Kraj Czechy

Stolica: Praga
Waluta: korona czeska (CZK) 1 CZK = 100 halerzy
Wiza: wiza nie jest wymagana
Język: czeski
Napięcie: 230 V
Powierzchnia: 78 866 km²
Ludność: 10,5 mln

Czechy Południowe

Czechy Środkowe

Czeska Szwajcaria

Czeskie Karkonosze

Góry Izerskie

Turystyka piesza, rowerowa i sporty zimowe w najpiękniejszym zakątku Gór Izerskich.

Informacje ogólne

Góry Izerskie rozciągające się na północy Czech są naturalnym przedłużeniem Karkonoszy i oferują turystom wiele atrakcji przyrodniczych. Ta piękna kraina porośnięta lasami świerkowymi, sosnowymi, bukowymi i ozdobiona na wiosnę halami mieniącymi się różnobarwnymi kwiatami, doskonale nadaje się do uprawiania sportów narciarstwa w zimie oraz turystyki pieszej i rowerowej w lecie. Dodatkowo każdego turystę oczarować mogą malownicze doliny i wysokie skały, między którymi rozsiane są niewielkie wioski ze starymi kościółkami i kapliczkami. Północ Gór Izerskich jest bardziej surowa, ze stromymi stokami, natomiast ku południu wybiegają łagodne, spłaszczone grzbiety sąsiadujące z torfowiskami. Część tego pasma górskiego leży po stronie polskiej, gdzie najwyższym wierzchołkiem jest Wysoka Kopa (1126 m n.p.m.), z kolei po stronie czeskiej szczyt Smrek osiąga wysokość 1123 m n.p.m. Pozostałymi szczytami chętnie zdobywanymi przez miłośników górskiego trekkingu są: Jizera i Cerna Hora. Podczas spaceru po górach podziwiać można okazałe granitowe poręcze, skalne grzyby, stojące samotnie kamienne wieże i labirynty skał, w których niepostrzeżenie można się zgubić. Z jednej wieży widokowej przykładowo, można spojrzeć na najsłynniejsze w całych Górach Izerskich torfowisko Na Cihadle, a także na zamek Frydlant malowniczo prezentujący się na tle gór. Część regionu w latach osiemdziesiątych XX wieku dotknęła klęska ekologiczna w postaci kwaśnych deszczów, niemniej widoki na wyjątkowe góry potrafią zauroczyć. Swoją nazwę Góry Izerskie wzięły od rzeki Izery, która ma źródła pod Smrkiem, w górnym biegu tworzy naturalną granicę z Polską i wpada do Łaby w pobliżu uzdrowiska Tousen.

Kuchnia

Turystom o dużych aspiracjach kulinarnych kuchnia czeska ma do zaoferowania naprawdę wiele. Na wakacje w Czechach z pewnością trzeba zabrać duży apetyt, gdyż wachlarz smaków kryjący się w regionalnych potrawach jest całkiem spory. Ogólnie można przyjąć, że tradycyjny obiad składa się z trzech dań. Po zupie podawane jest drugie danie najczęściej w postaci gulaszu z knedlikami i kapustą, a na deser strudel z jabłkami lub słodki naleśnik. Jednak jest to jedynie utarty schemat, który warto nieco rozbudować podczas biesiadowania w czeskim lokalu.

W potrawach wyraźnie zapisała się historia kraju, który przez długi okres znajdował się pod wpływem Austro-Węgier i Niemiec, a po II wojnie światowej przez wiele lat połączony był ze Słowacją. Kulinarne wpływy sąsiadów oraz własne doświadczenia stworzyły ciekawą mieszankę zachowaną w staroczeskich przepisach kultywowanych w wielu wyśmienitych karczmach.

Tradycyjne dania przyrządzane według starych receptur najlepiej testować w typowych restauracjach (restaurace), gospodach (hospody) czy piwiarniach (pivnice). Kuchnia czeska oferuje szeroki wybór mięs, gulasze, pieczenie z polędwicy w śmietanie (svickova na smetane), wołowinę, wieprzowinę i cielęcinę. Pod wieloma postaciami można konsumować drób, a także różnego rodzaju roladki, faszerowaną kaczkę czy smażone kotlety (veprovy rizek). Tradycyjnymi knedlikami, pochodzącymi jednakże z kuchni niemieckiej, zajadał się niejeden turysta, ale warto pamiętać, że ten wyjątkowy przysmak na talerzu może pojawić się w postaci bułczanej – kouskovy knedlik i ziemniaczanej – bramborovy knedlik. Knedliki najczęściej gotuje się na parze i kroi na kromki, a podaje również na słodko z owocami lub ze śmietaną, chociaż innych kombinacji nie sposób zliczyć.

Korzystanie z sieci „fast foodów” to w Czechach grzech, niemniej w kryzysowej chwili warto pozbyć się głodu za sprawą czeskiej wersji hot-doga, czyli parówki w bułce – parek v rohliku. Jednak każdy porządny obiad powinien zaczynać się od zupy (polevki) i tutaj czescy kucharze mogą pochwalić się bulionem z różnych mięs i ryb, zupami doprawianymi śmietaną albo zasmażką, wyśmienitą kartoflanką (bramboracka), osławioną czosnkową (cesnakova polevka), grzybową (houbova polevka), zupą z soczewicy (cockova) lub flaczkami (drstkova polevka). Prawdziwy głodomór nie pogardzi dużych rozmiarów golonką – pecene koleno, a jeśli ktoś nie przepada za mięsem, może codziennie zajadać się wyjątkowym i uchodzącym za czeskie dobro narodowe smażonym serem – smazeny syr, otoczonym w złocistej panierce. W czym tkwi czar tego prostego dania nie wiadomo (chociaż jego przyrządzanie nie jest wcale takie łatwe i trzeba wykazać się niemałą zręcznością, by ser nie wylał się z panierki), ale w karcie dań można także znaleźć ser pleśniowy – smazeny hermelin lub ser z plasterkiem szynki – pastyrsky syr. Przyjęło się, że takie smakołyki najlepiej komponują się z krokietami ziemniaczanymi (bramborove krokety) lub po prostu ze zwykłymi frytkami (hranolky). Do bardziej wyszukanych potraw należy smażony karp, pstrąg pieczony na maśle z kminkiem, dziczyzna czy bażanty. Warto także spróbować nieco lżejszych potraw, takich jak naleśniki (palacinky) czy racuchy pod różną postacią (livance).

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Dla wegetarian kucharze z Czech polecają pure z grochu (hrachova kase), smażonego kalafiora, soczewicę na kwaśno lub knedliki z jajkiem czy placki ziemniaczane (bramboraki), do których można zamówić typowe zestawy sałatek z pomidorów, ogórków oraz marynowanych lub konserwowych jarzyn. Tradycyjnym, czeskim łakociem jest wafel karlowski (karlovarky oplatek), a desery są w Czechach przedłużeniem błogiego stanu. Najlepiej smakuje czeskie ciastko o nazwie „trumienka”, czyli rakvicka, jabłkowy strudel i bułeczki z powidłami.

Czeskie piwo! – to określenie spędza sen z powiek niejednemu piwoszowi, a każdy miłośnik tego trunku nawet przez sen wyśpiewa wszystkie najważniejsze marki, chociaż wszystkich gatunków nie sposób wymienić. Jednym tchem można wymówić takie słowa jak Staropramen, Budvar, Pilsner Urquell, Kozel, Litovel, Holba, Radegast, Primator, Zlaty Bazant czy Svijany, a praktyki stosowane przy ważeniu tych zacnych trunków znane są na całym świecie, dzięki czemu Czechy uchodzą za wyjątkowy raj piwowarstwa z tradycjami sięgającymi początków XI w. Czeski chmiel od wieków miał wyjątkowy aromat i rzadko spotykany, gorzki smak, o którym przekonał się Karol IV i zezwolił produkcję klasztorom oraz królewskim miastom. Browary budowała również szlachta, a piwa jasne (svetle), ciemne (tmave), jęczmienne, pszeniczne czy miodowe z całą paletą ekstraktu (najczęściej zamawia się „dziesiątkę” i „dwunastkę”) wygrywają światowe rankingi. Nie sposób zatem przejść obojętnie obok starej gospody, w której przemiła Czeszka ubrana w tradycyjny strój zaproponuje klarowny napój o idealnym kolorze z pianą „na dwa palce”. Wiadomo, że piwo wzmaga głód, który najlepiej zniwelować serem piwnym o niecodziennym smaku i zapachu albo marynowanymi parówkami o dosyć makabrycznej nazwie „topielce” – utopence, nad którymi w zadymionej „hospodzie” pochyla się najczęściej pierwowzór słynnego „Wojaka Szwejka” – fikcyjnej postaci stworzonej przez Jaroslava Haska.

Oprócz gospód i niewielkich browarów, które ważą własne piwa, w Czechach można także znaleźć winiarnie serwujące wykwintny owoc najsłynniejszych winnic. Patronem czeskich winiarzy jest książę Wacław, najznamienitszymi bukietami zachwycał się Karol IV, a najlepsze bukiety pochodzą z okolic miast: Znojmo, Valtice, Hodonin, Litomierzyce czy Melnik. Duże i znane winnice znajdują się także w Roudnicach, w okolicach Mostu i Litomeric. Najczęściej kupowanymi winami są czerwone: Svatovavrinecke, Zweigeltrebe, Andre, Rulandske modre czy Frankova, oraz białe: Rulandske sede, Muskat moravsky, Veltlinske Zelene czy Ryzlink vlassky. Czeskie wódki nie cieszą się dużą popularnością, niemniej światowej sławy Beherovka zawsze jest chętnie kupowana i przywożona jako pamiątka z wycieczki. Warto także rozglądnąć się za czeskim rumem, gorzkim, żołądkowym likierem o nazwie fernet czy absyntem.

Tradycje kulinarne, piwowarskie i winiarskie są w Czechach szanowane i kultywowane od setek lat, dlatego zwiedzając czeskie miasta warto zwracać uwagę na tradycyjne gospody i restauracje o wieloletnich tradycjach, poświęcić czas na wizytę połączoną z degustacją w którymś z zabytkowych browarów lub też wybrać się na któryś ze „Szlaków Winiarskich Moraw”.

Obyczaje

Na Czechy składają się trzy wielkie regiony (Czechy, Morawy i Śląsk), w których można poznać fascynujących ludzi. Są to najczęściej Czesi, aczkolwiek do mniejszości narodowych należą również Słowacy, Morawianie, Polacy i Niemcy. Mieszkańcy Czech uchodzą za ludzi spokojnych, inteligentnych, z dużym poczuciem humoru i zamiłowaniem do rozmaitego hobby. Są także dumni ze swojej narodowości, przywiązują ogromną wagę do wartości patriotycznych, niemniej należą do liberalnego społeczeństwa. Kultura czeska znana jest na całym świecie, podobnie jak kino i zamiłowanie do bajek.

Ogólnie Czesi nie są zbyt religijni (większość to ateiści) i posługują się językiem, który wraz polskim, słowackim i łużyckim należy do grupy języków zachodniosłowiańskich. Czeski herb odzwierciedla koleje historyczne kraju i skład etniczny, występujący w nim lew symbolizuje historyczne republiki, orzeł na niebieskim tle Morawy, a na złotym Śląsk. Święta w większości związane są z ważnymi wydarzeniami państwowymi i historycznymi, a najhuczniej obchodzi się Nowy Rok, szczególnie na placu Wacława w Pradze. Każdy może wziąć udział we wrześniowym winobraniu (święto młodego wina, tzw. „burcaka” najpopularniejsze jest na Morawach, a impreza stanowi najlepszą okazję do biesiadowania i degustacji wielu gatunków wina) czy też wydarzeniu zwanym „masopust”, kiedy w okresie od Trzech Króli do Środy Popielcowej obowiązuje intensywna konsumpcja mięsa.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Czesi uwielbiają spędzać czas  w gronie rodziny i przyjaciół, a także w oberżach i winiarniach. Biesiadując w czeskich „hospodach” warto pamiętać, że Czesi mają w zwyczaju zapisywanie wypitej ilości piw na rachunku – kelner za wypite piwo stawia kreskę i podczas płacenia zlicza wypite kufle. Za potwarz uważane jest wejście do „hospody” w czapce oraz dolewanie świeżego piwa do niedopitych resztek. Zwyczajowo kelnerowi zostawia się napiwek wysokości 10-15% sumy podanej na rachunku, z zaokrągleniem tej kwoty w górę. Podczas wydawania reszty można także powiedzieć „dziękuję”, co będzie dla kelnera sygnałem, by zatrzymał resztę jako napiwek. Warto pamiętać, iż w niektórych lokalach płaci się za wszystkie dodatki, więc jeżeli czegoś nie zamawialiśmy, a kelner postawił na stole paluszki, orzeszki itp., lepiej zapytać czy za to płacimy i ile kosztuje. Dobrym zwyczajem jest mówienie „dzień dobry” przy wchodzeniu do gospody, sklepu czy winiarni oraz wchodzenie do niektórych lokali przed kobietami, by rozpoznać wcześniej nieznane miejsce. Turyści podróżujący po Czechach mogą być pod wrażeniem bogatego życia kulturalnego i intensywności imprez rozrywkowych, co z pewnością sprzyja turystyce i zachęca miłośników dobrej zabawy do zwiedzania jak największej ilości miejsc. W tej dziedzinie króluje z pewnością Praga, Brno i Ołomuniec.

Wiele świątyń jest nie tylko miejscem kultu, ale i atrakcją turystyczną, dlatego przed zwiedzaniem lepiej sprawdzić czy akurat nie odbywa się jakieś nabożeństwo. W większości przypadków specjalny ubiór nie jest wymagany, z wyjątkiem synagog, gdzie rozdawane są jarmułki. W Czechach najlepiej jest zachowywać się grzecznie i uprzejmie, nie wyróżniając się zbytnio swoimi poglądami i zachowaniem, to wtedy można również liczyć na uprzejmość i takie samo traktowanie.

Aktywny wypoczynek

Czechy nie mają dostępu do morza, dlatego aktywny wypoczynek skupia się głównie w regionach górskich, uzdrowiskach oraz przy jeziorach i innych zbiornikach wodnych. Niezwykle popularna jest turystyka rowerowa, na terenie całego kraju wyznaczonych jest kilkadziesiąt tys. ścieżek rowerowych, a wypożyczalnie rowerów (często połączone w jeden system) znajdują się niemalże we wszystkich większych miastach, przy hotelach i ośrodkach wypoczynkowych. W Czechach doskonale funkcjonują baseny kryte i otwarte oraz doskonale wyposażone aquaparki, natomiast otwarte akweny wodne i zbiorniki sztuczne oferują świetne warunki do kąpieli i uprawiania sportów wodnych. Czesi uwielbiają weekendowy wypady za miasto, dlatego w wielu miejscach wytyczono wiele szlaków pieszych i dogodne miejsca do piknikowania.

Góry Izerskie mają tę zaletę, że można tam korzystać z wielu form aktywnego spędzania wolnego czasu zarówno w lecie, jak i w zimie. W okresie od grudnia do marca panują tam świetne warunki do jazdy na nartach i snowboardzie, natomiast trasy narciarstwa biegowego zamieniają się od wiosny do jesieni w świetne szlaki rowerowe. Dla narciarzy biegowych przygotowano tam przepiękną Jizerską magistralę (z najciekawszym odcinkiem Smedava-Bedrichov-Jizerka), natomiast miłośnicy kolarstwa górskiego MTB korzystają najczęściej ze szlaku zwanego Singltrek znajdującego się w północnej części gór, obok naturalnego kąpieliska w pobliżu miejscowości Nove Mesto pod Smrkem. Wszystkie ośrodki dysponują bardzo dobrze zorganizowaną i rozbudowaną infrastrukturą sportową oraz bazą noclegową. Są to stosunkowo niewysokie góry nadające się również do spacerów z kilkuletnimi dziećmi, niemniej bez problemu można wyruszyć na dłuższe trasy o różnej wysokości wzniesień.

Wycieczki Fakultatywne

Jablonec nad Nisą – jedno z większych miast Gór Izerskich znane jest głównie ze szklanych wyrobów i huty szkła, która powstała w XVI stuleciu. Pierwsze zabudowania powstały jeszcze w wieku XIV, a „miejsce, gdzie rosną jabłonie” do tej pory przeżywa przemysłowy rozwój. W XIX wieku wybudowano wystawne domy i dzielnice oraz dwa najbardziej charakterystyczne obiekty w mieście: ratusz miejski pełniący funkcję biblioteki oraz kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa. Obecnie Jablonec jest centrum aktywnego wypoczynku i sportu, gdzie znajdują się lodowiska hokejowe, sale gimnastyczne, pływalnie i boiska do gier zespołowych. Obowiązkowym punktem zwiedzania miasta jest wizyta w Muzeum Szkła i Biżuterii oraz na zaporze wodnej Mszeno.

Łaźnie Libwerda – w znanych łaźniach Gór Izerskich można skutecznie oddać się kuracji systemu nerwowego i leczyć zaburzenia serca. W ciągu kilkuset lat leczyły się tam znane osobistości, a cenne właściwości źródeł mineralnych doceniał także król saski Fryderyk August I. Wypoczynkowi w malowniczo położonej miejscowości sprzyjają piękne widoki, zabytkowe pawilony zdrojowe i zameczek w stylu „empire”.

Torfowisko Kleczowa Łąka – w samym sercu Gór Izerskich znajduje się niezwykle malowniczy zakątek, jakim jest rozległe torfowisko objęte rezerwatem przyrody, położone przy źródłach rzek Biała Desna i Biała Smieda. Spacerowa ścieżka prowadzi wyjątkowo pięknymi terenami do wieży widokowej, z której warto zrobić kilka pamiątkowych zdjęć. W okolicy znajdują się również inne torfowiska, jak chociażby: Mała Łąka Izerska, Na Czihadle, Nowa Łąka  czy Wielka Łąka Izerska, a także liczne wieże widokowe (Czarna Studnica, Kralowka, Petrzin czy Szczepanka).

Wodospad Jedlowy Dół – w malowniczej scenerii leśnych zarośli i unikatowej mozaiki drzew znajdują się urocze kaskady, do których prowadzą ścieżki dydaktyczne. Drugim tego typu miejscem jest Czarny Potok utworzony przez przyrodę dzięki spiętrzeniom i kaskadom.

Zapory wodne – jeżeli kogoś interesują zagadnienia inżynierii wodnej, powinien wybrać się na ciekawą wycieczkę szlakiem zapór wodnych, których w okolicy jest kilka. Takie zapory jak: Czarna Nisa, Fojtka, Josefów Dół i Mszeno często służą jako kąpieliska i mogą stać się wyszukaną atrakcją turystyczną. Okolice budowli naszpikowane są szlakami pieszymi tworzącymi tematyczne trasy, chociaż zaglądają tam również miłośnicy kolarstwa górskiego.

Trutnov – największe miasto w Czeskich Karkonoszach jest położone nad rzeką Upa i szczyci się odrestaurowaną starówką z brukowanymi uliczkami. Pierwsza osada powstała w tym miejscu w XII w., na trasie szlaku handlowego prowadzącego na Śląsk. W roku 1297 pieczę nad miastem przejął król Wacław II, a autonomię polityczną zapewnił kilkadziesiąt lat później Jan Luksemburski. „Wojny husyckie” z XV w. zniszczyły miasto, które po odbudowie było także świadkiem bitwy prusko-austriackiej z 1866 r. W herbie Trutnova nadal widnieje smok, którego według legend miał pokonać rycerz von Trautnav. Nazwa Trutnov pochodzi właśnie od jego nazwiska lub też utożsamiana jest z innym rycerzem, Albrechtem z Trautenberga, który uchodził za założyciela miasta. Ważną rolę w historii odegrał miejscowy browar, który był niemym świadkiem kilku stuleci, a jego efekt końcowy, czyli piwo Krakonos, można spróbować w wielu lokalach gastronomicznych. Najpiękniejszy w Trutnovie jest prostokątny rynek otoczony ze wszystkich stron zabytkowymi domami, ozdabiającymi ratusz zwieńczony spiczastą wieżą zegarową. Warto przy okazji zrobić pamiątkowe zdjęcie kolumnie Trójcy Przenajświętszej pochodzącej z XVIII wieku oraz obejrzeć kościół Wniebowzięcia NMP. Świątynia wyróżnia się wysoką wieżą, rozbrzmiewającą w południe głośnym dźwiękiem czterech dzwonów. Ulica Vodni prowadzi do Muzeum Podkrkonosi, w którym można znaleźć między innymi pamiątki pochodzące z wielkiej bitwy pod Turnovem, a także zapoznać się ze ścieżką dydaktyczną prowadzącą ze wzgórza Sibenik na Jansky vrch. Władze miasta dla miłośników militariów przygotowały jeszcze jedną atrakcję, jaką jest ekspozycja Delostrelecke tvrze Stachelberg, poświęcona twierdzom zbudowanym na terenie Czech w XX wieku. Interesujących zabytków jest znacznie więcej, niemniej spacer warto zakończyć na Smoczej Uliczce prowadzącej do pomnika słynnego „trutnovskiego smoka”, którego wizerunek widnieje również na frontowej ścianie ratusza, na budynku poczty i w parku miejskim. Dzięki położeniu w tak malowniczym zakątku Czech, Trutnov dysponuje doskonałą bazą noclegową, z której turyści wybierają się na zwiedzanie Karkonoszy.

Harrachov – główny ośrodek sportów zimowych i najlepsza baza wypadowa w Karkonosze tętniącą życiem zimą i latem. Turystyczne miasteczko położone nad rzeką Mumlavą, na południe od Głównego Grzbietu i na wschód od Gór Izerskich, otoczone jest dosyć stromymi stokami służącymi głównie miłośnikom sportów zimowych. Okolica jest wyjątkowo piękna i urzeka wszystkich zwiedzających ten zakątek Karkonoszy. Powstanie miasteczka wiąże się z poszukiwaczami złota, rozwojem produkcji szkła i wybudowaniem pierwszej huty w 1684 r. Zainteresowanie narciarstwem zapoczątkował mieszkający tam hrabia Harrach (od jego nazwiska pochodziła również XVIII-wieczna nazwa Harrachsdorf) i dzięki tej fascynacji jest to obecnie jeden z największych ośrodków sportowych i turystycznych Czech. Najważniejszym elementem miasta, przyciągającym nie bez powodu wielu turystów, jest kompleks skoczni narciarskich zbudowanych na zboczu Certovej hory. Pierwszą skocznię wzniesiono już w 1921 r., a współczesne obiekty z dużym powodzeniem goszczą międzynarodowe zawody skoków narciarskich. Turyści przyjeżdżają do Harrachova, by nie tylko podziwiać piękne widoki, ale również zwiedzić Muzeum Szkła, niezwykle pasjonujące Muzeum Narciarstwa, Muzeum Górnictwa z podziemną trasą oraz takie zabytki jak: kaplica św. Elżbiety z unikatowym szklanym dzwonem i XIX-wieczny kościół św. Wacława również ze szklanym wyposażeniem. Ponadto Harrachov dysponuje rozbudowaną i zróżnicowaną bazą hotelową, a także systemem wyciągów krzesełkowych, tras zjazdowych i biegowych, które w lecie zamieniają się w świetne szlaki piesze i rowerowe. Kalorie stracone podczas uprawiania sportów zawsze można uzupełnić kuflem piwa z minibrowaru Novosad, który promują przytulne restauracyjki i tradycyjne „hospody” porozrzucane między zabytkowymi uliczkami miasta. Dla bardziej wymagających turystów miejscowe SPA przygotowały intrygujące kąpiele piwne. Natomiast małe dzieci koniecznie trzeba zabrać nad wodospad Mumlavy lub przejażdżkę zabytkową kolejką przez romantyczne Góry Izerskie, Karkonosze, tunele i wiadukty.

Rokytnice nad Jizerou – wśród karkonoskich stoków skrywa się prześliczne miasteczko i jeden z największych ośrodków narciarskich w tej części gór. W wieku XVI jako pierwsi zamieszkali w tym miejscu górnicy poszukujący żelaza, miedzi i ołowiu, bardzo szybko rozwinęło się hutnictwo szkła oraz turystyka, z której zaczęli żyć mieszkańcy miasta. Do najważniejszych zabytków należą ratusz w stylu secesyjnym z ładną wieżą ozdobioną kamiennym balkonem, XVIII-wieczny kościół św. Michała, przydrożne kapliczki oraz drewniane chałupy ludowe zwane „roubenky”. Rokytnice stawiają głównie na turystykę i aktywny wypoczynek, dlatego można tam znaleźć dogodną bazę noclegową o różnym standardzie, rewelacyjną infrastrukturę do uprawiania wszelkich form sportów zimowych i letnich, a także przytulne restauracje, pizzerie, winiarnie, dyskoteki z muzyką na żywo i wszystkie inne rozrywki mogące skutecznie poprawić samopoczucie.

Jablonec nad Jizerou – górskie miasteczko ulokowane między ośrodkami narciarskimi kusi turystów niezwykłym położeniem latem i zimą. Oprócz szerokiej oferty dostępnych form aktywnego spędzania wolnego czasu, turyści mogą skorzystać tam z bardzo dobrej infrastruktury noclegowej i gastronomicznej. Z pewnością warto udać się na spacer po miasteczku pełnym karkonoskiej architektury ludowej, wśród której zachował się kościół św. Prokopa ze znakami rodu Harrachów oraz zabytkowy młyn. Chociaż miasteczko jest niewielkie, przyciąga wielu urlopowiczów rodzinną atmosferą, imprezami kulturalnymi, nowocześnie wyposażonymi stokami i ciekawymi miejscami w okolicy.

Vrchlabi – nieco chłodny klimat urokliwego miasteczka i położenie na obrzeżach parku narodowego, nie odstrasza turystów z pasją podróżowania i aktywnego spędzania wolnego czasu. Osada ma długą historię, gdyż pierwsi kolonizatorzy osiedlili się tam w XIII wieku i zajęli się wydobywaniem kamieni szlachetnych. Z czasem górnicy stali się hodowcami bydła, a okoliczne ziemie w wieku XVII przejął Albrecht z Waldsteina i zaczął urzędować w miejscowym zamku. Miasto miało jeszcze kilku właścicieli i przeszło rozkwit w XIX wieku za czasów monarchii austro-węgierskiej. Głównym punktem Vrchlabi jest wspaniały zamek z XVI wieku, który dzisiejszą postać zawdzięcza licznym przebudowom. Ściany budowli utrzymane są w białej tonacji, wyniosłe wieże pokrywają kopuły z ciemnej blachy, a we wnętrzach można podziwiać między innymi sale przyozdobione obrazami. Nie sposób przejść obojętnie obok renesansowego ratusza ozdobionego zegarem z tajemniczym, łacińskim napisem „ostatnia (godzina) jest ukryta”, XIX-wiecznego kościoła św. Wawrzyńca zbudowanego w stylu neogotyckim z białego i czerwonego piaskowca oraz typowej dla czeskich miast kolumny morowej przedstawiającej święte postacie. Szczególnie wieczorem warto przespacerować się barokowym mostem z figurą św. Jana Nepomucena, by później zasiąść w przytulnej restauracji przy lampce grzanego wina. Wspaniałe zaplecze hotelowo-gastronomiczne czyni z miasteczka doskonałą bazę wypadową w Karkonosze oraz miejsce pełne koncertów, przedstawień na deptakach oraz interesujących wydarzeń kulturalnych.

Szpindlerowy Młyn – najbardziej atrakcyjna miejscowość w Czeskich Karkonoszach od wielu lat cieszy się dużym powodzeniem wśród europejskich turystów i nie ma w tym nic dziwnego, gdyż w tym miejscu realizują się najwspanialsze wakacje. Z uroków magicznego kurortu korzystają najczęściej narciarze, ale i dla turystów preferujących wypoczynek letni miejscowość ma do zaoferowania wiele. Centralne położenie sprawia, że jest to najlepsza baza wypadowa w pobliskie pasma Czeskiego Grzbietu takie jak: Zadnia Planina, Prednia, Kozi hrbety czy Zelezna hora. Wycieczki ułatwia doskonale zorganizowany system wyciągów oraz widokowa droga na słynną Przełęcz Karkonoską, gdzie również kursują autobusy. Podobnie jak w sąsiednich miejscowościach, pierwsi pojawili się tam w XVI poszukiwacze srebra i złota, a także drwale, którzy z czasem zajęli się hodowlą zwierząt. Kolejnych osadników przyciągnęła huta założona w 1746 r., a turystów już od początku XIX stulecia kusiło doskonałe zaplecze noclegowe i unikalne warunki przyrodnicze. Stylowe pensjonaty funkcjonują do dziś, chociaż konkuruje z nimi nowoczesna infrastruktura hotelowa. Szeroka oferta zimowa i letnia sprawia, że Szpindlerowy Młyn odwiedzany jest przez miłośników aktywnego wypoczynku przez cały rok. Do kurortu o takiej renomie można jechać w ciemno, wystarczy tylko być pasjonatem nart lub roweru. Po fizycznym wysiłku do odpoczynku zachęcają restauracyjne tarasy i mnóstwo udogodnień oferowanych przez poszczególne ośrodki.

Pec pod Snezkou – znane centrum sportów zimowych, ulokowane na wysokości 769 m n.p.m. u stóp Śnieżki, jest doskonałym miejscem, z którego najlepiej zdobyć „Królową Karkonoszy”. Turystów przybywających do kurortu po raz pierwszy pozytywnie zaskakuje malownicza sceneria i przyjemna zabudowa otoczona łagodnymi wzniesieniami, pokrytymi zielonymi łąkami i lasami w lecie, natomiast ośnieżonymi szczytami w zimie. Srebro i złoto w XVI wieku przyciągnęło w to miejsce pierwszych górników oraz drwali spławiających drzewo rzeką Upa w stronę Kutnej Hory. Od pieców przetwarzających surowce powstała nazwa „pec”, która przetrwała do dziś, chociaż hutników zastąpili pogodni mieszkańcy utrzymujący się z turystyki. Jak grzyby po deszczu wyrosły hotele i pensjonaty o każdym standardzie, a nowoczesna infrastruktura turystyczna przyciągnęła miłośników narciarstwa, kolarstwa górskiego, pieszych wędrówek i zdobywania Śnieżki w zimie. Areał narciarski SKI-Pec należy do jednego z najchętniej odwiedzanych w Czechach i doskonale współgra z bazą wypoczynkowo-noclegowo-rekreacyjną. Wisienką na turystycznym torcie są restauracje serwujące smażony ser i podające świeżutkiego Krakonosa.

Skały Adrszpasko-Cieplickie – w jednym z najpiękniejszych skalnych miast Europy zawsze można spotkać miłośników przyrody i globtroterów podziwiających niezwykłe formacje skalne. Między najdziwaczniejszymi skałami prowadzi niezbyt wymagający szlak, na który spokojnie można wybrać się z małymi dziećmi, aczkolwiek istnieją również opcje dla bardziej wymagających piechurów. Szczególnie najmłodszym w pamięci zapadną takie skały jak Głowa Cukru, Fotel Karkonosza, Słoniowy Rynek czy Gotycka Brama, a dorosłym przypadną do gustu przepiękne wodospady i malowniczo położone Jeziorko Adrspasskie, po którym można pływać tratwą.

Teplice nad Metui – jeszcze jedno skalne miasto w Karkonoszach, do którego dotarcie kosztuje nieco więcej wysiłku niż do Skał Adszpaskich, niemniej warto zmierzyć się z trudami wyprawy, by móc podziwiać piękno natury. Trasa zaczyna się w Teplicach, prowadzi wzdłuż Skalnego Potoku i dociera do takich miejsc jak Magazyn Serów czy punkt widokowy w ruinach zamku Stremen. Efektowana ścieżka krajoznawcza wiedzie również Wielkim i Małym Placem Kościelnym oraz w pobliżu Teatru Rzymskiego i Jeża na Żabie. Atrakcji jest tak dużo, że na wyprawę z pewnością warto zabrać aparat fotograficzny z naładowanymi bateriami.

Broumov – w Karkonoszach niewiele jest miast o tak bogatej historii, dlatego warto zajechać do Broumova, by poczuć ducha historii obecnego w górach. Historia pierwszej osady nad rzeką Ścinawką sięga XII wieku i związana jest z opactwem benedyktynów, które zarządzało handlem i wybudowało klasztor będący obecnie głównym zabytkiem. Pozostałe obiekty klasztorne, kościoły i rezydencje wzniesiono już w stylu barokowym, a resztki architektury zachowały się do dziś i można je podziwiać najlepiej podczas jednodniowej wycieczki. Sam zespół klasztorny jest cenionym zabytkiem w Czechach i obejmuje kościół św. Wojciecha, w którym znajduje się kopia Całunu Turyńskiego wykonana w 1651 r. i figurka Madonny Broumowskiej będąca również celem pielgrzymek. Do klasztoru należy dodatkowo bogato zaopatrzona biblioteka i Muzeum Broumowskie – placówka doskonale opowiada historię rządów króla Karola IV, „wojen husyckich” niszczących miasto, czasów protestanckich i słynnej Bitwy na Białej Górze. Turyści najczęściej zaglądają do miasta przy okazji zwiedzania grupy skalnej Broumovske steny.

Jańskie Łaźnie – u podnóży Cernej hory znajduje się historyczne uzdrowisko, z którego w XI wieku korzystał rycerz Jan z Chockowa i to według legend od jego imienia pochodzi nazwa miejscowości, aczkolwiek według innej teorii założycielem osady był hrabia Jan Adolf Schwarzenberg. Przy źródłach kwasowęglowych w XV wieku zbudowano kaplicę, a pierwsze zakłady lecznicze powstały w XVII stuleciu. Obecnie działa tam kilkadziesiąt źródeł, dzięki którym leczy się różne schorzenia i reperuje nadwyrężone zdrowie. Dodatkowo można wybrać się na wieczorny spacer, by chociaż pobieżnie zobaczyć zabytkową kolumnadę w centrum czy dwa kościoły zbudowane w stylu neogotyckim. Ponadto miło można spędzić czas w kilku restauracyjkach przy głównej promenadzie lub na specjalnie zorganizowanym kuligu. W okolicy znajduje się również mnóstwo tras narciarskich oraz ścieżek pieszych i rowerowych, a jak ktoś chce spojrzeć na okolicę z wysokości, może wjechać kolejką linową na Cerną horę z wieżą widokową. Wracając ze szczytu nie zaszkodzi odbić w ścieżkę edukacyjną prowadzącą w kierunku tajemniczego torfowiska Cernohorske raseliniste.

Mala Upa – na miejscowość wypoczynkową składa się kilka przysiółków położonych w pobliżu przełęczy Okraj. Niewielka miejscowość charakteryzuje się tradycyjną, karkonoską zabudową, a jej ozdobą jest jedna z najwyżej położonych świątyń w Czechach – kościół pod wezwaniem św. Piotra i Pawła (XVIII w.). Aby zobaczyć karkonoską zabudowę najlepiej wybrać się na spacer w pobliże osady Simovy Chalupy pod Jelenim potokiem. Dodatkową atrakcją miejscowości, mogącą zainteresować miłośników dobrej zabawy, są coroczne zjazdy na rogatych saniach.

Wycieczka w góry – Karkonosze są najbardziej znanymi górami Czech, objętymi parkiem narodowym, nad którym unosi się duch gór i udziela się prawdziwa turystyczna atmosfera. Miłośnicy wędrówek mogą z kilku miejscowości wyruszyć na zdobycie Śnieżki, mijając po drodze nie tylko wspaniałe widoki, ale również niespodzianki przyrodnicze chociażby w postaci źródeł Łaby bijących w pobliżu Łabskiego Szczytu. Magiczne miejsce ozdobione jest herbami miast, przez które przepływa rzeka i wytwarza tajemniczą aurę. Rozmaite widokowo trasy przebiegają także koło licznych schronisk, nad przepaściami, w zielonych dolinach i w pobliżu szemrzących potoków z krystalicznie czystą wodą. Trasy mają różny stopień trudności i można je dobierać według własnych możliwości. Niezwykle ciekawy jest przykładowo słynny, czerwony szlak graniczny, wyznaczony również po polskiej stronie, zwany zwyczajowo Szlakiem Przyjaźni Polsko-Czechosłowackiej. Drugim szlakiem, na którym zawsze można spotkać miłośników trekkingu jest Główny Szlak Sudecki.

Liberec – największe miasto w regionie Rudawy  położone esjt nad Nysą Łużycką, u podnóża góry Jested. Jednemu z większych miast Czech warto poświęcić chociaż kilka godzin, by zobaczyć najważniejsze miejsca i dosyć ciekawą okolicę. Miasto otrzymało prawa miejskie w 1577 r. i do zakończenia II wojny światowej było zamieszkiwane głównie przez Niemców. W ciągu tego okresu powstały tam pierwsze fabryki tekstyliów, rozwinął się przemysł i założono szkołę tkactwa. Najważniejsze budowle użyteczności publicznej zaczęły powstawać od 1859 roku, w którym do Liberca doprowadzono tory kolejowe. Ciekawostką jest fakt, iż w jednej z przyległych dzielnic urodził się słynny konstruktor samochodów Ferdynand Porsche. W trakcie krótkiego spaceru z pewnością warto zobaczyć gigantyczny, neogotycki ratusz z końca XIX wieku, stworzony na wzór ratusza wiedeńskiego, a także Valdstynske domky – najstarsze zachowane budynki szachulcowe znajdujące się przy ulicy Vetrnej. Ciekawym budynkiem jest również Teatr im. F.X. Saldy oraz kilkukrotnie przebudowywany renesansowy zamek. Jeżeli ktoś ma więcej czasu może zajrzeć do Muzeum Północnych Czech z zabytkami materialnymi związanymi z lokalnym przemysłem lub odwiedzić Galerię Regionalną eksponującą głównie malarstwo z XVII-XX stulecia. Warto także zainteresować się stałą wystawą historyczną „Liberecke podzemi”, gdzie na pasjonującej wycieczce można zwiedzić schron cywilny z oryginalnym wyposażeniem i zobaczyć liczne eksponaty związane z tematem. Największą atrakcją jest jednak pobliska góra Jested (1012 m n.p.m.) z zabytkową wieżą telewizyjną i hotelem, z którego roztaczają się rozległe widoki na ziemie czeskie, polskie i niemieckie. Do Libereca zaglądają najczęściej miłośnicy aktywnego wypoczynku zarówno w zimie, jak i w lecie. Znajduje się tam rozległy kompleks narciarski i cała infrastruktura sprzyjająca uprawianiu sportów zimowych. Atutem miasta jest także dobra baza noclegowa, z której w lecie można wyruszyć na szlaki piesze i rowerowe. Ponadto działają tam aquparki, znane w Czechach centrum rozrywkowe Babylon Liberec z wieloma atrakcjami przyciągającymi dzieci i dorosłych, a także Tipsport Arena organizująca imprezy kulturalne i sportowe.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Usti nad Labem – inaczej Ujście nad Łabą, czyli największy port na tej rzece poza odległym Hamburgiem nie jest może typowym miastem turystycznym, ale zainteresować może kilkoma ciekawymi miejscami. Z pewnością na uwagę zasługują ruiny zamku Strekov na wysuniętej bazaltowej skale, które zainspirowały niemieckiego kompozytora Wilhelma Wagnera do stworzenia opery „Tannhauser”. Gotycką warownię wzniósł w 1319 r. praski mieszczanin na zlecenie króla Jana Luksemburczyka, aczkolwiek w następnych stuleciach zasiadali tam Sasi i Szwedzi. Spoglądając na malowniczą twierdzę można zrozumieć Wagnera, który uległ urokowi zamku i z takim właśnie romantycznym uniesieniem zwiedzić pozostałe zabytki w mieście: XIV-wieczny kościół Wniebowzięcia NMP z krzywą iglicą, secesyjny teatr, ratusz w stylu „empire” i kościół św. Wojciecha. Dodatkowo na miasto można spojrzeć z wysoko zlokalizowanej restauracji pałacyku Vetruse, a małe dzieci zabrać do ogrodu zoologicznego.

Decin – najniżej położone miasto Republiki Czeskiej i ważny port na Łabie jest najlepszym punktem startowym w Góry Łużyckie, do Czeskiej Szwajcarii oraz Drezna. Pierwsze wzmianki o mieście pochodzą z 1128 r., a historia związana jest z zamkiem wybudowanym w XVII wieku na miejscu dawnego grodu. Chociaż budowla była niszczona kolejno przez niemieckich, czeskich i radzieckich żołnierzy, została pieczołowicie odrestaurowana i jest największą atrakcją miasta wraz z przyległym rosarium. Niesamowity Ogród Różany założony jeszcze w XVII stuleciu wyjątkowy jest nie tylko ze względu na przepiękne kwiaty, ale także dzięki barokowym rzeźbom i ujmującym widokom na okolicę. Poniżej zamku znajdują się dwa zabytkowe mosty: wiszący z 1831 i jeszcze starszy, kamienny przewieszony nad rzeką Ploucnicą w 1569 r.. Ponadto w mieście można zobaczyć kilka zabytkowych kościołów, synagogę oraz przyciągającą turystów Skarpę Pasterską, czyli doskonały punkt widokowy, na który można wjechać specjalną windą.

Litomierzyce – uroda jednego z najstarszych miast Rudaw nie ustępuje najpiękniejszym miejscowościom Moraw. Miasto królewskie u zbiegu Łaby i Ochrzy posiada rozległe centrum historyczne liczące dziesiątku ulic i placów oraz mnóstwo gotyckich, barokowych i renesansowych budowli. Spacerując po starówce aż trudno uwierzyć, że zza każdego rogu wyłania się jakiś kościół i pozostałości fortyfikacji. Pierwsze grodzisko w tym miejscu wznieśli w wieku IX Słowianie, a już w roku 1228 osada wraz z zamkiem stała się miastem królewskim, które stanęło po stronie buntowników w trakcie „wojen husyckich”. Z pewnością można ulec jednemu z największych rynków w Czechach, gdyż jest nie tylko ogromny, ale także otoczony ciekawą zabudową, wśród której wybija się Dum U Kalicha z XVI wieku, pokryty czarno-białymi, sgraffitowymi dekoracjami Dum U Cerneho Orla oraz stary ratusz z Muzeum Regionalnym. Warto w tym miejscu zastanowić się nad wejściem do intrygujących podziemi lub nad wycieczką do średniowiecznego zamku, gdzie ekspozycja wina połączona jest z degustacją najznamienitszych odmian. Przyglądając się kilku kościołom można dotrzeć Wzgórze Katedralne, czyli sakralną część Litomierzyc niegdyś oddzieloną od miasta murami. Najważniejszą budowlą jest tam katedra św. Szczepana, która chociaż powstała w 1057 r., nabrała barokowego wyglądu w XVII wieku. Nad całością góruje dzwonnica, a w rozświetlonym rzędami okien wnętrzu prezentuje się średniowieczna „pieta”, czyli przedstawienie Matki Boskiej trzymającej na kolanach zmarłego Jezusa i ołtarz główny ukazujący scenę ukamieniowania św. Szczepana. Zwiedzanie można zakończyć swobodnym spacerem wzdłuż zachowanych murów miejskich.

Libochovice – w niewielkim miasteczku nieopodal Litomierzyc można zobaczyć czerwonawy pałac, podczas zwiedzania którego najbardziej wpisuje się w pamięć „sala terrana” z iluzjonistycznymi malowidłami oraz park ukształtowany na wzór ogrodów francuskich. Drugą atrakcją godną uwagi są ruiny pobliskiego zamku Hazmburk, wznoszącego się na stromym, zalesionym wzgórzu. Z którejś z dwóch wież kontrastujących kształtem doskonale widać odległą górę Rip związaną z czeskimi pradziejami.

Frydlant – bardzo blisko granicy z Polską ciągnie się piękna kraina Gór Izerskich będących przedłużeniem Karkonoszy z Czech Wschodnich. I właśnie z tym ujmującym zakątkiem sąsiaduje niewielka miejscowość słynąca z zamku, który posłużył Franzowi Kafce jako inspiracja do napisania powieści „Zamek”. Potężna budowla wznosi się na bazaltowym wzgórzu pilnującym dumnie rzeki Smedy i jest generalnie zlepkiem różnych koncepcji architektonicznych. Zwiedzić tam można bogato umeblowane wnętrza, zamkową kaplicę i obrazy mistrzów baroku.

Klasterec nad Ohri – nazwa miasta związana jest z XII-wiecznym klasztorem przebudowanym w późniejszym czasie na pałac. Obecnie we wnętrzach budowli znajduje się Muzeum Porcelany, po zwiedzeniu którego można przespacerować się przepięknym parkiem pełnym dostojnych, starych drzew i rzeźb barokowego artysty.

Terezin – miasto-twierdza z czasów habsburskich odegrało ważną rolę podczas XIX-wiecznej wojny austriacko-pruskiej oraz niechlubnie zapisało się w historii II wojny światowej. W 1940 r. hitlerowcy urządzili tam więzienie polityczne i przekształcili Wielką Twierdzę w żydowskie getto. Dlatego najważniejszym punktem zwiedzania miasteczka jest Muzeum Getta, w którym szczegółowo można zapoznać się z przebiegiem tragicznych wydarzeń. Zwiedzić można także Małą Twierdzę z ciasnymi celami i karcerami, w których więziono między innymi Gavrilo Principa – zabójcę arcyksięcia Franciszka Ferdynanda.

Teplice – miasto leżące przy czesko-niemieckiej granicy swoją historię zaczęło w XI wieku jako uzdrowisko, z którego korzystała między innymi Judyta – żona Brzetysława II. W pobliżu leczniczych źródeł założono klasztor Benedyktynek, a pierwsze budynki z basenami kąpielowymi zaczęły powstawać w XVI stuleciu. Po dawnej świetności uzdrowiska niewiele jednak zostało z powodu rozwijającego się przemysłu. Podczas spaceru po mieście można natknąć się na fragmenty zdroju, a także na plac Zamkowy z piękną kolumną morową, duży zamek i kilka ładnych kamienic. Patrząc na pozostałości leczniczych źródeł można sobie wyobrazić, jak przed laty wypoczywał w tym miejscu Goethe i młodziutka żona cesarza Franciszka – Elżbieta Wilhelmina, a Beethoven, Liszt i Chopin koncertowali w zdrojowych pawilonach. Odwiedziny Teplic warto podsumować wizytą w Duchovie, gdzie w tamtejszym pałacu urzędował między innymi słynny Casanova.

Zamek Bezdez – miłośników średniowiecznych zamków z pewnością zainteresuje majestatyczna góra z ruinami potężnego zamku na szczycie. Jeden z najważniejszych czeskich zabytków z epoki gotyku powstał w XIII stuleciu dzięki Ottokarowi II i miał charakter fortecy oraz reprezentacyjnej siedziby króla. 100 lat później posiadłość przeszła w ręce Karola IV, po czym zyskała na znaczeniu w hierarchii czeskich zamków. Kres potędze przyniosła w XVII stuleciu „wojna trzydziestoletnia” oraz czasy rządów pruskich. Przez późniejsze wieki zamkowe mury służyły między innymi mnichom i dzięki użytkowaniu nie popadły w zupełną ruinę. Dojście do zamku nie zajmuje zbyt wiele czasu, więc warto pokusić się o wędrówkę obfitującą w piękne widoki. Na miejscu czeka zamkowy dziedziniec otwierany potężną bramą, kaplica zbudowana na wzór francuskich katedr oraz kilkanaście komnat. Warto zabrać z sobą aparat fotograficzny, by z wysokiej wieży skierować obiektyw na Czeski Raj i zamykające horyzont Karkonosze.

Czeski Raj – nie ma takiego miejsca w Czechach, które nazywane by było „niebem na ziemi”. Już nazwa – Czeski Raj – mówi sama za siebie, a łagodnie pofałdowane podgórze i wyjątkowo zróżnicowana kraina należy do najcudowniejszych miejsc w Europie, gdzie utworzono geopark UNESCO. W trójkącie miast: Mnichovo Hradiste – Turnov – Jicin znajduje się jedyny taki zespół chronionego krajobrazu, tworzący Skalne Miasto. Romantyczna nazwa przylgnęła do uwielbianych przez turystów wzgórz, stromych urwisk, dziwacznych formacji skalnych i starych zamków rozsianych po okolicy. W jednej chwili można przejeżdżać przez zieloną dolinę rzeki i ciasny wąwóz, by już chwilę później podziwiać wyniosły płaskowyż. Nieważne czy preferuje się aktywny wypoczynek, czy bierne leniuchowanie, każdy znajdzie coś dla siebie. Oprócz wymienionych wcześniej miast, które są najlepszym punktem startowym do zwiedzania Czeskiego Raju, na globtroterów czeka tam kilka malowniczo położonych zamków (Trosky, Valdstein, Hruby Rohozec, Kost), punkty widokowe oraz sieć doskonale zorganizowanych szlaków pieszych i rowerowych. Najczęściej odwiedzanymi obszarami są Hruboskalsko i Prachovske Skaly, gdzie zaczynają się trasy turystyczne. Popularna jest także Łabska Trasa Rowerowa ciągnąca się aż do spływu Łaby z Wełtawą i dalej w Karkonosze, a także Złota Ścieżka łącząca najpiękniejsze miejsca. Wystarczy tylko mocno nacisnąć na rowerowe pedały lub chwycić kijki do „nordic walking”, by minąć po drodze dziwne twory piaskowe, kamienne mosty i znajwiskowe formacje kryształów.

Turnov – wygodna baza turystyczna do zwiedzania Czeskiego Raju może pochwalić się licznymi miejscami noclegowymi oraz muzeum z wielkimi zbiorami minerałów i znalezisk archeologicznych. Miasto od wieków związane było z rodami szlacheckimi, które trudniły się handlem, rzemiosłem i produkcją biżuterii z czeskich granatów. W Turnovie znajduje się dodatkowo kilka kościołów i synagoga, a w okolicy można natknąć się na wiele zamków i zabytków architektury wiejskiej. Najbliżej położony jest Hruby Rohozec – jasnożółty zamek, w którym zwiedzającym udostępniono umeblowane komnaty i tarasy.

Jicin – niewielkie miasteczko z początkami sięgającymi XIII wieku reklamuje się jako „miasto bajek” dzięki słynnemu Rumcajsowi, który pochodził właśnie stamtąd, będąc jednocześnie szewcem i rozbójnikiem. Pierwowzorem złego hrabiego z bajki był Albrecht von Wallenstein, a akcja „Rumcajsa” toczyła się w okolicznych lasach. W rzeczywistości Jicin przypadł Albrechtowi zaraz po bitwie na Białej Górze i został przebudowany w stylu włoskiego renesansu. Z dawnych upiększeń zachowała się aleja lipowa prowadząca do Ogrodów Libosadu, rynek z grupą barokowych rzeźb i zamek należący niegdyś do właścicieli Jicina. Wizyta w bajkowym miasteczku nie byłaby zaliczona, gdyby nie pamiątkowe zdjęcie przy znanej z kreskówki Valdickiej Bramie – potężnej budowli będącej jednocześnie wieżą zegarową i wspaniałym punktem widokowym.

Zamek Kost – w jednym z najlepiej zachowanych zamków tzw. szczytowego gotyku przetrwało wiele oryginalnych fragmentów cieszących oczy miłośników fortyfikacji. W turystycznej wyobraźni zamek wzniesiony w XIV wieku przegląda się wodach malowniczego jeziorka, a nad zielonymi lasami dominuje Biała Wieża, pałac i okrągła wieża z kaplicą.

Zamek Trosky – turystom miłującym się w zwiedzaniu średniowiecznych zamków pozostała jeszcze do zgłębienia tajemnica romantycznego grodu Trosky. Warownię wzniesiono na dwóch wulkanicznych słupach, zwieńczonych dwiema strażnicami o swojsko brzmiących  nazwach: Baba i Panna. Chociaż XIV-wieczni architekci z pewnością nie mieli takiej koncepcji budowy, stary zamek wygląda, jak gdyby ktoś go celowo przepołowił. Z obu wież można podziwiać okolicę, w której wprawne oko dostrzeże wejście do jaskini według legend połączonej z zamkiem. W pobliżu można również trafić na zabytkowy młyn Nebakov oraz starą figurkę św. Jana Nepomucena.

Hruba Skala – ważny punkt na mapie turystycznej Czeskiego Raju, na który składa się zamek i skalne miasto rozłożone u jego stóp. Dziwnych tworów skalnych naliczyć się tam można około czterystu, a górująca nad nimi budowla z XIX wieku prezentuje się nad wyraz atrakcyjnie. Do kompleksu należy kościół św. Józefa z cennymi, barokowymi obrazami, natomiast cała okolica naszpikowana jest szlakami poprowadzonymi w skalnym labiryncie. Jeżeli ktoś się zgubi, zawsze może wspiąć się na punkt widokowy Marianska Vyhlidka, by zorientować się w swoim położeniu i odnaleźć właściwą drogę powrotną.

Zamek Valdstejn – najstarsza warownia Czeskiego Raju była siedzibą rodu Markvarticów i została wzniesiona w XIII stuleciu. Z właścicielami zamku spokrewniony był sławny w Czechach Albrecht von Waldstein, za czasów którego zamek przebudowano w stylu neogotyckim. Turystom z pewnością przypadnie do gustu samo wejście do zamku poprowadzone kamiennym mostem ozdobionym barokowymi posągami oraz kaplica św. Jana z cennymi obrazami. Podczas zwiedzania twierdzy można trafić na imprezy kulturalne i koncerty organizowane głównie w sezonie letnim.

Bozkovske Jeskyne – najpiękniejsze jaskinie w północnych Czechach połączone są sztolnią i dzielą się na część Starą i Nową. Turyści przemierzający podziemny świat odsłaniający wapienne przestrzenie podziwiać mogą fantazyjne formy naciekowe i największe w Czechach podziemne jezioro. Punktem orientacyjnym w poszukiwaniu jaskiń jest miejscowość Semily.

Praga – gdzie można poczuć magiczną atmosferę i czar weekendowych wycieczek, jak nie w stolicy Czech? Niejeden turysta po zwiedzeniu Pragi nazwał „miasto o stu wieżach” najpiękniejszą metropolią świata, „klejnotem europejskich stolic”, „Matką Miast” czy „Rzymem Północy”. Cudowne określenia można mnożyć w nieskończoność, podobnie jak podziwiać niekończące się atrakcje. Zwiedzanie można przykładowo rozpocząć od Starego Miasta skupionego wokół Rynku Staromiejskiego, sąsiadującego z wodami Wełtawy, gdzie zachowały się jeszcze domy z XI wieku. W tym miejscu funkcjonowało przed laty targowisko, dzięki któremu w 1338 r. pozyskano środki na budowę Ratusza – dawnej siedziby władz miejskich. Rozpoznawalnym elementem budynku jest najstarszy w Europie zegar astronomiczny Orloj, przyciągający tłumy gapiów przed wybiciem pełnej godziny. Ważnym zabytkiem jest wyjątkowo prezentujący się w nocy, trzynawowy, gotycki kościół Marii przed Tynem, skrywający zabytkowe dzieła sztuki i kościół św. Mikołaja należący do najciekawszych budowli barokowych. Uliczki wokół rynku tętnią życiem przez całą dobę, pełne są sklepów z pamiątkami, niezliczonych barów i knajpek ze smażonym serem. W oczy rzuca się od razu wysoka Brama Prochowa z galeryjką i punktem widokowym, służąca w XVII wieku do składowania prochu strzelniczego. Wyjątkowy jest także ozdobiony przeszkloną kopułą Dom Miejski, uchodzący za symbol „odrodzenia narodowego”. Na powszechnie lubianym deptaku spacerowym, czyli ulicy Celetna, pełniącej również rolę arterii handlowej i komunikacyjnej, zachowało się mnóstwo zabytkowych kamieniczek. Wszystkie szlaki spacerowe prowadzą turystów w jedno z najbardziej rozpoznawalnych miejsc w Pradze, które warto odwiedzić zarówno w dzień, jak i wieczorem. Słynny Most Karola łączący Malą Stranę i Stare Miasto, wsparty na 16 łukach, długi na 500 m, widniejący na wielu kartach pocztowych, nieustannie tętni życiem i wypełniony jest turystami z różnych stron świata, muzykami, aktorami i kramami oferującymi pamiątki. Hradczany – chociaż nie konkurują bezpośrednio ze Starym Miastem, są drugim miejscem najchętniej odwiedzanym i ukochanym przez turystów. Na wysokim wzgórzu górującym nad Wełtawą wzniesiono w IX wieku Zamek Praski, a podgrodzie nazwano właśnie Hradczanami. Obecnie można tam zwiedzić tarasowe ogrody na zboczach, zobaczyć dawne szyldy i odwiedzić piwiarnie skryte w brukowanych zaułkach stromych uliczek. Na Hradczanach przez stulecia rezydowali czescy władcy i właśnie po nich ostało się prawdziwe dziedzictwo kulturowe w postaci architektury i innych bezcennych zabytków. Po przekroczeniu Bramy Zamkowej przed turystami swoje podwoje otwiera swoiste miasto w mieście. Najważniejszy jest sam zamek strzeżony przez gwardzistów w mundurach i tam zgromadzono najcenniejsze dzieła sztuki, których szczegółowe obejrzenie wymaga wręcz kilku dni. Przepiękne Ogrody Królewskie dają wytchnienie w upalne dni, przyjemnie spaceruje się między pierwszym i drugim dziedzińcem oraz pod Bramą Macieja, a wzrok przyciąga kaplica Krzyża Świętego oraz budynek Galerii Obrazów Zamku Praskiego. Do zamkowych murów przytulona jest słynna Złota Uliczka zamknięta z jednej strony Białą Wieżą, a z drugiej Wieżą Dalibora. Turyści przenoszą się tam w przeszłość dzięki maleńkim kamieniczkom zamieszkiwanym przed laty przez alchemików i magów, którzy na zlecenie cesarza Rudolfa II poszukiwali „kamienia filozoficznego” i próbowali produkować złoto. W malowniczym zaułku można poczuć się mistycznie, otwierając miniaturowe drzwiczki, zwiedzając malusieńkie izdebki, kupując wspaniałe pamiątki i sprawdzając czy w Domu nr 22 naprawdę mieściła się pracownia pisarza Franza Kafki. Ulubionym miejscem spacerowym nie tylko mieszkańców Pragi, ale także spacerowiczów, są ogromne tereny zielone rozciągające się na Wzgórzu Petrin. Swobodnie rozrzucone alejki wiodą do licznych atrakcji, z których najbardziej charakterystyczna jest miniaturowa Wieża Eiffla, Labirynt Zwierciadeł, tzw. Mur Głodowy, obserwatorium astronomiczne i kolejka linowa. Ciekawa trasa spacerowa prowadzi również głównymi uliczkami i zaułkami dzielnicy Mala Strana, której główny rozwój budownictwa nastąpił w 1620 r., po bitwie pod Białą Górą, gdy habsburska szlachta umacniała swoją obecność w mieście. Punktem startowym jest najczęściej rynek Malostranske namesti, na którym przeważają barokowe pałace i kamienice. W sercu Malej Strany wznosi się najwspanialsza barokowa świątynia Pragi, jaką jest kościół św. Mikołaja wzniesiony przez najsłynniejszych architektów. Warto także przyjrzeć się zdobieniom poszczególnych pałaców, wypić piwo w browarze U św. Tomasza i zobaczyć przynajmniej z zewnątrz pozostałe kościoły. Wiele uroku ma również Nowe Miasto z ulubionym przez turystów placem Wacława, który jest w sumie szerokim bulwarem pełnym restauracji, barów i sklepów. Tam odbywają się manifestacje organizowane przez mieszkańców Pragi i tam znajduje się olbrzymi konny pomnik św. Wacława, któremu towarzyszą figury czeskich świętych. Dumą wszystkich Czechów jest Muzeum Narodowe, będące jednocześnie symbolem czeskiego „odrodzenia narodowego” i miejscem, w marmurowych wnętrzach którego zgromadzono prawdziwe skarby historii, sztuki i muzyki Czech, Moraw oraz Słowacji. Z placem sąsiadują także budynki Opery Państwowej, Teatru Narodowego i działającej od 1499 r. najsłynniejszej piwiarni w Pradze – U Fleku. Największym rynkiem w mieście jest natomiast plac Karola, z jedną z największych budowli późnogotyckich, czyli Ratuszem Nowomiejskim, który był świadkiem wybuchu „wojen husyckich”. Jeżeli ktoś interesuje się historią muzyki powinien zajrzeć do Muzeum Antonina Dvoraka, a jeśli komuś nie po drodze mierzenie się z pamiątkami po kompozytorze, może zasiąść w rozsławionej przez Haszka i jego dzielnego wojaka Szwejka restauracji U Kalicha. Turyści często odwiedzają także tajemniczy Josefov, czyli dawną, hebrajską dzielnicę, w której Żydzi mieszkali już od średniowiecza. Znaną dzielnicą jest także Wyszehrad – dawna, legendarna siedziba króla Kroka, którego córka Libiusza przewidziała powstanie miasta. Obecnie nad Wełtawą królują pozostałości zamku Przemyślidów, a na uwagę zasługuje kilka kościołów, rotunda św. Marcina, Cmentarz Wyszehradzki i pałac Troja, z którego blisko jest do praskiego ZOO. Alternatywą dla Starego Miasta jest dzielnica Zizkov – nieco inny świat z zacisznymi ulicami, na których toczy się zwyczajne życie mieszkańców Pragi. Warto dodatkowo wspiąć się na wzgórze Vitkov, które jest nie tylko ważnym miejscem historycznym, ale także widokowym i spacerowym, niemniej na Pragę najlepiej spojrzeć z tarasu widokowego mierzącej ponad 200 m Wieży Telewizyjnej. Możliwości jest naprawdę i wiele, więc trzeba przygotować się pod względem kondycyjnym do wielogodzinnych spacerów i zakupić dobrą mapę z wszystkimi najważniejszymi miejscami. Należy pamiętać, że każda dzielnica ma zupełnie inne oblicze, odrębną historię i w każdej można znaleźć architektoniczne perełki. A może zwiedzania wcale nie trzeba planować, tylko oddać się romantycznej wędrówce i krążyć godzinami wraz z „genius loci” – opiekuńczym duchem miasta,  między dziełami stworzonymi przez czołowych architektów z całego świata...

Drezno (Niemcy) – dla wielu turystów jednym z najpiękniejszych miast w Niemczech jest stolica Saksonii, która została zniszczona podczas II wojny światowej, ale w pełnej chwale podniosła się z gruzów. Określenia „cud nad Łabą” czy „Florencja nad Łabą” nie są bezzasadne. Zwiedzającego może wręcz zdumieć ilość skarbów kultury, zgromadzonych w jednym mieście przez stulecia, tym bardziej że wplecione są w cudowny krajobraz miejski i przyrodniczy. Stolica zawsze oczarowuje swoich gości mieszanką tradycji i nowoczesności, która doskonale wkomponowana jest w piękne jak marzenie śródmieście. Tereny niedaleko granicy czesko-niemieckiej należały przed wiekami do Serbów Łużyckich, natomiast o słowiańskim pochodzeniu przypomina dawna nazwa – Drazdany (Drężdany). Przełomową datą dla historii miasta był rok 1485, gdy rezydencję założyła tam dynastia Wettinów, zaczął się dynamiczny rozwój, a starówka zyskała wiele przepięknych budowli i zmieniała swoje oblicze. Prawdziwy pogrom nastąpił jednak pod koniec II wojny światowej, kiedy po alianckich nalotach większość miasta znikła z powierzchni ziemi, niemniej szczegółowa rekonstrukcja zabytków powoduje czysty zachwyt. Drezno ze względu na historyczne korzenie zwane jest „miastem baroku”, co można stwierdzić obserwując panoramę znak rzeki Łaby, spiętej XVIII-wiecznym mostem Augusta. Z tego miejsca można od razu wybrać się na rekreacyjny rejs statkiem, niemniej jeśli ktoś nie może się doczekać zwiedzania, powinien od razu skierować się na Tarasy Bruhlowskie – doskonałe miejsce spacerowe, powstałe jako tereny wypoczynkowe saksońskich władców. Stamtąd już blisko na reprezentacyjny Schlossplatz prowadzący do katedry Trójcy Świętej – monumentalnego kościoła dworskiego, wzniesionego na zamówienie Augusta Mocnego. Świątynia z pewnością hipnotyzuje nietypową sylwetką kojarzącą się z tortem i może zainteresować wnętrzem skrywającym ciekawy ołtarz, ogromne organy i krypty rodu Wettinów. Zaraz obok wznosi się Residenzschloss, czyli potężny, nieregularny zespół budowli, w których przed wiekami rezydowali władcy, a obecnie mają miejsce czasowe wystawy. Doskonałym punktem widokowym jest wieża Hausmannsturm, natomiast wśród pomieszczeń pałacu warto zwrócić uwagę na Komnatę Lustrzaną, słynny skarbiec królów zwany Zielonymi Podziemiami i oszałamiające zbiory tematycznych kolekcji. Następnym punktem na trasie może być przykładowo plac Teatralny i gmach Opery Państwowej, porywającej do tańca wspaniałym włoskim barokiem i rozbrzmiewającą niekiedy muzyką z „Latającego Holendra” Ryszarda Wagnera. Wielu turystów fotografuje się przy okazji przy konnym pomniku saksońskiego króla Jana i rusza z werwą na zwiedzanie najsłynniejszej budowli w Dreźnie, czyli założenia pałacowego o dumnej nazwie Zwinger. Obszerny dziedziniec, będący wymarzonym miejscem spacerowym, otaczają barokowe pawilony, bramy i inne budowle powstałe w XVIII stuleciu dzięki estetycznemu gustowi Augusta Mocnego, który potrzebował miejsca do organizowania turniejów rycerskich oraz świąt. Obecnie mieści się tam kilka wybitnych kolekcji z Galerią Malarstwa Dawnych Mistrzów na czele (dzieła m.in. Rafaela, Tycjana, Rubensa, Rembrandta, El Greco). Dziedziniec ozdobiony jest Bramą Koronną, licznymi rzeźbami, fontannami i galeriami, z których można spojrzeć na budowlę z wyższej perspektywy. Chociaż Stary Rynek znajduje się w cieniu przepięknych budowli, warto tam podążyć ze względu na ratusz z tarasem widokowym oraz olbrzymi gmach Kulturpalast, w którym odbywają się koncerty z muzyką poważną. Na placu często rozkładają się drewniane kramy z różnościami, więc jeśli trafi się na kiermasz warto zapytać kupców o jakiś regionalny przysmak. Trasa spacerowa prowadząca w pobliżu kilku ważnych świątyń (kościół św. Krzyża i kościół Matki Bożej), dociera do Albertinum – dawnego arsenału królewskiego z interesującymi ekspozycjami muzealnymi, niemniej ciekawe ekspozycje i budowle znajdują się także po drugiej stronie mostu Augusta, w dzielnicy Neustadt (Muzeum Prehistorii, Pałac Japoński, Państwowe Muzeum Etnograficzne i wspaniałe fontanny na Albertplatz). Zabytkowych budynków o wysmakowanych bryłach w Dreźnie jest znacznie więcej, niemniej nie należy zapominać o wspaniałych filharmoniach, teatrach, salach koncertowych i dziesiątkach innych muzeów pełniących funkcje kulturalne. Ponadto warto: zajrzeć do największego parku w Dreźnie Grosse Garten z ogrodem botanicznym, zaprowadzić dzieci do interesującego zoo i pojeździć rowerem po terenie rozległego Dresdner Heide. W obrębie miasta i wzdłuż Łaby rozciągają się również wspaniałe tereny spacerowe oraz łatwo można znaleźć Elberadweg – trasę rowerową bardzo dobrze oznakowaną i zaliczającą się do jednej z najpiękniejszych w Europie. Oferta rozrywkowa w postaci pubów, barów i dyskotek również prezentuje się atrakcyjnie, więc warto zarezerwować miejsce noclegowe co najmniej na kilka dni.

Najczęściej Zadawane Pytania

Kiedy najlepiej jechać w Góry Izerskie?
Czechy i Góry Izerskie są kierunkiem całorocznym, gdyż dysponują doskonale zorganizowaną bazą noclegową oraz infrastrukturą turystyczną zarówno w okresie letnim, jak i zimowym. W okresie wiosennym oraz we wrześniu najlepiej zwiedza się miasta, aczkolwiek w lecie odbywa się najwięcej festiwali i imprez kulturalnych. Dla turystów pragnących poznać winiarskie szlaki Czech najlepszym okresem jest wczesna jesień. Klimat w Czechach jest zazwyczaj ciepły, lata bywają gorące i przedłużają się do cudownej jesieni, a zimy zdarzają się srogie i wtedy w kurortach górskich pojawia się najwięcej miłośników białego szaleństwa.

Region jest o tyle ciekawy, że praktycznie o każdej porze roku odbywają się liczne imprezy zarówno te sportowe, jak i kulturalne. Przykładowo można wziąć udział w prestiżowej imprezie narciarstwa biegowego „Sprintem w Libercu” (I) lub jarmarku rękodzieła i sztuk wszelakich „Izerski wnet”.

Jaka waluta obowiązuje w Czechach i jakie są orientacyjne ceny?
Obowiązującą walutą Cech jest korona czeska (CZK) 1 CZK = 100 halerzy. Ceny są zróżnicowane w zależności od kategorii lokalu, wielkości miasta i atrakcyjności turystycznej danego miejsca, niemniej porównywalne są do cen w Polsce.

Gdzie i jakie pamiątki kupić w Czechach?
W Czechach znajduje się mnóstwo antykwariatów, w których można znaleźć nie tylko interesujące rupiecie, ale także wysokiej jakości antyki. W każdej liczącej się miejscowości turystycznej można także nabyć najróżniejsze gatunki piwa czy klasyczną już pamiątkę, jaką jest Beherovka lub butelka dobrego wina z Moraw. Szczególnie zabytkowe browary i winiarnie oferują różnego rodzaju dodatki kolekcjonerskie, unikalne kufle piwa oraz inne bibeloty. Za niewielkie pieniądze można kupić wysokiej jakości szkło i kryształy, które w Czechach są powszechnie dostępne, a mając tak szeroki wybór można bez problemu znaleźć coś w swoim guście. Dostępne są także kamienie szlachetne takie jak granaty, rubiny czy bursztyny. Turyści rozglądają się za smakołykami, więc na każdym kroku oferowana jest tzw. studencka czekolada, okrągłe andruty pochodzące z uzdrowiska Karlove Vary czy wafelki „zlate oplatky”. W wielu odmianach występuje ser pleśniowy hermalin, a knedliki czeskie na stałe wpisały się na listę pamiątek przywożonych z tego kraju. Drewniane zabawki, wyroby ceramiczne, sztućce i naczynia ozdabiają motywy ludowe i za takim asortymentem najlepiej rozglądać się na festynach i ludowych imprezach. W miejscowościach zdrojowych natomiast bez ograniczeń handluje się wodą mineralną oraz rozmaitymi gadżetami związanymi z uzdrowiskiem.

Jaki czas obowiązuje w Czechach?
W Czechach obowiązuje taki sam czas jak w Polsce.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Jak poruszać się po Czechach?
Czechy są doskonale skomunikowane pod względem kolejowym zarówno w zakresie międzynarodowym, jak i krajowym. Podróżowanie pociągiem nie jest drogie i w niektórych przypadkach można korzystać z ofert specjalnych. W większych miastach można przemieszczać się za pomocą autobusów, tramwajów i popularnych trolejbusów. Autobusy przewoźników państwowych i prywatnych docierają do najmniejszych miejscowości, a ruch między najpopularniejszymi regionami i atrakcjami turystycznymi odbywa się bez zastrzeżeń. Uznawane jest polskie i międzynarodowe prawo jazdy, zielona karta nie jest wymagana, drogi są dobrej jakości i rozwinięta jest gęsta sieć płatnych autostrad. Za korzystanie z autostrad i dróg szybkiego ruchu należy wcześniej uiścić wymaganą opłatę (winiety w postaci nalepek na szybę można kupić na każdej stacji benzynowej). Bez problemu można wypożyczyć samochód, który najlepiej wcześniej zamówić przez internet, wystarczy mieć ukończone 21 lat i posiadać odpowiedni dokument tożsamości (dowód osobisty lub paszport).

Jakie ograniczenia celne są w Czechach?
Przepisy celne w Czechach i przewoź towarów podlega ograniczeniom ilościowym na ogólnych zasadach przejętych w Unii Europejskiej. Dopuszczalne są limity: 10 l spirytusu, 20 l mocniejszego alkoholu, 90 l wina, 110 l piwa, 800 szt. papierosów, 200 cygar, 1 kg tytoniu.

Jakie dokumenty potrzebne są w razie konieczności skorzystania ze służby zdrowia w Czechach?
Służba zdrowia, zarówno prywatna jak i publiczna jest w Czechach ogólnodostępna. Przed wyjazdem można starać się w oddziale NFZ o wyrobienie Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego (EUKZ), która daje możliwość korzystania z podstawowej służby zdrowia w przychodniach i szpitalach. Warto jednak wykupić prywatne ubezpieczenie kosztów leczenia, które w razie konieczności pokryje wyższe koszty i transport medyczny. Jeżeli posiadamy ubezpieczenie prywatne należy zapoznać się z jego warunkami, gdyż w większości przypadków ubezpieczeniem objęte są koszty leczenia powyżej pewnych kwot, które należy samemu opłacić. Szczegółowe informacje o EKUZ zamieszczone są na stronach internetowych NFZ: www.nfz.gov.pl

Ze względu na inną florę bakteryjną należy starannie wybierać restauracje lub jadać w hotelach i przestrzegać podstawowych zasad higieny. Turyści powinni pić wyłącznie wodę butelkowaną, ewentualnie gotowaną co najmniej 10 min. Szczepienia ochronne nie są wymagane i nie ma zagrożeń sanitarno-epidemiologicznych, niemniej przed wyjazdem warto sprawdzić czy szczepienia nie są zalecane sezonowo.

Ważne informacje MSZ

Dokumentem uprawniającym do pobytu na terenie Czech jest dowód osobisty lub paszport (o ile nie posiadamy dowodu). Obowiązują te same co w innych krajach Unii Europejskiej przepisy dewizowe oraz nie ma obowiązku meldunkowego, jeżeli pobyt na terenie kraju nie przekracza 90 dni.

Szczegółowe i aktualne informacje można znaleźć na stronie Ministerstwa Spraw Zagranicznych: www.msz.gov.pl lub na stronie ambasad i konsulatów.

Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Czeskiej
Czechy, Praga, Valdštejnska, 118 00
Tel.: +420 257 099 500 Tel. dyżurny: +420 257 099 500 Faks: +420 257530399
praga.amb.sekretariat@msz.gov.pl
www.praga.msz.gov.pl

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Instytut Polski w Pradze
Czechy, Praga, Malé náměstí 1, 110 00
Tel.: +420 224 214 708 Tel. dyżurny: +420 224 212 274 Faks: +420 224 223 010
praga.ip.sekretariat@msz.gov.pl
www.polskyinstitut.cz

Konsulat Honorowy Rzeczypospolitej Polskiej w Brnie
Czechy, Brno, Koliště 13, 602 00 Brno
Tel.: +420 549495976
petr.mrkyvka@law.muni.cz konsulatbrno@wp.pl

Konsulat Generalny Rzeczypospolitej Polskiej w Ostrawie
Czechy, Ostrawa, Blahoslavova 4, 701 00
Tel.: +420 596 118 074 Tel. dyżurny: +420 596 118 074 Faks: +420 596 118 073
ostrawa.kg.sekretariat@msz.gov.pl
www.ostrawa.msz.gov.pl

Góry Orlickie

Jeseniki

Karlove Vary

Las Czeski

Morawy

Praga

Rudawy

Szumawy

Wysoczyzna

Czechy: Czechy Południowe , Czechy Środkowe , Czeska Szwajcaria , Czeskie Karkonosze , Góry Izerskie , Góry Orlickie , Jeseniki , Karlove Vary , Las Czeski , Morawy , Praga , Rudawy , Szumawy , Wysoczyzna

Wybierz region Czechy Południowe , Czechy Środkowe , Czeska Szwajcaria , Czeskie Karkonosze , Góry Izerskie , Góry Orlickie , Jeseniki , Karlove Vary , Las Czeski , Morawy , Praga , Rudawy , Szumawy , Wysoczyzna