie jak kino i zamiłowanie do bajek.

Ogólnie Czesi nie są zbyt religijni (większość to ateiści) i posługują się językiem, który wraz polskim, słowackim i łużyckim należy do grupy języków zachodniosłowiańskich. Czeski herb odzwierciedla koleje historyczne kraju i skład etniczny, występujący w nim lew symbolizuje historyczne republiki, orzeł na niebieskim tle Morawy, a na złotym Śląsk. Święta w większości związane są z ważnymi wydarzeniami państwowymi i historycznymi, a najhuczniej obchodzi się Nowy Rok, szczególnie na placu Wacława w Pradze. Każdy może wziąć udział we wrześniowym winobraniu (święto młodego wina, tzw. „burcaka” najpopularniejsze jest na Morawach, a impreza stanowi najlepszą okazję do biesiadowania i degustacji wielu gatunków wina) czy też wydarzeniu zwanym „masopust”, kiedy w okresie od Trzech Króli do Środy Popielcowej obowiązuje intensywna konsumpcja mięsa.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Czesi uwielbiają spędzać czas  w gronie rodziny i przyjaciół, a także w oberżach i winiarniach. Biesiadując w czeskich „hospodach” warto pamiętać, że Czesi mają w zwyczaju zapisywanie wypitej ilości piw na rachunku – kelner za wypite piwo stawia kreskę i podczas płacenia zlicza wypite kufle. Za potwarz uważane jest wejście do „hospody” w czapce oraz dolewanie świeżego piwa do niedopitych resztek. Zwyczajowo kelnerowi zostawia się napiwek wysokości 10-15% sumy podanej na rachunku, z zaokrągleniem tej kwoty w górę. Podczas wydawania reszty można także powiedzieć „dziękuję”, co będzie dla kelnera sygnałem, by zatrzymał resztę jako napiwek. Warto pamiętać, iż w niektórych lokalach płaci się za wszystkie dodatki, więc jeżeli czegoś nie zamawialiśmy, a kelner postawił na stole paluszki, orzeszki itp., lepiej zapytać czy za to płacimy i ile kosztuje. Dobrym zwyczajem jest mówienie „dzień dobry” przy wchodzeniu do gospody, sklepu czy winiarni oraz wchodzenie do niektórych lokali przed kobietami, by rozpoznać wcześniej nieznane miejsce. Turyści podróżujący po Czechach mogą być pod wrażeniem bogatego życia kulturalnego i intensywności imprez rozrywkowych, co z pewnością sprzyja turystyce i zachęca miłośników dobrej zabawy do zwiedzania jak największej ilości miejsc. W tej dziedzinie króluje z pewnością Praga, Brno i Ołomuniec.

Wiele świątyń jest nie tylko miejscem kultu, ale i atrakcją turystyczną, dlatego przed zwiedzaniem lepiej sprawdzić czy akurat nie odbywa się jakieś nabożeństwo. W większości przypadków specjalny ubiór nie jest wymagany, z wyjątkiem synagog, gdzie rozdawane są jarmułki. W Czechach najlepiej jest zachowywać się grzecznie i uprzejmie, nie wyróżniając się zbytnio swoimi poglądami i zachowaniem, to wtedy można również liczyć na uprzejmość i takie samo traktowanie.

Aktywny wypoczynek

Czechy nie mają dostępu do morza, dlatego aktywny wypoczynek skupia się głównie w regionach górskich, uzdrowiskach oraz przy jeziorach i innych zbiornikach wodnych. Niezwykle popularna jest turystyka rowerowa, na terenie całego kraju wyznaczonych jest kilkadziesiąt tys. ścieżek rowerowych, a wypożyczalnie rowerów (często połączone w jeden system) znajdują się niemalże we wszystkich większych miastach, przy hotelach i ośrodkach wypoczynkowych. W Czechach doskonale funkcjonują baseny kryte i otwarte oraz doskonale wyposażone aquaparki, natomiast otwarte akweny wodne i zbiorniki sztuczne oferują świetne warunki do kąpieli i uprawiania sportów wodnych. Czesi uwielbiają weekendowy wypady za miasto, dlatego w wielu miejscach wytyczono wiele szlaków pieszych i dogodne miejsca do piknikowania.

Chociaż region Karlove Vary uchodzi za typowo uzdrowiskowy, coś dla siebie znajdą miłośnicy aktywnego spędzania wolnego czasu, dla których wyznaczono dziesiątki kilometrów szlaków pieszych, rowerowych i przygotowanych do jazdy konnej. Przyjemnie czas można spędzić na najstarszym w Czechach polu golfowym, a także uprawiając rozmaite sporty na kortach, boiskach do gier zespołowych czy basenach. Oferta SPA i fitness w każdym uzdrowisku jest bardzo szeroka. Ponadto w regionie znajdują się liczne punkty widokowe, zdobywając które można zgubić zbędne kalorie, a na miłośników kąpieli i sportów wodnych (windsurfingu, jachtingu, nurkowania) czeka zapora Jesenice i Skalka niedaleko Chebu. W okolicy znajduje się dodatkowo kilkadziesiąt ośrodków balneologicznych oraz gospodarstwa agroturystyczne przybliżające turystom tradycyjne zajęcia.

Wycieczki Fakultatywne

Becov nad Teplou – w połowie drogi między Karlovymi Varami a Mariańskimi Łaźniami znajduje się zabytkowy kompleks wybudowany w XIV w. na wzgórzach przy rzece Tepla. Zamek był kilkukrotnie rozbudowany i stanowił ważny punkt obronny dla okolicznych kopalń wydobywających srebro. W skład kompleksu wchodzi także barokowy pałac, oferujący turystom stylowe wnętrza, Salę Arrasów, kaplicę św. Piotra, bibliotekę i owiany legendami relikwiarz św. Maura, skrywający podobno szczątki św. Jana Chrzciciela i św. Tymoteusza.

Loket – nazwa interesującego i spokojnego miasteczka, wywodzi się od zakola rzeki Ohrzy, tworzącego pętlę wokół zabytkowej starówki. Pierwszy tym terenem zainteresował się książę Władysław II, który wybudował twierdzę w niemożliwym do zdobycia miejscu, niemniej samo miasto powstało z rozkazu króla Jana Luksemburskiego, który lubił tam przebywać i obawiając się odsunięcia od władzy więził w zamkowych lochach swojego syna (Karola IV). W XV w. było to jedno z najlepiej ufortyfikowanych miast środkowej Europy i zasłynęło w XIX stuleciu z produkcji porcelany. Oprócz zamku skrytego w Slavkovskim Lesie turyści mogą zwiedzić starówkę z rynkiem w kształcie rogala, przy którym znajdują się interesujące kamieniczki, ratusz ze stałą ekspozycją porcelany i Muzeum Zakładek Książkowych.

Cheb – najbardziej wysunięte na zachód większe miasto regionu Karlove Vary, leży nad brzegiem rzeki Ohry i bardziej związane jest z historią sąsiednich Niemiec, gdyż pierwsza osada trafiła w XII wieku pod władanie Fryderyk I Barbarossy – w tym czasie powstał między innymi warowny zamek i wzrosło podgrodzie. Przez kolejne lata trwały sporo o strategiczne miejsce, które w roku 1322 do Korony Czeskiej przyłączył Jan Luksemburski. W historii Cheb zasłynął jeszcze rok 1634, w którym to na miejscowym zamku zamordowano księcia Albrechta von Wallensteina, a także wiek XIX, kiedy na skutek rozkwitu uzdrowiska we Franciszkowych Łaźniach nastąpił rozwój gospodarczy i administracyjny. Dla turystów przyjemnie prezentuje się ryneczek z kolorowymi kamieniczkami, w podziemiach których urządzono tradycyjne gospody kuszące aromatycznymi zapachami, średniowiecznymi domami żydowskich kupców zwanymi Spalicek oraz ratuszem z Państwową Galerią Sztuk Pięknych. Najbardziej interesujące są jednak ruiny twierdzy wzniesionej przez Fryderyka I, między którymi zachowały się pozostałości kapliczki św. Edgara i Urszuli wybudowanej w wieku XII. Warto także wspiąć się na zabytkową Czarną Wieżę, by uwiecznić okolicę na matrycy aparatu fotograficznego.

Tepla – niewielkie miasteczko wraz z klasztorem można odwiedzić podczas pobytu w Mariańskich Łaźniach. Założenie samego klasztoru datuje się na 1193 r., niemniej zabudowa zmieniała się na przestrzeni lat i reprezentuje obecnie okres baroku. Najefektowniej wygląda wzniesiony z ciosanych kamieni kościół Zwiastowania NMP z symetrycznymi wieżami, reprezentującymi unikalne połączenie stylu romańskiego i gotyckiego.

Pilzno – gdzie można napić się jednego z najlepszych piw na świecie? Oczywiście w stolicy regionu La Czeski, która zachowała znaczenie jako ważny ośrodek przemysłu i browarnictwa. Pilsner Urquell jest jednym z najbardziej docenianych piw na świecie i napić się go można w drugim co do wielkości mieście Czech, z historią sięgającą 1295 roku, w którym to Wacław II przy ważnym szlaku handlowym założył swój ośrodek. Intensywny rozwój Pilzna trwał do XVII stulecia i „wojny trzydziestoletniej”, po której uległ załamaniu, niemniej wiele pozytywnych zmian przyszło wraz z wybudowaniem pierwszego browaru w (1848r.) i huty żelaza w 1890 r. przez Emila Skodę, która w późniejszym okresie została przekształcona w fabrykę słynnych samochodów. Przed II wojną światową Pilzno trafiło na kilka lat do III Rzeszy i zostało wyzwolone w roku 1945 przez wojska amerykańskie. Do czasów dzisiejszych zachował się plan szachownicowy miasta i bogata architektura z XIX wieku. Turyści przybywający do Pilzna swoje kroki kierują w pierwszej kolejności do Browaru i Muzeum Piwowarstwa z własną piwiarnią Na Parkanu, by spróbować piwa wyznaczającego standard dla reszty świata i zakupić gadżety związane ze znaną marką. Miasto można zwiedzić bardzo szybko udając się bezpośrednio w kilka interesujących miejsc. Godna uwagi jest starówka z całkiem dużym rynkiem ozdobionym kamienną bryłą kościoła św. Bartłomieja. Budowę najwyższej w Czechach kościelnej wieży ukończono po pożarze w 1835 r., chociaż świątynia pochodzi z XV w., a ogrom przedsięwzięcia najlepiej ocenić ze specjalnego tarasu widokowego umieszczonego na wysokości ponad 60 m. Największym skarbem skrywanym we wnętrzach jest Pilzneńska Madonna – gotycka figurka świętej z XIII w., która w cudowny sposób przywróciła wzrok niewidomemu rzeźbiarzowi, gdy ukończył swe dzieło. Najpiękniejszym budynkiem na rynku jest ratusz wyróżniający się między szczytami renesansowych i barokowych kamieniczek. Wzrok przyciągają fasady takich budynków jak Cesarski Dom czy dom Pod Czerwonym Sercem, a najciekawszą ulicą pełną sklepów i przytulnych knajpek serwujących smażony ser jest ulica Prazska prowadząca aż do browaru. Najbardziej charakterystyczną budowlą spacerowego traktu jest Wieża Wodna z XVI w., z galerią prezentującą nowoczesne malarstwo, a także Masne Kramy, czyli dawne jatki (sklepy z mięsem). Na kufel zimnego piwa warto zajść do zabytkowej gospody U Salzmannu, by zaraz później udać się do udostępnionych podziemi, które powstawały na przestrzeni kilku wieków. Do najważniejszych zabytków należy także kościół Wniebowzięcia NMP i klasztor Franciszkanów, a największe wrażenie na spacerowiczach robi Wielka Synagoga z efektownymi biało-brązowymi wieżami zwieńczonymi czerwonymi kopułami dumnie górującymi nad miastem. Zgodnie z rozmiarami jest to największa tego typu świątynia w Czechach, druga w Europie po Budapeszcie i trzecia na świecie po Jerozolimie, chociaż nie jest tak wiekowa, gdyż wzniesiona dopiero w XIX stuleciu. Wnętrza świątyni można podziwiać w trakcie wysłuchiwania okolicznościowego koncertu lub podczas indywidualnego, pełnego zadumy spaceru. Istotnym punktem na mapie turystycznej Pilzna jest most Roosevelta z barokowymi figurami, a jeżeli ktoś ma jeszcze siły na zwiedzanie, powinien odwiedzić Muzeum Czech Zachodnich, Muzeum Etnograficzne lub Muzeum Skody poświęcone znanej w całej Europie marce samochodów. W Pilznie nie brakuje hoteli we wszystkich możliwych kategoriach, w których można zatrzymać się w drodze do Lasu Czeskiego.

Stary Plznec – nieopodal Pilzna znajduje się historyczne miasteczko pełne prastarej architektury. Już w XI w. działała tam mennica, do XIII stulecia wzniesiono osiem kościołów, a wzgórza Hurka strzegła rotunda św. Piotra z X stulecia – najstarsza budowla w kraju zachowana w tak dobrym stanie. Na zwiedzanie najlepiej wyruszyć z rynku ścieżką dydaktyczną w kierunku wzgórza, by po drodze minąć kilka świątyń, ratusz, kolumnę maryjną i zabytkową fontannę.

Stribro – historia starego miasta królewskiego sięga XII wieku i powstania osady górniczej trudniącej się wydobyciem srebra. Z turystycznego punktu widzenia najciekawszy jest piękny ratusz z XVI wieku ozdobiony bogatymi dekoracjami, klasztor minorytów z muzeum miejskim, pozostałości umocnień z czasów Władysława II w postaci bramy i wieża husycka.

Kladruby – chociaż miasteczko leży nieco na uboczu, turyści przyjeżdżają tam, by zwiedzić klasztor benedyktyński założony w 1115 r. przez księcia Władysława I. Zainteresować może dosyć dziwaczny styl architektoniczny kościoła Wniebowzięcia NMP, uważanego za szczytowe osiągnięcie architekta Jana Błażeja Santiniego. Zwiedzających zaskakuje bardzo długa nawa główna, kunsztownie wykonane i skomplikowane sklepienie oraz niespotykana kopuła wieńcząca świątynię. Wokół całego kompleksu poprowadzono ścieżkę dydaktyczną, z której można również podziwiać okoliczną przyrodę.

Horsovsky Tyn – dzieje miasta związane są z biskupstwem, które dotarło na te ziemie w XIII wieku oraz wczesnogotyckim zamkiem dzielnie odpierającym dwa husyckie oblężenia. Do dzisiejszych czasów zachowały się mury oraz kaplica. Zwiedzający mogą pokonać specjalnie przygotowaną trasę prowadzącą przez zamkowe komnaty, pomieszczenia gospodarcze i do pałacu murgrabiego. Zamek potrafi wywrzeć wrażenia, podobnie jak poprowadzony do niego mostek nad fosą.

Domazlice – główne miasto regionu Chodsko, który przed wiekami zamieszkiwały plemiona Chodów strzegące państwowych granic. Przebiegał tamtędy ważny szlak handlowy do bawarskiego Regensburga, dzięki któremu miasto pełniące ważne funkcje szybko zyskało przywileje. Do dziś zachowały się tam tradycje dawnych plemion, a w sierpniu odbywa się przyciągający turystów Festiwal Kultury Chodów. Zainteresować może niezwykle długi rynek z zabytkowymi kamienicami i wieża kościelna z XIII w. przypominająca latarnię morską, z której można rzucić okiem na panoramę miasta. Po średniowiecznej twierdzy ostała się okrągła wieża, w której założono muzeum przedstawiające barwną historię miasta i regionalne przedmioty folklorystyczne.

Klatovy – w roku 1260 król czeski Przemysł Ottokar II założył w tym miejscu miasto królewskie, które bardzo szybko zyskało ważną rangę i osiągnęło zamożność. Rozwój miasta w XVII wieku zahamowała „wojna trzydziestoletnia”, a wojska szwedzkie zagrabiły część dóbr materialnych. W krajobrazie rynku dominuje wysoka Czarna Wieża, z której szczytu przy dobrej pogodzie można podziwiać lasy sąsiedniej Bawarii, a także ratusz o pięknie ozdobionych ścianach. Ważnym miejscem turystycznym jest pojezuicki kościół Niepokalanego Poczęcia NMP, wzniesiony w XVII wieku przez włoskich architektów. Podziemia świątyni skrywają bowiem dostępne dla zwiedzających katakumby, w których dzięki specyficznemu mikroklimatowi można obejrzeć zmumifikowane ciała kilkudziesięciu szanowanych obywateli. Wśród pozostałych zabytków wyróżnia się także budynek Apteki, słynący ze wspaniałych barokowo-rokokowych zdobień, Biała Wieża i fragmenty murów obronnych.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Klasztor Plasy – w miasteczku ulokowanym w dolinie rzeki Strely znajduje się zachwycający barokowy kompleks klasztorny ufundowany w XII wieku przez króla Władysława II. Klasztor kilkukrotnie był przebudowywany i dzięki temu stał się jednym z największych takich kompleksów w Czechach. Na szczególną uwagę zasługuje tam kościół Wniebowzięcia NMP oraz kaplica królewska z interesującymi malowidłami ściennymi.

Tachov – już w wieku XII książę Sobiesław kazał wybudować przy granicy niemieckiej zamek obronny, po którym przetrwały podziemia, część wieży i średniowieczne mury obronne. Na uwagę turystów zasługuje również kilka zabytkowych świątyń i klasztor franciszkański mieszczący w swych wnętrzach Muzeum Czeskiego Lasu.

Karlstejn – klejnot wśród czeskich grodów oblegany jest przez tłumy turystów i nie ma w tym nic dziwnego, gdyż znajduje się tam jeden z najciekawszych obiektów historycznych w Czechach. Otoczoną murami twierdzę, położoną na stromym zboczu nad rzeką Berounką, widać już z daleka. Królewski zamek wzniósł w wieku XIV król czeski Karol IV, by przechowywać tam skarby królewskie, w głównej mierze klejnoty koronacyjne i kolekcję świętych relikwii. Warownia przeżyła trudne chwile podczas XV-wiecznych „wojen husyckich”, niemniej zabudowa przetrwała do czasów dzisiejszych i cieszy się wyjątkowym zainteresowaniem zwiedzających. Po drodze do zamku mija się Muzeum Czeskich Szopek Bożonarodzeniowych i Muzeum Figur Wojskowych, a z daleka widać już Wielką Wieżę, wystrzeliwującą ku niebu gdzieś na horyzoncie. Kilka wariantów tras prowadzi turystów przez komnaty cesarskie, kaplicę Najświętszej Marii Panny ozdobioną XIV-wiecznymi freskami, ciekawą kaplicę św. Katarzyny oraz najważniejszą część, jaką jest wspomniana wieża. W jej wnętrzu można podziwiać wyjątkową kaplicę Świętego Krzyża, która jest bogato złocona i ozdobiona bezcennym cyklem malowideł, wykonanym przez Mistrza Teodoryka. Właśnie tam miały być przechowywane wszystkie insygnia królewskie wystawione obecnie w muzeach Wiednia i Pragi. Z powodu dużej popularności w miasteczku nieustannie rozstawione są stragany oferujące pamiątki i przekąski. Dodatkowo wokół zamku wyznaczono liczne szlaki spacerowe prowadzące do ciekawostek historycznych i przyrodniczych, dla których warto pozostać w okolicy nieco dłużej.

Veltrusy – położony na uboczu, ale ciekawy pałac sąsiadujący z zakolem Wełtawy. Letnia rezydencja o rdzawym kolorze powstała w XVIII wieku i należała do arystokratycznego rodu Chotków. Oryginalny kształt budowli w postaci gwiazdy, otoczony jest finezyjnym ogrodem skrywającym dosyć egzotyczne zabudowania (m.in. Pawilon Egipski i Pawilon Przyjaźni). Pokoje rezydencji mają rokokowy wystrój i eksponują przedmioty codziennego użytku, takie jak zabytkowe meble czy porcelana. Obiekt przypominający francuskie i włoskie posiadłości można zwiedzić korzystając z dwóch przygotowanych wariantów. Po zobaczeniu najistotniejszych miejsc warto złapać oddech na dziedzińcu z szemrzącą fontanną.

Melnik – jedyne takie miasto w Czechach, w którym jednocześnie można podziwiać ciekawy zamek i degustować wino prosto z winnic rozsianych po okolicznych wzgórzach. Historia miejsca związana jest z księżną Ludmiłą, która wniosła miasto jako posag do małżeństwa z Borzowojem z rodu Przemyślidów. Winorośl do Melnika sprowadził z Burgundii Karol IV, wpływając tym samym na szybki rozwój regionu. Zwiedzanie najlepiej rozpocząć od zamku, w którym najciekawiej prezentują się komnaty z barokowymi meblami i interesująca ekspozycja malarska. Miłośnikom szlachetnych trunków z pewnością przypadną do gustu obszerne piwnice rozkładające się na trzech kondygnacjach. A co skrywają? – trzeba przekonać się osobiście i podążyć później na nieregularny rynek namesti Miru z ładnym ratuszem zwieńczonym wieżyczką, do którego przylega muzeum winiarstwa. W Melniku można jeszcze zwiedzić kościół św. Piotra i Pawła z udostępnioną kostnicą budzącą mieszane uczucia oraz zabytkową Bramę Praską wchodzącą w skład średniowiecznych murów miejskich. W mieście najlepiej pojawić się w trakcie trwania wrześniowego festiwalu wina Melnickie Vinobrani.

Kokorinsko – pagórkowato-leśne tereny z ładnymi dolinami i ciekawymi formami skalnymi, leżące w pobliżu Pragi, są doskonałym miejscem na złapanie oddechu i odpoczynek od gwarnej stolicy. Lasy doskonale nadają się na piesze wędrówki oraz wyprawy konne i rowerowe, którym sprzyja sieć poprowadzonych szlaków. W przyrodniczą scenerię dodatkowo wpisał się tajemniczy zamek z XIV wieku. Jeżeli ktoś ma więcej czasu może wybrać się na pobliską górę Vratenska Hora, oferującą wspaniałe widoki dzięki ustawionej tam wieży widokowej.

Usti nad Labem – inaczej Ujście nad Łabą, czyli największy port na tej rzece poza odległym Hamburgiem nie jest może typowym miastem turystycznym, ale zainteresować może kilkoma ciekawymi miejscami. Z pewnością na uwagę zasługują ruiny zamku Strekov na wysuniętej bazaltowej skale, które zainspirowały niemieckiego kompozytora Wilhelma Wagnera do stworzenia opery „Tannhauser”. Gotycką warownię wzniósł w 1319 r. praski mieszczanin na zlecenie króla Jana Luksemburczyka, aczkolwiek w następnych stuleciach zasiadali tam Sasi i Szwedzi. Spoglądając na malowniczą twierdzę można zrozumieć Wagnera, który uległ urokowi zamku i z takim właśnie romantycznym uniesieniem zwiedzić pozostałe zabytki w mieście: XIV-wieczny kościół Wniebowzięcia NMP z krzywą iglicą, secesyjny teatr, ratusz w stylu „empire” i kościół św. Wojciecha. Dodatkowo na miasto można spojrzeć z wysoko zlokalizowanej restauracji pałacyku Vetruse, a małe dzieci zabrać do ogrodu zoologicznego.

Litomierzyce – uroda jednego z najstarszych miast Rudaw nie ustępuje najpiękniejszym miejscowościom Moraw. Miasto królewskie u zbiegu Łaby i Ochrzy posiada rozległe centrum historyczne liczące dziesiątku ulic i placów oraz mnóstwo gotyckich, barokowych i renesansowych budowli. Spacerując po starówce aż trudno uwierzyć, że zza każdego rogu wyłania się jakiś kościół i pozostałości fortyfikacji. Pierwsze grodzisko w tym miejscu wznieśli w wieku IX Słowianie, a już w roku 1228 osada wraz z zamkiem stała się miastem królewskim, które stanęło po stronie buntowników w trakcie „wojen husyckich”. Z pewnością można ulec jednemu z największych rynków w Czechach, gdyż jest nie tylko ogromny, ale także otoczony ciekawą zabudową, wśród której wybija się Dum U Kalicha z XVI wieku, pokryty czarno-białymi, sgraffitowymi dekoracjami Dum U Cerneho Orla oraz stary ratusz z Muzeum Regionalnym. Warto w tym miejscu zastanowić się nad wejściem do intrygujących podziemi lub nad wycieczką do średniowiecznego zamku, gdzie ekspozycja wina połączona jest z degustacją najznamienitszych odmian. Przyglądając się kilku kościołom można dotrzeć Wzgórze Katedralne, czyli sakralną część Litomierzyc niegdyś oddzieloną od miasta murami. Najważniejszą budowlą jest tam katedra św. Szczepana, która chociaż powstała w 1057 r., nabrała barokowego wyglądu w XVII wieku. Nad całością góruje dzwonnica, a w rozświetlonym rzędami okien wnętrzu prezentuje się średniowieczna „pieta”, czyli przedstawienie Matki Boskiej trzymającej na kolanach zmarłego Jezusa i ołtarz główny ukazujący scenę ukamieniowania św. Szczepana. Zwiedzanie można zakończyć swobodnym spacerem wzdłuż zachowanych murów miejskich.

Libochovice – w niewielkim miasteczku nieopodal Litomierzyc można zobaczyć czerwonawy pałac, podczas zwiedzania którego najbardziej wpisuje się w pamięć „sala terrana” z iluzjonistycznymi malowidłami oraz park ukształtowany na wzór ogrodów francuskich. Drugą atrakcją godną uwagi są ruiny pobliskiego zamku Hazmburk, wznoszącego się na stromym, zalesionym wzgórzu. Z którejś z dwóch wież kontrastujących kształtem doskonale widać odległą górę Rip związaną z czeskimi pradziejami.

Praga – gdzie można poczuć magiczną atmosferę i czar weekendowych wycieczek, jak nie w stolicy Czech? Niejeden turysta po zwiedzeniu Pragi nazwał „miasto o stu wieżach” najpiękniejszą metropolią świata, „klejnotem europejskich stolic”, „Matką Miast” czy „Rzymem Północy”. Cudowne określenia można mnożyć w nieskończoność, podobnie jak podziwiać niekończące się atrakcje. Zwiedzanie można przykładowo rozpocząć od Starego Miasta skupionego wokół Rynku Staromiejskiego, sąsiadującego z wodami Wełtawy, gdzie zachowały się jeszcze domy z XI wieku. W tym miejscu funkcjonowało przed laty targowisko, dzięki któremu w 1338 r. pozyskano środki na budowę Ratusza – dawnej siedziby władz miejskich. Rozpoznawalnym elementem budynku jest najstarszy w Europie zegar astronomiczny Orloj, przyciągający tłumy gapiów przed wybiciem pełnej godziny. Ważnym zabytkiem jest wyjątkowo prezentujący się w nocy, trzynawowy, gotycki kościół Marii przed Tynem, skrywający zabytkowe dzieła sztuki i kościół św. Mikołaja należący do najciekawszych budowli barokowych. Uliczki wokół rynku tętnią życiem przez całą dobę, pełne są sklepów z pamiątkami, niezliczonych barów i knajpek ze smażonym serem. W oczy rzuca się od razu wysoka Brama Prochowa z galeryjką i punktem widokowym, służąca w XVII wieku do składowania prochu strzelniczego. Wyjątkowy jest także ozdobiony przeszkloną kopułą Dom Miejski, uchodzący za symbol „odrodzenia narodowego”. Na powszechnie lubianym deptaku spacerowym, czyli ulicy Celetna, pełniącej również rolę arterii handlowej i komunikacyjnej, zachowało się mnóstwo zabytkowych kamieniczek. Wszystkie szlaki spacerowe prowadzą turystów w jedno z najbardziej rozpoznawalnych miejsc w Pradze, które warto odwiedzić zarówno w dzień, jak i wieczorem. Słynny Most Karola łączący Malą Stranę i Stare Miasto, wsparty na 16 łukach, długi na 500 m, widniejący na wielu kartach pocztowych, nieustannie tętni życiem i wypełniony jest turystami z różnych stron świata, muzykami, aktorami i kramami oferującymi pamiątki. Hradczany – chociaż nie konkurują bezpośrednio ze Starym Miastem, są drugim miejscem najchętniej odwiedzanym i ukochanym przez turystów. Na wysokim wzgórzu górującym nad Wełtawą wzniesiono w IX wieku Zamek Praski, a podgrodzie nazwano właśnie Hradczanami. Obecnie można tam zwiedzić tarasowe ogrody na zboczach, zobaczyć dawne szyldy i odwiedzić piwiarnie skryte w brukowanych zaułkach stromych uliczek. Na Hradczanach przez stulecia rezydowali czescy władcy i właśnie po nich ostało się prawdziwe dziedzictwo kulturowe w postaci architektury i innych bezcennych zabytków. Po przekroczeniu Bramy Zamkowej przed turystami swoje podwoje otwiera swoiste miasto w mieście. Najważniejszy jest sam zamek strzeżony przez gwardzistów w mundurach i tam zgromadzono najcenniejsze dzieła sztuki, których szczegółowe obejrzenie wymaga wręcz kilku dni. Przepiękne Ogrody Królewskie dają wytchnienie w upalne dni, przyjemnie spaceruje się między pierwszym i drugim dziedzińcem oraz pod Bramą Macieja, a wzrok przyciąga kaplica Krzyża Świętego oraz budynek Galerii Obrazów Zamku Praskiego. Do zamkowych murów przytulona jest słynna Złota Uliczka zamknięta z jednej strony Białą Wieżą, a z drugiej Wieżą Dalibora. Turyści przenoszą się tam w przeszłość dzięki maleńkim kamieniczkom zamieszkiwanym przed laty przez alchemików i magów, którzy na zlecenie cesarza Rudolfa II poszukiwali „kamienia filozoficznego” i próbowali produkować złoto. W malowniczym zaułku można poczuć się mistycznie, otwierając miniaturowe drzwiczki, zwiedzając malusieńkie izdebki, kupując wspaniałe pamiątki i sprawdzając czy w Domu nr 22 naprawdę mieściła się pracownia pisarza Franza Kafki. Ulubionym miejscem spacerowym nie tylko mieszkańców Pragi, ale także spacerowiczów, są ogromne tereny zielone rozciągające się na Wzgórzu Petrin. Swobodnie rozrzucone alejki wiodą do licznych atrakcji, z których najbardziej charakterystyczna jest miniaturowa Wieża Eiffla, Labirynt Zwierciadeł, tzw. Mur Głodowy, obserwatorium astronomiczne i kolejka linowa. Ciekawa trasa spacerowa prowadzi również głównymi uliczkami i zaułkami dzielnicy Mala Strana, której główny rozwój budownictwa nastąpił w 1620 r., po bitwie pod Białą Górą, gdy habsburska szlachta umacniała swoją obecność w mieście. Punktem startowym jest najczęściej rynek Malostranske namesti, na którym przeważają barokowe pałace i kamienice. W sercu Malej Strany wznosi się najwspanialsza barokowa świątynia Pragi, jaką jest kościół św. Mikołaja wzniesiony przez najsłynniejszych architektów. Warto także przyjrzeć się zdobieniom poszczególnych pałaców, wypić piwo w browarze U św. Tomasza i zobaczyć przynajmniej z zewnątrz pozostałe kościoły. Wiele uroku ma również Nowe Miasto z ulubionym przez turystów placem Wacława, który jest w sumie szerokim bulwarem pełnym restauracji, barów i sklepów. Tam odbywają się manifestacje organizowane przez mieszkańców Pragi i tam znajduje się olbrzymi konny pomnik św. Wacława, któremu towarzyszą figury czeskich świętych. Dumą wszystkich Czechów jest Muzeum Narodowe, będące jednocześnie symbolem czeskiego „odrodzenia narodowego” i miejscem, w marmurowych wnętrzach którego zgromadzono prawdziwe skarby historii, sztuki i muzyki Czech, Moraw oraz Słowacji. Z placem sąsiadują także budynki Opery Państwowej, Teatru Narodowego i działającej od 1499 r. najsłynniejszej piwiarni w Pradze – U Fleku. Największym rynkiem w mieście jest natomiast plac Karola, z jedną z największych budowli późnogotyckich, czyli Ratuszem Nowomiejskim, który był świadkiem wybuchu „wojen husyckich”. Jeżeli ktoś interesuje się historią muzyki powinien zajrzeć do Muzeum Antonina Dvoraka, a jeśli komuś nie po drodze mierzenie się z pamiątkami po kompozytorze, może zasiąść w rozsławionej przez Haszka i jego dzielnego wojaka Szwejka restauracji U Kalicha. Turyści często odwiedzają także tajemniczy Josefov, czyli dawną, hebrajską dzielnicę, w której Żydzi mieszkali już od średniowiecza. Znaną dzielnicą jest także Wyszehrad – dawna, legendarna siedziba króla Kroka, którego córka Libiusza przewidziała powstanie miasta. Obecnie nad Wełtawą królują pozostałości zamku Przemyślidów, a na uwagę zasługuje kilka kościołów, rotunda św. Marcina, Cmentarz Wyszehradzki i pałac Troja, z którego blisko jest do praskiego ZOO. Alternatywą dla Starego Miasta jest dzielnica Zizkov – nieco inny świat z zacisznymi ulicami, na których toczy się zwyczajne życie mieszkańców Pragi. Warto dodatkowo wspiąć się na wzgórze Vitkov, które jest nie tylko ważnym miejscem historycznym, ale także widokowym i spacerowym, niemniej na Pragę najlepiej spojrzeć z tarasu widokowego mierzącej ponad 200 m Wieży Telewizyjnej. Możliwości jest naprawdę i wiele, więc trzeba przygotować się pod względem kondycyjnym do wielogodzinnych spacerów i zakupić dobrą mapę z wszystkimi najważniejszymi miejscami. Należy pamiętać, że każda dzielnica ma zupełnie inne oblicze, odrębną historię i w każdej można znaleźć architektoniczne perełki. A może zwiedzania wcale nie trzeba planować, tylko oddać się romantycznej wędrówce i krążyć godzinami wraz z „genius loci” – opiekuńczym duchem miasta,  między dziełami stworzonymi przez czołowych architektów z całego świata...

Najczęściej Zadawane Pytania

Kiedy najlepiej wybrać się do regionu Karlove Vary?
Czechy i Karlove Vary (ze względu na uzdrowiskowy charakter) są kierunkiem całorocznym, gdyż dysponują doskonale zorganizowaną bazą noclegową oraz infrastrukturą turystyczną zarówno w okresie letnim, jak i zimowym. W okresie wiosennym oraz we wrześniu najlepiej zwiedza się miasta, aczkolwiek w lecie odbywa się najwięcej festiwali i imprez kulturalnych. Dla turystów pragnących poznać winiarskie szlaki Czech najlepszym okresem jest wczesna jesień. Klimat w Czechach jest zazwyczaj ciepły, lata bywają gorące i przedłużają się do cudownej jesieni, a zimy zdarzają się srogie i wtedy w kurortach górskich pojawia się najwięcej miłośników białego szaleństwa.

W Karlovych Varach warto pojawić się w lipcu podczas Międzynarodowego Festiwalu Filmowego, niemniej należy pamiętać, że trudno wtedy o miejsca noclegowe, gdyż zjeżdżają tam najwięksi artyści branży z całego świata oraz rzesza fanów sztuki filmowej. W ramach imprezy odbywają się niezliczone projekcje, wystawy i warsztaty. Interesująco zapowiada się również majowy festiwal jazzu i jesienny festiwal muzyki Dvoraka.

Jaka waluta obowiązuje w Czechach i jakie są orientacyjne ceny?
Obowiązującą walutą Cech jest korona czeska (CZK) 1 CZK = 100 halerzy. Ceny są zróżnicowane w zależności od kategorii lokalu, wielkości miasta i atrakcyjności turystycznej danego miejsca, niemniej porównywalne są do cen w Polsce.

Gdzie i jakie pamiątki kupić w Czechach?
W Czechach znajduje się mnóstwo antykwariatów, w których można znaleźć nie tylko interesujące rupiecie, ale także wysokiej jakości antyki. W każdej liczącej się miejscowości turystycznej można także nabyć najróżniejsze gatunki piwa czy klasyczną już pamiątkę, jaką jest Beherovka lub butelka dobrego wina z Moraw. Szczególnie zabytkowe browary i winiarnie oferują różnego rodzaju dodatki kolekcjonerskie, unikalne kufle piwa oraz inne bibeloty. Za niewielkie pieniądze można kupić wysokiej jakości szkło i kryształy, które w Czechach są powszechnie dostępne, a mając tak szeroki wybór można bez problemu znaleźć coś w swoim guście. Dostępne są także kamienie szlachetne takie jak granaty, rubiny czy bursztyny. Turyści rozglądają się za smakołykami, więc na każdym kroku oferowana jest tzw. studencka czekolada, okrągłe andruty pochodzące z uzdrowiska Karlove Vary czy wafelki „zlate oplatky”. W wielu odmianach występuje ser pleśniowy hermalin, a knedliki czeskie na stałe wpisały się na listę pamiątek przywożonych z tego kraju. Drewniane zabawki, wyroby ceramiczne, sztućce i naczynia ozdabiają motywy ludowe i za takim asortymentem najlepiej rozglądać się na festynach i ludowych imprezach. W miejscowościach zdrojowych natomiast bez ograniczeń handluje się wodą mineralną oraz rozmaitymi gadżetami związanymi z uzdrowiskiem.

Jaki czas obowiązuje w Czechach?
W Czechach obowiązuje taki sam czas jak w Polsce.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Jak poruszać się po Czechach?
Czechy są doskonale skomunikowane pod względem kolejowym zarówno w zakresie międzynarodowym, jak i krajowym. Podróżowanie pociągiem nie jest drogie i w niektórych przypadkach można korzystać z ofert specjalnych. W większych miastach można przemieszczać się za pomocą autobusów, tramwajów i popularnych trolejbusów. Autobusy przewoźników państwowych i prywatnych docierają do najmniejszych miejscowości, a ruch między najpopularniejszymi regionami i atrakcjami turystycznymi odbywa się bez zastrzeżeń. Uznawane jest polskie i międzynarodowe prawo jazdy, zielona karta nie jest wymagana, drogi są dobrej jakości i rozwinięta jest gęsta sieć płatnych autostrad. Za korzystanie z autostrad i dróg szybkiego ruchu należy wcześniej uiścić wymaganą opłatę (winiety w postaci nalepek na szybę można kupić na każdej stacji benzynowej). Bez problemu można wypożyczyć samochód, który najlepiej wcześniej zamówić przez internet, wystarczy mieć ukończone 21 lat i posiadać odpowiedni dokument tożsamości (dowód osobisty lub paszport).

Jakie ograniczenia celne są w Czechach?
Przepisy celne w Czechach i przewoź towarów podlega ograniczeniom ilościowym na ogólnych zasadach przejętych w Unii Europejskiej. Dopuszczalne są limity: 10 l spirytusu, 20 l mocniejszego alkoholu, 90 l wina, 110 l piwa, 800 szt. papierosów, 200 cygar, 1 kg tytoniu.

Jakie dokumenty potrzebne są w razie konieczności skorzystania ze służby zdrowia w Czechach?
Służba zdrowia, zarówno prywatna jak i publiczna jest w Czechach ogólnodostępna. Przed wyjazdem można starać się w oddziale NFZ o wyrobienie Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego (EUKZ), która daje możliwość korzystania z podstawowej służby zdrowia w przychodniach i szpitalach. Warto jednak wykupić prywatne ubezpieczenie kosztów leczenia, które w razie konieczności pokryje wyższe koszty i transport medyczny. Jeżeli posiadamy ubezpieczenie prywatne należy zapoznać się z jego warunkami, gdyż w większości przypadków ubezpieczeniem objęte są koszty leczenia powyżej pewnych kwot, które należy samemu opłacić. Szczegółowe informacje o EKUZ zamieszczone są na stronach internetowych NFZ: www.nfz.gov.pl

Ze względu na inną florę bakteryjną należy starannie wybierać restauracje lub jadać w hotelach i przestrzegać podstawowych zasad higieny. Turyści powinni pić wyłącznie wodę butelkowaną, ewentualnie gotowaną co najmniej 10 min. Szczepienia ochronne nie są wymagane i nie ma zagrożeń sanitarno-epidemiologicznych, niemniej przed wyjazdem warto sprawdzić czy szczepienia nie są zalecane sezonowo.

Ważne informacje MSZ

Dokumentem uprawniającym do pobytu na terenie Czech jest dowód osobisty lub paszport (o ile nie posiadamy dowodu). Obowiązują te same co w innych krajach Unii Europejskiej przepisy dewizowe oraz nie ma obowiązku meldunkowego, jeżeli pobyt na terenie kraju nie przekracza 90 dni.

Szczegółowe i aktualne informacje można znaleźć na stronie Ministerstwa Spraw Zagranicznych: www.msz.gov.pl lub na stronie ambasad i konsulatów.

Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Czeskiej
Czechy, Praga, Valdštejnska, 118 00
Tel.: +420 257 099 500 Tel. dyżurny: +420 257 099 500 Faks: +420 257530399
praga.amb.sekretariat@msz.gov.pl
www.praga.msz.gov.pl

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Instytut Polski w Pradze
Czechy, Praga, Malé náměstí 1, 110 00
Tel.: +420 224 214 708 Tel. dyżurny: +420 224 212 274 Faks: +420 224 223 010
praga.ip.sekretariat@msz.gov.pl
www.polskyinstitut.cz

Konsulat Honorowy Rzeczypospolitej Polskiej w Brnie
Czechy, Brno, Koliště 13, 602 00 Brno
Tel.: +420 549495976
petr.mrkyvka@law.muni.cz konsulatbrno@wp.pl

Konsulat Generalny Rzeczypospolitej Polskiej w Ostrawie
Czechy, Ostrawa, Blahoslavova 4, 701 00
Tel.: +420 596 118 074 Tel. dyżurny: +420 596 118 074 Faks: +420 596 118 073
ostrawa.kg.sekretariat@msz.gov.pl
www.ostrawa.msz.gov.pl

Las Czeski

Morawy

Praga

Rudawy

Szumawy

Wysoczyzna

Czechy: Czechy Południowe , Czechy Środkowe , Czeska Szwajcaria , Czeskie Karkonosze , Góry Izerskie , Góry Orlickie , Jeseniki , Karlove Vary , Las Czeski , Morawy , Praga , Rudawy , Szumawy , Wysoczyzna

Wybierz region Czechy Południowe , Czechy Środkowe , Czeska Szwajcaria , Czeskie Karkonosze , Góry Izerskie , Góry Orlickie , Jeseniki , Karlove Vary , Las Czeski , Morawy , Praga , Rudawy , Szumawy , Wysoczyzna