Kraj Czechy

Stolica: Praga
Waluta: korona czeska (CZK) 1 CZK = 100 halerzy
Wiza: wiza nie jest wymagana
Język: czeski
Napięcie: 230 V
Powierzchnia: 78 866 km²
Ludność: 10,5 mln

Czechy Południowe

Czechy Środkowe

Czeska Szwajcaria

Czeskie Karkonosze

Góry Izerskie

Góry Orlickie

Jeseniki

Karlove Vary

Las Czeski

Morawy

Praga

Rudawy

Szumawy

Wysoczyzna

Urok nizin i wypoczynek powiązany ze zwiedzaniem w „Zielonym sercu Czech”.

Informacje ogólne

Dzięki temu, że Wysoczyzna jest najmniej zurbanizowaną częścią kraju, nosi miano „Zielonego serca Czech” i za sprawą turystycznych atrakcji zasługuje na wyjątkową uwagę. Kraina w wielu miejscach jest dzika, pełna zaskakujących widoków, łagodnych wzgórz, płytkich dolin, lasów, potoków i stawów. Północ regionu jest bardziej górzysta, natomiast w głębi znajduje się mnóstwo interesujących miast zachowujących podstawowe elementy turystyczne: przyjemny rynek z kawiarniami, zabytkowy ratusz i kościół, muzeum regionalne oraz jakiś dobrze zachowany zespół architektoniczny. Wokół tego rozpościerają się ciekawe przyrodniczo obszary, odwiedzane chętnie przez miłośników wypoczynku na łonie natury. Ponadto Wysoczyzna jest doskonałą bazą wypadową do skalnych miast oraz na górskie szlaki Karkonoszy lub Gór Orlickich.

Można powiedzieć, że Wysoczyzna położona jest między dwiema historycznymi krainami: Czechami i Morawami, granicząc na północy z Polską i rozpościerając się na południe aż po Austrię. Znajduje się tam ponad setka rezerwatów przyrody i kilka parków narodowych, m.in.: dolina Doubrava, zbiornik wodny Darko czy rezerwaty Stvoridla i Zdarske Vrchy. Powietrze jest tam wyjątkowo świeże, gdyż największa aglomeracje takie jak Praga, Brno czy Wiedeń znajdują się w znacznej odległości.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Historia regionu ściśle związana jest z miastem królującym nad Wysoczyzną, czyli Hradec Kralove i tam, u zbiegu rzek Orlicy i Łaby, należy szukać najznamienitszych zabytków. Klimat starówki i wąskich uliczek wspomagany jest ciekawym architektonicznie śródmieściem, muzeami, galeriami i wieloma innymi atrakcjami. Hradec Kralove pełni również funkcję najważniejszego ośrodka administracyjnego, przemysłowego, akademickiego i kulturalnego tej części kraju. Główne miasto Czech Wschodnich zalicza się do najstarszych zespołów miejskich, gdyż ufortyfikowany gród znajdował się w tym miejscu jeszcze przed powstaniem państwa czeskiego w X wieku, przy szlaku przebiegającym z Krakowa do Pragi. W XI stuleciu wybudowano zamek oraz kościół św. Jana Chrzciciela, w mieście przebywali kolejni królowie, a później mieszkały wdowy po zmarłych monarchach i stąd właśnie pochodzi nazwa – Gród Królowych. Wysoka ranga miasta świadczy o obecnym planie urbanistycznym i murach miejskich wzniesionych dla obrony zgromadzonego bogactwa. W czasie „wojen husyckich” (XV w.) Hradec był ważnym ośrodkiem husytyzmu, a „wojna trzydziestoletnia” doprowadziła do znacznych zniszczeń, co z kolei przyczyniło się do renesansowej odbudowy. Niestety najazdy pruskie spowodowane konfliktem między Marią Teresą i królem Fryderykiem II w znacznym stopniu zniszczyły region i negatywnie wpłynęły na rozwój gospodarczy. W XIX wieku rozebrano fortyfikacje i stworzono pierwsze połączenie kolejowe, a na początku XX stulecia, na prawym brzegu Łaby, powstała nowa dzielnica z modernistyczną architekturą. Na starówkę składają się w sumie dwa rynki, przy których ulokowało się kilka ciekawych zabytków. Najważniejszym z nich jest katedra św. Ducha – monumentalna, gotycka budowla z dwiema bliźniaczymi wieżami, zbudowana w XIV wieku z cegły, co jest architektoniczną rzadkością. Warto zaglądnąć do wnętrza ze sklepieniem ozdobionym herbami i pięknym ołtarzem, by poczuć ducha historii drzemiącego w starych murach. W pobliżu świątyni wznosi się Biała Wieża z ogromnym dzwonem, z której widok na starówkę jest godnym polecenia tematem na zdjęcie. Trudy wspinaczki na wieżę można później złagodzić chłodnym napojem wypitym w pobliskim browarze – Mestsky Pivovar. Na rynku znajduje się również ratusz, pałac biskupi i kaplica św. Klemensa. Po spożyciu posiłku w którejś z arkadowych restauracji, można przespacerować się wąskimi uliczkami, w celu zobaczenia wspaniałych kamieniczek z własnymi nazwami i historiami. Przykładowo warto zwrócić uwagę na Dom U Niebieskiej Gwiazdy, Dom U Złotego Lwa, Dom U Czarnego Orła czy Dom U Białego Jednorożca, by przekonać się, że miasto żyje własnym życiem i zwraca na siebie uwagę ciekawą architekturą. Naprzeciwko kościoła jezuickiego z XVII wieku wznosi się Galeria Sztuki Współczesnej uchodząca za najlepiej wyposażoną w kraju i tam można spędzić kilka estetycznych uniesień. A gdy zbytnio doskwiera upał, warto zajść do zacisznego parku – Jiraskove Sady i spojrzeć na magiczne miejsce, gdzie Orlica wpada do Łaby. Jeżeli ktoś ma więcej czasu, może z powodzeniem wyruszyć na zwiedzanie Nowego Miasta, do którego prowadzi most Praski. Znajduje się tam Muzeum Czech Wschodnich z makietą pokazującą miasto w XIX wieku i plac Masarykovo namesti z modernistycznym wyglądem. Wraz z małymi dziećmi warto przenieść się do odległej Amazonii – zapewnia to Obri akwarium ze szklanym tunelem pod powierzchnią wody i mnóstwem przedstawicieli z najodleglejszych zakątków świata. W Hradec Kralove często rozbrzmiewają dźwięki saksofonu, klarnetu i fortepianu, regularnie organizowane są cenione imprezy muzyczne oraz szereg wydarzeń kulturalnych, na których potrzeby udostępniona jest dobra baza noclegowa o każdym standardzie.

Kuchnia

Turystom o dużych aspiracjach kulinarnych kuchnia czeska ma do zaoferowania naprawdę wiele. Na wakacje w Czechach z pewnością trzeba zabrać duży apetyt, gdyż wachlarz smaków kryjący się w regionalnych potrawach jest całkiem spory. Ogólnie można przyjąć, że tradycyjny obiad składa się z trzech dań. Po zupie podawane jest drugie danie najczęściej w postaci gulaszu z knedlikami i kapustą, a na deser strudel z jabłkami lub słodki naleśnik. Jednak jest to jedynie utarty schemat, który warto nieco rozbudować podczas biesiadowania w czeskim lokalu.

W potrawach wyraźnie zapisała się historia kraju, który przez długi okres znajdował się pod wpływem Austro-Węgier i Niemiec, a po II wojnie światowej przez wiele lat połączony był ze Słowacją. Kulinarne wpływy sąsiadów oraz własne doświadczenia stworzyły ciekawą mieszankę zachowaną w staroczeskich przepisach kultywowanych w wielu wyśmienitych karczmach.

Tradycyjne dania przyrządzane według starych receptur najlepiej testować w typowych restauracjach (restaurace), gospodach (hospody) czy piwiarniach (pivnice). Kuchnia czeska oferuje szeroki wybór mięs, gulasze, pieczenie z polędwicy w śmietanie (svickova na smetane), wołowinę, wieprzowinę i cielęcinę. Pod wieloma postaciami można konsumować drób, a także różnego rodzaju roladki, faszerowaną kaczkę czy smażone kotlety (veprovy rizek). Tradycyjnymi knedlikami, pochodzącymi jednakże z kuchni niemieckiej, zajadał się niejeden turysta, ale warto pamiętać, że ten wyjątkowy przysmak na talerzu może pojawić się w postaci bułczanej – kouskovy knedlik i ziemniaczanej – bramborovy knedlik. Knedliki najczęściej gotuje się na parze i kroi na kromki, a podaje również na słodko z owocami lub ze śmietaną, chociaż innych kombinacji nie sposób zliczyć.

Korzystanie z sieci „fast foodów” to w Czechach grzech, niemniej w kryzysowej chwili warto pozbyć się głodu za sprawą czeskiej wersji hot-doga, czyli parówki w bułce – parek v rohliku. Jednak każdy porządny obiad powinien zaczynać się od zupy (polevki) i tutaj czescy kucharze mogą pochwalić się bulionem z różnych mięs i ryb, zupami doprawianymi śmietaną albo zasmażką, wyśmienitą kartoflanką (bramboracka), osławioną czosnkową (cesnakova polevka), grzybową (houbova polevka), zupą z soczewicy (cockova) lub flaczkami (drstkova polevka). Prawdziwy głodomór nie pogardzi dużych rozmiarów golonką – pecene koleno, a jeśli ktoś nie przepada za mięsem, może codziennie zajadać się wyjątkowym i uchodzącym za czeskie dobro narodowe smażonym serem – smazeny syr, otoczonym w złocistej panierce. W czym tkwi czar tego prostego dania nie wiadomo (chociaż jego przyrządzanie nie jest wcale takie łatwe i trzeba wykazać się niemałą zręcznością, by ser nie wylał się z panierki), ale w karcie dań można także znaleźć ser pleśniowy – smazeny hermelin lub ser z plasterkiem szynki – pastyrsky syr. Przyjęło się, że takie smakołyki najlepiej komponują się z krokietami ziemniaczanymi (bramborove krokety) lub po prostu ze zwykłymi frytkami (hranolky). Do bardziej wyszukanych potraw należy smażony karp, pstrąg pieczony na maśle z kminkiem, dziczyzna czy bażanty. Warto także spróbować nieco lżejszych potraw, takich jak naleśniki (palacinky) czy racuchy pod różną postacią (livance).

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Dla wegetarian kucharze z Czech polecają pure z grochu (hrachova kase), smażonego kalafiora, soczewicę na kwaśno lub knedliki z jajkiem czy placki ziemniaczane (bramboraki), do których można zamówić typowe zestawy sałatek z pomidorów, ogórków oraz marynowanych lub konserwowych jarzyn. Tradycyjnym, czeskim łakociem jest wafel karlowski (karlovarky oplatek), a desery są w Czechach przedłużeniem błogiego stanu. Najlepiej smakuje czeskie ciastko o nazwie „trumienka”, czyli rakvicka, jabłkowy strudel i bułeczki z powidłami.

Czeskie piwo! – to określenie spędza sen z powiek niejednemu piwoszowi, a każdy miłośnik tego trunku nawet przez sen wyśpiewa wszystkie najważniejsze marki, chociaż wszystkich gatunków nie sposób wymienić. Jednym tchem można wymówić takie słowa jak Staropramen, Budvar, Pilsner Urquell, Kozel, Litovel, Holba, Radegast, Primator, Zlaty Bazant czy Svijany, a praktyki stosowane przy ważeniu tych zacnych trunków znane są na całym świecie, dzięki czemu Czechy uchodzą za wyjątkowy raj piwowarstwa z tradycjami sięgającymi początków XI w. Czeski chmiel od wieków miał wyjątkowy aromat i rzadko spotykany, gorzki smak, o którym przekonał się Karol IV i zezwolił produkcję klasztorom oraz królewskim miastom. Browary budowała również szlachta, a piwa jasne (svetle), ciemne (tmave), jęczmienne, pszeniczne czy miodowe z całą paletą ekstraktu (najczęściej zamawia się „dziesiątkę” i „dwunastkę”) wygrywają światowe rankingi. Nie sposób zatem przejść obojętnie obok starej gospody, w której przemiła Czeszka ubrana w tradycyjny strój zaproponuje klarowny napój o idealnym kolorze z pianą „na dwa palce”. Wiadomo, że piwo wzmaga głód, który najlepiej zniwelować serem piwnym o niecodziennym smaku i zapachu albo marynowanymi parówkami o dosyć makabrycznej nazwie „topielce” – utopence, nad którymi w zadymionej „hospodzie” pochyla się najczęściej pierwowzór słynnego „Wojaka Szwejka” – fikcyjnej postaci stworzonej przez Jaroslava Haska.

Oprócz gospód i niewielkich browarów, które ważą własne piwa, w Czechach można także znaleźć winiarnie serwujące wykwintny owoc najsłynniejszych winnic. Patronem czeskich winiarzy jest książę Wacław, najznamienitszymi bukietami zachwycał się Karol IV, a najlepsze bukiety pochodzą z okolic miast: Znojmo, Valtice, Hodonin, Litomierzyce czy Melnik. Duże i znane winnice znajdują się także w Roudnicach, w okolicach Mostu i Litomeric. Najczęściej kupowanymi winami są czerwone: Svatovavrinecke, Zweigeltrebe, Andre, Rulandske modre czy Frankova, oraz białe: Rulandske sede, Muskat moravsky, Veltlinske Zelene czy Ryzlink vlassky. Czeskie wódki nie cieszą się dużą popularnością, niemniej światowej sławy Beherovka zawsze jest chętnie kupowana i przywożona jako pamiątka z wycieczki. Warto także rozglądnąć się za czeskim rumem, gorzkim, żołądkowym likierem o nazwie fernet czy absyntem.

Tradycje kulinarne, piwowarskie i winiarskie są w Czechach szanowane i kultywowane od setek lat, dlatego zwiedzając czeskie miasta warto zwracać uwagę na tradycyjne gospody i restauracje o wieloletnich tradycjach, poświęcić czas na wizytę połączoną z degustacją w którymś z zabytkowych browarów lub też wybrać się na któryś ze „Szlaków Winiarskich Moraw”.

Obyczaje

Na Czechy składają się trzy wielkie regiony (Czechy, Morawy i Śląsk), w których można poznać fascynujących ludzi. Są to najczęściej Czesi, aczkolwiek do mniejszości narodowych należą również Słowacy, Morawianie, Polacy i Niemcy. Mieszkańcy Czech uchodzą za ludzi spokojnych, inteligentnych, z dużym poczuciem humoru i zamiłowaniem do rozmaitego hobby. Są także dumni ze swojej narodowości, przywiązują ogromną wagę do wartości patriotycznych, niemniej należą do liberalnego społeczeństwa. Kultura czeska znana jest na całym świecie, podobnie jak kino i zamiłowanie do bajek.

Ogólnie Czesi nie są zbyt religijni (większość to ateiści) i posługują się językiem, który wraz polskim, słowackim i łużyckim należy do grupy języków zachodniosłowiańskich. Czeski herb odzwierciedla koleje historyczne kraju i skład etniczny, występujący w nim lew symbolizuje historyczne republiki, orzeł na niebieskim tle Morawy, a na złotym Śląsk. Święta w większości związane są z ważnymi wydarzeniami państwowymi i historycznymi, a najhuczniej obchodzi się Nowy Rok, szczególnie na placu Wacława w Pradze. Każdy może wziąć udział we wrześniowym winobraniu (święto młodego wina, tzw. „burcaka” najpopularniejsze jest na Morawach, a impreza stanowi najlepszą okazję do biesiadowania i degustacji wielu gatunków wina) czy też wydarzeniu zwanym „masopust”, kiedy w okresie od Trzech Króli do Środy Popielcowej obowiązuje intensywna konsumpcja mięsa.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Czesi uwielbiają spędzać czas  w gronie rodziny i przyjaciół, a także w oberżach i winiarniach. Biesiadując w czeskich „hospodach” warto pamiętać, że Czesi mają w zwyczaju zapisywanie wypitej ilości piw na rachunku – kelner za wypite piwo stawia kreskę i podczas płacenia zlicza wypite kufle. Za potwarz uważane jest wejście do „hospody” w czapce oraz dolewanie świeżego piwa do niedopitych resztek. Zwyczajowo kelnerowi zostawia się napiwek wysokości 10-15% sumy podanej na rachunku, z zaokrągleniem tej kwoty w górę. Podczas wydawania reszty można także powiedzieć „dziękuję”, co będzie dla kelnera sygnałem, by zatrzymał resztę jako napiwek. Warto pamiętać, iż w niektórych lokalach płaci się za wszystkie dodatki, więc jeżeli czegoś nie zamawialiśmy, a kelner postawił na stole paluszki, orzeszki itp., lepiej zapytać czy za to płacimy i ile kosztuje. Dobrym zwyczajem jest mówienie „dzień dobry” przy wchodzeniu do gospody, sklepu czy winiarni oraz wchodzenie do niektórych lokali przed kobietami, by rozpoznać wcześniej nieznane miejsce. Turyści podróżujący po Czechach mogą być pod wrażeniem bogatego życia kulturalnego i intensywności imprez rozrywkowych, co z pewnością sprzyja turystyce i zachęca miłośników dobrej zabawy do zwiedzania jak największej ilości miejsc. W tej dziedzinie króluje z pewnością Praga, Brno i Ołomuniec.

Wiele świątyń jest nie tylko miejscem kultu, ale i atrakcją turystyczną, dlatego przed zwiedzaniem lepiej sprawdzić czy akurat nie odbywa się jakieś nabożeństwo. W większości przypadków specjalny ubiór nie jest wymagany, z wyjątkiem synagog, gdzie rozdawane są jarmułki. W Czechach najlepiej jest zachowywać się grzecznie i uprzejmie, nie wyróżniając się zbytnio swoimi poglądami i zachowaniem, to wtedy można również liczyć na uprzejmość i takie samo traktowanie.

Aktywny wypoczynek

Wysoczyzna jest stosunkowo łagodną krainą, dlatego najlepiej będą się tam czuli miłośnicy niewymagających form aktywnego spędzania wolnego czasu. Bez problemu można wybrać się na wycieczkę rowerową oraz zwiedzić okolicę pieszo lub konno, niemniej najpopularniejsze jest zwiedzanie miast i zamków, których w okolicy nie brakuje.

Wycieczki Fakultatywne

Kuks – zespół barokowych budowli górujących nad okolicą jest pozostałością po XVIII-wiecznym uzdrowisku założonym przez hrabiego Franza von Sporck. Prywatny kurort bardzo szybko stał się spełnieniem wypoczynkowych marzeń i leczniczymi źródłami przyciągał takie sławy jak Beethoven czy Bach. Niestety bajkowy sen Sprocka przeminął wraz z powodzią, która zniszczyła większość zabudowań, niemniej to wszystko, co pozostało po kataklizmie, nadal robi wrażenie. Uwagę przyciąga dawny szpital z kościołem Trójcy Świętej oraz zespół słynnych rzeźb zdobiących taras z widokiem na okolicę. Posągi dłuta Matthiasa Brauna przedstawiają postacie kobiece, składają się na dwa kontrowersyjne cykle zatytułowane „Cnota i Występek” i być może wzbudzą zainteresowanie miłośników historii sztuki. Ponadto warto zwiedzić zabytkową aptekę, w której mieści się Muzeum Farmacji oraz wypielęgnowany ogród zachęcający cieniem do wypoczynku.

Betlem – turyści odwiedzający Kuks zaglądają również do pobliskiej miejscowośći, gdzie rzeźbiarz Matthias Braun na zlecenie hrabiego Sporcka wykonał grupę barokowych rzeźb. Mimo zniszczeń, kamienne rzeźby stanowią jedyny taki zespół łączący sztukę i przyrodę, będąc tym samym powodem krótkiej przechadzki.

Dvur Kralove nad Labem – w dawnej rezydencji czeskich królów znajduje się wyjątkowy ogród zoologiczny założony w 1946 r. przez zafascynowanego Czarnym Lądem czeskiego podróżnika Josefa Vagnera. Część ogrodu jest klasycznym zoo, natomiast drugą część przeznaczono na unikalne safari podkreślone dodatkowo afrykańską roślinnością. Warto pojawić się tam w sezonie wakacyjnym, kiedy organizowane jest ekscytujące nocne safari.

Josefov – gratka dla miłośników fortyfikacji, będąca znakomitym przykładem wojskowego miasteczka z przełomu XVIII i XIX wieku. Budowę twierdzy stanowiącej obecnie dzielnicę miasta Jaromer, rozpoczęto w 1780 r. na rozkaz cesarza Józefa II. Twierdza mogąca pomieścić 12 tys. żołnierzy miała bronić Czechy przed najazdami pruskimi, niemniej podczas I wojny światowej posłużyła za ogromny obóz jeniecki, a w trakcie II wojny światowej jako baza armii hitlerowskiej. Do 1991 roku stacjonowali tam żołnierze radzieccy, po czym twierdzę przekształcono w miejski zespół zabytkowy. Na turystów, oprócz interesującej zabudowy, czeka tam przyprawiający o gęsią skórkę system podziemnych korytarzy oraz Muzeum Kolejnictwa organizujące przejażdżki zabytkową ciuchcią. Przy okazji warto zwiedzić sam Jaromer, w którym zachowało się kilka zabytkowych kościołów i kubistycznych budynków.

Chlumec nad Cidlinou – w sennym miasteczku znajduje się jedna atrakcja przyciągająca turystów. Jest nią pałac Karlova Koruna zbudowany w XVIII wieku na polecenie hrabiego Franciszka Ferdynanda Kinskiego – kanclerza i łowczego królewskiego. Nazwa budowli wykorzystywanej głównie do celów reprezentacyjnych, nawiązuje do wizyty cesarza Karola VI, który pojawił się tam tuż po koronacji w Pradze. Pałac zachwyca nietypowym wyglądem przypominającym koronę królewską i zwraca uwagę cylindrycznymi częściami, od których odstają trzy piętrowe skrzydła. Wysoki poziom architektoniczny pałacu podkreśla dodatkowo rozległy park angielski z wieloma cennymi roślinami. W pałacowych wnętrzach można zwiedzić przestronne sale, ekspozycję poświęconą historii rodziny Kinskych i hodowli koni oraz zbiór trofeów łowieckich.

Litomysl – w ślicznym zabytkowym mieście można poczuć się wyjątkowo za sprawą odrestaurowanej starówki oraz dzięki wszechobecnej muzyce jednego z najbardziej znanych czeskich kompozytorów – Bedricha Smetany. Pierwsza osada związana była z X-wiecznym zamkiem oraz klasztorem z XII stulecia, przy którym organizowało się życie miejskie. Przez centrum prowadziła droga łącząca Morawy i Czechy, a siedziba biskupstwa ustanowiona przez papieża Klemensa VI odgrywała ważną rolę aż do „wojen husyckich” i zajęcia miasta przez wojska Jana Zizki. Z turystycznego punktu widzenia najbardziej wartościowy jest spacer po wyjątkowym, długim rynku przypominającym ulicę pełną knajpek, sklepów i restauracji ulokowanych w odrestaurowanych kamieniczkach. Warto dokładnie przyjrzeć się wieży ratuszowej, na której znajduje się zegar i tablica z miarą czeskiego łokcia, a także pięknej, renesansowej kamienicy, jaką jest Dom Pod Rycerzami. Uliczki wokół centrum prowadzą do kilku kościołów oraz tunelu łączącego dolne i górne miasto. Z ciasną zabudową starówki korespondują klasztorne ogrody skrywające w zieleni fontannę z grupą rzeźb, a także zamek reprezentujący Litomysl na turystycznej mapie Czech. Ta wyjątkowa budowla wzniesiona w XVI wieku przez włoskich architektów ozdobiona jest sgraffitowymi dekoracjami i skrywa we wnętrzu arkadowy dziedziniec. Trasa zwiedzania prowadzi między innymi przez dobrze zachowany teatrzyk, elegancko umeblowane pokoje, renesansową kaplicę św. Michała i salę bankietową. W dawnych ujeżdżalniach znajduje się Muzeum Rzeźby i Architektury Antycznej, z kolei naprzeciwko zamku wzniesiono browar, w którym w 1824 r. urodził się Bedrich Smetana i właśnie jego życie upamiętnia niewielkie muzeum. Wśród pozostałych ciekawostek Litomysla wyróżnia się jeszcze jedno miejsce zwane Portmoneum. Galeria wyglądająca co prawda jak zwykły dom, skrywa we wnętrzach nieco ekscentryczne malarstwo Josefa Vachala, pełne dziwacznych form oraz religijnych i mistycznych aluzji. Warto również pamiętać, że w mieście organizowanych jest mnóstwo różnych festiwali obsługiwanych przez dogodną bazę hotelową.

Czeska Linia Maginota – bardzo nietypowa atrakcja skierowana jest głównie do miłośników militariów, niemniej może także zainteresować turystów lubiących spacerować po lesie. Czeskie fortyfikacje powstały w latach 1935-1938 jako obrona granic przed inwazją ze strony Niemiec. W strategicznych  miejscach zbudowano najpotężniejsze bunkry, a także szereg mniejszych konstrukcji o różnorakim przeznaczeniu. Umocnienia w sumie można podziwiać schodząc z Velkej Destny, a także na całej linii ciągnącej się wzdłuż granicy z Polską, między twierdzą Dobrosov w okolicach Nachodu, a twierdzą Hanicką. Ta ostatnia zasługuje na szczególną uwagę, gdyż jest jedną z największych atrakcji regionu i znajduje się 65 km na wschód od Hradca Kralove. Cały obiekt składa się z kilku fortec połączonych podziemnym labiryntem i pozwala zapoznać się z czeskimi tradycjami wojskowymi.

Pardubice – z pewnością do odwiedzin w mieście zachęca jego wielkomiejski charakter, gonitwy konne oraz wyjątkowy smak pardubickiego piernika, który w najróżniejszych kształtach był już pieczony od XV wieku. Warto zwrócić uwagę na sięgającą XII stulecia historię miasta, związaną z okresem panowania Wilhelma II z Pernstejnu oraz mecenasa sztuki Arnosta z Parubic, który zainicjował budowę zamku i kościoła. Przyjemnym miejscem zagospodarowanym restauracjami jest prostokątny rynek otoczony renesansowymi i barokowymi kamienicami, z charakterystyczną dla czeskich miast kolumną maryjną ustawioną w centralnym punkcie. Sgraffitowymi dekoracjami ozdobiony jest ratusz, a nietypową fasadą wyróżnia się Dom Pod Jonaszem. Zabytkowe uliczki kryją mnóstwo sklepów z pamiątkami i kawiarni, po odwiedzeniu których można wyruszyć na zwiedzanie zamku – olbrzymiej budowli widniejącej najczęściej na pocztówkach. Twierdza oddzielona od miasta ciągiem ogrodów pochodzi z XVI wieku i otoczona jest systemem skomplikowanych fortyfikacji. Przepiękny jest krużgankowy dziedziniec oraz most zamkowy, a trasa zwiedzania prowadzi przez muzeum, galerię, rycerskie sale z malowidłami ściennymi i wystawę czeskiego szkła. Warto także przespacerować się po pozostałej części miasta i hałaśliwym placu namesti Republiky, pełniącym rolę głównej arterii. Na uwagę z pewnością zasługuje bryła kościoła św. Bartłomieja przeglądająca się w fosie z wodą oraz Zielona Brama z kamieni i cegieł. Warto wspiąć się na galeryjkę, z której doskonale widać starówkę i można sfotografować budynek secesyjnego Teatru Miejskiego. Turyści zwiedzający miasto zaglądają również do pobliskiej miejscowości Kuneticka hora, gdzie w średniowiecznym zamku odbywają się turnieje rycerskie i folkowe jarmarki.

Jihlava – średniowieczne miasto górników srebra ma do zaoferowania kilka interesujących miejsc, idealnie nadających się na jednodniowe zwiedzanie. Działalność wydobywcza sprawiła, że pierwszą osadę założono w XIII wieku i wybudowano królewską mennicę. Po wyczerpaniu pokładów srebra mieszkańcy zajęli się przemysłem sukienniczym, natomiast kilka stuleci później pojawili się turyści, dla których interesujący wydał się jeden z największych rynków w Czechach. Chociaż „ozdobą” placu Masarykovo namesti niekoniecznie musi być budynek domu handlowego, można tam wypatrzyć dwie fontanny, kolumnę morową oraz XVII-wieczny kościół św. Ignacego z ciekawymi freskami i pietą przedstawiającą Matkę Boską trzymającą martwego Jezusa. Na pewno warto poświęcić czas na wizytę w kilkupoziomowych katakumbach, w których niejednokrotnie chowali się mieszkańcy podczas różnych wydarzeń historycznych, o których z kolei opowiada mieszczące się na rynku muzeum ze stałą ekspozycją poświęconą Wysoczyźnie. W Jihlavie znajduje się jeszcze kilka zabytkowych świątyń, niemniej spacerując wzdłuż murów miejskich można dotrzeć do dużego ogrodu zoologicznego, dającego cień w upalne dni.

Telc – miasto wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO jest ważnym punktem na mapie turystycznej Wysoczyzny i nie ma w tym nic dziwnego, gdyż piękno starówki nie ustępuje najznamienitszym miastom w Czechach. Renesansowe kamienice nadają Telcowi wielkiego splendoru, a bogata historia czająca się we wszystkich zaułkach zachęca do szczegółowego poznania wszystkich tajemnic. Pierwsza osada powstała w XII wieku dla ochrony szlaku handlowego łączącego Brno z południem Czech, chociaż oficjalny początek związany jest z twierdzą królewską należącą do rodziny Vitkovców. Zamek rozbudowano w czasach Zachariasa z Hradca (XVI w.), a miasto w kolejnych wiekach nieustannie pędziło ku rozwojowi, czego dowodem jest dzisiejsza starówka. Historyczne centrum niemalże od zawsze było otoczone bramami, murami i stawami rybnymi, dlatego zachowało swój niepowtarzalny charakter. Rynek ma kształt trójkąta i należy do jednego z największych w tej części kraju. Optycznie wydłuża go renesansowa zabudowa skrywająca pod arkadami przytulne restauracyjki, kawiarnie i sklepiki z pamiątkami. Sącząc kawę przy którymś ze stolików można podziwiać kolumnę morową, ciekawą fontannę i kościół św. Ducha. Najważniejszą jednak budowlą jest kompleks zamkowy zajmujący północno-zachodnią część starówki. Kilka wariantów zwiedzania sprawia, że można tam przepaść nawet na pół dnia. Zamek był kilka razy przebudowywany, dlatego z zewnątrz niekoniecznie musi zachwycać, niemniej wnętrza skrywają pięknie dekorowane renesansowe pokoje z charakterystycznym stylem sgraffito. Na pasjonującej przechadzce można zwiedzić salę afrykańską z trofeami myśliwskimi, zobaczyć misternie wykonane rzeźby oraz poznać tajemnice kaplicy św. Jerzego, w której pochowany jest fundator zamku Zacharias z Hradca wraz z małżonką. Ponadto warto zobaczyć galerię malarską i zadumać się przez chwile na brukowanym dziedzińcu, by złapać w końcu oddech w bardzo przyjemnym ogrodzie ocienionym arkadami.

Trebic – chociaż przemysłowe miasto nie jest w całości zbyt atrakcyjne, skrywa w swych przestrzeniach miejskich dwie ciekawostki, którym warto poświęcić trochę czasu. Jedną z atrakcji jest wspaniała, romańska bazylika, a drugą unikalna dzielnica żydowska zachowana w dobrym stanie – obie wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Pod względem historycznym Trebic znajduje się na Morawach, a za datę założenia uznaje się rok 1101 i wybudowanie klasztoru benedyktyńskiego, chociaż prawa miejskie nadano miastu dopiero w 1355 r. Obok Brna i Ołomuńca było to najważniejsze miasto Moraw, doświadczane „wojnami husyckimi”, „wojną trzydziestoletnią”, zniszczeniami szwedzkimi i czasami napoleońskimi. Od XV wieku jedną z dzielnic zamieszkiwała społeczność wyznania mojżeszowego, a tzw. „miasto żydowskie” jest dzisiaj wyjątkowym miejscem idealnie nadającym się do spacerów i poznawania historii. Spacerując plątaniną wąskich, brukowanych uliczek można odczuć atmosferę przeszłości obecną w murach zabytkowych synagog, architekturze kamieniczek i niezgłębionych tajemnicach miejscowego kirkutu (żydowskiego cmentarza). Drugim celem turystycznych wycieczek jest bazylika św. Prokopa, której budowę rozpoczęto w XIII wieku na potrzeby klasztoru benedyktynów. Kościół był kilkukrotnie przebudowywany, niemniej ostały się unikalne malowidła przedstawiające sceny z życia św. Jana Ewangelisty oraz ciekawe wnętrze i krypta. Jeżeli kogoś interesuje historia Wysoczyzny, powinien zajrzeć do dawnych zabudowań klasztornych przekształconych na zamek, pełniący obecnie funkcję muzeum. W Trebicu można trafić również na ciekawe wydarzenia i festiwale: międzynarodowy festiwal muzyki poważnej Contentus Moraviae, festiwal kultury żydowskiej Samajim czy festiwal ziemniaka Brambobrani.

Trebechovice pod Orebem – pomimo małej atrakcyjności turystycznej miasta, na uwagę zasługuje słynna Szopka Bożonarodzeniowa z ruchomymi figurkami. Miejscowy stolarz Josef Kapucian prace nad drewnianymi elementami zaczął w 1871 i przez większość swojego życia wykonał kilkaset rzeźb, które obecnie najbardziej ciekawią najmłodszych.

Zamek Svojanov – jedna z ciekawszych warowni w Czechach Wschodnich powstała w XIII wieku i przetrwała długie, burzliwe dzieje. Wzniesienie zamkowych murów zlecił król Ottokar II dla ochrony pobliskiego szlaku handlowego, a sama twierdza zgodnie z przeznaczeniem musiała później stawić czoła husytom, potopowi szwedzkiemu i wojskom rosyjskim w trakcie kampanii antynapoleońskiej. Już u podnóża wzniesienia oczom ukazuje się kamienna, walcowata wieża, z której obrońcy wypatrywali przed wiekami swoich przeciwników. We wnętrzu zamku można zwiedzić historyczne sale oraz wystawę poświęconą dziejom zamku i ceramice. Przy odrobinie szczęścia można trafić na jarmark średniowieczny, turniej rycerski lub też jakieś wydarzenie kulturalne.

Szlakiem zamków – podczas spędzania urlopu na Wysoczyźnie warto wybrać się na krótką wycieczkę i zwiedzić kilka ciekawych zamków obrazujących bogatą historię Czech. W pobliżu Hradec Kralove znajduje się miejscowości Castolovive, w której króluje renesansowa rezydencja z piękną salą rycerską, kolekcją portretów czeskich królów oraz wnętrzami utrzymanymi w różnych stylach. Ciekawy jest również XVI-wieczny zameczek w miejscowości Doudleby nad Orlici, z ekspozycją przedstawiającą przedmioty związane z łowiectwem. Imponująco prezentują się także ruiny zamczyska Potstejn wznoszące się na wzgórzu. Prowadzi tam malowniczy szlak, a pozostałości budowli wzniesionej w XIII wieku obejmują kaplicę św. Jana Nepomucena i kaplicę św. Schodów. W samej miejscowości można również sfotografować barokowy pałac. Prawdziwi miłośnicy średniowiecznych zamków powinni jeszcze dotrzeć do Litic reklamowanych dobrze zachowaną twierdzą.

Mlada Boleslav – do niezbyt ciekawego miasta zaglądają najczęściej miłośnicy motoryzacji, przed którymi swoje podwoje otwiera słynne Skoda Auto Muzeum poświęcone klasycznej już marce założonej w 1895 r. przez mechanika Laurina i księgowego Klementa. Wystawa jest podzielona na kilka sektorów, doskonale pokazuje dzieje motoryzacyjnej dumy Czechów i przedstawia unikatowe egzemplarze. Przy okazji pobytu w mieście warto także zwiedzić rynek ze Starym Ratuszem, późnogotycki pałac miejski Templ, kilka kościołów, zabytkowy zbór braci czeskich i gotycki zamek pamiętający liczne zwroty historii.

Park Narodowy Krivoklatsko – w głęboko wciętej dolinie rzeki Berounki znajduje się objęty ochroną obszar oferujący turystom wyjątkowe walory przyrodnicze, dzięki którym został umieszczony na liście biosfery UNESCO. Park charakteryzuje się niezwykłym bogactwem flory oraz niezliczonymi szlakami i ścieżkami edukacyjnymi przecinającymi dziewicze lasy. W samym sercu parku skrywa się główna ozdoba, czyli zamek Krivoklat należący przez całe wieki do najważniejszych rodów królewskich. Pierwszy zameczek myśliwski istniał w tym miejscu już na początku XII w., niemniej obecna budowla, z której władcy wyruszali na uroczyste polowania, powstała sto lat później. Wzrok od razu przyciąga cylindryczna biała wieża, a wnętrza zachęcają do zwiedzania ozdobną kaplicą. Na terenie parku znajduje się jeszcze kilka innych atrakcji w postaci letniskowej miejscowości Skryje, grupy skalnej Nazabudickie Skaly i ruin zamku Tyrov.

Klasztor Sazava – na początku XI wieku, nad rzeką Sazava, książę Oldrich po spotkaniu pustelnika Prokopa postanowił założyć klasztor, który z biegiem lat zasłynął jako ośrodek słowiańskiego piśmiennictwa i liturgii. Chociaż klasztor kilkukrotnie zmieniał wygląd architektoniczny, na turystycznych znawców czekają gotyckie freski i kilka zagadek z dziedziny historii sztuki. Interesująca z pewnością jest wystawa poświęcona dziejom Korony Czeskiej oraz barokowy kościół św. Prokopa, w którym spoczywają relikwie pustelnika. Okolica jest atrakcyjna dla wodniaków, gdyż meandrująca rzeka tworzy wiele miejsc pięknych krajobrazowo i sprzyjających spływom kajakowym.

Sedlec – na przedmieściach miasta Kutna Hora znajduje się dzielnica z dwoma ciekawymi miejscami. Jednym z nich jest kościół Wniebowzięcia NMP z barokowymi relikwiarzami kryjącymi ciała-relikwie dostojników kościelnych oraz niezwykła kostnica – Kaplica Czaszek, będąca miejscem pochówku czeskiej szlachty. Powinni tam raczej zajrzeć wyłącznie turyści o mocnych nerwach, gdyż to, co zobaczą, może przechodzić wszelkie oczekiwania. Przez długie lata pochowano tam kilkadziesiąt tysięcy osób, z kości których wykonane jest niemalże wszystko: dzwony, kielichy, tarcze herbowe, napisy i żyrandol. Po tak makabrycznym, ale niezwykle intrygującym doświadczeniu ,warto udać się na łono natury, by odpocząć od artystycznych wizji niejakiego Frantiska Rinta.

Kutna Hora – miasto leżące zaledwie godzinę drogi od Pragi jest obowiązkowym punktem na mapie turystycznej Czech, który został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO i potrafi tak samo wprawić w osłupienie jak stolica kraju. Kutna Hora powstała w XIII wieku za sprawą odkrycia w okolicy bogatych złóż srebra i szybko przeobraziła się w jedno z najważniejszych miast średniowiecznej Europy. Król Wacław II sprowadził z Florencji specjalistów, którzy założyli mennicę i przyczynili się do stworzenia kosmopolitycznego oblicza. Chociaż część zabudowy ucierpiała podczas „wojen husyckich” w XV wieku, a wyczerpanie złóż srebra zahamowało rozwój gospodarczy, przetrwały pojedyncze obiekty, których poznanie może zająć nawet cały dzień. Miłośników architektury z pewnością nie ominie zwiedzanie obiektów sakralnych i tutaj na pierwszy plan wysuwa się najstarsza świątynia w mieście, jaką jest kościół św. Jakuba z XIV wieku z cennymi obrazami czeskich mistrzów. Drugim zabytkiem klasy zerowej, widniejącym najczęściej na regionalnych kartkach pocztowych jest katedra św. Barbary – świątynia porównywana z najznamienitszymi budowlami gotyckimi w Europie. Gdy wyjątkowa bryła ukaże się turystycznym oczom, na myśl przychodzi „szczyt Andów patagońskich” lub „czeska korona” powstała dzięki hojności górników i wysiłkowi nadwornych architektów. Kościół przykryty trzema kopułami ozdabiają z zewnątrz kunsztownie wykonane przypory, figurki i żygacze, czyli rynny charakterystyczne dla tego okresu. Wspaniała nawa główna zwieńczona jest przepięknym, późnogotyckim sklepieniem, pod którym podziwiać można olśniewający ołtarz główny rozpływający się w promieniach światła rozszczepionego przez witraże. Część malowideł poświęcona jest patronce górników, św. Barbarze i jej podopiecznym przedstawionym podczas pracy. Turystyczne emocje związane ze zwiedzaniem tej wyjątkowej świątyni warto ostudzić na starówce, gdzie można zasiąść w ogródku piwnym i napić się kawy lub piwa. Delektując się chociażby Litovelem można spojrzeć na Kamienną Fontannę z XV-wiecznym rodowodem, a później udać się ul. Husovą pod wspaniałą Kolumnę Morową, mijając po drodze Dum U Marmoru wyróżniający się pięknymi malowidłami i portalem. Miłośnicy zabytkowych miast powinni jeszcze zwiedzić: Dwór Włoski, w którym mieściła się mennica i bito srebrne, praskie grosze (obecnie znajdują się tam zrekonstruowane warsztaty i kolekcje monet), Muzeum Alchemii poświęcone średniowiecznemu pozyskiwaniu metali szlachetnych, Muzeum Srebra z podziemnymi tunelami starej kopalni, kaplicę Bożego Ciała z pięknym widokiem na miasto i wiele innych ciekawych zabytków. Wąskimi uliczkami warto także dotrzeć na biegnącą wzdłuż murów uliczkę Ruthardka, która pełna jest małych knajpek i sklepików z pamiątkami. Ponadto Kutna Hora oferuje turystom mnóstwo miejsc noclegowych na każdą kieszeń i świetne gospody. Nie brakuje tam również koncertów, wystaw i różnorodnych festiwali sprzyjających zwiedzaniu miasta.

Czeskie Budziejowice – duży ośrodek kulturalny i akademicki pełen pięknych zabytków oraz ojczyzna piwa Budvar. Regionalna stolica położona jest u ujścia rzeki Masle do Wełtawy w Kotlinie Czeskobudziejowickiej. Nazwa pochodzi od prastarej osady Budivojovice związanej z imieniem „wzywającego do walki” wojownika Budziwoj, niemniej pierwsze oficjalne miasto w strategicznym miejscu założył w 1265 r. Przemysław Ottokar II. Lokalizacja pozwalała królowi kontrolować południe Czech i poczynania okolicznych władców. W średniowieczu cały region wyspecjalizował się w handlu solą i tkaninami, hodowli ryb, wydobyciu srebra oraz przede wszystkim warzeniu piwa. Miasta nie zniszczyły „wojny husyckie” (XV w.), aczkolwiek po „wojnie trzydziestoletniej” (XVII w.) rozpoczął się zastój gospodarczy aż trwający do XIX w., kiedy miasto odrodziło się dzięki rewolucji przemysłowej i odzyskało stopień zamożności. Ważną datą jest przykładowo rok 1832, w którym pierwsza w Europie kolej konna połączyła Czeskie Budziejowice z miastem Linz w Austrii. Być może tą trasą podróżował słynny „wojak Szwejk” z powieści czeskiego pisarza Jaroslava Haska, którego postać ściśle jest związana ze stolicą południa Czech. Jeżeli pierwowzór postaci literackiej istniał, z pewnością zachwycał się ogromnym rynkiem namesti Premysla Otokara II, który ze względu na rozmiary jest jednym z największych takich miejsc w Europie. Na placu otoczonym gotyckimi, renesansowymi i barokowymi domami dumnie pyszni się fontanna Samsona wyglądająca jak ogromny gejzer otoczony balustradą. Podobnym symbolem jest także widniejąca na kartkach pocztowych Czarna Wieża, na którą można się wspiąć, by spojrzeć na miasto z lotu ptaka oraz piękny ratusz z trzema iglicami. Fasadę budynku ozdabiają figury uosabiające Sprawiedliwość, Odwagę, Mądrość i Rozwagę oraz tzw. mały herb państwowy – czeski lew. W sąsiedztwie Czarnej Wieży obwieszczającej każdego dnia południe potężnymi dzwonami wznosi się katedra św. Mikołaja z barokowym wyglądem. Warto podążyć ulicą Krajinską w kierunku dawnych kramów mięsnych (tzw. jatek), które przekształcono w piwiarnię i tam najlepiej zrelaksować się przy kuflu schłodzonego Budweisera wyprodukowanego z morawskiego słodu i żateckiego chmielu. Warto także odbić na ulicę Piaristicką wiodącą do dominikańskiego klasztoru, którego zabudowania pochodzą jeszcze z czasów Ottokara II. Zabytkowa jest dzwonnica klasztorna zwana Białą Wieżą oraz pobliska zbrojownia, w której urządzono pasjonujące muzeum motocykli. Najciekawszym fragmentem murów obronnych jest natomiast jedyna brama miejska Rabstejnska vez – pochodząca z XIV wieku i wyróżniająca się arkadami. Jeżeli komuś niestraszne krwawe historie, może zobaczyć jak wyglądało kiedyś więzienie i miejsce tortur – zwane Żelazną Panną, którego nazwa wzięła się od narzędzia przypominającego co prawda kształtem sylwetkę dziewczyny, ale przeznaczonego do zadawania bólu. Spacer pozostałą częścią starówki, w której zlokalizowany jest Ogród Biskupi, Muzeum Południowych Czech i półokrągła baszta zwana Otakarką, powinien zostać zwieńczony wizytą w Browarze Budvar niemalże promieniującym piwną poświatą. Turystów przyciąga tam głównie degustacja jedynego w swoim rodzaju piwa, ale jeżeli wystarczy sił można przy okazji zobaczyć jak wygląda proces wytwarzania bąbelkowego trunku, kupić ciekawe gadżety i dowiedzieć się dlaczego tradycyjne czeskie piwo nie ma nic wspólnego z amerykańskim Budweiserem. Z racji tego, że miasto odegrało ważną rolę w historii kolejnictwa, można dodatkowo zahaczyć o Muzeum Kolei Konnej, które przedstawia pionierskie dokonania w tej dziedzinie. Czeskie Budziejowice są stolicą południowych Czech, dlatego przygotowały dla turystów solidną bazę noclegową mogącą posłużyć jako punkt startowy do zwiedzania okolicy. Ponadto bogata oferta kulturalna i możliwość wieczornego spędzania czasu na starówce zachęca do pozostania w mieście na dłużej.

Tabor – miasto jest przede wszystkim obowiązkowym przystankiem dla tych turystów, którzy pragną zrozumieć skomplikowaną historię Czech, chociaż dobrze będą się tam czuli podróżnicy lubiący spacerować wąskimi uliczkami zabytkowej starówki. Pierwsza osada celtycka powstała w tym miejscu około 100 r. p.n.e., natomiast zamek otoczony kanałem wodnym Jordan, założony przez Przemysła Ottokara II, datowany jest na XIII wiek. Istotnym okresem dla historii miasta był z kolei rok 1420, kiedy pojawili się husyccy uciekinierzy z Pragi zwani „taborytami”, a ich przywódca, Jan Zizka, kazał wznieść miasto o nazwie biblijnej góry Tabor. Podczas potopu szwedzkiego okolice padły łupem Skandynawów, a w latach późniejszych zawładnęły nimi wojska francuskie i pruskie. O czasach dawnej świetności przypomina starówka ciasno objęta częściowo zachowanymi murami miejskimi. Na rynku dumnie stoi pomnik Jana Zizki otoczony pięknymi, renesansowymi domami, kościół i wieża ratuszowa. Pełne interesujących eksponatów związanych z historią miasta i regionu jest Muzeum Husyckie, z którego można wyruszyć na zwiedzanie intrygujących podziemi służących przed laty za schrony i magazyny żywności. Jednym z ważniejszych zabytków jest kościół Przemienienia Pańskiego zbudowany w stylu późnogotyckim w XV stuleciu. Warto wspiąć się na wysoką wieżę, by spojrzeć na miasto z góry i wypatrzyć główny ciąg handlowy, którym jest ulica Prazska pełna zabytkowych kamieniczek, sklepów i restauracji. Do ciekawostek Taboru należą także: zabytkowa Wieża Wodna, zamek Kotnov służący od 1611 r. jako browar i XV-wieczna brama Bechynska mieszcząca dobrze zorganizowane muzeum średniowiecza. Zwiedzanie miasta może być nieco utrudnione pod względem orientacyjnym, a to dlatego, że stworzono taki układ ulic, w którym wojska przeciwnika niejednokrotnie się gubiły. Dobra mapa z pewnością się przyda.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Bechyne – interesujące jest z pewnością samo położenie niewielkiego uzdrowiska na krawędzi głębokiego kanionu rzeki Luznicy. Turyści pojawiają się tam ze względu na zamek, który jako renesansowa konstrukcja obronna służył przez lata rodowi Rozmberków. Zwiedzić można kilka komnat z renesansowymi freskami oraz apartamenty używane przez członków rodziny. Po zwiedzaniu przychodzi czas na odrobinę wytchnienia w zamkowym parku skrywającym zabytkowy spichlerz prezentujący galerię obrazów. Warto także wybrać się na spacer do centrum, gdzie dodatkowo zobaczyć można kościół św. Macieja z wieżą widokową oraz Muzeum Pożarnictwa.

Zamek Hluboka – twierdza wybudowana nad Wełtawą, na wyniosłym skalnym urwisku, ma w sobie tyle uroku, że warto tam pojechać za wszelką cenę. Po drodze na wzniesienie można podziwiać wspaniałe widoki na Szumawy i widoczną w oddali górę Klet. Historia jednego z najpiękniejszych neogotyckich zamków w Czechach sięga XIII wieku, w którym to Wacław I kazał wybudować warownię Fromberg, będącą przez kolejne stulecia siedzibą wielu możnowładców. Zamek w wieku XVIII został gruntownie przebudowany w stylu barokowym przez rodzinę Schwarzenbergów, natomiast część zmian architektonicznych widocznych obecnie, budowla zawdzięcza wiedeńskim architektom zafascynowanym angielskim Windsorem. Wejścia do zamku bronią dwie wieże w postaci figur szachowych, natomiast nad główną bramą widnieje herb rodziny Schwarzenbergów, czyli wrona dziobiąca głowę Turka. Zwiedzającym udostępniono ponad setkę komnat o różnym przeznaczeniu i z najrozmaitszym wyposażeniem. Dostępne są także wspaniałe dziedzińce, na których można odpocząć podczas zwiedzania, stajnie oraz Południowoczeska Galeria M. Alesa poświęcona między innymi twórczości XVII-wiecznych mistrzów flamandzkich oraz artystom współczesnym. Fantazyjną budowlę przypominającą zamki z bajek warto odwiedzić po zmroku, kiedy zwiedzaniu towarzyszy mistyczna aura i gra świateł stworzonych przez widowiskowe oświetlenie.

Trebon – stolica regionu Trebonsko – bagnistego obszaru obejmującego stawy rybne tworzone już od XII wieku, jest interesującym miasteczkiem leżącym na trasie tzw. Miast Róży związanych z rodziną Rozmberków i Schwarzenbergów. Na przestrzeni lat dwa rody rozbudowywały system obronny nie do zdobycia, niemniej sytuacja uległa zmianie po „wojnie trzydziestoletniej” hamującej rozkwit gospodarczy regionu. System stawów, zapór i kanałów pozostał prawie niezmieniony do dziś i został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa Przyrodniczego UNESCO, a tradycje związane z połowem karpia są nieustannie kultywowane. Na owalną starówkę miasta Trebon można wejść tylko przez zachowane bramy, mijając przy jednej z nich browar Regent warzący piwo od czasów nadania praw miejskich. Podłużny rynek okolony ładnymi kamienicami wyróżnia się białą wieżą ratuszową, budynkiem hotelu „Bily konicek”, renesansową studnią oraz kolumną maryjną z XVIII wieku. Szczególnie w lecie warto zatrzymać się na chwilę w którymś z przyjemnych ogródków piwnych, by uraczyć się złocistym trunkiem. Rozmberkowie zbudowali górujący nad miastem zamek, w którym ostatni z rodu, Peter Volk, zgłębiał tajemnice alchemii. Wewnątrz znajdują się dwa dziedzińce, a na zwiedzających czeka kilka wariantów tras poprowadzonych przez poszczególne pomieszczenia.

Moravsky Krumlov – miasteczko może nie ma tyle uroku co Czeski Krumlow, niemniej będąc tam nawet przejazdem warto zwrócić uwagę na miejscowy zamek – dużą konstrukcję z czerwonym dachem widocznym już z daleka. Wnętrzami powinni zainteresować się głównie miłośnicy historii sztuki, ponieważ znajduje się tam największa kolekcja dzieł wybitnego, czeskiego malarza Alfonsa Muchy, przedstawiająca między innymi historię Czech.

Morawski Kras – najwspanialszy region krasowy w Europie, powstały dzięki przyrodniczym sztuczkom prowadzącym do rozpuszczania skał przez wody powierzchniowe i podziemne. Fascynujące wapienne wzgórza tworzą prawdziwy labirynt wąwozów, przejść i jaskiń, między którymi wytyczono szlaki rowerowe i piesze. Okolica obfituje w mnóstwo przyrodniczych atrakcji, dlatego na zwiedzanie warto przeznaczyć jak najwięcej czasu i nawet wcześniej zarezerwować przewodnika i noclegi, by unikną kolejek. Wyjątkowe przygody można przeżyć podczas zwiedzania takich miejsc jak: Jaskinie Punkevni żłobione przez rzekę o tej samej nazwie, po której warto odbyć pełną wrażeń, podziemną wycieczkę łodzią; Jaskinie Balcarka z kolorowymi formami skalnymi, Jaskinia Katerinska w postaci wielkiej pieczary goszczącej koncerty; Jaskinie Sloupsko-Sosuvske ze sklepieniami tworzącymi galerie i korytarze nad głębokimi przepaściami; rezerwat przyrody Skalny Młyn i Przepaść Macocha, czyli osnuta legendami, gigantyczna dziura wypełniona wspaniałą roślinnością sprawiającą wrażenie tropików, w której czeluść można zajrzeć z dwóch pomostów widokowych. Ciekawostką może okazać się także Jaskinia Vypustek ze schronem przeciwatomowym, wybudowanym przez armię czechosłowacką. Dobrze oznaczone trasy obsługiwane są przez łodzie i kolejki linowe, a noclegi zapewnia bardzo dobra baza w okolicznych miejscowościach (np.: Blansko).

Slavonice – w przepięknym, renesansowym miasteczku z domami wyglądającymi jak tort z bitą śmietaną z pewnością można się zakochać. Slavonice znajdują się na pograniczu regionu, przy granicy austriackiej, na dawnym szlaku handlowym z Pragi do Wiednia. Na centrum składają się dwa place, kościół i kilka uliczek pamiętających XVI-wieczną świetność, dzięki czemu zostały wciągnięte na Listę Dziedzictwa Narodowego UNESCO. Oko można nacieszyć widokiem na starówkę z wieży XIV-wiecznego kościoła Wniebowzięcia NMP, a później udać się na podziemną trasę turystyczną przebiegającą pod kamienicami. Z wizyty w mieście najbardziej zadowoleni będą miłośnicy architektury, zainteresowani sgraffitowymi zdobieniami domów, przedstawiającymi między innymi bogów planet, królewskie portrety, sceny biblijne i mitologiczne. Ciekawostką turystyczną w pobliżu Slavonic jest zamek Landstejn pilnujący strategicznego pogranicza Czech, Moraw i Austrii.

Ołomuniec – żadne inne miasto w Czechach nie może zauroczyć tak jak Ołomuniec – najstarszy po Pradze zespół zabytkowy z kosmopolityczną atmosferą, stworzoną przed studiującą tam młodzież z całego świata. Turyści w jednym z najpiękniejszych miast Europy mogą leniwie przechadzać się brukowanymi uliczkami, robić zdjęcia przy wspaniałych fontannach i przesiadywać w niezliczonych kafejkach na starym mieście. Według legendy historyczna stolica Moraw została założona przez Juliusza Cezara, aczkolwiek jej rola wzrosła w X w., po tym jak król Bolesław I przyłączył region do Czech i powstała tam siedziba biskupstwa. Ołomuniec pełnił funkcję stolicy Moraw aż do szwedzkiej okupacji w XVII wieku, przynoszącej kres „złotemu wiekowi”. Miasto ma również swoje niewyjaśnione tajemnice związane z morderstwem ostatniego Przemyślida, króla Wacława III oraz spiskowaniem katolików i luteranów, mającym na celu przyspieszenie rozwoju gospodarczego. W XVI stuleciu jezuici założyli pierwszą akademię, a w czasie XIX-wiecznej Wiosny Ludów znajdowała się tam siedziba dworu wiedeńskiego i właśnie w tym mieście cesarz Franciszek V zrzekł się tronu. Obecnie ślady dawnych siedzib królewskich toną wśród nowocześniejszej architektury, niemniej już na samym początku wędrówki można zauroczyć się tętniącymi życiem rynkami: Horni namesti i Dolni namesti. Na Górnym Rynku dominuje renesansowy ratusz z wielkimi schodami, sławnym zegarem astronomicznym i wieżą, z której można podziwiać wpisaną na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO kolumnę Trójcy Przenajświętszej. Największa w Europie grupa rzeźbiarska stworzona w 1754 r. olśniewa szczególnie wieczorem, gdy z oświetlonego mroku wyłania się kilkadziesiąt rzeźb i zdobień zgromadzonych wokół mikroskopijnej kaplicy stanowiącej podstawę kolumny. Spacerując między obydwoma placami można podziwiać takie budowle jak: monumentalny kościół św. Maurycego z wnętrzem zaskakującym potęgą gotyckiej prostoty, pałac Hauenschilda zamieszkiwany przed laty przez rodzinę Mozartów, klasycystyczny teatr i szereg budynków sakralnych. Ołomuniec znany jest także z wielu fontann wpisanych na listę UNESCO, przy których warto przysiąść szczególnie w upalne dni. Trasę spaceru można zaplanować chociażby szlakiem fontanny Cezara, Herkulesa, Jupitera, Neptuna i kilku innych, uchodzących za wybitne dzieła rzeźbiarskich mistrzów. Jednym z najbardziej okazałych zabytków jest Zamek Ołomuniecki związany ze śmiercią Wacława III, przylegający do katedry św. Wacława, która skrywa we wnętrzach malowidła z biblijnymi scenami. Lista zabytków Ołomuńca jest znacznie dłuższa, a jej szczegółowe zaliczanie poszczególnych obiektów potrafi zająć nawet kilka dni. Dopiero po zwiedzaniu można odkryć drugie oblicze Ołomuńca, tętniącego niekończącymi się wydarzeniami kulturalnymi i zachęcającego dziesiątkami przytulnych kawiarenek oraz piwiarni, w których światełka palą się do późnych godzin nocnych. Miasto budzi uznanie turystów, dlatego odwdzięcza się im doskonałą bazą noclegową, wieloma kilometrami muzealnych sal oraz zaskakującymi rozrywkami dla każdego. Ołomuniec ma również pewną tajemnicę związaną z unoszącym się między uliczkami zapachem, którego woń trzeba poznać osobiście, a piękno tego wyjątkowego miasta można chłonąć praktycznie o każdej porze roku.

Zamek Bouzov – ozdoba krajobrazu na skalnym ostrowie z szaloną mieszanką wież, stromych dachów, balkonów nad urwiskami i historią sięgającą XIV wieku. Do warowni z imponującym wyglądem można dostać się zwodzonym mostem, by poznać później, dzięki specjalnie przygotowanym trasom, historię panującego tam króla Jerzego z Podiebradów, krzyżaków i hitlerowców. Sen o średniowieczu doskonale obrazuje zabytkowe umeblowanie, Sala Rycerska, zbrojownia i zdobione łoże Wielkiego Mistrza.

Zamek Sternberk – potężne zamczysko wzniesione przez ród Sternberków jest ważną atrakcją turystyczną Moraw. Początki twierdzy sięgają XIII wieku i związane są z ochroną pobliskiego szlaku handlowego. Oprócz ciekawego wyglądu zewnętrznego, przyciągają również wnętrza kryjące umeblowane pomieszczenia, kolekcje obrazów i rzeźb oraz zabytkowe przedmioty codziennego użytku. Warto zajść również do gotyckiej kaplicy z przepięknymi malowidłami ściennymi i uznaną figurką Sternberskiej Madonny, aczkolwiek unikatowe na skalę kraju jest także zamkowe muzeum zegarów.

Zamek Sovinec – każdy z czeskich zamków jest inny i posiada własną historię, dlatego turyści interesujący się średniowiecznymi fortyfikacjami tak często odwiedzają poszczególne warownie. Sovinec położony na skalistym wzgórzu, u podnóża Małego Jesionika, jest wyjątkowy ze względu na widoki i ciekawą historię. Pierwsze mury wznieśli w XIV wieku bracia Vok i Paweł z rodu Hrutovicu, by chronić drogę z Ołomuńca na Śląsk. Właścicielami byli także różni czescy szlachcice, zakon krzyżacki, Szwedzi, austriackie biskupstwo i hitlerowcy. Emocjonujące trasy zwiedzania prowadzą przez kilka dziedzińców, resztki fosy, punkty widokowe na wieżach, muzeum i galerię. Po spacerze warto przysiąść w zamkowej restauracji z czeskim piwem w ręku i podczas odpoczynku chłonąć przepiękny krajobraz.

Znojmo – przy granicy z Austrią, na malowniczym wzgórzu, położone jest stare miasteczko pamiętające czasy Brzetysława I (XI w.). Przy ważnym szlaku handlowym bardzo szybko powstał klasztor Norbertanów, w którym pochowano Przemysła Ottokara II. Turystów zainteresować może historyczne centrum rozkładające się między dwoma rynkami, gdzie na krótkim spacerze można zobaczyć zabytkową wieżę ratuszową z udostępnionym tarasem widokowym, kilka budynków sakralnych (np.: kościół św. Mikołaja z kazalnicą w kształcie kuli ziemskiej czy bazylika Marii Panny i św. Wacława z unikalną kryptą romańską) oraz pozostałości zamku. Jedną z atrakcji są podziemia wykute w średniowieczu na wypadek najazdów, aczkolwiek zapach leżakującego wina unosi się tam do dziś. Czeskie malarstwo i rzeźbę można podziwiać w Domu Sztuki, niemniej największą wartość turystyczną reprezentuje XI-wieczna rotunda św. Katarzyny z niezwykle cennymi freskami przedstawiającymi życie Chrystusa i Marii oraz drzewo genealogiczne dynastii Przemyślidów. Zabytek sąsiaduje z zamkiem, w którym urządzono Muzeum Moraw Południowych, a na samo wzniesienie z tym budowlami warto się wspiąć, by spojrzeć z góry na panoramę miasteczka.

Zamek Pernstejn – gratka dla turystów uwielbiających tajemnicze, złowrogo wyglądające zamki, w których być może przed wiekami rozegrała się jakaś kryminalna intryga lub też straszy duch zmarłej księżnej. Taki jest właśnie Pernstejn – nietuzinkowy zamek górujący nad doliną rzeki Svratka i miasteczkiem Nedvedice. Rodziny gród Perenstejnowie wznieśli w XIII wieku i mieszkali tam prze trzy kolejne stulecia, aż do rządów rodziny Mitroviców. Trudno sobie wyobrazić, jak taką konstrukcję zbudowano w tak trudnodostępnym miejscu, dlatego spacer szczególnie po wyższych kondygnacjach jest bardzo emocjonującym doświadczeniem. Kilka tras spacerowych prowadzi przez masywne wieże, lochy z niespodzianką w postaci „autentycznego” więźnia, dziedzińce i renesansowe wnętrza po dziś dzień żyjące własnymi historiami. Po wycieczce warto skusić się na obiad w restauracji lub zimne piwo w stylizowanej oberży.

Nachod – „Brama do Gór Orlickich” powstała w XIII wieku, w okresie kolonizacji pogranicza i chociaż rozrosła się do postaci miejskiego grodu, nie odegrała znaczącej roli w historii regionu. Miasto było jedynie świadkiem przemarszu wojsk w czasie równych wojen i areną bitwy pod Nachodem (1866 r.) w czasie wojny austriacko-pruskiej. Generalnie rozwój miasta datuje się na XIX wiek, kiedy doprowadzono tam kolej, rozwinął się przemysł, a mieszkańcy okolic zajęli się turystyką. Zwiedzanie Nachodu przeważnie zaczyna się od rynku, którego ozdobą jest ratusz i kościół św. Wawrzyńca z XIII w. z dwoma wieżami zwanymi Adamem i Ewą. Przy nadmiarze czasu warto zrobić kilka zdjęć kolumnie maryjnej i barokowej rzeźbie Trójcy Najświętszej, a później zajrzeć do Muzeum Narodowego, w którym znajduje się między innymi model nachodskiej kotliny z początku XX wieku. Z brukowanego rynku nie sposób nie dostrzec najważniejszego zabytku w mieście, czyli zamku – masywnej budowli zajmującej pobliskie wzgórze. Zbliżając się do murów od razu można dostrzec charakterystyczny dla czeskiej architektury styl sgraffitowy (technika dekoracyjna malarstwa ściennego) oraz wieżę z arkadową galerią. Gotycka twierdza pochodzi z XIII stulecia i przed laty strzegła szlaku handlowego prowadzącego do Kłodzka. Liczne przebudowy zmieniły co prawda średniowieczny charakter zamku na renesansowy i barokowy, niemniej nienaruszone pozostały komnaty ze sprzętami i dziełami sztuki gromadzonymi przez kolejnych właścicieli. W Nachodzie znajduje się więcej interesujących zabytków, aczkolwiek jedną z atrakcji jest także wznosząca się na południe od miasta góra Dobrosov. Szczyt warto zdobyć chociażby dla smacznego obiadu serwowanego w zabytkowym schronisku i sentymentalnego widoku na odległe pasma Karkonoszy. Miłośnicy fortyfikacji powinni przy okazji zajrzeć do pobliskiej twierdzy należącej do systemu umocnień jeszcze sprzed II wojny światowej – zwiedzanie trwa zaledwie godzinę. Dzięki turystycznym walorom Nachodu, na turystów czeka tam dobra baza noclegowa w postaci kameralnych hoteli i pensjonatów oraz liczne restauracje, w których warto spróbować dobra regionalnego, jakim jest piwo Primator ważone w zabytkowym browarze.

Nove Mesto nad Metuji – niezwykły urok i wyjątkową atmosferę miasteczko zawdzięcza oddzielonej od nowszych dzielnic starówce, położonej malowniczo nad lesistą doliną rzeki Metuje. W pierwszej kolejności można zwiedzić zamek, z którego rozpościera się panorama okolicy. Budowla z XVI wieku na przestrzeni stuleci była przebudowywana w różnych stylach architektonicznych, dzięki czemu przedstawia obecnie dosyć ciekawą mozaikę. Spacer po chłodnych wnętrzach zabiera turystów przede wszystkim w świat dzieł sztuki, natomiast w zamkowych ogrodach można odnaleźć nie tylko wytchnienie, ale również kanony włoskiego renesansu chociażby w postaci charakterystycznego, zadaszonego mostu. Z zamkowej wieży widać przepiękny renesansowy ryneczek z kolorowymi fasadami domów i arkadami kryjącymi w swoim cieniu kilka przytulnych restauracyjek. Popijając później kawę na centralnym placu warto zwrócić uwagę na mury ratusza ozdobione herbem miasta i zegar słoneczny oraz przyjrzeć się kościołowi Trójcy Świętej z niesymetryczną wieżą. Na koniec wizyty w mieście nie zaszkodzi pstrykną zdjęcia posągowi Bedricha Smatany – czeskiego kompozytora z okresu romantyzmu.

Zamek Opocno – nad sennym miasteczkiem góruje jedna z największych atrakcji regionu, czyli potężny zamek z dziedzińcem kojarzącym się z włoskimi pałacami. Zachwycić może samo położenie XIV-wiecznej budowli nad zalesioną skarpą opadającą na dno doliny. Także arkady na dziedzińcu mogą stać się okazją do cichej zadumy w cieniu wysokiej dzwonnicy. Trasa zwiedzania prowadzi przez historyczne wnętrza, galerię obrazów i salę z kolekcją azjatyckiej broni (największa zbrojownia tej części Czech). W rezydencji urzędowali dyplomaci, kanclerze i politycy, dla których oazą spokoju był zamkowy park w stylu angielskim, ozdobiony dodatkowo żółtym pałacykiem o barokowym wyglądzie. W sąsiedztwie znajduje się jeszcze kilka innych zabytków pamiętających historią miasta chociażby w postaci kościoła Trójcy Przenajświętszej (XVI w.) i klasztoru Kapucynów z kościołem Narodzenia Pańskiego (XVII w.). Po zwiedzaniu warto udać się do zamkowej winiarni serwującej wyborne wina lub też zatrzymać się na noc w którymś z kameralnych hotelików.

Ratiborice – turyści pojawiają się w niewielkim miasteczku głównie ze względu na elegancki, różowy budynek pałacu z 1708 r., w którym zgromadzono między innymi eksponaty związane z czeską pisarką Bozeną Nemcovą. Zwiedzanie obejmuje także historyczne wnętrza z wyposażeniem i pałacowy park dający wytchnienie w upalne dni. W pobliżu znajduje się również miejscowość Ceska Skalice, w której początek bierze ścieżka dydaktyczna poprowadzona między innymi przez dolinę Upy, Muzeum Nemcovej, Muzeum Włókiennictwa oraz odrestaurowaną szkołę z wystawą poświęconą okolicznej bitwie austriacko-pruskiej.

Brandys nad Orlici – nad brzegami Cichej Orlicy wznoszą się ruiny XIII-wiecznego zamku, na które składają się mury, korpus wieży i zamkowe piwnice. Zanim wyruszy się na zwiedzanie magicznego miejsca, warto zapoznać się z legendą o dziewczynie szlacheckiej krwi, którą opętały złe moce. Zakochanego w niej panicza nigdy nie odnaleziono, a białego ducha panny można spotkać tuż przed zmrokiem.

Jelenia łaźnia – pomiędzy Małą i Wielką Desztną rozciąga się rezerwat przyrody chętnie odwiedzany przez piechurów przemierzających Góry Orlickie. Czeka tam na nich wysoko położone torfowisko z licznymi jeziorkami oraz unikalna flora i fauna.

Rezerwat Bukacza – jeden z piękniejszych rezerwatów z puszczą bukową i torfowiskami położonymi powyżej 1 tys. m n.p.m. Wędrowcy znajdą tam unikalne rośliny oraz ścieżkę nauczania opowiadającą o tzw. „ogrodzie botanicznym Gór Orlickich”.

Brno – największy ośrodek administracyjny na Morawach, drugie co do wielkości miasto Czech położone u zbiegu rzeki Svratki i Svitavy oraz w cieniu dwóch wzgórz zwieńczonych katedrą i twierdzą. Aglomeracja zwana także „czeskim Manchesterem” na pierwszy rzut oka może wydawać się niezbyt interesująca, ale po wnikliwym przyjrzeniu fascynuje i potrafi pozytywnie zaskoczyć. Stolica Moraw jest historycznym centrum z początkami sięgającymi epoki brązu i żelaza, niemniej cywilizacja sprowadziła się wraz z pierwszym grodziskiem między V a VII wiekiem naszej ery. Osada targowa powstała natomiast w XI stuleciu za panowania Brzetysława I. W roku 1243 prawa miejskie i przywilej królewski nadał Wacław I, a kilkadziesiąt lat później Ottokar II wybudował pierwszy zamek. Brno leżało na ważnym szlaku handlowym łączącym porty bałtyckie z adriatyckimi, dlatego przewijało się tam mnóstwo kupców, poszukiwaczy złota i awanturników. Potężne fortyfikacje wytrzymały napór husytów i ataki wojsk szwedzkich, aczkolwiek mury uległy dopiero armii napoleońskiej w 1805 r. Pierwsze zakłady tekstylne powstały wraz z wprowadzeniem kolei (1839 r.), a przemył rozwinął się na dobre po zakończeniu II wojny światowej wraz z powstającymi osiedlami robotniczymi. Dzięki zwartej starówce spacer może okazać się turystyczną przyjemnością, tym bardziej że na trójkątnym rynku namesti Svobody można przysiąść w ogródku piwnym i podziwiać fontannę morową, wyróżniający się pałac Schwarza, dom Pod Czterema Gburami oraz mieszkańców zajętych codziennymi obowiązkami. W pobliżu znajduje się również plac z targiem warzywnym – Zelnytrh, gdzie wznosi się barokowa fontanna Parnas oraz kolumna Trójcy Przenajświętszej przyciągająca uwagę rzeźbiarskim kunsztem wykonania. Przy okazji warto zajrzeć do podziemi klasztoru Kapucynów, gdzie w krypcie spoczywają przyprawiające o gęsią skórkę zmumifikowane zwłoki mnichów i znanych mieszczan, między innymi głównego architekta miasta, Morica Grimma. Spacerując między placami i po okolicznych uliczkach można nie tylko robić zakupy, ale również zwiedzać takie zabytki jak katedra św. Piotra i Pawła – jedna z trzech wielkich, gotyckich katedr na terenie Czech z potężnymi wieżami górującymi nad starówką. Ze świątynią związane jest ciekawe wydarzenie z 1645 r., kiedy podczas szwedzkiego oblężenia jeden z generałów stwierdził, że jego wojska odstąpią od natarcia jak wybije południe. Przezorny dzwonnik zaczął bić w dzwony jeszcze przed godziną 11, a zdezorientowani wojacy postanowili się wycofać, pozostawiając Brno nietknięte, dlatego do dziś południe oznajmiane jest właśnie godzinę wcześniej. Jeżeli ktoś ma więcej czasu powinien zainteresować się znajdującymi w obrębie starówki: Galerią Morawską, Muzeum Moraw, Muzeum Etnograficznym i Muzeum Sztuk Użytkowych, aczkolwiek oferta muzealna i wystawiennicza Brna jest dużo szersza. Warto także przespacerować się w pobliże zacienionego drzewami placu Morawske namesti, gdzie dominuje duży, XVII-wieczny kościół św. Tomasza kryjący we wnętrzach miedzy innymi ciekawe pomniki nagrobne i intrygujące rzeźby wypinające pośladki w stronę katedry, co przed laty miało symbolizować stosunek Niemców do Czechów. O zamożności ówczesnego mieszczaństwa świadczy pobliska imponująca sylwetka teatru Mahenovego divadla z XIX wieku, po zobaczeniu którego warto podejść pod Meninską Brane – ostatnią zachowaną bramę ze średniowiecznego systemu fortyfikacji, w której odbywają się wystawy czasowe Muzeum Miejskiego. Najważniejszym budynkiem świeckim w Brnie jest XIII-wieczny stary ratusz – Stara radnice, na którym można dostrzec nie bez powodu przekrzywioną wieżyczkę zwaną „zwiędłym fiołkiem”. Otóż władze miasta nie zapłaciły obiecanego wynagrodzenia architektowi, za co ten specjalnie dopuścił się fuszerki. Do ratusza warto także zajrzeć na wystawę czasową oraz ze względu na widok rozpościerający się z turystycznego tarasu. We wschodniej części miasta można znaleźć mnóstwo zabytkowych kościołów i klasztorów, niemniej interesująca jest także część zachodnia z twierdzą Spilberk, wybudowaną na wzgórzu przez królów czeskich w XIII wieku. Zamek ma bardzo długą i zawiłą historię, dlatego na zwiedzania lochów, sal ekspozycyjnych, komnaty tortur i muzeum warto poświęcić odpowiednio dużo czasu. Do zamku z centrum prowadzi przyjemna trasa spacerowa. Do pozostałych atrakcji miasta należą: tereny targowe Vystaviste i dzielnica Cerna Pole z Willą Tugendhat objętą patronatem UNESCO. Ponadto Brno jest doskonałą bazą noclegową z dziesiątkami hoteli o każdym standardzie. Odbywa się tam kilka najważniejszych w Czechach festiwali i imprez kulturalnych, niezliczona liczba lokali gastronomicznych ofertuje najlepsze czeskie smakołyki, a dziesiątki klubów nocnych, pubów i bogate życie nocne zachęcają do pozostania w mieście przynajmniej na jedną noc. Współczesne Brno to również raj dla melomanów za sprawą teatrów, filharmonii i kin oraz właściwy kierunek dla turystów interesujących się wystawami kulturalnymi, imprezami handlowymi i sportowymi.

Praga – gdzie można poczuć magiczną atmosferę i czar weekendowych wycieczek, jak nie w stolicy Czech? Niejeden turysta po zwiedzeniu Pragi nazwał „miasto o stu wieżach” najpiękniejszą metropolią świata, „klejnotem europejskich stolic”, „Matką Miast” czy „Rzymem Północy”. Cudowne określenia można mnożyć w nieskończoność, podobnie jak podziwiać niekończące się atrakcje. Zwiedzanie można przykładowo rozpocząć od Starego Miasta skupionego wokół Rynku Staromiejskiego, sąsiadującego z wodami Wełtawy, gdzie zachowały się jeszcze domy z XI wieku. W tym miejscu funkcjonowało przed laty targowisko, dzięki któremu w 1338 r. pozyskano środki na budowę Ratusza – dawnej siedziby władz miejskich. Rozpoznawalnym elementem budynku jest najstarszy w Europie zegar astronomiczny Orloj, przyciągający tłumy gapiów przed wybiciem pełnej godziny. Ważnym zabytkiem jest wyjątkowo prezentujący się w nocy, trzynawowy, gotycki kościół Marii przed Tynem, skrywający zabytkowe dzieła sztuki i kościół św. Mikołaja należący do najciekawszych budowli barokowych. Uliczki wokół rynku tętnią życiem przez całą dobę, pełne są sklepów z pamiątkami, niezliczonych barów i knajpek ze smażonym serem. W oczy rzuca się od razu wysoka Brama Prochowa z galeryjką i punktem widokowym, służąca w XVII wieku do składowania prochu strzelniczego. Wyjątkowy jest także ozdobiony przeszkloną kopułą Dom Miejski, uchodzący za symbol „odrodzenia narodowego”. Na powszechnie lubianym deptaku spacerowym, czyli ulicy Celetna, pełniącej również rolę arterii handlowej i komunikacyjnej, zachowało się mnóstwo zabytkowych kamieniczek. Wszystkie szlaki spacerowe prowadzą turystów w jedno z najbardziej rozpoznawalnych miejsc w Pradze, które warto odwiedzić zarówno w dzień, jak i wieczorem. Słynny Most Karola łączący Malą Stranę i Stare Miasto, wsparty na 16 łukach, długi na 500 m, widniejący na wielu kartach pocztowych, nieustannie tętni życiem i wypełniony jest turystami z różnych stron świata, muzykami, aktorami i kramami oferującymi pamiątki. Hradczany – chociaż nie konkurują bezpośrednio ze Starym Miastem, są drugim miejscem najchętniej odwiedzanym i ukochanym przez turystów. Na wysokim wzgórzu górującym nad Wełtawą wzniesiono w IX wieku Zamek Praski, a podgrodzie nazwano właśnie Hradczanami. Obecnie można tam zwiedzić tarasowe ogrody na zboczach, zobaczyć dawne szyldy i odwiedzić piwiarnie skryte w brukowanych zaułkach stromych uliczek. Na Hradczanach przez stulecia rezydowali czescy władcy i właśnie po nich ostało się prawdziwe dziedzictwo kulturowe w postaci architektury i innych bezcennych zabytków. Po przekroczeniu Bramy Zamkowej przed turystami swoje podwoje otwiera swoiste miasto w mieście. Najważniejszy jest sam zamek strzeżony przez gwardzistów w mundurach i tam zgromadzono najcenniejsze dzieła sztuki, których szczegółowe obejrzenie wymaga wręcz kilku dni. Przepiękne Ogrody Królewskie dają wytchnienie w upalne dni, przyjemnie spaceruje się między pierwszym i drugim dziedzińcem oraz pod Bramą Macieja, a wzrok przyciąga kaplica Krzyża Świętego oraz budynek Galerii Obrazów Zamku Praskiego. Do zamkowych murów przytulona jest słynna Złota Uliczka zamknięta z jednej strony Białą Wieżą, a z drugiej Wieżą Dalibora. Turyści przenoszą się tam w przeszłość dzięki maleńkim kamieniczkom zamieszkiwanym przed laty przez alchemików i magów, którzy na zlecenie cesarza Rudolfa II poszukiwali „kamienia filozoficznego” i próbowali produkować złoto. W malowniczym zaułku można poczuć się mistycznie, otwierając miniaturowe drzwiczki, zwiedzając malusieńkie izdebki, kupując wspaniałe pamiątki i sprawdzając czy w Domu nr 22 naprawdę mieściła się pracownia pisarza Franza Kafki. Ulubionym miejscem spacerowym nie tylko mieszkańców Pragi, ale także spacerowiczów, są ogromne tereny zielone rozciągające się na Wzgórzu Petrin. Swobodnie rozrzucone alejki wiodą do licznych atrakcji, z których najbardziej charakterystyczna jest miniaturowa Wieża Eiffla, Labirynt Zwierciadeł, tzw. Mur Głodowy, obserwatorium astronomiczne i kolejka linowa. Ciekawa trasa spacerowa prowadzi również głównymi uliczkami i zaułkami dzielnicy Mala Strana, której główny rozwój budownictwa nastąpił w 1620 r., po bitwie pod Białą Górą, gdy habsburska szlachta umacniała swoją obecność w mieście. Punktem startowym jest najczęściej rynek Malostranske namesti, na którym przeważają barokowe pałace i kamienice. W sercu Malej Strany wznosi się najwspanialsza barokowa świątynia Pragi, jaką jest kościół św. Mikołaja wzniesiony przez najsłynniejszych architektów. Warto także przyjrzeć się zdobieniom poszczególnych pałaców, wypić piwo w browarze U św. Tomasza i zobaczyć przynajmniej z zewnątrz pozostałe kościoły. Wiele uroku ma również Nowe Miasto z ulubionym przez turystów placem Wacława, który jest w sumie szerokim bulwarem pełnym restauracji, barów i sklepów. Tam odbywają się manifestacje organizowane przez mieszkańców Pragi i tam znajduje się olbrzymi konny pomnik św. Wacława, któremu towarzyszą figury czeskich świętych. Dumą wszystkich Czechów jest Muzeum Narodowe, będące jednocześnie symbolem czeskiego „odrodzenia narodowego” i miejscem, w marmurowych wnętrzach którego zgromadzono prawdziwe skarby historii, sztuki i mu

Najczęściej Zadawane Pytania

Kiedy najlepiej wybrać się na Wysoczyznę?
Czechy i Wysoczyzna są kierunkiem całorocznym, gdyż dysponują doskonale zorganizowaną bazą noclegową oraz infrastrukturą turystyczną zarówno w okresie letnim, jak i zimowym. Wiosną oraz we wrześniu najlepiej zwiedza się miasta, aczkolwiek w lecie odbywa się najwięcej festiwali i imprez kulturalnych. Dla turystów pragnących poznać winiarskie szlaki Czech najlepszym okresem jest wczesna jesień. Klimat w Czechach jest zazwyczaj ciepły, lata bywają gorące i przedłużają się do cudownej jesieni, a zimy zdarzają się srogie i wtedy w kurortach górskich pojawia się najwięcej miłośników białego szaleństwa.

Wśród wszystkich miast znanych z imprez przoduje Hradec Kralove. W kalendarzu warto zwrócić na takie wydarzenia jak:  Entrée do tańca - festiwal współczesnych form tanecznych i twórczości ruchowej z Czech i zza granicy (III); Na jednym brzegu - alternatywna mieszanka stylów etnomusic, jazz, funky i world music (V); Festival folklorystyczny Pardubice-Hradec Králové - międzynarodowy festiwal folklorystyczny pieśni, tańca oraz tradycji ludowych; Teatr regionów europejskich - największe święto teatru w Europie Środkowej (VII); Hip Hop Kemp - trzy dni pełne muzyki, rytmu i sportów adrenalinowych (VIII); Uroczystości królowej Elżbiety, kiedy w pierwszy weekend września miasto powraca do czasów średniowiecza i wiele, wiele innych imprez tematycznych. Bogatą ofertą przyciągają również Pardubice i tam można trafić na: Pardubicką Wiosnę Muzyczną (IV), festyn piernikowy (V), festiwal wina (VIII), średniowieczny jarmark (IX) czy jedną z najsłynniejszych konnych gonitw na świecie – Wielką Pardubicką (X). Wiele imprez odbywa się także w Litomyslu (Dni Dziedzictwa Europejskiego, Międzynarodowy Festiwal Operowy czy tzw. „piątki wakacyjne”).

Jaka waluta obowiązuje w Czechach i jakie są orientacyjne ceny?
Obowiązującą walutą Cech jest korona czeska (CZK) 1 CZK = 100 halerzy. Ceny są zróżnicowane w zależności od kategorii lokalu, wielkości miasta i atrakcyjności turystycznej danego miejsca, niemniej porównywalne są do cen w Polsce.

Gdzie i jakie pamiątki kupić w Czechach?
W Czechach znajduje się mnóstwo antykwariatów, w których można znaleźć nie tylko interesujące rupiecie, ale także wysokiej jakości antyki. W każdej liczącej się miejscowości turystycznej można także nabyć najróżniejsze gatunki piwa czy klasyczną już pamiątkę, jaką jest Beherovka lub butelka dobrego wina z Moraw. Szczególnie zabytkowe browary i winiarnie oferują różnego rodzaju dodatki kolekcjonerskie, unikalne kufle piwa oraz inne bibeloty. Za niewielkie pieniądze można kupić wysokiej jakości szkło i kryształy, które w Czechach są powszechnie dostępne, a mając tak szeroki wybór można bez problemu znaleźć coś w swoim guście. Dostępne są także kamienie szlachetne takie jak granaty, rubiny czy bursztyny. Turyści rozglądają się za smakołykami, więc na każdym kroku oferowana jest tzw. studencka czekolada, okrągłe andruty pochodzące z uzdrowiska Karlove Vary czy wafelki „zlate oplatky”. W wielu odmianach występuje ser pleśniowy hermalin, a knedliki czeskie na stałe wpisały się na listę pamiątek przywożonych z tego kraju. Drewniane zabawki, wyroby ceramiczne, sztućce i naczynia ozdabiają motywy ludowe i za takim asortymentem najlepiej rozglądać się na festynach i ludowych imprezach. W miejscowościach zdrojowych natomiast bez ograniczeń handluje się wodą mineralną oraz rozmaitymi gadżetami związanymi z uzdrowiskiem.

Jaki czas obowiązuje w Czechach?
W Czechach obowiązuje taki sam czas jak w Polsce.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Jak poruszać się po Wysoczyźnie?
Czechy są doskonale skomunikowane pod względem kolejowym zarówno w zakresie międzynarodowym, jak i krajowym. Podróżowanie pociągiem nie jest drogie i w niektórych przypadkach można korzystać z ofert specjalnych. W większych miastach można przemieszczać się za pomocą autobusów, tramwajów i popularnych trolejbusów. Autobusy przewoźników państwowych i prywatnych docierają do najmniejszych miejscowości, a ruch między najpopularniejszymi regionami i atrakcjami turystycznymi odbywa się bez zastrzeżeń. Uznawane jest polskie i międzynarodowe prawo jazdy, zielona karta nie jest wymagana, drogi są dobrej jakości i rozwinięta jest gęsta sieć płatnych autostrad. Za korzystanie z autostrad i dróg szybkiego ruchu należy wcześniej uiścić wymaganą opłatę (winiety w postaci nalepek na szybę można kupić na każdej stacji benzynowej). Bez problemu można wypożyczyć samochód, który najlepiej wcześniej zamówić przez internet, wystarczy mieć ukończone 21 lat i posiadać odpowiedni dokument tożsamości (dowód osobisty lub paszport).

Komunikacja drogowa w regionie jest na dobrym poziomie. Najważniejsze drogi do Hradec Kralove prowadzą z Jakuszyc przez Turnov i z Kudowy Zdrój przez Nachod. Stolica regionu ma połączenia kolejowe z Pragą, Brnem i poszczególnymi miejscowościami turystycznymi. Po regionie kursują również autobusy lokalne i dalekobieżne, znacznie ułatwiające przemieszczanie się, niemniej najdogodniejszym środkiem transportu pozwalającym dotrzeć do najciekawszych miejsc jest samochód.

Jakie ograniczenia celne są w Czechach?
Przepisy celne w Czechach i przewoź towarów podlega ograniczeniom ilościowym na ogólnych zasadach przejętych w Unii Europejskiej. Dopuszczalne są limity: 10 l spirytusu, 20 l mocniejszego alkoholu, 90 l wina, 110 l piwa, 800 szt. papierosów, 200 cygar, 1 kg tytoniu.

Jakie dokumenty potrzebne są w razie konieczności skorzystania ze służby zdrowia w Czechach?
Służba zdrowia, zarówno prywatna jak i publiczna jest w Czechach ogólnodostępna. Przed wyjazdem można starać się w oddziale NFZ o wyrobienie Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego (EUKZ), która daje możliwość korzystania z podstawowej służby zdrowia w przychodniach i szpitalach. Warto jednak wykupić prywatne ubezpieczenie kosztów leczenia, które w razie konieczności pokryje wyższe koszty i transport medyczny. Jeżeli posiadamy ubezpieczenie prywatne należy zapoznać się z jego warunkami, gdyż w większości przypadków ubezpieczeniem objęte są koszty leczenia powyżej pewnych kwot, które należy samemu opłacić. Szczegółowe informacje o EKUZ zamieszczone są na stronach internetowych NFZ: www.nfz.gov.pl

Ze względu na inną florę bakteryjną należy starannie wybierać restauracje lub jadać w hotelach i przestrzegać podstawowych zasad higieny. Turyści powinni pić wyłącznie wodę butelkowaną, ewentualnie gotowaną co najmniej 10 min. Szczepienia ochronne nie są wymagane i nie ma zagrożeń sanitarno-epidemiologicznych, niemniej przed wyjazdem warto sprawdzić czy szczepienia nie są zalecane sezonowo.

Ważne informacje MSZ

Dokumentem uprawniającym do pobytu na terenie Czech jest dowód osobisty lub paszport (o ile nie posiadamy dowodu). Obowiązują te same co w innych krajach Unii Europejskiej przepisy dewizowe oraz nie ma obowiązku meldunkowego, jeżeli pobyt na terenie kraju nie przekracza 90 dni.

Szczegółowe i aktualne informacje można znaleźć na stronie Ministerstwa Spraw Zagranicznych: www.msz.gov.pl lub na stronie ambasad i konsulatów.

Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Czeskiej
Czechy, Praga, Valdštejnska, 118 00
Tel.: +420 257 099 500 Tel. dyżurny: +420 257 099 500 Faks: +420 257530399
praga.amb.sekretariat@msz.gov.pl
www.praga.msz.gov.pl

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Instytut Polski w Pradze
Czechy, Praga, Malé náměstí 1, 110 00
Tel.: +420 224 214 708 Tel. dyżurny: +420 224 212 274 Faks: +420 224 223 010
praga.ip.sekretariat@msz.gov.pl
www.polskyinstitut.cz

Konsulat Honorowy Rzeczypospolitej Polskiej w Brnie
Czechy, Brno, Koliště 13, 602 00 Brno
Tel.: +420 549495976
petr.mrkyvka@law.muni.cz konsulatbrno@wp.pl

Konsulat Generalny Rzeczypospolitej Polskiej w Ostrawie
Czechy, Ostrawa, Blahoslavova 4, 701 00
Tel.: +420 596 118 074 Tel. dyżurny: +420 596 118 074 Faks: +420 596 118 073
ostrawa.kg.sekretariat@msz.gov.pl
www.ostrawa.msz.gov.pl

Czechy: Czechy Południowe , Czechy Środkowe , Czeska Szwajcaria , Czeskie Karkonosze , Góry Izerskie , Góry Orlickie , Jeseniki , Karlove Vary , Las Czeski , Morawy , Praga , Rudawy , Szumawy , Wysoczyzna

Wybierz region Czechy Południowe , Czechy Środkowe , Czeska Szwajcaria , Czeskie Karkonosze , Góry Izerskie , Góry Orlickie , Jeseniki , Karlove Vary , Las Czeski , Morawy , Praga , Rudawy , Szumawy , Wysoczyzna